پازولینی در کوارتیچیولو، تصویری از نمایشگاه "Pasolini Roma"
روما یک پالیندروم است، کلمه ای که با خواندن معکوس معنا پیدا می کند. اولی که به عنوان وقار، کمال، شکوه، الوهیت و معنویت شناخته می شود. عشق اما جدا می شود چیزی بسیار خالص تر، انسانی، گناه آلود، ساده، فروتن تر و اصیل تر . شهر سنگهای باستانی کوچک است و مانند یک دیوای مرده آنجاست. محبوبیت ابدی، عظیم، معتبر و زنده است.
راحت است که با احتیاط و به روشی منظم و سکولار به آن نزدیک شویم، همانطور که پیر پائولو پازولینی (آتئیست، اخراج شده از حزب کمونیست به دلیل همجنس گرایی) با مسیح انجام داد. انجیل به روایت متی مقدس . و حداقل هفت روز لازم است - روزهایی که خداوند هنگام خلق جهان از آنها استفاده کرد - تا شروع به درک آن شود، با خطر همیشه آشکار افتادن در کسالت، اضطراب، خلسه، بی خوابی، افسردگی، اختلال یا بی قراری. پاریس در این افسانه متافیزیکی نقش سیسرو را بازی خواهد کرد.
هنرمند بلو اثر خود را در ساختمانی اشغال شده در منطقه Testaccio رم به جا می گذارد
Dies Lūnae
پاریس پسری 33 ساله است که دوشنبه ها دوست دارد گوشت گراز وحشی را که روز قبل تازه شکار شده است بخورد. او نمی تواند آن را در رم پیدا کند، بنابراین او مجبور به بازدید می شود آلاتری (در فاصله کمی از پایتخت) . علاوه بر این که آن را به خانه می برد، در مواقعی که می تواند، از مزه کردن آن در خانه ابایی ندارد رستوران سیستو، جایی که با فتوچین و گوجه فرنگی تهیه می کنند. صبح آن را به اوج می رساند، توقف و n از طریق dell'Almone 111 برای خرید ترافل، کاولو نرو (کلم تیره)، و گرفتن آب ارزان از یک نهر نزدیک Via Appia. وز کردن، البته.
سپس او به خانه خود، به Montesacro، در شمال شهر باز می گردد . او به دلیل اصالت منطقه، محبوب، در نیمه راه بین Borgata del Tufello و Città Giardino، ترکیبی از ویلاهای به سبک انگلیسی با پوشش گیاهی فراوان، آنجا را انتخاب کرد. اولی یکی از محله های متعددی است که موسولینی دستور ساخت آن را برای تامین سرپناه داد. تقریباً به طور گسترده، به مردمی که در Via della Conciliazione و Piazza Venezia زندگی می کردند. . به عبارت دیگر: دوره ای بود که رم فقط مرکز بود و از ریونی (محله های تاریخی) تشکیل شده بود که افراد فقیر را در خود جای داده بود. آنچه بعد از آن آمد بود طغیان مگالومانی برای تمجید از کشور و کلیسا ، "پاک کردن" آن از باقی مانده هایی که قدرت نامحدود آن را مختل می کرد.
می میرد مارتیس
پاریس چند روز در یک مغازه کفش فروشی محله ای که هنوز موجود است کمک می کند. سه شنبه ها ثابت است. ساعات کار سخت برای چند لیر . بهترین چیز زمانی است که به پایان می رسد، زیرا شما از طریق یک سبزی فروشی که توسط مصری ها با بوی ریحان، جعفری، کرفس و نعناع اداره می شود، می روید که هر بار که حمل می کنید آن را به شما می دهند. پرتقال قرمز سیسیلی غیر تراتات (بدون محصولات شیمیایی)، کنگر فرنگی، اسکارول و پونتارل، نوعی کاسنی معمولی شهر، که به دلیل طعم تلخ آن بسیار مورد استقبال قرار می گیرد.
