پنه لوپه کروز، رائول آروالو و آسیر فلورس، خانواده مالو (آلمودوار) در پاترنا.
من به مادرید نیاز داشتم. پدرو آلمودوار او بیش از 30 سال بود که تقریباً در هر یک از فیلمهایش آن را فریاد زده بود پپی، لوسی و بوم آ ژولیت، ماقبل آخر اما او هرگز آن را به این وضوح نگفت، سه کلمه که خلاصه می شود رابطه سینمایی و هیجان انگیز آن با شهر.
این سه کلمه، آن اعتراف توسط سالوادور مالو ساخته شده است. آنتونیو باندراس که در درد و شکوه کارگردانی در تاریک ترین و دردناک ترین لحظاتش که دوران کودکی خود را مرور می کند و با شکوه ترین سال های خود و افرادی را که از آنها عبور کرده اند دوباره کشف می کند.
او برای توسعه هنر، سینمای خود، نوشتن و کارگردانی به مادرید نیاز داشت. و مادرید با الهام گرفتن از او و ارائه برخی از اسطورهایترین صحنههای سلولوئید به همه ما پاسخ داد.
در درد و شکوه، مادریدی دیگر را بیرون میکشد، مادریدی بالغ و آرام مادریدی که از آپارتمان او در آن دیده می شود پیاده روی نقاش روزالز، برای مثال. یا آن که اطراف را احاطه کرده است مدرسه تفسیر کریستینا روتا (سفیران)، تبدیل به یک تئاتر زیرزمینی. همچنین ما را به درون خود بازمی گرداند سینما دوره، فیلموتکا. و ما را به خارج از شهر می برد، تا اینکه سن لورنزو ال اسکوریال.
و مثل خیلی وقت ها از شهر فرار می کند. Pain and Glory یک پرتره خود تخیلی است، آلمودوار به ما اجازه می دهد صمیمیت او را ببینیم، اگرچه همه چیزهایی که می بینیم بر اساس او نیست، قسمت هایی وجود دارد که هستند. مثل دوران کودکی اش. او آن را در کاستیا لامانچای محبوبش، در Calzada de Calatrava، Almagro قرار نمی دهد. و نه در مادریگالخو (کاسرس) جایی که او در نوجوانی زندگی می کرد. اما مادریگالخو در فیلم با آن مطابقت دارد پدری (والنسیا)، جایی که سالوادور جوان با والدینش زندگی می کند و اولین میل جنسی خود را کشف می کند.
آلمودوار، جولیتا سرانو و باندراس در تراس پینتور روزالس.
سینما او را در آن شهر تربیت کرد. این ناجی می گوید و سینما او را نجات داد. او را از سالهای سخت مواد مخدر، دل شکستگی و درد نجات داد. و مادرید او را نیز نجات داد.
مادرید خانه اکثر مکانهای روی این نقشه سینمای آلمودوار است، که او همچنین کمی در جغرافیای اسپانیا سفر کرده است. 39 سال و 21 فیلم.
نقشه تعاملی "درد و شکوه"
آلمودوار و باندراس، کارگردان و بازیگر، یکی در این فیلم هستند.