سوردی در «یک آمریکایی به رم»
ما این امتیاز را داشتیم که در رم به دنیا آمدیم و من آن را به درستی تمرین کردم. زیرا رم شهری مانند شهرهای دیگر نیست . این یک موزه بزرگ است، سالنی که باید از طریق آن روی نوک پا راه بروید». آلبرتو سوردی بازیگر زادگاهش را اینگونه توصیف کرد.
رم برای او خانه بود و به ویژه خانه بزرگ او به رنگ سینا بود که در قلب سبز شهر قرار داشت. بین حمام های کاراکالا، پارک ایگریو و پورتا لاتینا . بازنشستگی او بود، زمانی که او در حال فیلمبرداری یا سفر به دنیا نبود. «در این خانه خوشحالم. و صبح که از خواب بیدار می شوم و از پنجره به بیرون نگاه می کنم، کاراکالا و برج ناقوس رومی را با دیوار می بینم، احساس می کنم همان جا هستم. در رم، در قلب شهر اما به دور از آلودگی آشفته مرکز.»
به مناسبت صدمین سالگرد تولد این بازیگر ، خانه او برای اولین بار - تا 31 ژانویه 2021 - برای میزبانی نمایشگاه به روی عموم باز می شود. آلبرتو سوردی: 1920-2020'.
ویلا سوردی
بنابراین عبور از آن دروازه ها به معنای حمله به قلعه آنهاست. ، چون سوردی واقعاً لذت برد تنهایی اش اگرچه قبلاً توسط برادران جدانشدنی خود احاطه شده بود، جوزپه، اورلیا و ساوینا و چند تن از دوستانشان که در سال 1972 زمانی که بازیگر طنز به دلیل مرگ خواهرش ساوینا نمی خواست هیچ بازدیدکننده ای را دریافت کند، دیگر به خانه نمی آیند تا اینکه روز مرگش، 24 فوریه 2003.
آلبرتون ملی (این چیزی است که ما در ایتالیا به آن می گوییم) این خانه را فقط در کمتر از چند ساعت در می 1954 خرید. همیشه در طول دوچرخه سواری های طولانی او توجه او را به خود جلب کرده بود و هنگامی که آنها پیشنهاد خرید آن را دادند، او دو بار فکر نکرد و به قول آنها این موضوع را به شدت مورد بحث قرار داد. ویتوریو دسیکا.
"آلبرتون" خصوصی
نمایشگاه با تاریخچه خانه آغاز می شود - قرارداد، نقشه ها، حکایات - و ادامه دارد اتاقی که سوردی آن را به یک تئاتر تبدیل کرد ، که در آن هیچ کمبودی برای رختکن برای بازیگران وجود ندارد و پیانوفورته سیاه رنگ Bechstein در میان همه عناصر خودنمایی می کند. اینجا آلبرتو کوچک و جوان است که در قلب شهر به دنیا آمده است. در تراستور او در کنار برادران عزیزش، مادرش معلم و پدرش نوازنده به تصویر کشیده شد و اولین گام های خود را در هنرهای نمایشی برداشت، در واقع زمانی که تنها ده سال داشت، پیش از این در یک شرکت عروسکی در ایتالیا سفر می کرد.
آلبرتون خصوصی: جزئیات ویلا سوردی
قبل از رفتن به طبقه بالا، از سالن بدنسازی که در آن بالا بروید گاو نر مکانیکی است که بازیگر با دوستانش به رقابت پرداخت - آنها گفتند که آنا مگنانی یکی از سخت کوش ترین ها بود در اینجا نیز این هنرمند گرامی ترین خاطرات دوران حرفه ای طولانی خود مانند گیره را حفظ کرد یک آمریکایی به رم (1954) یا چکمه ها و ماله های هوشیار ساعت (1960).
طبقه بالا از ما استقبال می کند اتاق نشیمن، با پنجره های بزرگ مشرف به چشمه های آب گرم ، به ریاست پرتره ای از کمدین بزرگ رومی و در آن دو نقاشی از دی کیریکو (تروبادور Y هکتور و آندروماش ) که بازیگر مستقیماً از نقاش و همچنین وسایل شخصی مختلف سوردی به دست آورده است. در میان آنها، عکس ها با پاپ جیووانی بیست و سوم و پاپ راتزینگر یا جوایز بیشماری مانند Nastri d'Argento، Bears، David de Donatello یا شیر طلای افتخاری که در سال 1995 از نمایشگاه ونیز به دست آورد ، جایی که چهار دهه قبل از آن او برای نقش خود در کنار ویتوریو گاسمن در آن برجسته بود جنگ بزرگ (1959) از ماریو مونیچلی که برای او جایزه ویژه و نامزدی جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی در سال 1960 را به همراه داشت.
جواهر خانه، بدون شک، آرایشگاه : اتاق بزرگی پر از اشیاء کنجکاو، مانند تلفن قرمز قدیمی و رادیوی بژ قدیمی، احاطه شده توسط آینه های بزرگ - که سوردی در مقابل آن تمرین می کرد - و در آن تابلویی با امضای یکی از پدران نئورئالیسم ظاهر می شود. چزاره زاواتینی . شما در وسوسه گرفتن عکس (یا بیشتر) حافظه خود خواهید افتاد!
