قلعه Fourgères، بزرگترین در اروپا... با دهانه کوچک
بریتانی و پیز دو لوآر (که قبلاً در قلمرو برتون ادغام شده بود) تنها بخش های فرانسوی هستند که در آنها جاده عوارضی وجود ندارد و می توانید در امتداد جاده های اصلی آن بدون عوارض رانندگی کنید. شایعات می گویند که این تنها سود مالی است که پس از قرن ها درگیری با مادر فرانسه برایشان باقی مانده است. از آن زمانهای تشنجی، شیوهای باقی مانده است که اکنون شهروندانش با طنز ادعا میکنند. برتونها خود را بهعنوان مشروبخوار، زائر جهان و افراد سرسخت تقلید میکنند.
هر آرزویی برای استقلال به ادعای زبان خودشان و خودشان خلاصه می شود اتصالات سلتیک که باعث می شود در مورد آنها صحبت کنند گالیسیایی ها و ایرلندی ها به عنوان هموطنان خود . با این حال، آنها نمی توانند کمک کنند اما جواهرات محلی خود را به نمایش بگذارند بناهای یادبود به یاد جامعه غیرمتمرکز، جنگ طلب، بت پرست و قرون وسطایی. اما دروغ است اگر از این مکان ها به عنوان یک کل صحبت کنیم. ساکنان آن اغلب شهر همسایه را انکار می کنند و از نمادها و دستاوردهای آن انتقاد می کنند. نقطه شروع این مسیر نمونه ای از این دست است.
سنت مالو برای کنترل ورودی از دریا از شمال مستحکم شده بود، نمونه ای از دفاع دریایی که دهانه رودخانه رانس را به یک دسترسی غیرقابل تسخیر تبدیل می کرد. دیوارهای محکم آن از خیابان های پر از مغازه های صد ساله، هتل های جذاب و عمارت های عظیم، میوه های ثروت کاری که ساکنانش در طول تاریخش به لطف بندر بزرگش انجام داده اند و گذشته نظامی اش را به خاطر سواحل و دیوار با شکوهش که به بازدیدکننده امکان قدم زدن در امتداد دریا را می دهد به یک حال توریستی تبدیل کرده اند. تیراندازی به دشمنان خیالی و دفاع از یک شهر که برای لحظه ای خودش می سازد.
سنت مالو، دشمنان خیالی را به گلوله بست
بالا رفتن از رودخانه Rance ظاهر می شود بندر رودخانه دینان و در بالای تپه شیب دار، شهر قدیمی با دیوار. Rue Jerzual پیچیده، باریک و نمادین به این دو نقطه می پیوندد و تبدیل به شریان ضربانی می شود که زندگی امروزی در آن جریان دارد اما در یک منطقه قرون وسطایی. ساحل رودخانه بین تضاد مدرن ترین قایق هایی که در پساب آن می خوابند و عمارت های قدیمی با ابهت، جایی که تخته سنگ و گرانیت هوشیاری خود را با هم ترکیب می کنند، کشیده شده است. سقف کاذب رنگارنگ، یکنواختی را می شکند و اسکلت چوبی خانه ها را آشکار می کند. به نوبه خود، شهری که از پیچ و خم ها محافظت می کند نمونه ای از یک شهر گالی است: سلطنتی، ناهموار و در عین حال جذاب.
تور دینان ، قابل درک است که چرا رنه گوسینی و آلبرت اودرزو آنها روستای افسانه ای را پیدا کردند آستریکس و اوبلیکس در شبه جزیره برتون خیابانهای پرپیچوخم و پرپیچ و خم، میدانهای کوچکی را که در آن کلیساهای رومی سبک آرام قرار دارند، به هم متصل میکنند. کل مرکز تحت حفاظت قلعه خود است، که توسط برج دایره ای دوشس آنا، یک سنگر دفاعی قدیمی که امروزه یک موزه غیرقابل استفاده شهرداری را در خود جای داده است، تشکیل شده است.
