"Lucrecia" اثر Artemisia Gentileschi (نسخه ای که اکنون در موزه گتی در لس آنجلس به نمایش گذاشته شده است)
این اثر، به دست آمده توسط موزه گتی لس آنجلس ، در بازگشایی موزه در 21 آوریل پس از بسته شدن به دلیل بیماری همه گیر به عنوان یک قطعه ستاره به عموم ارائه می شود.
تیموتی پاتس، مدیر موزه ، بیان کرده است این قطعه پنجره ای را به روی عوامل مرتبط در هر اثر هنری مانند بی عدالتی، تعصب و سوء استفاده باز می کند . حذف این عنصر در گفتمان توضیحی در نمایشگاه های اخیر، مانند علایق اساطیری موزه پرادو.
در تصویر درمنه، لوکرشیا چاقویی را به سینه برهنه او می آورد . به بالا نگاه کن، به دنبال ارزش. روشنی پوست و سفیدی پیراهن که تا کمرش می افتد با پس زمینه تیره تضاد دارد و بر درام تاکید می کند.
خود پرتره به عنوان تمثیلی از نقاشی. مجموعه سلطنتی، لندن
لوکرشیا مورد تجاوز جنسی قرار گرفته بود . در روم باستان، قبل از جمهوری، زمانی که شهر توسط یک پادشاهی اتروسکی اداره می شد، او همسر یک نجیب زاده رومی بود. طبق افسانه، سکستوس تارکینیوس، پسر پادشاه، یک شب در غیاب شوهرش وارد خانه او شد و او را تهدید کرد که اگر تسلیم نشود، او را خواهد کشت . روز بعد، لوکرشیا به شوهر و پدرش گفت که چه اتفاقی افتاده است و پس از التماس از آنها برای انتقام، چاقو به سینه خود زد . شورشی که باعث مرگ او شد به اخراج شاه و اخراج او انجامید آغاز جمهوری.
این موضوع که در قرن هفدهم رایج بود، نمایشی از فضیلت زنانه بود: مرگ پیش از بی آبرویی . با این حال، در مورد Artemisia، درام حیاتی شد. نقاش به سرنوشت لوکرسیا دچار شده بود.
او از کودکی در رم در کارگاه پدرش، اورازیو جنتیسلسکی، هنرمند مشهور آن زمان، کار کرده است. آگوستینو تاسی که او نیز نقاش است از غیبت صاحب کارگاه برای تجاوز به او استفاده کرد . امتناع او از ازدواج با او باعث محاکمه ای شد که در آن شهادت قربانی تحت شکنجه مورد بازجویی قرار گرفت . این رسوایی رم را تکان داد.
پس از یک حکم مجرمیت که مجازات آن نادیده گرفته شد، اورازیو با پیرانتونیو استیاتسی، نقاش فلورانسی، به توافق ازدواج رسید. این روند باعث شهرت آرتمیسیا شده بود و از او در دربار مدیچی استقبال شد. ظهور او در صحنه هنری او را به اولین زنی تبدیل کرد که بخشی از Accademia del Disegno شهر بود.
پس از اقامت در رم، در سال 1627 به ونیز سفر کرد و در آنجا لوکرزیا را نقاشی کرد. او در 34 سالگی محاکمه روم را پشت سر گذاشته بود. پیروز، او بخشی از محافل روشنفکری بود که از نویسندگان، هنرمندان و موسیقیدانان تشکیل شده بود. . نویسنده، جیووانی فرانچسکو لوردان، سه شعر را به اثری تقدیم کرد که به خوبی میتواند در موزه گتی به نمایش گذاشته شود.
"Lucretia" اثر Artemisia Gentileschi (نسخه وین)
نگاه کنونی به آثار نقاش به دنبال خوانشی بیوگرافی است. جودیت سر بریدن هولوفرنس تبدیل شده است تصویر زنی قوی، جسور، سرسخت . حقیقت این است که آرتمیسیا، طبق معمول آن زمان، تمام کارهایش را به سفارش نقاشی می کرد. یعنی این او نبود که مضامینی را که نمایندگی میکرد تثبیت کرد.
بدون شک نابغه او می دانست چگونه تمسخر را تبدیل کند و آن را به مهر خود تبدیل کند که در آن ناتوانی قسمت زندگی نامه اش به استعداد در آفرینش پیوست. موضوع دیگر حساسیت ناشی از ضربه روحی است که او را از یک سو قادر ساخت درد و آسیب پذیری زن مورد آزار و از سوی دیگر خشم و ناامیدی ناشی از بی عدالتی.
"Lucrecia" اثر Artemisia Gentileschi (نسخه موجود در مجموعه خصوصی Girolamo Etro، در میلان)
این احتمال وجود دارد که بیان هنری برای او یک عمل درمانی باشد. ما چهار لوکرسیا را با دست او می شناسیم که یکی از آنها نشان دهنده حمله تارکین است. اولین، در یک مجموعه خصوصی در میلان نگهداری می شود، محکم و غم انگیز است . خنجر را در حالی که جرات می کند با یک دست روی سینه اش محکم می گیرد. هنگامی که پسر پادشاه در آن به او حمله می کند نسخه پوتسدام نگاه او ترس عمیق را منعکس می کند.
در مواجهه با تنش اثر اول، لوکرتیا موزه گتی حس حسی پیدا می کند . درام در نگاهی که برمیخیزد دور میشود و لبه چاقویی که به پوست نزدیک میشود و در سفیدیاش نشان از بیگناهی آن دارد، در مرکز صحنه قرار میگیرد.
اگر آثار جنتیلسکی را با آثار نقاشان دیگر با همین موضوع مقایسه کنیم، قرارداد اینها در برابر زنده بودن و حقیقت دردی آشکار می شود که بی شک در خاطره هنرمند ماندگار شد..
«ربودگی لوکرزیا» اثر آرتمیسیا جنتیلسکی (نسخه پوسدام)