آینده فرهنگی (و عمومی) Pazo de Meirás
در ماه های اخیر صحبت های زیادی در مورد برج های میرس ، از پازو دی میرس . رویدادهای تاریخ اخیر آن تیترها و گزارش های خبری را پر کرده است زیرا، پس از آن 80 سال در دستان خانواده فرانکو ، در پایان سال 2020 این مجموعه سرانجام تبدیل شد متعلق به عمومی است.
فراتر از بحث در مورد چگونگی به دست آوردن این مجموعه تاریخی به دست خانواده دیکتاتور یا در مورد بی نهایت دارایی - هنوز در انتظار فهرست نویسی دقیق - که در داخل خانه است، Meirás شد، به این ترتیب، در یک مجموعه قابل بازدید که همچنین به زودی میزبان یک سری محتوای فرهنگی خواهد بود.
Meirás، 100000 متر مربع زمین و قرن ها تاریخ
تقریبا 100000 متر مربع مزرعه ، پر از درختان صد ساله و از مجسمه ها در اینجا پراکنده شده است و دلایل کافی برای بازدید از آنچه در حال حاضر یکی از مکان های دیدنی و توریستی در منطقه است وجود دارد. یک کورونا . و زمانی که کاربردهای آن تعریف شود، دلایل بیشتری برای انجام این کار وجود خواهد داشت، اما تاریخچه آن، ناشناخته بزرگ، یکی دیگر از جذابیت های مکان است. و به این دلیل است که به ما اجازه می دهد تا از آن عبور کنیم قرن ها نبرد، استحکامات، میراث های نجیب و قسمت های کم و بیش تاریک در همان مکان.
داستانی که حداقل به تاریخ بازمی گردد S.XIV، زمانی که Rui de Mondego ارباب Terras de As Mariñas ، ساخته شده یک قلعه با نمازخانه که 200 سال بعد به دستان پاتینو از برگوندو تا اینکه در سال 1809 توسط فرانسوی ها ویران شد.
در آن حالت ویرانی ادامه یافت تا اینکه به دلیل ارث خانوادگی به دست آمد امیلیا پاردو بازان که در سال 1868 در کلیسای قدیمی آن ازدواج کرد و در سال 1893 برج های فعلی را بر روی خرابه ها ساخت.
تاریخچه ای از تراژدی ها
گور 1809 این تنها اولین قسمت از قسمت های ناگوار بود که در برج ها رخ داد. که در 1937 فصل تاریکی از تاریخ آن آغاز شد، زمانی که هیئت مدیره Caudillo Pro Pazo ، که در نهایت به تصاحب ملک و مانع از بازیابی اموالی که دختر نویسنده در آن نگهداری می کرد ، که در میان آنها بخش خوبی از کتابخانه و آرشیو مادرش.
40 سال بعد بر اثر رعد و برق ( اگرچه همسایه ها اطمینان می دهند که طوفان وجود ندارد آتش سوزی در برج ها رخ می دهد که از جمله موارد دیگر را ویران می کند بخشی از کتابخانه و آرشیو شخصی پاردو بازان.
تاریخ تورس د میرا پر از تراژدی و غارت است
در آن زمان صداهایی در حال افزایش بود که خواستار آن بودند بازیابی مجتمع برای رفاه عمومی، اما چهار دهه دیگر باید می گذرد تا اینکه سرانجام با تحویل کلید به نماینده دولت، این اتفاق در دسامبر گذشته رخ داد.
یک آینده هیجان انگیز
یکی از مهمترین نویسندگان گذشته نزدیک ما، سربازان فرانسوی، یک آتش سوزی، یک دیکتاتور، یک گذشته فئودالی، یک روند بهبودی که، گاهی اوقات، با کامیونهای متحرک که در کنار دیوار مستقر بودند، دارای رنگهایی بودند که در مرز با گروتسک قرار داشتند ... تعداد کمی از فضاها این همه را ترکیب می کنند عناصر تاریخی قابل موزه سازی مثل مایراس
و این بدون احتساب ارزش های خود معماری آن . برای برخی پاستی که قدمت خود را تظاهر می کند، اما برای برخی دیگر یک نمونه ای از معماری قرن نوزدهم، با طبیعت رمانتیک ، بسیار غیر معمول
حال و آینده Pazo de Meirás هیجان انگیز به نظر می رسد: در نهایت پر از پروژه های فرهنگی و عمومی
«شاید یکی از مهم ترین عمارت های معماری نباشد، اما در تخیل است. این یکی از شناخته شده ترین ساختمان ها است گالیسیا و مطمئناً شناخته شده ترین خانه روستایی خارج از گالیسیا است که آن را به یک مرجع فرهنگی تبدیل می کند. چه کسی این اظهارات را می کند میگل آنجل کاجیگال ، مدیر میراث فرهنگی که بیشتر با نام مستعار ال باروکیستا شناخته می شود و تحت آن توسعه می یابد وظیفه ای ارزشمند برای انتشار در شبکه های اجتماعی.
