"چشم انداز یخبندان ما"، اولافور الیسون
بله به مونه به جای نقاشی نیلوفرهای آبی، ایستگاه های قطار یا کلیساها در فصول مختلف، زمانهای روز و عوامل محیطی که او برای به تصویر کشیدن تغییرات و حرکات یخچالها استفاده میکرد، نتیجه مجموعهای از نقاشیهای تقریباً یکسان با تنها چند ظرافت تونالیته و نور بود.
همه چیز رنگ دیگری به خود می گرفت اگر دون کلود به جای اینکه در پایان قرن نوزدهم زندگی کند، اکنون در قرن بیست و یکم این کار را انجام می داد و ذوب را به عنوان یک الهه جهش یافته انتخاب می کرد، زیرا در قرن گذشته یخچال های طبیعی زمین تقریبا 50 درصد حجم و 40 درصد مساحت خود را از دست داده اند.
خوب، در غیاب مونتهای معاصر، این پرتره تکاملی دقیقاً همان چیزی است که هنرمندان دانمارکی را تحت تأثیر قرار می دهد. اولافور الیسون او که چندین دهه است این تمرین را انجام می دهد، مصمم شد با کار خود توجه جامعه را به گرمایش جهانی جلب کند.
او آن را از هر جهت بیان کرده است. پوشیدن تکه های یخچال های طبیعی ایسلند به لندن و بگذارید در تیمز، در ساحل تیت مدرن، در برابر میلیون ها تماشاگر ذوب شوند. در آن موزه او پروژه آب و هوای خود را در سال 2003 به نمایش گذاشت که با آن درباره منظومه شمسی و تغییرات آب و هوایی منعکس کرد.
آخرین اثر او که در 9 اکتبر در کوه های آلپ ایتالیا افتتاح شد، چشم انداز یخچالی ما است، یک نصب دائمی که او آن را در بالاترین قسمت کرستا کورناچیا، در بالای کوه قرار داده است. یخچال طبیعی Hochjochferner (3212 متر). به این ترتیب یخچالی که این درام محیطی را در یخ خود تجربه می کند، تبدیل به یک بلندگوی سیاره ای می شود.
چشم انداز یخبندان ما به دور بوته نمی زند و بیننده را در زمان واقعی در برابر واقعیت خشن قرار می دهد تا او را وادار کند که مسئولیت ما در مواجهه با تغییرات آب و هوایی از منظر یخچال و سیاره را به تصویر بکشد.
اولافور الیسون با نصب بر روی یخچال طبیعی Hochjochferner.
با الهام از مرد شیشه ای و با ظاهری نیمی از مجسمه، نیمی سفینه فضایی، این چیدمان به شکل یک کره است و از فولاد و شیشه آبی رنگ (بلکه آبی، زیرا بر اساس سیانومتر، مقیاس قرن نوزدهمی ساخته شده است) ساخته شده است. رنگ آسمان را اندازه بگیرید).
اطراف آن را حلقه های مختلفی احاطه کرده اند که در اطراف یک سکوی دید دایره ای در لبه قرار گرفته اند کوه گراوند ، که علاوه بر یک رصدخانه، به عنوان ویترینی برای درک پانوراما عمل می کند.
دیدگاه های یخبندان ما، سخنران سیاره ای در مورد تغییرات آب و هوا.
که در مرکز سکو قرار دارد، تماشاگر می تواند از غرفه به عنوان یک استفاده کند ابزار نجومی . شما فقط باید چشمان خود را با حلقه های اطراف که مسیر خورشید در آسمان را در هر روز مشخصی دنبال می کنند، هماهنگ کنید. اینها سال را به بازه های زمانی مساوی که با سه علامت اصلی مشخص شده اند تقسیم می کنند لحظات تقویم خورشیدی : بالا در انقلاب تابستانی مسیر خورشید را دنبال می کند. وسطی اعتدال و پایینی انقلاب زمستانی است.
هر حلقه، به نوبه خود، به پانل های شیشه ای مستطیلی تقسیم می شود که 15 دقیقه قوسی از حرکت خورشید را پوشش دهد ، که امکان تعیین زمان روز را بر اساس موقعیت آن فراهم می کند.
در قسمت بیرونی غرفه، دو حلقه فولادی موازی دیگر خط افق را قاب میکنند. نیم حلقههایی که سازه را نگه میدارند، محورهای شمال-جنوب و شرق-غرب را نشان میدهند.
سایه های مختلف آبی، بر اساس سیانومتر
برای رسیدن به اینجا، بیننده باید آن را بگیرد تله کابین اشنالستال . سپس تور 410 متر بالاتر از تاج یخچال ، در امتداد مسیری مشخص شده با نه قوس پر شده با نمادهایی که همچنان به ارسال پیام ادامه می دهند. پنج سفید نشان دهنده پنج عصر یخبندان ، چهار سیاه دوره های میانی . همانطور که این هنرمند توضیح می دهد، فاصله بین آنها معادل طول دوره های مختلف یخبندان است که نشانگر "یک جدول زمانی عمیق از سیاره ما، یخ و محیط زیست" است.
قوس هایی که نشان دهنده عصر یخبندان هستند
از آنجایی که دوراند-روئل دلال هنری بود که توانست به مونه و بقیه امپرسیونیست ها نور (و نان) بدهد، غرفه تیرول نیز حامی خاص خود را دارد. به سفارش داده شده است انجمن آبهای سخنگو سکویی که مراقب حفظ و استفاده صحیح از آب در این سیاره است که توسط Ui Phoenix von Kerbl و Horst M. Rechelbacher (موسس AVEDA) ، که آن را در محلی که مقر آن واقع شده است قرار داده است.
امید هنرمند و بنیاد (و ما) این است که این کار به لمس وجدان ها کمک می کند تا "مونه آینده" بتواند به ساخت مجموعه ای از نقاشی ها ادامه دهد که در آن فقط رنگ ها و نورها تغییر می کنند..