در آگرا دو اورزان، میخانه های ونزوئلا را در کنار میخانه های شراب قرمز خواهید دید
آگرا دو اورزان در حال حاضر یک منطقه کم و بیش مرکزی در شهر A Coruña است، محله ای متولد دهه 50 در اطراف جاده قدیمی که به کوستا دا مورته منتهی می شد و کارگرانی که از مناطق مختلف گالیسیا به شهر آمده بودند در آن ساکن شدند.
در آن زمان آنقدر از کنترل خارج شد که یکی از اولین مناطق ساخته شده آن، خانه های مارینیروس ، معروف شد کاتانگا ، به نظر می رسد که به افتخار فیلم آخرین قطار به کاتانگا ، که در آن زمان در سینماهای مرکز شهر پخش می شد و از مکان های دور افتاده صحبت می کرد.
را شهرسازی آشفته دهه 60 با خیابانهای باریک، گوشههای غیرممکن و ناآگاهی از فضای سبز، این خیابانها را علیرغم باز شدن برخی میادین و فضاهای عمومی به آنچه امروز هستند تبدیل کرد. آگرا دو اورزان پرجمعیت ترین منطقه گالیسیا است.
برای اینکه به ما فکر کنیم: اگر پرجمعیت ترین محله ها در مرکز مادرید، مانند Chamberí، به 600 نفر در هر هکتار نمی رسد، اینجا بیش از 1100 است . همه در ناحیه ای از شهر که برخی از نشانه های منشأ روستایی خود را حفظ کرده بود و تا همین اواخر در خیابان هایش مقاومت می کرد. در دهه 80 یک آسیاب بادی هنوز بر یکی از خیابان هایی که از محله می گذرد نظارت داشت.
آن منطقه کارگری دهه های اول قربانی الف برخی از تخریب ها در دهه 80 و 90 اما پس از انجام برخی مداخلات از جمله پیادهروی خیابانها، گشایش میادین و بازسازی بازار به لطف همسایگان جدید، سرعت زندگی آرام تری پیدا کرده است.
مستطیل کوچک به سختی 800 متر طول و 500 عرض بین Ronda de Outeiro و Ronda de Nelle، او دید که چگونه برخی از اولین همسایههایش بازنشسته شدند و به محل اصلی خود بازگشتند و فضایی را برای افراد جدیدی از کورونیا که در سالهای اخیر وارد شده بودند، باقی گذاشت. از 30000 ساکن این محله امروز، بیش از 6000 نفر در کشورهای دیگر متولد شده اند که بیشتر آنها در دهه گذشته به این محله آمده اند.
کاچاپا با پنیر دستی، گوشت رنده شده و پنیر lanero از La Churre
این امر منجر به الف منظره انسان کنجکاو : بازنشستگانی که در زمان آمدند Costa da Morte، As Mariñas یا Terras de Ordes و برخی از جوانان که همسایه نسل دوم یا سوم هستند با بزرگترین جوامعی که از هر گوشه دنیا به شهر آمده اند زندگی می کنند. و این جان تازه ای به خیابان ها بخشیده است.
آرژانتینی ها، اروگوئه ای ها و سنگالی ها جوامع بزرگتر را تشکیل دهند. اما در کنار آنها پرویی ها، برزیلی ها، مکزیکی ها، کامرونی ها، ونزوئلایی ها، کلمبیایی ها، نیجریه ای ها و بسیاری دیگر ( در جایی خوانده ام که در همسایگی بیش از 40 ملیت وجود دارد ) فضای کاملا جدیدی را شکل داده اند.
بسیاری از میخانه های قدیمی ناپدید شده اند، اگرچه برخی آن را دوست دارند سرداب O Cancelo, به Xeitosa, خانه پینیرو موج سفارشات انبار با آنها تحمل کنید شراب در کونکا ، آنها chorizo tapas و بازی های دومینو آنها . بقیه توسط همسایگان جدید بازسازی شده اند، و محله را به روی آشپزخانه هایی از کشورهای مختلف باز می کنند که به شما امکان می دهد بدون ترک این تعداد انگشت شماری از خیابان ها به دنیا سفر کنید.
مامان آفریقا به نظر می رسد یک بار محله مربوط به دهه 70 است، اما امروز یک رستوران خانگی سنگالی . را نمز رشته فرنگی ، همراه با سس بسیار تند، می تواند گزینه خوبی باشد. سپس شاید یک تیر ، کوسکوس ارزن با گوشت بره. برای همراهی، یک نوشیدنی هیبیسکوس. و یک قهوه طوبی با طعم جار (یا فلفل هندی) به عنوان آخرین نکته.
