در حال حاضر پاییز در پاریس است و ما شروع خواهیم کرد بازجویی از کول پورتر، که مانند هر راه دیگری برای شروع یک مقاله خوب است. او پاریس را در بهار، تابستان، پاییز و زمستان دوست داشت. من عاشق پاریس در بهار هستم/ من عاشق پاریس در پاییز هستم/ من عاشق پاریس در زمستانی هستم که نم نم باران می بارد.
اگرچه ما به بقیه فصل ها احترام می گذاریم، اما پاریس در پاییز است. این موقع از سال است زمانی که خاکستری ها، که شبیه به دیور خاکستریشهر را روشن می کنند. حالا وقتی خیابان ها پر از مانتو است و چه مانتوهایی و چه زمانی کافه ها و نمایشگاه ها آنها پناهگاه و هتل ها را به تنبلی دعوت می کنند.
پاریس پاییز امسال هم خیلی پاریس است. کاهش تعداد گردشگران باعث می شود که چشم انداز شهر طعم محلی بیشتری پیدا کند نسبت به قبل؛ لازم نیست مشخص کنیم که این «قبل» به چه معناست. پاریسی ها به رستوران ها، مغازه ها و خیابان ها حمله می کنند. اکنون مسافران، به ویژه در مناطق خاص، به نظر دعوت شده اند. ما مثل مهمان به نظر می رسیم.
پاریس برای بازدید نیازی به نصف بهانه ندارد، اما ما با دو تا شروع کردیم: پاییز و طعم محلی. ما یک مورد دیگر داریم: اخبار. از آنجایی که به پاریس نمی روی، برمی گردی، اینها بهانه هایی است که برای بازگشت به آنجا می آوریم.
با این حال می دانیم که همیشه به دنبال پاریس به پاریس می رویم و شهر این را می داند و به ما می دهد. وجود دارد پاریس امروز و پاریس همیشه و هر دو بدون ایجاد مزاحمت برای یکدیگر وجود دارند. این یک قدم در میان آن تضاد است: هر پیشنهاد کلاسیک همتای معاصر خود را دارد. موضوع با چالش خود مواجه است. ما هر دوی شما را دوست داریم.
سوکی
ما از هتل ها به عنوان محور این پیاده روی استفاده خواهیم کرد، یکی از بسیاری از موارد ممکن. بیا شروع کنیم با سوکی، یک هتل کوچک جدید در Marais که از نظر ماهیت و شکل از کلیشه های پاریسی فاصله گرفته است. نام از یک آهنگ گرانت گرین و از دنیای جاز دهه 50 الهام گرفته شده است.
این ترجمه می شود طراحی داخلی توسط دوتایی Desyeux Delay و یک پالت خاکی، صورتی سبز و غبارآلود.
ممکن است به دنبال هتل برسید و یک کافه پیدا کنید: شما در مکان مناسبی هستید، زیرا این کافی شاپ بخشی جدایی ناپذیر از Sookie است. عطر قهوه، دکوراسیون محفظه و موقعیت مکانی این مکان را به یک اقامتگاه خصوصی تبدیل کرده است.
بسیار نزدیک است را موزه کارناوالت که با 625000 اثر باستانی خود، داستان شهر را روایت می کند. این یک کلاسیک شهری است که به تازگی توسط استودیوی نروژی Snøhetta بازگشایی و به روز شده است. این پارادوکسی است که ما در مورد آن صحبت می کنیم: دیروز و امروز.
در Marais چند مکان تازه افتتاح شده است که شاید نماد فردا باشد. یکی فضاست یک گالری هنری که قبلاً دفاتری در سن جیمینیانو، پکن، هاوانا دارد، رم و سائوپائولو، و در یک انبار خز قدیمی افتتاح شده است.
نامیده می شود گالری پیوسته, فضایی دیدنی دارد و قصد کوبیدن شدید در شهر را دارد. و مهمتر از همه، به گذشته نگاه نکنید.
دیگری است یک کافه سونا، یک ایده برند بلیم. این مفهوم دیوانه کننده تأیید می کند که پاریس، مانند بسیاری از شهرهای غربی، شیفته رفاه است و در جستجوی خود، قالب های مختلفی را امتحان می کند.
دیگری فروشگاهی است به نام برای زندگی لباس، در حال حاضر، مردانه; تا اون موقع طبیعیه نکته خنده دار این است که در این فروشگاه شما نمی توانید بخرید: شما لباس را انتخاب می کنید، آن را امتحان کرده و سفارش می دهید. آنها آن را به صورت سفارشی تهیه می کنند و شما بعداً آن را در محل تحویل خواهید گرفت. آینده این است و پاریس، بدون اینکه نیازی به مدرن بودن داشته باشد، زیرا قبلاً چنین است، آن را به خوبی می شناسد.
