کلیسای جامع سنت آلبانز زمانی بزرگترین ساختمان این کشور بود
تصمیم گرفت. بیگ بن، چشم لندن و کاخ باکینگهام - با تغییر بیپایان نگهبان شامل، بس است. خسته شدیم از شکوهی که همیشه توسط همین ها گرفته می شود!
بنابراین، مصمم به کشف گنجینه های فراتر از مرزهای پایتخت بریتانیا، به سمت سنت آلبانز حرکت کردیم، یکی از شهرهای ستاره ای شهرستان هرتفوردشایر صدای "شهرستان" چقدر خوب است، درست است؟
اگرچه می توان با رانندگی کوتاهی به سنت آلبانز رسید با قطار از ایستگاه سنت پانکراس، ما که روحیه ماجراجویی از پشت بام داریم، از سمت چپ شروع به رانندگی می کنیم و گم می شویم در امتداد جاده های پر پیچ و خم که ما را از طریق حومه بریتانیا می گذراند.
از ناب ترین آسفالت شهر به خطوط باریکی می گذریم که به طرز باورنکردنی، اتومبیل ها در دو جهت در گردش هستند. کمک! چه کسی ما را می فرستاد تا وارد این موضوع شویم؟
کلیسای جامع از پارک Verulamium
در سنت آلبانز گوشه کوچکی از بریتانیایی ترین پر از فرهنگ، سرگرمی و غذا. اما مهمتر از همه، آنچه در اینجا پیدا می کنیم این است تاریخ.
افسانه های بی پایانی که به هر خیابان یا گوشه ای جان می بخشد و ما مشتاق انواع افسانه ها و افسانه ها مشتاق کشف آن هستیم.
اما بیایید از ابتدا شروع کنیم: به گذشته برمی گردیم دو هزار سال پیش و این بسیار قبل از سنت آلبانز است توسط رومیان تأسیس شد و به یکی از شهرهای اصلی بریتانیای روم تبدیل شد - که در آن زمان ورولامیوم نامیده می شد - منطقه قبلاً به عنوان خانه ای برای جمعیت های باستانی مانند سلت ها عمل می کرد.
اگرچه، این همه ماجرا نبود. قرن ها گذشت و سنت آلبانز همچنان صحنه لحظاتی بود که همسایگانش هرگز فراموش نمی کردند. جنگ داخلی بریتانیا در خیابان های آن زندگی می کرد. مسافرخانه های آن به عنوان اقامتگاه برای اعضای خانواده سلطنتی عمل می کرد.
زوج پاپ آدریان چهارم خود سالها در این شهر گذراند: دقیقاً در اینجا بود که تصمیم گرفت تحصیلات خود را ادامه دهد.
نمای چشم پرنده سنت آلبانز
برای اینکه قسمت اول تاریخ آن را به خوبی بشناسیم، تصمیم گرفتیم به سراغ آن برویم موزه ورولامیوم واقع در پارک عظیم Verulamium، دقیقاً در محلی که شهر روم باستان در آن تأسیس شده است.
در آن ما نمیتوانیم از اندیشیدن به آنچه میگویند، دست برداریم بهترین نمونه های موزاییک از دوران روم که در خارج از مدیترانه یافت می شود.
چند قدم دورتر، ایستگاه بعدی ما – و یکی از دلایلی که به ناچار در نهایت عاشق این گوشه کوچک انگلیسی خواهیم شد –: کلیسای جامع سنت آلبانز
و مراقب باشید، ما در مورد چیزی صحبت نمی کنیم! این معبد مذهبی باشکوه با بیش از هزار سال قدمت این ساختمان در زمان خود بزرگترین ساختمان کشور بود.
