آیا جرات دارید همه چیز را رها کنید تا #زندگی_وان را تجربه کنید؟
زندگی در یک شهر واحد؟ در یک کشور؟ اگر هر یک از این ایده ها را به یک عشایر دیجیتال پیشنهاد کنید، یکی از آن افرادی که معمولاً در سی سالگی هستند و از اینجا به آنجا زندگی می کنند، دستان خود را به سمت سر خود خواهند برد.
به جای اینکه روزهایش را بین یک خانه و کار معمولی بگذراند، آنها تصمیم می گیرند وقت خود را صرف عبور از مرزها، کشف مکان های جدید و تجربیات زندگی کنند برای همسالان بی تحرک آنها غیر قابل تصور است.
داخل این ترند با رایحه ای بین هیپستر و بوهمی، یک مدالیته با جاده به عنوان متغیر اساسی معادله وجود دارد.
این زندگی وان یا زندگی در ون است، روندی که پیروان آن با این وسیله حمل و نقل از مکانی به مکان دیگر سفر می کنند و مانند آتش سوزی در سراسر ایالات متحده و اروپا گسترش یافته و به اسپانیا نیز رسیده است (وب سایت Vantravellers را کاوش کنید).
جاوی و لیدیا، بنیانگذاران وانتراولرز، از سال 2014 با ون در سراسر جهان سفر می کنند.
البته، مانند هر عضوی از تمدن، این جوانان سرگردان به پول نیاز دارند. اینترنت و فناوریهای جدید وظیفه تامین منبع درآمد را بر عهده دارند: آنها فقط به یک اتصال شبکه نیاز دارند تا پروژه هایی را که در دنیای مجازی توسعه می دهند در حالی که در دنیای فیزیکی سفر می کنند، انجام دهند.
پیشگام این جنبش نسلی فاستر هانتینگتون است. در سال 2011، هانتینگتون او کار خود را به عنوان یک طراح در رالف لورن و آپارتمانش در نیویورک را رها کرد تا روی آسفالت روی یک فولکس واگن سینکرو افسانه ای 1987 زندگی کند.
او بعدازظهرهای دفتر را با روزهای موجسواری و عکسهایی که در آن زمان کمتر شناخته شده بود در اینستاگرام با هشتگ #vanlife پست میکرد، جایگزین کرد، برچسبی که بعداً تبدیل شد. پرچمی که عشایری مانند او در شبکه اجتماعی به اهتزاز در می آورند.
روح سرگردان این بود
پس از تقریباً هفت سال، آمریکایی بیش از یک میلیون دنبال کننده دارد و کتابی نوشته است که در آن داستان افراد دیگری را که یک ون خانه دارند جمع آوری کرده است. فراتر از انواع فریلنسرها، از توسعه دهندگان گرفته تا روانشناسان آنلاین، بسیاری هستند که تصاویری را در اینستاگرام ارسال می کنند یا کانالی در یوتیوب باز می کنند و با تولید محتوا و تبلیغ محصولات برند برای پول، امرار معاش می کنند.
حرفه آنها هرچه که باشد، حقیقت این است که، اگرچه به نظر می رسد که در ون ها یا کاروان های قدیمی خود از زندگی مدرن فرار می کنند، فناوری یک قطعه کلیدی است که به آنها اجازه می دهد رویای زندگی بر روی چرخ ها را برآورده کنند.
برنامه های کاربردی که پیشرو هستند
هر عشایر دیجیتالی با یک موبایل در جیب خود در اختیار دارند تعداد زیادی برنامه کاربردی که به عنوان نقشه عمل می کنند هم برای پیدا کردن جاده ها و پمپ بنزین ها یا مکان هایی برای پارک یک وسیله نقلیه بزرگ بدون هیچ مشکلی.
برای یافتن مناطق کمپینگ که در آن برای مدت طولانی پارک کنند، مسافران می توانند به برنامه هایی مانند Motorhomes و iOverlander به ترتیب برای اروپا و ایالات متحده مراجعه کنند.
سایر برنامه ها می توانند برای ایجاد و دنبال کردن مسیر بسیار مفید باشند، مانند Google Maps یا MAPS.ME که نقشه ها را برای استفاده بدون اتصال به اینترنت ارائه می دهد.
**مراقب ترافیک و آب و هوا ** برای جلوگیری از غافلگیری ناخوشایند در جاده و مکان هایی برای خوردن پیدا کنید با برنامه هایی مانند Trip Advisor، آنها همچنین روش های کاملاً توصیه ای برای کسانی هستند که وارد زندگی vanlife می شوند.
صبحانه معمولی عشایری به نقل از وب سایت nomadswithavan.com
اینترنت در همه جا
اگر برای این ماجراجویان برای زنده ماندن در جاده ها یک مسئله اساسی وجود داشته باشد، فراتر از نگهداری وسیله نقلیه خود و استفاده از تعداد انگشت شماری از برنامه های کاربردی، آن است. اتصال به اینترنت
اگرچه کافهها و کمپها اغلب وایفای رایگان ارائه میدهند، روزنامهنگار آمریکایی ** برنت رز، که چندین سال را در یک ون گذرانده است، توصیه میکند یک نقطه اتصال وایفای تلفن همراه بیاورید.**
به گفته رز، این دستگاه های کوچک - با حدود هشت ساعت خودمختاری- آنها بسیار امن تر از یک اتصال عمومی هستند، قابل مدیریت هستند و سرعت انتقال داده بیش از قابل قبولی را ارائه می دهند.
البته هم این دستگاه ها و هم تلفن های همراه، رایانه ها و دوربین های عکاسی -یکی دیگر از ابزارهای رایج در بین کسانی که با انتشار تصاویر امرار معاش می کنند- آنها برای عملکرد به برق نیاز دارند.
تکنولوژی در داخل، طبیعت بیرون.
فراتر از باتری های ضروری و یک ترانسفورماتور، دو گزینه برای داشتن انرژی مورد نیاز vanlife وجود دارد: یا با یک ژنراتور جریان یا شارژ کنید. پنل های خورشیدی را روی سقف ون یا کاروان نصب کنید. تمرین، دومی، که اگر میخواهید نتیجه خوبی کسب کنید، باید به یک متخصص سپرده شود.
مسافران می دانند که هر گزینه ای را که انتخاب کنند، آنها مقدار محدودی برق خواهند داشت که باید به اندازه کافی تامین کنند. به همین دلیل است که هر اقدامی برای صرفه جویی در انرژی، مانند استفاده از لامپ های LED به جای لامپ های معمولی، می تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
زندگی در ون با سرعت متفاوتی پیش می رود.
یکی دیگر از مسائل اجتناب ناپذیر، اگرچه راه حل آسان تری نسبت به راه حل برقی دارد، مشکل است بهداشت اگرچه درست است که مناطق تعیینشده کمپها دارای توالت هستند و بوتهها میتوانند به پناهگاهی تبدیل شوند که در صورت لزوم بخار از پشت آن خارج شود، اما فعال بودن و گرفتن آن ضرری ندارد. یک توالت شیمیایی یک توالت قابل حمل (اگرچه موارد ثابتی نیز وجود دارد) با یک مخزن که در آن یک سری ترکیبات مواد آلی را تجزیه می کنند.
بله باشه همه این ابزارها و دستگاهها میتوانند زندگی را برای افراد در زندگی آسانتر کنند، تنها چیزی که واقعا لازم است میل و البته یک ون است. بقیه رول شده است.
برای پریدن به #وانلایف تنها چیزی که نیاز دارید آرزوست، بقیه چیزها در حال غلتیدن است.