کومبورگ درون خشکی می ایستد و بر حومه شهر حکمرانی می کند، جایی که گاوها، درختان سیب و غلات رنگی بهاری به تصویر می دهند. قلعه آن در افق فئودالی خود برجسته است ، کاملا مربعی که می تواند به عنوان قالبی برای اسباب بازی های ساحلی باشد. Chateau de Combourg هوای نظامی همسایگان خود را ندارد، اما شخصیت مالیخولیایی، نوستالژیک و رمانتیک آن جذابیت خاصی به آن بخشیده است . بیهوده نیست، این مکان محل سکونت فرانسوا رنه دو شاتوبریان، پدر رمانتیسم در ادبیات فرانسه بود.
ویتره، جایی که زمان متوقف می شود
بزرگترین قلعه در اروپا شناخته شده در انتظار مسافر است فوگرس . ساکنان آن به شدت درباره آن لاف می زنند، اگرچه آنها بی سر و صدا اذعان می کنند که این شایستگی از نظر علمی اثبات نشده است. اما جدا از رکورد گینس و سایر استراتژی های بازاریابی، قلعه غول پیکر برای تحت تاثیر قرار دادن هر کسی ساخته شده است . و حتی بیشتر از آن زمانی که نبردهای آن در خارج از قلعه گسترش می یابد تا شهر را پناه دهد و از آن در برابر مهاجمان در دوران باستان و از پرتگاه عظیم امروز محافظت کند.
امروزه علاوه بر اینکه بزرگترین جاذبه گردشگری منطقه است، مرکز تمامی فعالیت های فرهنگی شهر نیز می باشد. در داخل یک تور سرگرم کننده وجود دارد برای کودکان طراحی شده است، جایی که آنها در مورد تاریخ یاد می گیرند و از یک کلاس شروع زنده در مورد معماری جنگ لذت می برند. اما مراقب باشید، Fougères یک مکان خسته کننده نیست. علاوه بر داده های فنی بیشتر، این بازدید با غرفه هایی پر شده است که در آن ویدئو پروژکتورها، بازی های تعاملی و سایر جاذبه ها توجه کوچکترها را به خود جلب می کنند. در این آنها افسانه های اساطیری را به آنها می آموزند که به طور سنتی در این منطقه و اطراف آن قرار دارد و توسط جادوگران، شوالیه ها، شاهزاده خانم ها و حتی اژدها انجام می شود. در حیاط بزرگ آن، روزهای قرون وسطایی سازماندهی میشود، با دعواهای بازی و بازارهای صنایع دستی که فوگرس به این موضوع کمک میکند: زمان در اینجا متوقف شده است.
اگر کسی می تواند در مورد جایزه اعتراض کند دیدنی ترین روستای قرون وسطی به Fougères که است ویتر . هر دو شباهتهای زیادی دارند: قلعههایشان بر روی تپهای شیبدار ایستادهاند که از آنجا بر زندگی شهر نظارت میکنند، خانههایشان ظاهری فئودالی دارد و خیابانهایشان در گذر زمان متضرر نشده است. شاید به همین دلیل است که با مقایسه خود با رقیب همسایه خود را توجیه می کنند.
جدا از اختلافات سنتی، ویتره دلایل زیادی برای فروش دارد. اول از همه، قلعه همه کاره آن است. علاوه بر محل اقامت تالار شهر و سایر ارگان های عمومی، یک جاذبه گردشگری نیز به شمار می رود به دلیل نمای زیبای آن، برج های مدور بی شماری که تقریبا هیچ فضایی برای دیوارها باقی نمی گذارد. شکلی که بیشتر تداعی کننده یک کاخ رفیع است تا یک ساختمان دفاعی. در مقام دوم، کلیسای جامع گوتیک آن، درست در مقابل قلب قدیمی ویتره، واقع شده است، از بازدیدکننده دعوت میکند تا خود را در جادههایی که آن را به هم متصل میکنند و در مغازهها، بارها و رستورانهایی که در آنها پراکنده هستند گم کند. کلیسای نوتردام این نمونه ای از پر زرق و برق ترین و آراسته ترین سبک گوتیک در فرانسه و نمونه ای از قدرت این شهر در طول حداکثر شکوه و جلال دوک نشین برتون است.