یکی از غذاهای Flavors of Africa
گزینه دیگری برای کشف غذاهای آفریقایی است طعم های آفریقا ، کمی بیش از دو بلوک دورتر. برنج مافه، با سس بره و بادام زمینی یا سوپ کانجا، با بامیه و غذاهای دریایی، هر دو سنگالی . یا شاید یک غذای ماهی، از ساحل عاج ، اگر بخواهیم غذاهای دیگر را کشف کنیم.
در راه، به راحتی می توان از فروشگاه محصولات مراکشی در گوشه ای عبور کرد. و در کنار آن وجود دارد دوست سوپرمارکت ، اگرچه از نظر اداری در حال حاضر فقط برای یک بلوک به محله ساگرادا فامیلیا تعلق دارد.
سبزیجات تازه آسیایی و شرقی، راهرویی اختصاص داده شده به محصولات رومانیایی، راهروی دیگر به ژاپن، فضای وسیعی از غذاهای چینی، یکی دیگر از محصولات پاکستانی و برخی اشاره به مراکش. آخرین بار با بادمجان چینی، خردل ترشی و هوآکاتای تازه بیرون رفتم . بیایید ببینیم چه کسی در فضای کمتر بیشتر می دهد.
کمی بالاتر، در دور اوتیرو ، این فانوس ها ، یک مکزیکی که در آن می توانید یک پوزول قرمز را امتحان کنید آبگوشت chiles en nogada یا tlalpeño . و در کنار دور دیگر، نله، پرویی، دیزی، مکان مناسبی برای یک آبگوشت لپه داشته باشید و سپس توسط تخصص روز وسوسه شوید: ژله مخلوط، برنج چاوفا... یا نانسی، کمی بالاتر، با سرویچ ها و مرغ زغالی اش.
شیلی در لوس فارولیتوس
توقف در هر زمان در چور ، همیشه گزینه خوبی است. این یکی دیگر از آن نوارهای دهه 80 است که بدون تغییرات زیادی در زیبایی شناسی خود، امروزه غذاهای کلمبیایی و ونزوئلا را سرو می کند : غرفه empanadas، با گوشت، چنار سرخ شده و کارائوتا (لوبیا سیاه)؛ امپاناداهای گوشتی کلمبیایی و امپاناداهای عمل شده که یکبار سرخ شده باز می شوند تا پر از مواد شوند.
و اینکه قبل از وارد شدن به آرد با cachapas و arepas از همه نوع. یا با سینی پایسا اگر گرسنه باشیم: گوشت چرخ کرده، تخم مرغ، برنج، چوریزو، لوبیا، آووکادو، مینی آرپاس، برش (چنار سرخ شده) و بیکن. چیزی کمتر نیست.
آرپا گوشت خوک با سالاد مرغ از La Churre
آیا در مورد آن شنیده اید فیجائو تروپیرو ? این غذا از ایالت برزیل است میناس گرایس تهیه شده با لوبیا و آرد کاساوا. و در آن سرو می کنند ای بوتکو داتینیها همراه با تخصص هایی مانند frango com quiabos (مرغ با بامیه) یا feijoada کامل با پیکانا.
Coruña بسیار فراتر از شهری است که به روندها توجه دارد و دارای نوآوری های مداوم است. البته این شهری است که در آن باید یک مسیر بی پایان شراب و تاپاس در Calle Galera ، جایی که می توانید خواربار فروشی های سنتی و مکان های جدید در Montealto را کشف کنید یا جایی که می توانید در فضای بازسازی شده سن آندرس یا آلفردو ویسنتی.
اما همچنین، اگرچه گاهی نادیده گرفته میشود، آن شهر طبقه کارگر و دریانوردی، از آهنگهای میخانهها و شرابهایی است که مستقیماً از لولهای که هنوز در آن است سرو میشود. کاستروها ، که در به Gaiteira یا در Labañou و اینکه اینجا، در آگرا دو اورزان، توانسته است با افراد جدیدی از A Coruña که فرهنگ خود و همچنین غذای خود را به محله ای که امروز دروازه ای به جهان است و در آن افزوده اند، ادغام شود. بهترین راه برای شروع غوطه ور شدن این است که اجازه دهید کام شما را غرق کند.
آیا به یک تروپیرو feijaozinho برای hoje نیاز دارید؟