شخصیت
پس از این گشت و گذار در صمیمی ترین آلبرتون، وارد باغی می شویم که ماشین او هنوز در آن پارک است. فیات پونتو خاکستری و در آن مجسمه نیم تنه سوردی پوشیده از توگا با کتیبه " امپراتور سینمای ایتالیا دو غرفه نیز در اینجا نصب شده است که انواع اسناد و آثار منتشر نشده مربوط به کارنامه طولانی این هنرمند را در خود جای داده است.
آرایشگاه ویلا سوردی
حرفه ای که در آن کمدین رومی کل جامعه را به شیوه خاص خود به تصویر کشید، به ویژه رونق اقتصادی پس از جنگ جهانی دوم و دهه شصت در ایتالیا. سوردی به عنوان یک نماد باقی ماند، مرد جوانی مغرور که آستین کارگران را در I Vitelloni می زند (1953) یا اینکه اگر اجازه رفتن به آمریکا را نداشته باشد از بالای کولوسئوم تهدید به خودکشی می کند. من ویتلونی فلینی، بیوه (1959) ساخته دینو ریسی، همراه با شخصیت اوتلو سلتی از فیلم، همچنان نقطه عطفی در سینما خواهد بود. پلیس (1960) یا دکتر متقابل (1968).
او میدانست که چگونه یک ایتالیایی متوسط را با عیبها و محاسن خود نشان دهد و طنز معمولی و زیرکانه رومی را که هنوز در فیلمهایش زنده است، تجسم بخشید. چنین است در سال 2000، برای هشتادمین سالگرد تولدش، شورای شهر رم به او اجازه داد تا یک روز به عنوان شهردار خدمت کند..
سوردی علاوه بر اینکه بازیگر بود کارگردان، کمدین، فیلمنامه نویس، آهنگساز، خواننده و صداپیشه ایتالیایی صداپیشگی الیور هاردی، رابرت میچام، آنتونی کوئین و مارچلو ماسترویانی برای این فیلم دومنیکا دوآگوستو ، بین دیگران -. بنابراین، قدم زدن در دو آلاچیق نصب شده در باغ مانند گذر از مسیر چندوجهی محبوب ترین بازیگر رومیان است.
بیش از 20 لباس صحنه، فیلمنامه اصلی، مطالب صوتی از مصاحبه ها و برنامه های رادیویی، تصاویر جیرو دیتالیا - که سوردی وقایع نگار آن بود - تعداد بی پایان پوستر - که در آن یک جوان را می بینیم میگل بوز (خسیس) -، موارد برای Messaggero - که سوردی یکی از سخاوتمندانه ترین مشترکان و اسطوره ای هارلی دیویدسون بود یک آمریکایی در رم (1954) تنها بخشی از جواهراتی است که بخشی از این سفر است.
اتاق پیانو آلبرتو سوردی
علاوه بر این، در این منطقه از نمایشگاه، "Albertone" tiofoso de la Roma را کشف می کنیم، که در یک تارگا نوشته شده است: در این خانه نیز سگ اهل روم است ”؛ حیوانات یکی دیگر از علایق این بازیگر طنز بود، او 18 سگ داشت که همه در باغ خانه استراحت می کردند. و صحبت از احساسات، زنان شایسته ذکر ویژه هستند.
SORDI و زنان
او در کنار مارچلو ماسترویانی یکی از مشهورترین عاشقان لاتین سینمای ایتالیا بود، اما هرگز ازدواج نکرد. . او ترجیح می داد که اوقات خوبی را بین کار، غذای خوب، دوستان و زنان داشته باشد، علاوه بر این، او قبلاً دو چهره زن داشت که خانواده غیر معمول او را تشکیل می دادند: خواهران اورلیا و ساوینا. او در فرار از ماهرترین پاپاراتزی زمان بسیار ماهر بود زندگی دولچه.
رازهای ویلا سوردی
«ای چه خیلی مات؟ من داخل خانه un'estranea گرفتم؟!» (فکر می کنی من دیوانه ام؟ چگونه می خواهم یک غریبه را به خانه ام بیاورم!) او به زبان رومی به این سوال ابدی که چرا ازدواج نکرده است، پاسخ می داد. در حالی که او به عنوان یک داستان عشق رسمی 9 ساله شناخته می شود، در میان معاشقه های بی شمار - شرلی مک لین یکی از بین المللی ترین ها بود - و این همان چیزی است که او با دیوا داشت آندره آ پاگنانی و چند ماه قبل از اینکه سوردی به شهرت برسد به پایان رسید شیخ سفید (1952) اثر فدریکو فلینی.
یکی از عشق های پنهانی و افلاطونی این بازیگر بود سیلوانا مانگانو ، شناخته شده در مجموعه جنگ بزرگ و او در بسیاری از فیلم های دیگر با آن همزمان شد. این عشق هرگز محقق نشد زیرا Mangano او با تهیه کننده دینو دی لورنتیس ازدواج کرد.
نشانی: Piazzale Numa Pompilio، رم نقشه را ببینید
برنامه: تا 31 ژانویه 2021 از دوشنبه تا پنجشنبه از ساعت 10 صبح تا 8 بعد از ظهر؛ جمعه و شنبه از ساعت 10 صبح تا 10 شب؛ یکشنبه از ساعت 10 الی 20
نصف قیمت: 12 یورو کل؛ 8 یورو کاهش یافته است. 5 یورو کودک بین 6 تا 14 سال.