ایراتی: لذت پاییزی برای حواس
دسترسی های اصلی به جنگل ایراتی در شهرها یافت می شود اوربایزه (دره Aezkoa) و اوچاگاویا (دره سالازار)، هر دو در یک ساعت طولانی از پامپلونا .
اگر گزینه اول را انتخاب کنیم، می توانیم از تماشایی لذت ببریم خرابه های کارخانه اسلحه سازی دیوارهای خاکستری رنگ آن -که توسط پوشش گیاهی خورده شده است- به شدت با رنگ سبزی که بر اطرافش تسلط دارد تضاد دارد. با این حال، ما انتخاب کردیم که از طریق Ochagavía وارد شویم، دهکده ای با بیش از 500 نفر جمعیت که توسط رودخانه های زاتویا و آندونیا غرق شده است. ، جایی که با استفاده از این واقعیت که برای خرید مواد غذایی توقف می کنیم: آب، میوه، نان و کلوچه برای ساندویچ ها، گشتی سریع در خیابان ها و پل های سنگفرش شده آن خواهیم داشت.
اوچاگاویا
ما دسترسی را با ماشین از طریق NA2012 شروع می کنیم ، و بلافاصله ما شروع به لذت بردن از مناظر باورنکردنی خواهیم کرد که توسط توده های بی نهایت درختان راش و صنوبر ارائه می شود. بسته به اینکه پاییز چقدر پیشرفته است (و قبل از رسیدن زمستان، از آنجایی که جنگل های راش برگریز هستند) ما برگ ها را با رنگ های مختلف چراغ راهنمایی خواهیم یافت: سبز، زرد یا قرمز.
با تغییرات اقلیمی، پیشبینی اینکه چه زمانی به یک شکل یا آنطور خواهد بود دشوارتر میشود (هرچه تضاد رنگها بیشتر، تماشاییتر باشد)، بنابراین ما باید از رفتن تا زمانی که میتوانیم صرف نظر کنیم. از آنچه می یابیم لذت ببریم ، که در هر صورت ناامید نخواهد شد.
در راه به سمت قلب جنگل، برای لحظه ای در نمای تاپلا، با یک پارکینگ در سمت راست، پیاده شدیم که نمای پانوراما آن باعث می شود دوربین را بردارید. دیدن برخی از 20000 گوسفند یا 2000 گاو که در علفزارهای وسیع آن در ماه های گرم می چرند آسان خواهد بود.
دامنه های سبز، زرد و قرمز
بعد از مدتی نگهبانی را در دسترسی به پارکینگ پیدا می کنیم که بسته به هجوم به ما راهنمایی می کند. پس از پرداخت 5 یورو به ازای هر خودرو در ازای نقشه و صندلی ما در Casas del Irati (Iratiko Etxeak) پارک کردیم، مرکز جنگل با یک بار/رستوران، یک نقطه اطلاعاتی، یک مغازه پنیر فروشی، فواره ها و سطل های زباله، که معمولا به عنوان ویرجین منطقه برف توسط آرامگاه در ویرانه هایی که در اطراف آن وجود دارد.
اشتهای ما قبلاً زیاد شده است، بنابراین از مناطق وسیع پیک نیک آن برای خوردن یک ساندویچ قبل از شروع پیاده روی استفاده می کنیم.
ایراتی: دوباره به جادو ایمان خواهی آورد
مسیرهای دایره ای متعددی از این قسمت پذیرایی شروع می شود ، سطحی بیش از مقرون به صرفه و ایده آل برای انجام با خانواده. ما Paseo de los Sens (مسیر SL Na 61A) داریم، یک مسیر ساده فقط 2 کیلومتر که ما را به آرامگاه عبور از رودخانه Urtxuria یا مسیر رودخانه می رساند. رودخانه اوربلتزا (SL Na 62A)، یک مسیر دایره ای به طول کمی بیش از 3 کیلومتر.
ما یکی از معمولی ترین آنها را انتخاب کردیم مسیر جنگلی زابالتا ، به عنوان SL Na 63A تعیین شده است. این یک مسیر دایرهای حدود هشت کیلومتری است که مسیر آن را از قسمت بالایی انجام میدهیم، مسیری که از میان درختان میپیچد.
طبق افسانه این است که از پادشاهی باساجان, شخصیت اسطوره ای و ارباب جنگل با قدرت مافوق بشری، موهای بلند و قد بزرگ که روح جنگل را به هر کسی که دیده است یادآوری می کند. شاهزاده مونونوکه.
اسطوره توصیه می کند که اگر از راه او رد شدیم فرار نکنیم، زیرا اگر از دستورات او اطاعت کنیم او راهنمای محافظ ما در طول بازدید ما خواهد شد.
اجازه دهید خود را با کارت پستال هایی مانند این سوق دهند
حدود یک ساعت دیگر (بسته به سرعت ما) خانه جنگلی ویران شده و اطراف آن اعلام می کند که به آن رسیده ایم. مخزن عربی ، یکی از جادویی ترین مکان های منطقه است که قبل از چرخش باید بنشینید و از مناظر لذت ببرید ( این نقطه بازگشت مسیر است ) .
سطح آب آن رنگهای زنده راشها را منعکس میکند و یک جلوه نوری سورئال ایدهآل برای عکاسی ارائه میدهد. یک کابل از یک ساحل به ساحل دیگر می گذرد تا در برخی از زمان های سال یک زیپ لاین ایجاد کند (البته ما به طور رایگان حتی آن را در نظر نگرفتیم) و همچنین می توانیم به انتهای مخزن نزدیک شویم تا شکار آن را زیر نظر بگیریم.
مخزن عربی
بازگشت به منطقه پذیرایی از قسمت پایینی جنگل و به موازات رودخانه می گذرد . ممکن است با آن برخورد کنیم لامیاک ، موجودات جادویی که در نهرها (معادل پوره، پری یا پری دریایی) زندگی می کنند. برخی از افسانه ها می گویند که آنها جنگل را ترک نمی کنند مگر برای رسیدگی به کارهای شبانه خود. دیگران، شوم تر، این را می گویند از روزهای ابری استفاده کنید و روحیه دونیا خوانا د لابریت را به پیاده روی ببرید ملکه هوگنو در پاریس مسموم شد و همه کسانی که سر راه او بودند ناپدید شدند.
ما بدمان نمی آید که در این نقطه منحصر به فرد بمانیم و زندگی کنیم، اما اصلاً مه آلود نبوده است و ما سالم به پارکینگ برگشتیم. شاید به لطف حفاظت باساجون بود، پس وقت خداحافظی با میزبان حیوانات است. تا سال بعد و راه بازگشت به خانه، هتل یا خانه روستایی خود را شروع کنیم تا قبل از فرا رسیدن شب یک شام گرم بخوریم.
@KetchupCasanas را دنبال کنید
فراموش کردن برای شما سخت خواهد بود