خط افق شهر لوبک
رذایل بی ضرر و قانونی وجود دارد: دیدن شخصی که انگشت خود را روی نقشه ای که روی یک میز پهن شده است حرکت می دهد، پایتخت یک کشور غریب را حدس می زند و فهرست کالاهای یک مسیر تجاری باستانی را با صدای بلند می خواند. آنها لذتهایی هستند که پسر بچه مدرسهای خجالتی و رویایی با کارمند دفتری که در صفحه قفل شده است به اشتراک میگذارد. اگر به یکی از این دو دسته تعلق دارید، می دانید که لیگ هانساتیک این یک نظم مبهم از جوانمردی معبد نیست، بلکه یک کنفدراسیون تجاری از شهرهای این کشور است بالتیک و دریای شمال که از قرن چهاردهم رشد کردند، ورشکست شدند و خود را دوباره اختراع کردند و چوب، کهربا، گندم، پوست یا کتان را بین سواحل حمل کردند. آلمان, دانمارک, سوئد, فنلاند, لتونی, استونی, لیتوانی Y روسیه . این جمله آخر را با برشمردن کالاها و کشورها دوباره با صدای بلند بخوانید. اگر به شما لذت یا حداقل کنجکاوی نمی دهد، اکنون می توانید این گزارش را ترک کنید.
خانواده از توماس مان ، بومی از لوبک – شهر گوتیک قرون وسطایی با آجرهای قرمز، خیابانهای باریک و صلاحدید شدید لوتری – برای چندین نسل یکی از قهرمانان موفق این حماسه تجاری بالتیک بود. افول ماده روایی قوی تر از موفقیت و توماس مان "خوش شانس" بود که در فروپاشی خانه خانوادگی شرکت کرد و این استعداد را داشت که آن را در رمانش بازگو کند. "بودنبروکز" . او به شهرت ادبی و تحقیر همسایگان دست یافت. هیچکس دوست ندارد لباسهای کثیف خانواده را در رمان پخش کند، و حتی کمتر از آن وقتی که این رازها توسط سخنگوی برای برنده شدن **جایزه نوبل ادبیات (1929)** استفاده شود.
امروزه با از بین رفتن هانسا، تجارت نقش ثانویه ای را در اقتصاد منطقه و منطقه ایفا می کند گردشگران جایگزین کهربا به عنوان کالا در کشتی های فنلاند، ساکنان لوبک چهره توماس مان را با دقت ناز کنید. نویسنده به همراه کاتالوگ آثار محلی تبدیل شده است کلیسای سانتا ماریا که 125 متر ارتفاع آن در قرن 13 و 14 توسط بازرگانان مغرور شهر به عنوان نمادی از قدرت هانسی تأمین مالی شد.
لوبک از دید پرنده
افول از لوبک ، که به عنوان الهام بخش حماسه روایی از من ، همچنین در دهه 1920 از یک پتینه اکسپرسیونیستی استفاده کرد، تا جایی که ساختمان های تجاری قدیمی، مانند کازا د لا سال، در کنار رودخانه، تبدیل به دکور فیلم شدند. مورناو چند صحنه را گرفته است "نوسفراتو" . دوران انحطاط و پیچشهای اکسپرسیونیستی آوانگارد، انتقال بین شهر قدیمی بازار و مقصد گردشگری باشکوه امروزی موزه مارزیپان، هنرستان موسیقی، کنسرتهای فضای باز، و موزه عروسکها را رقم زد.
آ توماس مان او دوست داشت از لوبک به اطراف فرار کند Travemunde برای چت با خلبانان، آن میزبانان حرفه ای که به قایق های تازه وارد راه بندر را نشان می دهند. در آن روزها، Travemunde این یک آبگرم مجلل برای بورژوازی تجاری بالتیک بود، با حمامیهایی که لباسهای راه راه به تن داشتند و وارد آب میشدند. ماشین بسته ، برای جلوگیری از چشم کنجکاو. آن ماشین به همراه ردیف هایی از آن در ساحل حفظ شده است صندلی های حصیری پوشیده از نوارهای رنگی که باید در غروب خورشید تحسین شود، در ساعت آبی (به قول محلیها)، زمانی که کشتیهای فنلاند مانند بلوکهای عظیمی هستند که سرگردان هستند. به این نوع صندلی ها می گویند strandkorb ، نمونه ای از کل سواحل بالتیک و دریای شمال هستند و انطباق دقیقی از حمام کننده با مشکلات محلی را تشکیل می دهند. عمق صندلی و اندازه روکش و همچنین زیرپایی خوابیده آن، پناهگاهی راحت از باد شمالی و توهم تبدیل ساحل به یک سالن را ایجاد کنید. را خواننده می توانید در یکی از این صندلی های حصیری مستقر شوید و با ذهنی خالی قایق ها را تماشا کنید.
نمایش رنگی به شکل کلبه های حمام در ساحل Travemünde
گاهی اوقات روال ریاضی برنامه ها و مسیرهای بندری خراب می شود: اخیراً یکی از آن کشتی ها از فنلاند در ورودی بندر با کشتی دیگری برخورد کرد. خلبان از دستورات خلبان پیروی نکرد، زیرا او قبلاً بیش از بیش از آن آب ها را پیموده بود 60 بار ، یک فیگور جادویی که به کاپیتان اجازه می دهد به تنهایی با مانور روبرو شود، یعنی بدون زدن زنگ وارد خانه شخص دیگری شود. اما مشکلی پیش آمد و کشتی با مهمان دیگری برخورد کرد. همسایه ها می گویند Travemunde که خدمه فنلاندی، کاملا مست به صلاح کسی که سفر دریا نیست، اما بخشوده از حقوق گمرکی با الکل ارزان، او نتوانست کشتی را تخلیه کند و مجبور شد به پرسنل بندر متوسل شود. کشتی غرق شده به صورت مسخره باقی ماند.
از فانوس دریایی کوچک Travemunde جایی که توماس مان من با خلبانان بندر چت کردم، می توانیم سواحل بکر را ببینیم مکلنبورگ – پومرانیا ، سرزمین آلمان مجاور شلسویگ-هولشتاین ، که به آن تعلق دارد لوبک Y Travemunde . تاریخ به ما نشان می دهد که بهترین راه برای جلوگیری از بیدادهای شهری، کاشت ساحلی از مین است. این کاری است که او انجام داد RDA (آلمان شرقی) در زمان دیوار برای جلوگیری از فرار شهروندانش به آلمان غربی. جنگ سرد گذشت، دیوار فرو ریخت، آلمان دوباره متحد شد، معادن و سواحل مکلنبرگ آنها باکره به قرن 21 وارد شدند. درسی که باید توسط وزارتخانه های محیط زیست اسپانیا در نظر گرفته شود.
این مقاله در شماره 54 منتشر شده است Conde Nast مسافر.
قایق در بندر Travemünde