در دفاع از ساندویچ

قصیده ای برای این

بیایید واضح صحبت کنیم. ما از این همه مزخرف، هم خوشخوراک، هم اهل غذا و هم منتقد غذا (آنها خونین هستند) با غذاهای سال، عکسهای بدون سایه و آلژیناتهایشان کمی خسته شدهایم. امروز در مورد عشق ورزیدن صحبت نمی کنیم، بلکه از لعنتی صحبت خواهیم کرد. و این است که یک ساندویچ ماهی مرکب دقیقاً مشابه بلوچی و نایتلی تا پروانه ماهی نیگیری با ترافل است. (یا آنها چه فکر می کردند).

نوشتن جولیوس کامبا (همه ایستاده) : «من این را در طول چند نسل پیش بینی می کنم هنر غذا خوردن به طور کامل با علم تغذیه خود جایگزین خواهد شد . آشپزخانه می میرد و با بازگشت به اصل خود می میرد، مانند مردی که با بزرگتر شدن، قدرت خود را از دست می دهد و به کودکی می افتد. و بارها به صورت مزخرف اضافه می کنم.

امروز در مورد ساندویچ صحبت خواهیم کرد.

منشاء ساندویچ را باید در مصر باستان یافت (آیا منشایی وجود دارد که نباید در مصر باستان جستجو کرد؟) به ویژه در نان پیتا و به اصطلاح شاورما (کباب برای دوستان). همچنین در تورتیلاهای ذرت سرخپوستان آمریکایی و خیلی بعد در همکار جان مونتاگو، چهارمین ارل ساندویچ. اما اینجا نیستیم که درباره ساندویچ های خسته کننده رودیلا صحبت کنیم، بلکه درباره بوکا تاس صحبت کنیم . لذت سکته چربی: **ماشین های بنزینی، ویسکی Islay، و خماری های بدون Resalim**. ساندویچ به دستور خدا.

اینها بعضی از علایق من است:

**1) ساندویچ گوشت گوساله با پیاز کاراملی در آکواریوم (والنسیا) **

آکواریوم بهترین بار ناهار در والنسیا (از کلاسیک l'esmorzar) و احتمالاً در جهان است. و این است که اگر چیزی در میله چوبی این معبد که در سال 1957 برای شکوه بیشتر بورژوازی والنسیا از Ensanche افتتاح شد باقی مانده باشد، آن اصول، آموزش و معیار است. بهترین؟ اینکه هیچ چیز تغییر نکرده است، ** ساندویچ ها برای گریه کردن (اما خوب گریه کردن، نه مثل پابلو آلبوران گریه کردن)** و اینکه خوزه ایندالسیو به تهیه بهترین درای مارتینیس در والنسیا ادامه می دهد. و فراتر.

"روکادیلوهای" برادران روکا در هتل اوم

**2) ساندویچ ماهی مرکب در پلازا مایور (مادرید) **

میدانم. موضوعی و غم انگیز است مانند بسته fanny یکشنبه و عکس آن در کیلومتر 0. بدترین. من می دانم که شما انتظار چیز دیگری (بالاتر، با کلاس تر) از Mantel & Cuchillo دارید، اما ما در مورد ساندویچ صحبت می کنیم و خوردن ساندویچ ماهی مرکب در هر باری در لا مایور، خوردن یک تکه از مادرید است. یک ساندویچ کثیف ، به بهترین معنای کلمه: چرب، گرد و کمپچاندو . ساندویچی که به نظر می رسد فریاد می زند "من اینجا هستم!". و (همانطور که کاپودیسینای عزیزم بدون ترس تأیید می کند) هرچه کثیف تر بخورید، جستجوی طعم غذاهایی که قبلاً در همان روغن سرخ شده بودند، سرگرم کننده تر خواهد بود: یک لمس chorizo آن طرف، برخی از torreznitos در اینجا. ما لیمو زیاد و کم مزخرف را توصیه می کنیم.