اتاق هتل سوکی
امسال صفت "جدید" معنای دیگری پیدا می کند. فضاهای زیادی وجود دارند که یک سال پیش افتتاح شدند، اما برای فصل ها بسته بودند، روحیه تازه واردی دارند.
محله ها را عوض کنیم و به پیگال می رویم، محله ای که یک دهه پیش در مسیر پاریسی ها و مسافران نبود و از طرفی امروز یکی از جذاب ترین شهرهاست. شما فقط باید یک شب راه بروید کوچه شهدا یا پایین خیابان ترودین برای بررسی آن.
یکی از این هتل های جدید وجود دارد و آن است روشچوارت. متعلق به گروه Orso، با بقیه هتل های خود (Doisy، Leopold، والاس، من…) همان میل به شبیه نشدن به بقیه
در آخرین افتتاحیه آن، آنها یک هتل کلاسیک از دهه 1920 را بازیابی کردند و آن را به یکی از مکان هایی تبدیل کردند که مردم محلی می خواهند به آنجا بروند. این به این دلیل اتفاق می افتد که پشت نمای آرت دکو آن پنهان شده است یک هتل اجتماعی: تراس و رستوران آن بخشی از مسیر پاریسی های آگاه است.
و اتاق ها؟ دارای، و بسیاری (90 و 16 سوئیت) و، مانند کل هتل تزئین شده است دوتایی جشنواره. این پاریس است که نه تاریخ را فراموش می کند و نه جایی که هست، بلکه از آن فراتر می رود. هیچ اشاره ای به نوستالژی نیست و جذابیت زیادی دارد حتی در امکانات رفاهی: گوش گیر "تست شده توسط پاریسی ها" و "کاندوم های معتبر Pigalle". طنز همیشه مورد استقبال قرار می گیرد.
هتل Rochechouart، پاریس.
نزدیک به این کلاسیک بازسازی شده دیگری است که نشان می دهد تز ما در مورد پاریس متناقض، زیرا بدون وزن گذشته متولد می شود. نامیده می شود امروز و به آن هتل یوگا می گویند. در آنجا او به خواب می رود، اما همچنین به تمرین یوگا این برای همه کسانی است که با حصیر سفر می کنند و نمی خواهند یک روز را بدون انجام اوتاناسانا بگذرانند.
به این هتل کوچک (22 اتاق) شما از طریق یک گل فروشی وارد می شوید، که لحن پیشنهاد را تعیین می کند. علاوه بر این، یک رستوران غذای ارگانیک دارد که دستور العمل های فرانسوی و آمریکای لاتین را ترکیب می کند. مهر خالقش هست، شارلوت گومز د اوروزکو مکزیکی-فرانسوی.
یکی دیگر از مکان های جدید و محله ای است WCO، رستورانی با غذاهای فرانسوی-کره ای. که فقط می تواند خوب پیش برود. این که پاریس می داند چگونه میکس کند در یکی از محبوب ترین شیرینی های لحظه ای (و یک ستاره واقعی اینستاگرام) نیز دیده می شود: را بابکا، منشا لهستانی دارد و می توانید در آن پیدا کنید بابکا زانا.
ما از پیگال حرکت نمی کنیم. یکی از افتتاحیه های عالی این فصل وجود دارد: اولین خانه سوهو در پاریس که این محله را برای سکونت انتخاب کرده است از این رو برکت مدرنیته را به آن بخشید. باز هم خلاصه ای از تضادهای پاریس است.
به تاریخچه ساختمانی که در آن نصب شده است احترام بگذارید زمانی متعلق به کوکتو بود، اما به زبان خود و امروزی که توسط صنعتگران و هنرمندان محلی کمک می شود صحبت می کند. این ترکیبی بین هتل و باشگاه خصوصی دارای یک کاباره است، در اشاره ای به گذشته این منطقه
همچنین دارای استخر در حیاط داخلی؛ برای استفاده از آن باید تا تابستان منتظر بمانیم، اما وقتی در هر روز پاییزی آپرو میخوریم، تحسین کردن آن لذت بخش خواهد بود.
هتل مادام ریو.
پیاده روی در مسیر سامری، جذابیت بزرگ لحظه، نمونه دیگری از این پاریس جدید و متناقض را می یابیم. در مورد آن است هتل مادام رِوه, واقع در ساختمان اداره پست لوور سابق، و درهای خود را در این ماه باز می کند.