جذابیت شاتوبریایی ایتالیایی در باروهای برتون
با دنبال کردن مرز قدیمی در جهت لوار و نانت، خواهید دید شاتوبریانت ، شهری که با همان پارامترهای قبلی ساخته شده است اما دارد یک قلعه متفاوت . اگرچه این شاتو در دفاع از برند در برابر محاصرهها نقش اساسی داشت، اما امروزه بزرگترین جذابیت آن به حضور ابهتانگیزش محدود نمیشود، بلکه به تکامل آن محدود میشود. هنگامی که به طور انحصاری برای اهداف جنگی خدمت نمی کرد، این قلعه به یکی از معدود ساختمان های مدنی دوره رنسانس در منطقه تبدیل شد . معماری نفیس ایتالیایی با دیوارهای قدیمی در ترکیبی واضح از پایان درگیری فرانسه و برتون که در آن اربابان فئودال برای حفظ امتیازات خود از استقلال دست کشیدند، برخورد میکند.
نانت نقطه پایانی این مسیر 266 کیلومتری جاده ای است . کلان شهر نئوکلاسیک در شکل و روح خود در روندی دائمی از نوسازی زندگی می کند. از اختراع مجدد در حالی که لوار به نشانه گذاری نبض پیشرفت خود ادامه می دهد. اما با وجود راهپیمایی ناگسستنی مدرنیته، خاطره گذشته آزاد و برتونی خود را در دل خود نگه می دارد. تجملاتی است قلعه دوک های بریتانی, ساخت دوقطبی که به خودی خود یک تناقض به نظر می رسد: در حالی که در بیرون یک قلعه قدیمی است، با دیوارهای کپک زده و خندق بی آب، در داخل آن یک قصر نجیب زیبا است.
عبور از دیوارهای ضخیم دیوار بیرونی، رفتن از یک شوالیه قرون وسطایی به یک ولیعهد است، یعنی رفتن از دوران خصمانه فئودالی به شکوفایی در صلح رنسانس. اکنون این مجموعه فضایی برای نمایشگاه است یک موزه شهرداری و مقر ادارات مختلف دولت محلی. امروز همان چیزی است که از گذشته باقی مانده است که بدون اینکه بهتر یا بدتر باشد، زندگی سرزمینی را نشان می دهد که تلاش می کرد مستقل باشد.
قلعه دوک های بریتانی در نانت
نکاتی برای یک مسیر از طریق بریتانی
مسافرت با ماشین: علاوه بر نداشتن عوارضی، بهترین راه برای کشف این شهرها است.
غذا شناسی: غذاهای برتون غنی از غذا هستند، اگرچه کرپ ها و بیسکویت ها غذای ستاره ای هستند و همه شهرها پر از کرپری هستند. هر ماده ای خوب است این خمیر را که با آرد سفید یا سیاه مخصوص تهیه شده است همراه کنید. نوشیدنی درجه یک است آب سیب خشن یا نیمه خام ، که معمولاً هر منوی منطقه را همراهی می کند. با این حال، شگفت آور است که کشف کنیم که برتون ها آبجو یا کولای مخصوص خود را دارند: بریژکولا قدیمی
موسیقی: برای همراهی با سفرها، بهترین ها تلفیقی از بهترین موسیقی محلی است. هنرمندان دوست دارند آلن استیول با آلبوم اسطورهای خود "رنسانس چنگ سلتیک" ، مردمی تری یان، یا پاپ ترین سولدات لوئیس آنها نمونه هایی از گروه های موفقی هستند که خلاقیت خود را بر اساس فرهنگ برتون بنا کرده اند.