«راز فلامینگوی صورتی»، کیچ ترین (و سینمایی) مسیر فلامنکو
عشق نفرت. آنچه کارگردان خاویر پولو با فلامینگوها این یک وسواس عاشقانه وحشیانه است. او آنها را همه جا می بیند، آنها را در کمترین غیر منتظره ترین مکان ها می یابد، آنها را دوست دارد، آنها را آرزو می کند ... و آنها را رد می کند. اما بالاتر از همه چیز، آنها به نظر او بزرگترین معمای طبیعت هستند. یک نقطه شروع عالی برای چاشنی رمز و راز فلامینگوی صورتی (برادران پولو/ژاپونیکا فیلم)، فیلم مستند که بر این موضوع تمرکز دارد نماد غیر عادی ، ساخته شده توسط ویگل (ریگو پکس).
همونی که بوده فیلم افتتاحیه موسترا د والنسیا (قرار بود برای اولین بار در SXSW 2020 که اکنون لغو شده اکران شود) در نوامبر امسال، در نهایت هفته گذشته در لندن به نمایش درآمد و در طول سال، در سینماهای مادرید به نمایش درآمد. جشنواره ریزوم (19 نوامبر در Sala Equis )، در سینماهای رنوار ; و در بارسلونا (در 20، 21 و 22 نوامبر).
من حتی آنها را در سوپم دارم و همه جا آنها را می بینم، اما در عین حال آنها را دوست دارم زیرا بسیار بسیار زیبا هستند. شکلی که دارند، چشم ها، گردن، منقار... آنها بسیار مرموز هستند و همیشه به نظر می رسد که آنها بیشتر از آنچه ما فکر می کنیم می دانند ، که به ما می خندند، حتی" او در مورد اعتراف می کند فلامینگوها کارگردان والنسیایی که به همراه برادرش گیلرمو - به عنوان مدیر فیلمبرداری - به تازگی فیلمی را به نمایش گذاشته است. قصیده ای برای جهان عجیب و غریب و کیچ که تخیل جمعی این حیوان را تشکیل می دهد.
در ایالات متحده بود که فلامنکوها به یک کل تبدیل شدند نماد بهبود اقتصادی پس از جنگ جهانی دوم، در ایالت فلوریدا، تبدیل به سوغاتی عالی آن زمان شد. برای اضافه کردن توهین به جراحت، آقای فیدرستون او شروع به تولید آنها در پلاستیک در سال 1957 کرد و باغهای سراسر کشور را به رنگ صورتی پر جنب و جوش رنگ کرد. در سال 2020، فلامینگوها همه جا هستند : خالکوبی شده بر روی بدن راک ها و هزاره ها، تزئین خانه ها (تراس آلاسکا و ماریو در مادرید در حال حاضر یک نقطه عطف است)، لوگوی فروشگاه های قدیمی در محله های شیک، به عنوان "سوغاتی های چسبنده" از سفر به مقصدهای ساحلی، در بارها و " رستوران های زیبا، یا به عنوان یک دکوراسیون ضروری برای فروشگاه ها و فرنچایزهایی مانند Tiger یا Primark... آنها همه جا هستند، بله، اما معنای آنها بین نسل ها و قبایل شهری متفاوت است.
فلامینگوها در یک نقطه خاص، در سال 2015 وارد زندگی من شدند. از آن زمان به بعد بود که تمرکزم روی آنها متوقف نشد و متوجه شدم آنها کجا هستند (همه جا!). بخش اتوبیوگرافی چون به عنوان شخصیت اصلی ما، احساس میکردم مورد آزار و اذیت آنها قرار گرفتهام.» این شخصیت است ریگو پکس - با بازی واقعی و کاملاً متضاد، در زندگی واقعی، ریگو پکس -، یک مهندس صدا جدی، منطقی اما عجیب و غریب که رویای یک پدیده عجیب را می بیند که او را آزار می دهد: فلامینگوی صورتی. بنابراین، ریگو در طول سفری راهنما می شود که نشان می دهد چگونه نمادها می توانند به ما کمک کنند هویت خود را پیدا کنیم و در نهایت زندگی خود را تغییر دهیم.
"آ ریگو من او را در حال انجام ملاقات کردم اروپا در 8 بیت پولو میگوید: «ما با هم دوست شدیم و برای ارائه فیلم با هم سفر کردیم. در پایان رابطه عمیق تر شد و با زندگی با او متوجه شدم که آنچه بیشتر از همه در مورد او دوست دارم آزادی اوست. او هیچ ابایی ندارد، او شرم ندارد، او فوق العاده خودجوش و بسیار شاد است . من او را برای آنچه که هست انتخاب کردم و نه برای اختراع یک شخصیت."