بعد از شام، زمان خوبی برای رفتن است کوه جنارو و به خصوص به L'Angolo Russo (Corso Sempione)، یک بار با شیرینیفروشی که هر چند ساعت یک بار کروسانتهای تازه و پفک خامهای را بیرون میآورند. غذاهای مورد علاقه او هستند پسته، شکلات سفید و نوتلا . و قهوه، البته، در Lo zio d'America ، قدیمی ترین بار در منطقه. در صورت امکان، آن را همانجا برشته کنید.
از کجا در رم ماهی بخریم؟ در آبی مارین
مرکوری می میرد
قهرمان داستان ما با وجود اینکه فاصله چندانی با مرکز تاریخی ندارد، ماه ها را بدون رفتن به آن سپری می کند. اولاً چون موضوع بسیار مصنوعی به نظر می رسد ; دوم به این دلیل که بی ثباتی وسایل حمل و نقل مانع از آن می شود. در بهار که هوا خوب است، در خیابان با دوستانش پشت میزهای چوبی بزرگ غذا می خورد. یک قابلمه بزرگ با پاستا، سیر و روغن بشقاب های پلاستیکی را سرو کنید.
پنیر پکورینو، اختیاری، فقط در زمان های خوب ظاهر می شود مانند ماهی سرخ شده انتخاب شده در ماهی فروشی Via Tirreno ( آبی دریایی ) . و همه چیز آنجا باقی می ماند، در آن کوچک اقلیم های کوچک برای پذیرایی از افراد باقی مانده در مرکز طراحی شده اند . به افرادی که هنوز نان خودشان را در خانه درست می کنند.
عاشق شیرینی پزی Desideri در رم شوید
پاریس، چهارشنبهها، حمام کردن در رودخانه آنین را انتخاب میکند، که کمتر تحسینبرانگیز اما نزدیکتر از تیبر است. رزماری، نعناع و لورل را از همسایه ها بدزدید تا عطر را روی دستانت پخش کند و خانه را خوشبو کند. خرید نان جنزانو به همراه ایوان (و شراب) dei Castelli Romani، که هر هفته به قدیمی ترین غذاخوری های شهر می آید، برخی از آنها بیش از صد سال قدمت دارند. بله واقعا، ماهی کاد و نخود تازه را برای جمعه سفارش دهید.
و به این ترتیب روزهایش را با لذت می گذراند پونته مامولو، مونتهورده (عاشق نانوایی آمبروسینی و شیرینی دسیدری )، Pietralata، Tor Marancia، Tor Bella Monaca، Magliana، Tor Vergata… چاپ در رنگ های اخرایی و، با دیدن برخی از آنها گنبد مسیحیت . فضاهای متناقض تا حالا؛ خیلی نزدیک.
بلو، هنرمند گرافیتی ایتالیایی که دیوارهای رم را در Via del Porto Fluviale تزئین کرد.
بمیر جوویس
با روز پنجشنبه، آخر هفته نزدیک است. بهترین زمان برای بازدید از Garbatella و Testaccio، نشان می دهد که آنها کم کم ذائقه خود را برای روند یکپارچه سازی خود از دست می دهند. در گارباتلای امروزی، در زمستان، فوتبال هنوز در سخنرانی سن فیلیپو بازی میشود و بچه ها در رختکن دخمه ها عوض می شوند.
موزه Montemartini در رم
همچنین Testaccio، در چند متری Gasometer (Iron Colosseum)، از گورستان غیر کاتولیک، گرافیتی بلو و موزه مونته مارتینی . جایی است که قبلاً طبقه کارگر همانطور که خارج از دیوارهای اورلیایی بود زندگی می کرد . کوه آن نیز وجود دارد که به طور تصادفی زمانی ساخته شده است که بومیان منطقه ظروف سرامیکی را با پمادهایی که از اسپانیا به بندر قدیمی رسیده بود ذخیره می کردند.