**3) ساندویچ واگیو با خامه ترش گوجه فرنگی شیرین در StreetXO (مادرید) **

ما در اینجا در مورد دیوید مونوز چه چیزی می گوییم که قبلاً نگفته ایم؟ . این دیوانه -آشپز شگفتانگیز- در تغییر زندگی میکند، آن گوشه ناخوشایندی که برای همه سرد و ناسپاس است. تنهایی سرد جدید. آنها می گویند: "زندگی زمانی شروع می شود که شما منطقه راحتی خود را ترک کنید"، آنها می گویند: راحتی چیزهای شناخته شده، گرمای کرکی روتین و چیزهایی که کار می کنند.

دیوید مادرید را با دیوانگی، موسیقی و مناظر فوق العاده از آسمان کالائو زیر و رو کرده است. کانال گرایی، راک اند رول و آن حس خاص ماجراجویی که باید باشد (که در اینجا وجود دارد) هر تجربه غذایی. و لذت کثیف شدن انگشتان با ساندویچ واگیو بخارپز شده با خامه ترش گوجه فرنگی شیرین.

بادمجان، پنیر و گوجه فرنگی

**4) Esmorsaret La Pascuala (Valencia) **

مفهوم کنجکاو، من ناهار می خورم. در مادرید ناهار را میان وعده ظهر می نامند، در کاتالونیا و مایورکا l'esmorzar به اولین وعده غذایی مقوی روز (صبحانه) قبل از شروع روز کاری اشاره دارد. در والنسیا، با توجه به بوهمای خوراکی، l'emorzar ساندویچ مقدس در یازده صبح است. ساندویچ، تاپاس، نیشکر یا ریوجا در یک لیوان تخت . و هیچ نمونه ای بهتر از ساندویچ ربع بار از این شراب سازی واقع در قلب Cabanyal وجود ندارد. تخصصش؟ براسکادا با گوشت اسب، ژامبون کبابی و پیاز. بدیهی است که برای پنیر مناسب نیست.

**5) Rocadillos de los Roca و مرغ مزرعه دار به سبک کاتالان در Fastvínic (بارسلونا) **

یکی کنار دیگری چون کمی به یکسان پاسخ می دهند تمایل به بازیابی میخانه، طعم ها و ادای احترام به خوب غذا خوردن در طول عمر . به محصول محلی، فصلی و زیست محیطی از طریق لذیذ محبوب: ساندویچ. از همان تیم Monvínic است فاستوینیک (Diputación 251) جایی که ساندویچ مرغ دهقانی کاتالان مرا دیوانه می کند.

در مورد Roca Bar، خوب، چه جهنمی، آنها Roca هستند. در هتل OMM ستاره - حداقل مال من، همراه با تیرادیتوها - هستند "سنگ" که چیزی بیش از کلوچه های مهر و موم شده سنتی با خورش در داخل نیستند: دم گاو در شراب قرمز، یک مرغ با خال، اسکالیوادا با پنیر بز و زیتون سیاه یا مورد علاقه من: مارماهی کم دودی با تریاکی.

و بیشتر، بسیاری دیگر. این لیست ابدی خواهد بود (شما می توانید و باید موارد دلخواه خود را در نظرات اضافه کنید). میتوانیم با سجافهای مانوئل آنتونیو رودریگز در بار د لا پونتا سن فیلیپه (کادیز)، با چیستورا د ناوارا در فرانکفورت (بارسلونا)، با ساندویچ ریکارد کامارنا در بار مرکزی (والنسیا) ادامه دهیم: گوشت خوک، پیاز کاراملی، پنیر و خردل . با بیکن، پنیر، فلفل و ساندویچ گوجه فرنگی از بار Canto Cochino در La Pedriza (حومه مادرید)، با کاری مرغ از La Harina (Puerta de Alcalá) یا ناگت گوساله با فلفل پیکیلو از Borda Berri (سنت سباستین) . خیلی زیاد...

استاد کامبا بسته می شود. "در ضمن، خواننده عزیز، بگذارید بهترین غذا را بخوریم. بیایید مثل زنان باردار غذا بخوریم، نه تنها برای ما بلکه برای جانشینی آینده ما. به طور خلاصه بخوریم، با توجه به اینکه بعد از ما، کمتر کسی در دنیا قرار است غذا بخورد، و ترافل و شرابی که اکنون از آنها نفرت داریم، برای همیشه و همیشه مورد تحقیر قرار خواهند گرفت..."

آمین

ساندویچ مرغ مزرعه ای از Fastvínic