ما یواشکی وارد آن میشویم، مثل کسی که یواشکی وارد یک مکان ممنوعه میشود، تا گالریها و پنجرههای رنگی زیبای آن را تحسین کنیم. اتفاقا یک شایعه: شبستان اصلی محل تاجگذاری خود شان کانری در «اولین شوالیه» بود. چگونه می مانی؟
ساختمان، که مخلوط می شود سبک های مختلف معماری -نورمن و رومانسک، در میان دیگران- دارای برجی است که با سنگ هایی ساخته شده است که از خرابه های ورولامیوم نجات یافته اند. این کلیسای جامع به سنت آلبانز، اولین قدیس انگلیسی الاصل، تقدیم شده است. و عجیب است که همچنان پذیرای زائران روزانه از سراسر جهان است.
پارک ورولامیوم
قبل از ادامه کشف شهر، وقت آن است که کمی استراحت کنید. در ** آشپزخانه ابوت، یک کافه تریا جذاب که قسمت خانه کلیسای جامع را اشغال می کند، ** می توانیم قهوه بخوریم و گناه کنیم – بله گناه!– با مقداری شیرینی، چیزی که در این کشور اجتناب ناپذیر است.
یک پیاده روی خوب ما را به آن می رساند مرکز عصبی سنت آلبانز. به محض اینکه با نماد دیگری از شهر روبرو شدیم متوجه خواهیم شد: برج ساعت آن که در قرن پانزدهم ساخته شد.
و چه ویژگی خاصی در مورد این بنای تاریخی دارد؟ برای شروع، چه چیزی است تنها برج قرون وسطایی باقی مانده در انگلستان. علاوه بر این، او میدانست که چگونه با گذشت سالها به بهترین شکل روبرو شود: بدون توقف.
از زنگ های آن در گذشته استفاده می شد هشدار حملات دشمن یا هشدار آتش سوزی در شهر. و کنجکاوترین: تا سال 1863 او مسئول اعلام مقررات منع آمد و شد بود.
کلیسای جامع دیدنی سنت آلبانز
در خیابان های اطراف، هر شنبه و یکشنبه، بازار محلی باز می شود: ده ها غرفه مواد غذایی و انواع و اقسام دکه های لقمه ای – که تنها هدفشان وسوسه کردن ما و افزایش وزن چمدان ما خواهد بود، برای ما کاملاً واضح است – روی میزهایی که منتظر مشتریان هستند به نمایش گذاشته شده است.
در حالی که یکی از مغازه داران طعم برخی از مغازه های خود را به ما می دهد پنیرهای نفیس صدای گریه سبزی فروشان را شنیدیم که قیمت ها و پیشنهادات روز را اعلام می کرد.
چند پست جلوتر پیدا می کنیم جوراب، تی شرت یا کیف. نان، کیک خانگی یا ست چای... آقایان، اینجا یک بازار دستفروشی به سبک انگلیسی است.
اگر می خواهید توقف دیگری داشته باشید، در 6 Market Place یکی از ** مغازه های GAIL'S، یکی از معروف ترین نانوایی های لندن را پیدا می کنیم. ** نان ها و کیک های آن، که هر روز با دست درست می شوند، بیش از یک جایزه برای آن به ارمغان آورده اند. .
ما به قدم زدن در شهر ادامه می دهیم و فریفته جذابیت می شویم خیابان های سنگفرش شده اش ما عاشق جزئیاتی شدیم که هر گوشه را تزئین می کند.
برای مثال، گوشههایی را کشف میکنیم که مانند مکانی که رستوران را در خود جای داده است میدان تایلند ، واقع در یک بنای قدیمی قرن پانزدهم و با خوشحالی ما، نمای اصلی خود را حفظ می کند.
برای طرفداران خانه های سبک بریتانیایی، **قطره های باران روی گل رز** مکان مناسبی است. این مغازه زیبا روبروی برج ساعت به فروش می رسد انواع وسایل تزیینی اصل و بسیار شیک. یک نکته: تمام پولی که او به دست می آورد تماماً صرف تحقیقات برای مبارزه با سرطان می شود.
در ضمن، آیا کمی گرسنه می شوید؟ مشکلی نیست! یک گزینه اشتباه برای ارضای اشتهای ما ** خانه وافل است. ** در اینجا باید یک چیز واضح داشته باشیم: وقت آن است که باورنکردنی ترین ادای احترام وافل زندگی خود را به خود اختصاص دهیم. بله، پیچیده بود: امروز ما کالری را فراموش می کنیم!
