هرم Transamerica بلندترین ساختمان در سانفرانسیسکو است
** دنبال بیگ سور ** و اقامت ممتاز در مسافرخانه پست رنچ ، آخرین ایستگاه سفر است سانفرانسیسکو . رابرت میچام بدون اینکه بداند در این گزارش به وودی آلن پاسخ می دهد: در سکانسی از «بازگشت به گذشته»، روندا فلمینگ به بازیگر معروف می گوید که نمی داند. نیویورک . رابرت میچام مرتکب سلسله مراتبی پاسخ می دهد: «تو باید یک وقت بروی». "پس می فهمید چرا من در سانفرانسیسکو هستم" . بهترین فیلم نوآر برای روشن کردن یک شهر اصیل. پنهان ترین ساختمان ها، گرافیک مغازه ها، مه خلیج، همه چیز در شهر طعم سانفرانسیسکو دارد.
سپس نمادها هستند. راه آهن قفسه ای، پل گلدن گیت، ** زندان آلکاتراز **، دامنه های سرگیجه که در آن سکانس های تعقیب و گریز افسانه ای استیو مک کوئین، "Bullit" با موستانگ سبزش که ژانر خاص خود را در سینما افتتاح کرد. و اینکه وقتی کسی در سانفرانسیسکو رانندگی میکند، راضی میشود که از سایههای ترامواها و لغزشهای روی ریل دور بزند. در دامنه های نوب تپه عمودی نگه دارید.
گلدن گیت از هلیکوپتر هلیکوپتر سان فرانسیسکو دیده می شود
شهر کثیف هری این شهر بزرگ ضد فرهنگ آمریکایی است . در دهه 1950 محله ساحل شمالی خانه محله بود نسل ضرب و شتم. می خواستی یک دونات بخری و می توانستی با کرواک، گینزبرگ، باروز، کاسدی روبرو شوی. . در دهه 1960، خانههای ویکتوریایی هایت اشبری به دنیا آمدند جنبش هیپی با قدرت گل، شور لیسرژیک و تابستان عشقش. در مغازه دونات فروشی **جانیس جاپلین، کن کیسی، مردگان سپاسگزار، کاسدی** حضور داشتند (نباید از دست داد).
در دهه 70 محله کاسترو اولین محله همجنس گرایان در جهان شد. یکی از همسایه هایش بود هاروی میلک (کسادی معشوق گینزبرگ بود، اما او در سال 1968 درگذشت و فرصتی برای نقل مکان از محله و ادامه مهمانی نداشت)، اولین سیاستمداری که آشکارا همجنسگرایی او را تشخیص داد و به خود لقب داد. شهردار خیابان کاسترو . افسر پلیس بازنشسته و عضو سابق شورای شهر، دن وایت، که از سیاست های انتقام جویانه او رنجیده شده بود، او را در تالار شهر شلیک کرد و در سال 1978 به زندگی او پایان داد.
چند نوازنده در سانتا کروز، یک شهر ساحلی در نزدیکی سانفرانسیسکو
بسیار نزدیک به کاسترو، در زیبایی کافه زونی (خیابان مارکت 1658)، طراح رقص باله معتبر سانفرانسیسکو، ریکاردو بوستامنت، به من معرفی کرد. ریک ولتز ، که عجیب است اولین مدیر اصلی در ورزش ایالات متحده که آشکارا همجنسگرایی خود را اعلام کرد . او این کار را در می 2011، 33 سال پس از مرگ هاروی میلک، در داستانی که نیویورک تایمز منتشر کرد، انجام داد. ولتز رئیس تیم بسکتبال گلدن استیت واریرز است و او به من گفت NBA دقیقاً یک جهان همجنسباز نیست.
امروزه محله مناسب برای دونات رفتن ماموریت است. بیشتر فعالیتهای زیرزمینی و غیرقانونی به خیابان والنسیا و خیابانهای اطراف آن منتقل شدهاند. خاستگاه این همه ضدفرهنگ در سانفرانسیسکو، سنگری که همه چیز در آن شکل گرفته و مسیر بزرگ آمریکایی ما به آنجا ختم می شود، چیزی بیشتر و کمتر از آن نیست. کتاب چراغ های شهر ، یک کتابفروشی. بنیانگذار آن در سال 1953 و هنوز مالک آن، لارنس فرلینگتی نیویورکی ، شاعر و ویراستار ضرب و شتم، تصدیق می کند او سانفرانسیسکو را انتخاب کرد زیرا این تنها شهر در ایالات متحده بود که در آن امکان خرید شراب خوب با قیمت خوب وجود داشت. . نباید فراموش کرد که در چند کیلومتری شمال، مناطق سخاوتمندانه تولید شراب قرار دارند سونوما و ناپا.
تب ضد فرهنگ زمانی شروع شد فرلینگتی «زوزه و اشعار دیگر» آلن گینزبرگ را منتشر کرد و به دلیل فحاشی دستگیر شد. محاکمه به گونه ای انجام شد که همه آمریکایی ها بدانند که جنبش بیت چیست. این حکم با ناشر موافق بود، که مانند بیت نیک ها و سانفرانسیسکو، کمپین تبلیغاتی بی نظیری در همه رسانه ها داشت.
City Lights در محل اصلی، خیابان کلمبوس 261 در ساحل شمالی دست نخورده باقی مانده است. هر روز تا سپیده دم باز می شود و در ساعاتی است که سه طبقه ادبیاتش بیشتر آشفته است . در طبقه فوقانی یک پنجره بزرگ با منظره ای از حیاط خلوت روح سانفرانسیسکو وجود دارد. در کنار شیشه یک صندلی گهواره ای تاب می خورد و یک علامت دست نویس به انگلیسی اعلام می کند: "کتابی بردارید و بنشینید" . سواحل بلوند ** لس آنجلس **، طوفان های شن در صحرا ** دره مرگ **، جنگل های ** سکویاهای غول پیکر ** زیر برف، هری کثیف در ** بیگ سور **، پر جنب و جوش ترین و سانفرانسیسکو سرکش. تقریباً سه هزار کیلومتر بعد در اتوبان، می نشینم و می خوانم.
این گزارش در شماره 49 این مجله منتشر شده است مسافر Condé Nast.
تراموا چرخ دنده سانفرانسیسکو
کتابفروشی افسانه ای City Lights