قطعات مفهومی کانال باز
هنگامی که شما هر یک از خلقت از مار مورل غیرممکن است که از فکر کردن به آنها دست برداریم ریشه های نوردیک
مه بردا و رنگ سفید سرامیک آن آنها با نور چراغ ها و با موهای بلند او، رشته های خاکستری که با نگاه آبی او تلاقی می کنند، یکی می شوند. روح تسلیم ناپذیر او
کره ها - لامپ ها یا رگ ها - طولانی می شوند و هیبرید می شوند، همزیستی می کنند پایههای نرم و گلدانهایی که روی هم قرار میگیرند.
عینک قلبی شکل
قطعات او داستانی اتوبیوگرافیک را تشکیل می دهند. او در کودکی اشیای دور ریخته شده ای را پیدا کرد که محتوای بازیگوش را به آنها هدیه داد. امروز او به دنبال چیزی می گردد که نمی فهمد، چه چیزی باعث طرد شدن او می شود و او را متحول می کند.
در طول اقامت خود در مدرسه هنر اکستر، خلاء ترسناک محیط ویکتوریایی او را به بررسی عملکردهای آن سوق داد مجسمه سازی.
که در پارسونز، نیویورک، گستاخی نظام پزشکی علاقه به سلولی را برانگیخت که در آن تجسم یافت "سریال زیست شناسی".
مجموعه "غذا روی میز".
معنای مفید، تزئینی و خوراکی در هر فرهنگی متفاوت است. در غذا این تصور تشدید می شود.
پروژه "غذا روی میز" برخاسته از تاثیر تولید شده در Moerel توسط نمایشگاه احشاء در بازار Mostenses زمانی که دوازده سال پیش به مادرید رسید.
لایه های معنا از مبدأ شروع می شود. در روتردام، جایی که او مطالعات طراحی خود را آغاز کرد، گوشت با صحت بالینی پوشیده شده است.
را غرفه های کله پاچه مادرلینی نگاه او را با نیروی زشت زدند. او تأیید کرد که اثر در اشکال رقیق شده است.
با نزدیک شدن و انتزاع خون و بافت، متوجه شد زیبایی که او از طریق قالب ها به سرامیک منتقل کرد.
ساق گاو: ظرف ایده آل برای نگهداری نمک یا شکر
اما این تا زمانی که او خود را در مقابل دید لاشه یک گوسفند در بازار دهلی زمانی که پروژه تعریف شد او در قفس سینه، وارونه، ظرفی را دید.
مطالبات نقش کالوینیستی مورل به شی یک تابع بدهید. دافعه ناشی از احشاء به عنوان غذا آنها را به سر سفره آورد.
در آشپزخانه، پای گاو تبدیل به کوزه ای برای نگهداری برنج یا شکر می شود، کریادیلاها در نمکدانها و فلفلدانها، جگر گاو در ظرف سرو، قلب خوک در یک لیوان و رودهها در کوزهای افقی که شراب از طریق آن میچرخد.
غذا بشقاب ها و ظروف ساخته شده است. سفید جسم را از خامی خون محروم می کند، آن را پاک می کند. فرم ها سیال و ارگانیک هستند.
مار دوست دارد با رنگ ها بازی کند: تخم های طلایی، پژواک قرمز خون، سیاه مانند یک فتیش.
Marre Moerel در کارگاه خود
از فرهنگ سنتی و داخلی، مار به تدبیر ادامه می دهد قطعات لاغر، از نظر مفهومی در کانال باز است. زمختی فرم ها که از طنز تقریباً خونین فرار نمی کند.
هند آخرین مقصد تکراری اوست. در آنجا او منبع جدیدی از الهام را در جامعه ای بین تضاد و تعادل، بین هرج و مرج و تعالی یافته است.
در سال 2018 او اقامت در panipat ، در نزدیکی دهلی، جایی که او پروژه ای را در یک کارخانه فرش انجام داد. در آنجا موهای بافندگان را بافته و آنها را به صورت دایره ای به هم متصل کرد. آنها را تشویق می کرد که در طول روز با صداهای ممنوعه بخوانند.
مردها تماشا کردند نقش اصلی زنان، وارونه. استثمار زنان، مانند افراط در سیستم پزشکی آمریکا یا طرد فیزیکی ناشی از احشاء، تبدیل به یک هدف، درمان، عملکرد، در شکلی از شفا
قطعات مورل یک روایت زندگینامه ای را تشکیل می دهند