نمایی از شراب سازی با امضای Rioja Alavesa
اصل کار را می توان از بروشور گردشگری استخراج کرد: سانتیاگو کالاتراوا برای طراحی این کارخانه شراب سازی از سیرا د کانتابریا الهام گرفته است. . در مورد انسان و تصویری از شهر قرون وسطایی لاگاردیا که از خود به جای گذاشته چیزی نمی گوید. او از کوه، قله های برهنه و موقعیت مالیخولیایی و مرزی آن می گوید . در پشت سر هیچ سخنرانی یا سخنوری بیش از زیبایی این مکان وجود ندارد. در این چهره به چهره بین معماری و طبیعت فقط احترام، تفسیر مجدد و ادغام وجود دارد.
این نقطه پس از مسابقه ای که توسط گروه Domeq در آغاز قرن برگزار شد، به دست آمد. آنها به دنبال نمادی بودند، یک شبح که به آن قدرت و شخصیت بدهد. آنها حتی به دنبال لوگو بودند. سانتیاگو کالاتراوا برنده شد. ، که این امتیاز را داشت که محل سکونت آفرینش خود را انتخاب کند، چیزی که تا آن زمان تقریباً بی سابقه بود. او نقطه کاملی را ایجاد کرد که در آن قلههای مصنوعی با تودههای طبیعی منطبق میشوند، بدون اینکه آنها را تامین کنند یا به خودشان اجازه دهند که خودآگاه باشند. او یک "کوه" بزرگتر برای منطقه اجتماعی اضافه کرد و نما را با چوب گردو پوشاند، مقاوم و با احترام به رنگ اخرایی زمین کنار رودخانه. لمس والنسیا کم نبود ، امضای مدیترانه ای نویسنده آن که به دریای کوچکی در دروازه های محدود شده توسط یک استخر شنا که با موزاییک پوشانده شده است ترجمه می شود.
لمس والنسیایی کالاتراوا: قرار نبود همه چیز خشک شود
**یسیوس** خیلی زود به هدفش رسید. از زمانی که درهای خود را در سال 2001 افتتاح کرد، این برند و کارخانه شراب سازی عملاً با یکدیگر متحد شده اند. اگر زلزله ساختمان را فرو میکشد، همه چیز حس زیباییشناسی را که در شرابهای آن وجود دارد از دست میدهد. نام آن از اتحاد نام ISIs و Osiris گرفته شده است. خدایان مصری که اسطورهشناسی با انگورکاری پیوند میدهد. و آنها؟ مجوزی برای شباهت آن به لیوان شراب.
ممکن است این یک مطالعه موردی بازاریابی کامل باشد، اما در چشم بازدیدکننده چیزی که وجود دارد مکانی است که در آن فضاهای بعید به دنبال یکدیگر می آیند و با انحنا و حرکت ظاهر بیرونی مشخص می شوند. حتی اتاق آبخوری (به طور سنتی یکی از زشت ترین مکان های یک کارخانه شراب سازی) به دلیل نزدیکی به سقف پنکه متفاوت است. طراحی تضمین نمی کند که شراب بهتر باشد یا تخمیرها موفقیت آمیز باشد. این کار شراب ساز است.
خطر نشستن شراب در صندلی عقب به محض فرود از بین می رود کشتی بشکه ای . مهمترین قسمت مسیر است که بشکهها طوری قرار میگیرند که انگار نوازندگان یک ارکستر هستند، همه حواسشان به بازدیدکنندهای است که از انتهای مرکزی احساس میکند صاحب یک باتوم خیالی است. این شرط یک هوی و هوس نیست. اگرچه هیچ مدرکی دال بر انحنای دیوارها وجود ندارد (آنجا، کالاتراوا، شما خود را نشان دادید)، بشکه ها فقط با خطوط موازی و سایر خطوط سرکش تر به دیواری پاسخ می دهند که در آن وجود لوگوی Ysios او به عنوان یک خدا حکومت می کند.
درست در یک طرف این اتاق منحصر به فرد ترین بشکه ها قرار دارد، آنهایی که متعلق به یک باشگاه منتخب از اعضا هستند . و فیض چیست؟ جستجو کنید و نام های حک شده در چوب را پیدا کنید. مشخصه ترین، پادشاه اسپانیا.
شبستان بشکه ها نگین تاج است
در این مرحله به راحتی می توان فهمید که Ysios قصد دارد چیزی بیش از یک موزه باشد. یک زیارتگاه اسنوب . اما تایید این شبهه در راهرویی است که اتاق بشکه را از اتاق بطری جدا می کند. این فضا برای فنجان هایی را که به طور انحصاری توسط هنرمند بریتانیایی Kacper Hamilton با الهام از گناهان مرگبار طراحی شده است، به نمایش بگذارید . اعطای شماره 8 به شراب بقیه با اصالت و خوش ذوقی بازآفرینی شدند و خشم را خنجر پیاله یا تنبلی را قطره چکانی برای نوشیدن منفعلانه ساختند. این مینی گالری با آبرنگ های خود کالاتراوا روی ساختمان در نظر گرفته شده است که در آن شکل (که دارد) یک لیوان شراب از دید پرنده بهتر قابل درک است.
اما بیایید صادق باشیم، ما به آنچه برای آن آمده ایم رسیده ایم. مزه کردن از مناظر خیره کننده طبقه دوم ماژول مرکزی لذت می برد . در یک طرف، بشکه ها زیر پای ما قرار دارند. از سوی دیگر، پشت پنجره چشمی که بالای در قرار دارد، مناظر لاگواردیا است. اساساً دو جوهر ناملموس یک شراب خوب: زمین و خانه چوبی او
اگر می خواهی بیشتر بدانی، با آرزو نمان!
- پنج لحظه و چهار شراب در Rioja Alavesa
- La Rioja "در آتش"
- Portia Cellars، کلیسای جامع نورمن فاستر
و از آنچه مهم است غافل نشویم: مزه کردن
یسیوس: تضاد چوب و تاک