و این جدای از ملاحظات مربوط به ارزش معماری آن، که آن را نیز دارد. پازو مجموعهای از عناصر را گرد هم میآورد که ایدهای از آنچه در آن زمان انجام شده است را ارائه میدهد. من معتقدم ارزش آن به عنوان یک عنصر میراث فرهنگی بالا یا بسیار بالاست این متخصص ادامه می دهد.
در همین راستا، دبیر کل فرهنگ Xunta de Galicia، Anxo Lorenzo ، که تأیید می کند که «این مکانی با تاریخ بسیار است، هم خود ساختمان و هم محیط طبیعی آن. تاریخی پر از فراز و نشیب که ما را وادار می کند تا به طور کامل به آن فکر کنیم از آن معماری قرون وسطایی، به معنایی متناقض، تا حرکت همسایه l که سال ها در اطراف او ایجاد شد تا به آنچه امروز در مورد آن صحبت می کنیم دست یابد: تبدیل آن به میراث عمومی”.
از اقامت هنری تا مکان ملاقات: آینده هیجان انگیزی در انتظار Meirás است تا با همه به اشتراک بگذارد
آینده ای برای پازو
دقیقاً در مورد آینده ما با کارشناسان مختلف صحبت کردیم. در هفته های اخیر، کمیسیونی متشکل از نمایندگان دولت مرکزی، Xunta de Galicia، Diputación de A Coruña و شهرداریهای Sada و A Coruña در مورد پیشنهادهای مختلفی که روی میز است بحث کنید.
او می گوید: «این یک منبع بسیار مهم در منطقه شهری است. Calatayud، مدیر کنسرسیوم گردشگری A Coruña را راه اندازی کرد . "این باید یک جزء اساسی از پویایی . از کنسرسیوم ما برای ایجاد یک نام تجاری A Coruña کار می کنیم، نام تجاری مرتبط با قلمرو اقیانوس اطلس، که در آن شهر با محیط اطراف خود مرتبط است، همانطور که همیشه انجام داده است. و در آن پویایی Meirás می تواند اساسی باشد . ما به دنبال ایجاد محصولات گردشگری در کلان شهر و آنجا هستیم Meirás نامیده می شود تا یک معیار باشد”.
اما چه برنامه هایی در حال بررسی است؟ در حال حاضر امکان پذیر است ، یا به محض اینکه زمستان گالیسی آتش بس برقرار کند و اجازه دهد برخی اقدامات شرطی سازی انجام شود، خواهد بود. از نمای بیرونی دیدن کنید و از باغ تاریخی چشمگیر آن لذت ببرید.
در بقیه موارد، تا پایان مراحل قضایی و تعیین اینکه مالک قطعی فضا چه کسی است، گزینههای متعددی وجود دارد: چهره دونا امیلیا در گذشته گروه تعیین کننده بود و باید در آینده آن باشد . و این گزینه های بی شماری را باز می کند: فضایی برای مطالعه کار شما ، بلکه از چهره و اهمیت او در جامعه و در اندیشه زمانه، در فمینیسم . و همچنین در غذا شناسی، که او یکی از چهره های کلیدی آن بود.» Calatayud برجسته می کند.
O pazo é do pobo galego (بالاخره)
“غذا، مرتبط با دونا امیلیا ، می تواند یک جاذبه گردشگری و محور اقدام فرهنگی باشد. در واقع، از سوی کنسرسیوم، اقداماتی را در نظر داریم، بسته به وضعیت پازو و شرایط این بحران بهداشتی، سعی کنیم تا پایان بهار، چیزی جذاب در این خط توسعه دهیم. همزمان با سالگرد پاردو بازان”.
