مریل استریپ در «خارج از آفریقا»
مسافرانی هستند که فرار می کنند و مسافرانی هستند که می جویند. کارن بلیکسن فرار کرد و پیدا شد. از آن آغاز، خود دیگر او متولد خواهد شد: ایساک دینسن ، که زندگی خود را وقف داستان گویی کرد.
دو تصویر آشتی ناپذیر Blixen و Dinesen را شناسایی می کنند. اولین مورد، که توسط هالیوود در تصورات جهانی چاپ شده است، در شخصیت پردازی شده است مریل استریپ در لباس استعماری. زنی با شخصیت قوی، محبوس در یک ازدواج بدون عشق، که خود را در یک عاشقانه با ابعاد حماسی نجات می دهد.
سقوط او شخصیت دوم را ایجاد کرد: نویسنده موفقی که مدعی بود قوانین تراژدی کلاسیک بر او حکومت می کند. زنی بسیار ظرافت و لاغری که از صدف و شامپاین تغذیه می کرد.
کارن بلیکسن
تلاش برای نگه داشتن عکس های قدیمی کارن بلیکسن در آفریقا بی فایده است. بعد از چند ثانیه، مریل استریپ و دیکشنری بریتانیایی-اسکاندیناویایی اش دوباره با سرسختی کلیشه ای خود را تحمیل می کنند.
کار با آن راحت تر است رابرت ردفورد و دنیس فینچ هاتون پس از شش فصل از داونتون ابی، میدانیم که حرکات و حرکات پسر ارل وینچیلسی، بازیگر آمریکایی نخواهد بود. اما مهم نیست، زیرا موسیقی متن جان بری هر ناهماهنگی را در جریان ملودرام می آمیزد.
حقیقت این است که ترکیبی از اعتدال و سرگردانی که کارن در فیلم نشان می دهد که دلیلی داشته است. پشت مرگ پدرش در ملک خانواده مادری در رانگستلند ، در چند کیلومتری کپنهاگ.
عمه بس و خاله لیدا وستنهولز بر سنت حق رای پافشاری کردند و محکم بودند مدافعان حقوق زنان اعتقادات لیبرالی او و امنیت ثروت او افزایش یافت نگاه خواهرزاده اش فراتر از یک ازدواج بورژوازی.
اگر بداخلاقی کارن او را به سمت پسرعموهایش بلیکسن-فینکه سوق داد، طرد شدن هانس او را به سمت او سوق داد. برادر دوقلویش برادر هدف او فقط این نبود که یک بارونس باشد. او می خواست دانمارک را ترک کند.
اولین انتخاب آنها جاوا بود، اما یکی از بستگانی که به تازگی از سافاری بازگشته بود، خانواده را از امکانات بزرگی که ارائه می کرد متقاعد کرد. آفریقای شرقی.
کارن بلیکسن در Rungstedlund
را شرکت قهوه کارن با 2500 هکتار در نزدیکی نایروبی متولد شد که 250 هکتار آن به کشت اختصاص داده شد. Westenholz پول را گذاشت و تصمیم گرفت. داداش دخالت نکرد
برای کارن، آفریقا بود فضایی از آزادی که حافظه او به عنوان یک مکان اسطوره ای از نو ساخته شده است خارج از کنوانسیون های اروپا او بارها متهم شده است نژاد پرستی ، و درست است که مجموعه خاطراتی که تشکیل می دهند خارج از آفریقا شامل بیت های ناخوشایند در مورد بومیان است.
اما آفریقای فعلی او نیست. فرهنگ ساکنانش را به عنوان یکی دیگر از عناصر طبیعت پذیرفت. او بعد غنایی آن را آرمانی و انتزاع کرد و بی عدالتی و تصاحب نظام استعماری را نادیده گرفت. وجدان اشرافی او توانایی انتقاد را از او سلب کرد.
و برادر پراکنده و بدبین کلاوس-ماریا براندوئر باعث همدردی رذل های توبه نشده می شود. ولی این رابطه آنطور که فیلمنامه نشان می دهد مرتب نبود. همدستی این دو پس از شیوع سیفلیس در سال اول ازدواج حفظ شد.
بارون مدیر ملک بود تا اینکه در سال 1921 بازدید توماس بلیکسن بی کفایتی او را آشکار کرد. برر اخراج شد و کارن مزرعه را به دست گرفت. خانواده او را تحت فشار قرار دادند تا طلاق بگیرد. مقاومت اولیه آنها تسلیم شد و چهار سال بعد تقسیم آنها رسمی شد.
بین سال های 1926 و 1931، فینچ هاتون با کارن زندگی می کرد. بین سفرهای شکار او گاهی او را همراهی می کرد و در هواپیما پرواز می کردند شب پره کولی ، همان سالی که شرکت قهوه کارن ورشکست شد در جایی در کنیا سقوط کرد.
بلیکسن در سافاری
یک ابلیسک نشانگر مقبره دنیس در تپه های ngong . اگرچه پلاک برنزی به سرقت رفته و حیات وحش کمیاب است، اما این منظره همچنان باقی است.
زمین مزرعه به یک سازنده املاک و مستغلات فروخته شد که آن را قطعه بندی کرد و محله ای را ایجاد کرد که هنوز کارن نامیده می شود. در آنجا، در سردرگمی حومه نایروبی، خانه سنگی با ایوان بزرگ هنوز پابرجاست و به موزه تبدیل شده است.
پانل های چوبی و برخی از نمونه های گواهی مبلمان موجود است. . جای تعجب نیست که چند کیلومتر دورتر برای فیلمبرداری تکثیر شد. تناسبات آن محیطی ایده آل برای عاشقانه را تشکیل می دهد. به راحتی می توان ملیله های گلدار، ظروف چینی، حصیری و چراغ های نفتی نقره را تصور کرد. عناصر یک بهشت صمیمی که ناپدید شد.
تبعیدی که با عواقب واقعی یا خیالی بیماری کارن مشخص شده بود، داستان سرایی و خلق نقاب باقی ماند. بازگشت به رانگستلند او را به پناهگاه نویسندگی سوق داد.
مزرعه کارن بلیکسن در نایروبی
ایساک دینسن به عنوان شخصیت آن مکان دور افتاده متولد شد. هفت داستان گوتیک اولین کتاب او، در مختصات دور، در زمانی دور، گریز را ترسیم می کند. سبک او بصری، نابهنگام، منحط است.
هرمتیک، غیرانتقادی، کارن ایساک هرگز استفاده از عنوان را متوقف نکرد و رفتارهای او به اندازه رژیم غذایی او عجیب و غریب شد. فقط صدف و شامپاین نبود. او همچنین میگو، مارچوبه و انگور می خورد. چای خوردم اگرچه تحلیل ها بر درمان او اصرار داشتند، نویسنده وضعیت او را به عنوان یک تابو در نظر گرفت.
غیرجنسی، او در میان اشباح زندگی می کرد. او هرگز داستان های خود را در آفریقا تنظیم نکرد. او گفت: «من نتوانستم. "خیلی نزدیکه."
مریل استریپ و رابرت ردفورد در «خارج از آفریقا»