موزه مونته مارتینی: هنر کلاسیک در یک ساختمان صنعتی
بمیر ونریس
در این راهنمای ضد روم، پاریس، هر چند فقیر است، پول زیادی خرج نمی کند. در روزهای جمعه، غذا خوردن در Quagliaro ثابت است. واقع در محله Quarticciolo . در آنجا بلدرچین میل می شود. همچنین نان تست با کره و آنچوی . معامله محبوب، یک ولت بخور. غذاهای رومی، خانگی، با سفره های کاغذی چهارخانه و بدون قیمت در منو. Mangiarozzo (متضاد از گامبرو روسو ، نوعی راهنمای میشلین) کتابی است که می تواند به شما در یافتن رستوران هایی مانند این کمک کند. از کتابفروشی هم نخرید چون همه جا غرفه هایی وجود دارد که آن را دست دوم، لکه دار و پاره شده می فروشند.
کورویال، آن ساختمان کیلومتری که برای نگهداری هزاران ایتالیایی ساخته شد
کیوان می میرد
هفته تمام شد، و با آن احساس در یک حلقه بودن دوباره برمی گردد. هوای پاک تنفس می شود، گویش رومانسکو صحبت می شود توهین می شود، صدا بلند می شود، لباس ها آویزان می شود، مردم پابرهنه می روند، تراش از کنار قدیمی ترین آرایشگاه شهر می گذرد، مکانی آنقدر دور و در عین حال نزدیک به نور گرگ و میش که فواره تروی بیرون می ریزد.
شنبه روزی است برای رفتن به بازار در Piazza Vittorio، و مذاکره با ماهی، خرید ادویه جات از سراسر جهان و بیکن رومانیایی. همچنین حداقل برای پاریس، گزینه بدی برای بازدید از این منطقه نیست Portuense Corviale ، ساختمانی که توسط دنیای زیرین اشغال شده است. خطرناک بودن آن با نمای پرسپکتیو از دور مغایرت ندارد، جایی که یادآور Le Vele (ناپل، معروف به Gomorrah) است. مار آهن و سیمان که هوای دمیده شده توسط دریا را به سمت شهر متوقف می کند. از این رو خفگی مداوم در تابستان.
پارک قنات در رم
سولیس می میرد
یکشنبه، روز پروردگار . زمان مناسب برای استفاده از اولین وسیله حمل و نقل و پیاده روی در یکی از خیابان های کیلومتری (به همین دلیل است که همه جاده ها به رم منتهی می شوند): پرنستین، کاسیلین (از Laziale، قدیمی ترین تراموا در شهر با تقریباً یک قرن قابل دسترسی است) لورنتین یا توسکولونا ، از جایی که به آن می رسید پارک قنات.
اما پاریس و مردمش در تابستان، آنها بیشتر اهل اوستیا هستند، مکانی که پازولینی در آن زندگی می کرد. برای رسیدن به آنجا، توصیه می شود از ایستگاه متروی پیرامید از ترنینو دل ماره استفاده کنید. بعد از ظهر، در راه بازگشت، باید یک توقف داشته باشیم تا یک بستنی برنجی در آن بخوریم Palazzo del Freddo Giovanni Fassi ، یک بستنی فروشی که قدمت آن به سال 1880 برمی گردد. هنگامی که این لحظه از هنر زودگذر به پایان می رسد، همچنین برای مبارزه با بلوز پاییزی ایده آل است، راحت است که به خانه برگردید در حالی که به صدها توریستی فکر می کنید که برای تماشای آن صف کشیده اند. کلیسای سیستین بعد از خوردن پیتزای خشک.. . اگر رم وجود داشته باشد، پاریس میگوید: «و آنها فکر خواهند کرد که رم را میشناختند...».
PS: پیر پائولو پازولینی پس از مرگ این فیلم را به پاپ جان بیست و سوم تقدیم کرد.
julioocampo1981@ را دنبال کنید
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- شهرهای گرافیتی (فراتر از بنکسی)
- Roma Nuova: شهر ابدی مدرن
- 100 چیز در مورد رم که باید بدانید - بهترین مکان ها برای غذا خوردن در رم
- مکان هایی در تراستوره که در آن حتی یک گردشگر پیدا نمی کنید
- راهنمای رم
کلیسای سیستین یکی از محبوب ترین نقاط رم است