لوکس بودن ملزومات هتل اکسپلورا
به هتلی رسیدیم. ما واتساپ را می فرستیم تا بگوییم به هتل رسیده ایم. از پنجره به بیرون نگاه می کنیم. اوه چه مناظر زیبایی عکس می گیریم، فیلتر والنسیا را اعمال می کنیم و آن را در اینستاگرام آپلود می کنیم . در دو دقیقه بیست لایک. نفس شروع به کشش می کند. به سمت میز نگاه می کنیم و یکی برایمان سبدی با میوه و یک بطری شامپاین گذاشته است. این از توییتر است. یک لحظه: اعلان نامه به صدا در می آید. فقط یک ثانیه است، باید پاسخ دهید تا بگویید امروز، بدون شکست، آن متن در انتظار آماده است. یک دقیقه صبر کنید، باید طوماری را امضا کنید که از طریق فیس بوک رسیده است. و بله، بله، ما قصد داریم به آن صندلی که به صورت افقی در انتظار ما است برویم. این عالی است، آنها توییت شامپاین را بازتوییت کردند.
حالا بیایید یک تلاش عظیم و سنگین انجام دهیم. بیایید موارد زیر را تصور کنیم.
به هتلی رسیدیم. از پنجره به بیرون نگاه می کنیم. اوه چه مناظر زیبایی به میز نگاه می کنیم. ما میوه ها و شامپاین را می بینیم. آنها را می خوریم و می نوشیم. بیکینی، محافظت در برابر آفتاب و به ساحل.
این احتمال دوم علمی تخیلی است . مناسبت دزد را می سازد. اگر وای فای داریم، چگونه زمین نخوریم؟ ما سوپرمن یا ابرزن نیستیم. ما در مورد Wi-Fi صحبت می کنیم زیرا شما می توانید بدون پوشش زندگی کنید (آخرین بار چند وقت پیش با تلفن صحبت کردیم؟) اما بدون Wi-Fi، نمی توانید. . ایده این است که هتلها آنقدر کار را برای ما آسان نمیکنند و اگر ببینند انگشت خود را مانند یک اسکیت باز روی یخ روی تلفن میکشیم، عصبانی میشوند.
هتل های خاصی هستند که اصرار برخی از مهمانان برای سم زدایی دیجیتال را جدی می گیرند . حتی اگر کمی باشد. لذا وقف می کنند مناطق آزاد فناوری جایی که نمی توان از وسایل الکترونیکی استفاده کرد. را Paradise by Marriott ، برخی از استراحتگاه ها در مکزیک و کارائیب تصمیم گرفتند در طول ماه های زمستان منطقه ای را برای کسانی که به دنبال آن هستند راه اندازی کنند. یک برانکشن، یعنی یک مرخصی از مغز شما . ماریوت ها مطالعه ای را بین 1184 نفر انجام دادند و به این نتیجه رسیدند که 82 درصد از کانال های اجتماعی خود در تعطیلات استفاده می کنند و 64 درصد عکس ها را در شبکه های اجتماعی خود آپلود می کنند، اما همچنین 31 درصد اگر بتوانند موبایل خود را به دریا می اندازند. برای آن 31 و به عنوان یک راه حل میانی و کمتر رادیکال، این مناطق طراحی شدند.
جستجو برای کنترل از راه دور، برای قطع ارتباط، است متناقض. از یک طرف می خواهیم خیلی دور برویم، اما می خواهیم آن را هم بگوییم . مشکل این است که ما می خواهیم این کار را به زودی انجام دهیم. سفر به یک دهکده آمیش، صحرای آتاکاما یا شهری در کوچکترین جزیره آزور بسیار هیجان انگیز است، اما باید یاد بگیریم که اضطراب ناشی از نگفتن کل جدول زمانی خود را مدیریت کنیم.
همین اتفاق در مورد هتلها میافتد، آن ماساژورهای بزرگ نفس. اگر احساس می کنیم که با آنها خوب رفتار می شود و خوشحال هستیم، می خواهیم آن را به اشتراک بگذاریم. این که Wi-Fi وجود ندارد، ترومن کاپوتی است و ممکن است کاپوتیست ها (از جمله خودم) مرا ببخشند. یک نعمت و یک تازیانه . ما خواستار وای فای رایگان در هتل ها هستیم که گویی آب دوش است، شاید به عنوان یک اقدام مقدماتی تا بعدا بتوانیم آن را تحقیر کنیم.
Lake Placid Lodge: مکانی برای فراموش کردن تلفن همراه
هتل هایی وجود دارد، تقریباً همیشه مصادف است که آنها نفیس و در بالاترین سطح هستند، جایی که هیچ پوششی وجود ندارد و Wi-Fi فقط در مناطق مشترک خاص کار می کند . بخشی از ارتباطات شماست. را مائویی تراواسا یکی از آنهاست. اتاق ها فاقد رادیو، تلویزیون، ساعت و کامپیوتر هستند. این نیز در Rapa Nui را کاوش کنید ، که در جزیره ایستر ، که تجملات ضروری را پرورش می دهد اما مکانی بدیع است. اگر چه در حال حاضر پوشش وجود دارد، زمانی که من رفتم وجود نداشت. شب اولی که آنجا بودم می ترسیدم اینقدر منزوی باشم. دومی که مجبور شدم آن را جذب کنم که بدون لایک و بدون ریتوئیت می توان زندگی کرد. سومی من حتی موبایل را به یاد نداشتم. موبایل: اون چیه؟ آن عاشقانه با خودم و آن فرود زیاد طول نکشید: "عزیزم، تو آن طرف دنیا هستی و به کسی نمی گویی."
جاهای دیگر آن را فراتر می برند: چهار فصل کاستاریکا ، در شبه جزیره پاپاگایو برنامه Disconnect to Reconnect را راه اندازی کرد که در آن تلفن های همراه مشتریان را به مدت 24 ساعت خارج کنید برای انجام فعالیت هایی که نیازی به اتصال ندارند. در واقع او راهنمای هر کاری را که بدون تکنولوژی می توان انجام داد منتشر کرده است. مورد دیگر این است که از لژ لیک پلاسید آدیرونداکس ; دارای یک بسته چک این و چک است که مهمانان هنگام ورود تلفن همراه خود را ترک می کنند و هنگام خروج آن را برمی دارند. این یک تجربه افراطی است و روی هشت هزار سوار نشوید . گاهی اوقات ولع دیجیتالی مربوط به فقدان عاشقانه است، به همین دلیل بسته هایی مانند این وجود دارد احیای رمانتیک، در هتل ریور پلیس ، در پورتلند، که در آن کارکنان هتل دستگاه های الکترونیکی را می گیرند و با شراب، ترافل، پیشخدمت و تحویل دیرهنگام جایگزین می کنند . اشاره روشن است.
من مغزم را دوست دارم و نمی خواهم برای یک تعطیلات کامل از آن جدا شوم، اما برای مدتی خداحافظی می تواند خوب باشد. خداحافظ گروه واتساپ، من شما را ترک می کنم.