"وقتی به مردم در مورد این پروژه گفتم، آنها چیزی نفهمیدند، اما آنها هم مانند من رنج کشیدند، مثل این بود که یک ویروس فلامینگو که پخش می شود . در پایان، کشیدن نخ و نگاه کردن به افرادی که از آنها الهام گرفته شده اند، و همچنین تأثیری که آنها در طول تاریخ روی انسان ها گذاشته اند - از اسطوره ققنوس تا شخصیت های ضد فرهنگی مانند جان واترز یا هنرمندانی مانند پیکاسو یا نرودا - متوجه شدم که آنها چیزی دارند که الهام بخش و حتی تأثیر می گذارد.
با یک زیبایی شناسی بصری پولو بسیار محتاطانه و به ندرت در ژانر مستند استفاده می شود، با ارجاعات بیرونی مانند وس اندرسون - از نظر تقارن، صفحه های تقسیم شده، مصاحبه ها یا روایت - بازی می کند و همچنین با انفجار رنگ دیوید لاشاپل ، یا سایه های واضح تر مانند رنگ های دستمال توالت، صورتی های متناوب با رنگ های پاپ زیاد. "شروع با موقعیت های سه پایه شروع می شود و نقشه های معماری برای همراهی با شخصیتی که در یک "مکعب" یکنواخت حبس شده است و از آن به بعد است که سفر آغاز می شود... دوربین شروع به حرکت می کند و وحشی تر و خودانگیخته تر می شود . خاویر توضیح می دهد که این یک تکامل است که دست به دست هم می دهد.
"این خنده دار است زیرا فیلم در ابتدا به نظر می رسد تحلیل فرهنگ معاصر سپس تبدیل به مجموعه ای از اعترافات افراد خلاق - مانند احساسات اینترنتی، بانوی صورتی هالیوود ; گورو موسیقی آلی ویلیس ، گروه پاپ Kero Kero زیبا یا ادوارد کازانووا ، که درهای خانه خود را به روی گروه فیلمبرداری باز می کند تا دیدگاه خود و پرستش "بد سلیقه" را توضیح دهد –. به همین دلیل ما به نوعی نخواستیم زیرنویس هایی برای شناسایی آنها در فیلم قرار دهیم تا مهم این باشد که پیام Y نه کی میگه . ریگو در طرف دیگر تلفن به شوخی می گوید: «فیلم به عنوان مسیری برای کشف مجدد شخصی شروع می شود و به یک فیلم جاده ای خودیاری ختم می شود. داستان بسیار بی انتها و سی سال بعد به نظر جاری خواهد بود.»
رمز و راز فلامینگوی صورتی اینگونه است سفری که از والنسیا شروع می شود و در نهایت در مقاصدی مانند ویسکانسین، میامی یا لس آنجلس به شادی می پردازد. "ما می خواستیم یک زیبایی شناسی بسیار کیچ ، نئون های میامی خاویر میگوید، فلامینگو، صورتی... و منشأ آن. برای مثال در اسپانیا، مکانهایی مانند دیوار قرمز توسط معمار ریکاردو بوفیل ، در آلیکانته. یا اعضای زنجیره هتل گروه مفهومی (پارادیسکو، کوبانیتو و تروپیکانا)، و همچنین مرداب صورتی از تورویجا
"در حال حاضر در ایالات متحده همان چیزی است که ما به دنبال آن بودیم عناصر صورتی، تأثیرات فلامنکو بودند و آن نقطه هنر دکو میامی. ماریا گارسیا، مدیر تولید او در میان خنده میگوید: «بعضی وقتها رانندگی میکردیم و بعضیها را میدیدیم.» متل در پایین جاده و ما مجبور شدیم برای تیراندازی بایستیم... نه بعد از اینکه مجبور شدیم آنها را بر اساس بداهه متقاعد کنیم."
"یک لحظه فکر کردم همه چیز قرار است درست شود خیلی عجیب ریگو به ما میگوید: «، اما فکر میکنم خیلی خوب میخواند و ویژگیهایی دارد که باعث میشود فیلم سنتی نباشد... در واقع، گاهی شبیه یک ویدیو میشود... پس بله، فکر میکنم نشان دهنده من است». می پرسیم که آیا او از نتیجه نهایی اولین حضورش به عنوان یک بازیگر در پرده سینما راضی است، «آیا جریانی وجود دارد؟ و بله، حقیقت این است که وجود دارد و بله، وجود دارد.» او با هیجان به ما می گوید.