دکوراسیون آن، با چوب های فراوان و شخصیت زیاد، این چیزی است که ما فکر می کنیم یک هتل مجلل پاریس باید باشد، چیزی که آنها تقریباً در این شهر اختراع کردند، مخالفت می کند.
این هتل مستقل که دارای سقفی که توسط ایفل طراحی شده است این ترکیبی است بین گذشته و آینده، بین صمیمیت و زندگی اجتماعی. خالق تو، لوران تایب، اعلام می کند که «هتل فردا را تصور کرده است». فرانسوی ها همیشه جاه طلب هستند.
حمام در اتاقی در Madame Rêve.
بدون حرکت از سمت راست رودخانه ما به سنت اونوره خواهیم رفت، خیابانی که می توانستیم یک روز کامل را در آن بگذرانیم. یا یک سال وجود دارد بریستول، متعلق به مجموعه Oetker، و رسما هتل قصر محسوب می شود.
او شکوه و عظمت زیادی دارد و می تواند با اجاره خانه راضی باشد، اما قبول نمی کند و این موضوع آن را بیشتر مرتبط می کند. در ادامه جشن دائمی خدمات فرانسوی به تازگی افتتاح شد آتلیه ای که به پنیر اختصاص داده شده است.
این فضایی است که توسط یک پنیرساز افسانه ای، ماری آن کانتین توصیه شده است، که در آن پنیرهایی از بهترین تولیدکنندگان فرانسه گرد هم آمده و سپس در آشپزخانه روی آنها کار شده و سرو می شود. در رستوران های هتل و در l'Epicerie.
اگر آب و هوا اجازه دهد، می توانیم یک بری معطر سفارش دهیم Jardin Français جدید هتل، طراحی شده توسط Lady Arabella Lennox-Boyd و از 1 سپتامبر باز است. گیاهی که هر فصل تغییر می کند، از منطقه پاریس می آید و با شرایط محلی سازگار است.
پاییز امسال خواهیم دید که چگونه علف های تزئینی شکوفا می شوند و برگ های راش چگونه رنگ می گیرند. تا حالا هتل پاسیو داشت الان داره یک باغ واقعی و اینکه در پاریس و در این مکان نادر است. ما چیزهای کمیاب را دوست داریم.
Le Bristol پاریسی است که تا بی نهایت ارتقا یافته است و با پاریسی که به نظر نمی رسد همزیستی می کند. این همانی است که ما نه چندان دور پیدا کردیم، در مغازه سفید رنگ. بیایید معماری هاوسمانی و دودکش های مرمر را فراموش کنیم: همه چیز اینجا گیج کننده است.
استودیو AMO (بازوی خلاق OMA)، فضایی را طراحی کرده است که می خواهد یک "تفسیر انتزاعی از پاریس" و قراردادهای فروشگاهی را به چالش بکشید.
او موفق می شود زیرا شوک کامل است. همچنین تشویق و همه چیز پاریس است: پنیر در قصر و پیشخوان عجیب و غریب برای گرفتن سفارش برخط از فروشگاه آف وایت
باغ هتل بریستول، پاریس.
قرار است از رود سن عبور کنیم تا این پیاده روی در پاریس پاییزی و متناقض را به پایان برسانیم. ما هستیم نزدیک باغ های لوکزامبورگ. مغازه مارین مونتاگوت تصویرگر آنجاست. این مکان در نهایت پاریسی است: نفیس و با آن هوای کلاسیک که هرگز از مد نمی افتد.
مارا ببر یک شمع یا یک حوله آشپزخانه از اینجا به بعد مثل قرار دادن تکه ای از شهر در چمدان خواهد بود. اینجا پاریس به اضافه پاریس است، اما در ساحل چپ آثاری از آن وجود دارد پاریس دیگری که کمتر به طبیعت خود وابسته است.
یکی از آنها، و جالب، این است غرفه گازولین، تلاقی بین یک پمپ بنزین معاصر و یک کافه که در کنار Invalides است. ظاهرش بیشتر شبیه یک بوتیک است تا جایی برای سوخت گیری و این کار سلیقه خالق آن، جواهرساز ویکتور دو تایلاک (همچنین پشت فروشگاه زیبای مفهومی زیبایی Buly 1803).
در اینجا می توانید دوچرخه و ماشین برقی خود را در حین صرف یک وعده غذایی ارگانیک شارژ کنید. این نوع کسب و کار جدید تایید می کند که زیر پوشش شهری که در زیبایی و تاریخش نهفته است و بدون نیاز به ریسک، روحیه انقلابی می تپد. پاریس فقط بلد است چگونه پاریس باشد. و بد کمتر.
اتاق اجرایی در هتل Madame Rêve.