این رستوران خانوادگی درهای خود را در دهه 1970 باز کرد یک عمر در وافل های شور و شیرین تخصص دارد.
ساخته شده با محصولات ارگانیک، لقمه زدن به هر یک از پیشنهادات اصلی آن باعث می شود به مطلق ترین خوشبختی دست یابیم. بله واقعا: اگرچه صف های دریافت میز معمولا طولانی است، اما انتظار ارزش آن را دارد. ما آن را تضمین می کنیم!
و برای پایین آوردن غذا، چیزی شبیه یک لیوان لیگر در یک میخانه واقعی بریتانیایی نیست، فکر نمی کنی؟ و اگر به شما بگوییم که، علاوه بر این، این قدیمی ترین در انگلستان است ... آیا می توانی مقاومت کنی؟
منشا خروس های مبارزه ای Olde قدمت آن به قرن هشتم برمی گردد، اگرچه میخانه، همانطور که امروز می بینیم، در قرن یازدهم ساخته شد. سقف های کم آن، چوب پوشش های آن، ترک های آزاردهنده آن...
همه چیز اینجاست ردپایی از گذشت زمان که شما را به تصور بی نهایت داستان هایی که در دیوارهای آن رخ داده اند دعوت می کند. همانطور که می گویند، یک شبکه کامل از تونل ها وجود دارد که میخانه را به خود کلیسای جامع متصل می کند و قرن ها پیش توسط راهبان آن زمان استفاده می شد.
این میخانه همچنین مکانی معروف در سراسر کشور بود سازماندهی جنگ خروس ها – از این رو نام آن –، یکی از تحسینشدهترین سرگرمیهای ملی در انگلستان به مدت ۶۰۰ سال – تا سال ۱۸۴۹، زمانی که آنها ممنوع شدند–.
خروس های مبارزه ای Olde
ما به نحوه بالا بردن آرنج در این عرض های جغرافیایی و ماندیم، در گرمای آتش شومینه صد ساله اش، آنقدر طولانی است که بدن از ما بیشتر بخواهد. یک فیلم چطور؟
و بله، منظور ما از سینما به معنای واقعی کلمه است: ما به خیابان 166 لندن رفتیم تا خود را در مقابل نمای ساختمان ببینیم. یکی از جذاب ترین گنجینه های سنت آلبانز، سینمای اودیسه است.
این نگین آرت دکو، با فرش های قرمز بی پایان و صندلی های قدیمی، درهای خود را در سال 1908 افتتاح کرد و تاریخ آن پر از فراز و نشیب های معماری و احساسی بوده است.
دوران طلایی که جایی برای سنجاق، بازسازی، آتش سوزی، اجراهای زنده وجود نداشت برای جذب عموم -حتی رولینگ اینجا بازی کرد- و مرگ آهسته ای که پس از رنج بسیار در سال 1995 رخ داد. سپس تصمیم به تخریب ساختمان گرفته شد.
اما اینجاست که ساکنان سنت آلبانز وارد عمل شدند. که قاطعانه حاضر نشدند به چنین نماد مهمی از شهر خود پایان دهند.
با تشکر از اهدای هزاران شهروند، سینما از خاکسترش برخاست و درهایش را دوباره باز کرد در سال 2010 به عنوان اودیسه در ادای احترام به استنلی کوبریک، متولد یک شهر همسایه.
بعد از اینکه نگاهی به بیلبورد خود انداختید و انتخاب کردید کدام فیلم را ببینید، زمان آن فرا می رسد پاپ کورن را ذخیره کنید -البته- و در صندلی ما مستقر شوید.
همانی که در طول این سال ها شاهد تاریخ مکانی بوده که بسیار فراتر از یک سینما است. از تاریخ کل یک شهر و اکنون، چراغ ها خاموش می شود... نمایش آغاز می شود!