Preventorium of Aguas de Busot: Sinister Levante
«پائلا با هامور»، «تون» یا «ماهی مرکب با فلفل». ما می توانیم در مورد منوی هر رستوران یا اتاق غذاخوری در اسپانیا صحبت کنیم، شاید لوانته. با این حال، این اطلاعاتی است که سال ها پیش در یکی از آن ها یافت شد بسیاری از اسناد که در میان خرابه های الف پراکنده بود آبگرم قدیمی.
اگر به راه رفتن ادامه می دادید، کاغذ دیگری پیدا می کردید که در آن نام یک بیمار نوشته شده بود، سن او، مربوط به دهه 60 و شماره 325 است ، که مربوط به تعداد صندلی هایی است که زمانی در آن قرار داشتند Preventorium Aigües de Busot ، در آلیکانته.
یک هتل زمستانی باشکوه که در قرن نوزدهم ساخته شده است تبدیل شدن به مرکز سل و بسته شدن متعاقب آن، آن را به یکی از ساختمان های نمادین استان آلیکانته تبدیل کرده است. اما همچنین، در یک نقطه سیاه از چندین رمز و راز که امروزه هنوز توسط کنجکاوها و کارشناسان مورد بحث است.
اسپانیای قرن بیستم در یک ساختمان جای می گیرد
چیزی در مورد عکسهای قدیمی وجود دارد که میتواند باعث ناراحتی ما شود. به عنوان مثال، عکس های فوری مانند این، که در آن زنان با لباسهای براق چتر در کنار Capilla del Balnearín در حدود سال 1910 نگه میدارند. ، صحنه ای بر خلاف وضعیتی که امروز در آن مجموعه مجللی را می یابیم که زمانی «کرم دولا کرم» کشور ما را گرد هم آورده بود.
Preventorio de Aguas de Busot به عنوان یک هتل زمستانی عالی برای شخصیت های اسپانیایی آغاز شد
قبلاً در زمان رومیان، این مکان در آلیکانته بین سواحل ال کامپلو واقع شده است و قله Cabeçó d'Or به عنوان منطقه حرارتی استفاده شد . یک واحه کوچک نیز توسط نیروهای مسلمان کشف شد که حمام های معروف خود را تا معجزه طبیعی کوه های لوانته گسترش دادند.
در قرن شانزدهم، این منطقه به این منطقه واگذار شد شهر آلیکانته ، همانطور که توسط a نشان داده شده است سند امضا شده در 30 نوامبر 1596 به عنوان امتیاز منطقه حرارتی . با این حال، اولین نشانه های Preventorium of Aguas de Busot همانطور که می دانیم امروز در 1838.
در آن سال اختلافات بین اداره عامه و خانواده لرد کنت کاساس روخاس (مارکیز بوش) ، مالک این اراضی، با تصمیم گیری حل می شود یک هتل زمستانی بسازید که از برخی از برجسته ترین شخصیت های آن زمان استقبال کند ، بین آنها خود پادشاهان اسپانیا . اینگونه بود که تجملات به وجود آمد ایستگاه زمستانی هتل میرامار، نقطه عطف آن زمان: اتاقهای مجلل مجموعهای را تشکیل میداد که در آن بازدیدکنندگان یک کلیسای کوچک، یک کازینو، یک منطقه بازی کودکان و حتی یک سیستم بهداشتی جدید که از انگلستان آورده شده بود، پیدا کردند.
سالهای فراغت و سرگرمی که با فرا رسیدن جنگ داخلی سنگین میشد، دورانی که ایده بازیابی فعالیت هتلداری ساختمان را غیرقابل برگشت کرد. به عنوان جایگزین، دولت هتل قدیمی را در سال 1936 خریداری کرد و آن را به بیمارستانی برای کودکان مبتلا به سل تبدیل کرد . این فعالیت تا پایان دهه 1960 ادامه داشت و تا آن زمان بیماری عملاً ریشه کن شد. آنچه بعداً پیش خواهد آمد، یک سری بحثهای بوروکراتیک خواهد بود که با دستیابی به پیشگیرانه توسط پیش بینی شرکت تا به امروز.
خالی و فرسوده (بخشی از مدارس قدیمی برای کودکان و کلبههای کارگری در سالهای اخیر ویران شد)، Preventorio de Aguas de Busot امروز نه تنها بازتاب کامل تاریخ خود است بلکه از یک استان; از قرن بیستم که در آن مکانی می توانست در همان دهه از بهشت به جهنم برود.
Preventorium of Aguas de Busot: Sinister Levante
شما نگاه می کنید، اما وارد نمی شوید
پس از بسته شدن Preventorium در پایان دهه 1960، بسیاری از کارشناسان فراروانشناسی توسط ویرانه هایی که ادعا می کنند رها شده اند EVP را شنید و حضورهای مرموزی را دید . حتی خود ایکر خیمنز بیش از یک برنامه را به این مکان اختصاص داده است که در هنگام شب، بسیاری ادعا می کنند که سوت می شنوند در حالی که درخشش چهره های شفاف هنگام بالا رفتن از پله های ویران شده آن منعکس می شود. . از میان پنجره های باز که پرده هایشان انگار هر لحظه قرار است باز شوند.
در عین حال، بسیاری از مردم در تأیید این موضوع که واقعاً همه چیز فقط شایعه است و در آن زمان، فعالیت بیمارستان همیشه در حد محدود بود، کم نبودند، همانطور که دو مراقب مرکز اعلام کردند.
با این حال، راز هنوز هم این مکان را پوشانده است. او در نمازخانه ای می نشیند که در سپیده دم یکشنبه، بقایای آیین های شوم در آنجا باقی مانده است. . در تونل های حفر شده در تپه هایی که هرگز نمی خواستم انتهایشان را حدس بزنم، یا آوار میزهای قدیمی که درختان خرما مرده را در آغوش گرفته بودند، شاهدان هوی و هوس تاریخ.
در حال حاضر، Busot Water Preventorium حصارکشی شده و ورود آن ممنوع است. شاید بهترین راه برای حفظ میراثی باشد که سرنوشت آن دستخوش پروژههای مختلفی بوده است: از ساخت آپارتمانها و هتلها تا موزه، حتی از بین رفتن کامل.
اما شاید حد وسطی بین کاوش در تاریخ و ریشه کن کردن آن وجود داشته باشد. میراثی را حفظ کنید که به خودی خود از مکان و زمان صحبت می کند. چیزی که هرگز نخواهیم دانست.