در همین راستا، دبیر کل فرهنگ: “نکته اساسی این است که به طور کامل در اختیار جامعه قرار گیرد. . این یک منبع توریستی برجسته به دلیل ارتباط آن با تاریخ گالیسیا است. با امیلیا پاردو بازان، به عنوان بازتابی از یک لحظه پیچیده تاریخی "، اما پیشنهاد او فراتر می رود: "ما می خواهیم در یک مکان زندگی کار کنیم، سازگار با قرن XXI . ما به یک فکر می کنیم محل خلقت ، از اقامتگاه زنان خلاق در رشته های مختلف s، زیرا این در نهایت ما را دوباره با میراث پاردو بازان پیوند می دهد.
همه اینها را ادامه می دهد: بدون فراموش کردن جنبش اجتماعی و تداعی گرایانه ای که پازو در اطراف شرایط خود ایجاد کرد ، لحظه تاریخی پیچیده ای را که از سر گذرانده تا به دست ما رسیده است». چیزی که با درخواست گروه های مختلف برای تبدیل آن، حداقل تا حدی، به مرکز بهبودی خاطره فرانکویسم مرتبط است.
امیلیا پاردو بازان
با توجه به ویژگیهایش، فضا به تعداد نامتناهی استفاده میشود: ساختمان به عنوان یک فضای فرهنگی، مزرعه، به دلیل ارزشش، به عنوان یک فضای تفریحی، هرچند نه تنها . این یک ترکیب بسیار جالب است، زیرا میراث فرهنگی نه تنها برای تفکر بلکه برای لذت بردن آن وجود دارد.
او که محل سکونت فرانکو و خانواده اش بوده است، ادامه می دهد: «این واقعیت وجود دارد. درک اینکه عمارت تاریخچه خود را توضیح نداده است دشوار است . از این منظر، فضایی برای تجدید هویت، فضایی برای انتقال حافظه تاریخی است. اما در عین حال امیلیا پاردو بازان بسیار حاضر است. آیا می توانید همزمان روی هر دو موضوع کار کنید؟ من آن را غیرممکن نمی بینم، اگرچه لازم است به خوبی تجزیه و تحلیل شود که چگونه می توان این را موزه کرد”.
آنچه مشخص است این است که یک چند وجهی، فضای نمادین، مکانی زیبا، نماد یک دوران جامعهای که دیگر وجود ندارد و در آن میتوان از باغها و شیوه زندگی یک اشراف ثروتمند در گالیسیا در آغاز قرن جدید لذت برد. و در همان زمان، مکانی برای به یاد آوردن، برای فکر کردن به گذشته ، تاریک ترین قسمت های آن و همچنین اینکه چگونه جامعه صدای خود را برای ادعای چیزی که آن را متعلق به خود می دانست بلند کرد.
و در همان زمان، مکانی برای ایجاد و بحث . همانطور که مدیر کنسرسیوم گردشگری A Coruña اشاره می کند، "این مکان ایده آلی خواهد بود میزبانی نشست های علمی و رویدادهای فرهنگی ، زیرا در مورد گذشته ما و منطقه بسیار توضیح می دهد. مکانی که از طریق فرهنگ و دانش بر روی نقشه قرار می گیرد. بلکه مکانی برای رویدادهای خوراکی. در هر صورت این است که فضایی که به عنوان یک معیار در منطقه نامیده می شود ، نقطه عطفی که ما آن را بازیابی کردیم و میدان عمل بزرگی را برای ما باز می کند.
در هر صورت، برج های Meirás بازگشته اند . این فقط یک مسئله زمان است که استفاده آینده آن محقق شود و بدون شک، تنوع پروژه های در نظر گرفته شده نشان دهنده پتانسیل آن است مجموعه ای منحصر به فرد که قرن ها میراث خود را در آن به ارمغان آورده اند و به خودی خود به یکی از منابع بزرگ گردشگری شهرداری سادا و منطقه شهری A Coruña تبدیل شده است.
Meirás است، به این ترتیب، مکانی که در آن گذشته و آینده گالیسیا به هم می رسند ; فضایی که در مورد تاریخ ما چیزهای زیادی می گوید، اما در عین حال گفته می شود که در سال های آینده چیزهای زیادی را بیان می کند. یک داستان توریستی، یک ساختمان نئو قرون وسطایی و یک تولید کننده محتوا که به یکی از ابداعات بزرگ در فهرست توریستی استان کورونیا تبدیل شده است. و پس از دهه ها تقاضا، غنی می شود، میراث عمومی شما.