طلوع خورشید در صحرا: آرزو برآورده شد.
دیروز رفته، فردا نیامده و امروز می رود. کوودو گفت ویکتوریا آوریل او آن را در می خواند لیست آرزوها و این می تواند و باید شعار ما در این تابستان عجیب باشد که در آن یاد گرفته ایم برای یک روز زندگی کنیم، نه اینکه ماه ها جلوتر خودمان را فرافکنی کنیم و از آنچه در پیش داریم لذت ببریم، گزینه ها را ارزش گذاری کنیم و خودمان را راه اندازی کنیم، زیرا امروز دارد می رود
پیش فرض پشت فیلم فهرست آرزوها به نویسندگی و کارگردانی آلوارو دیاز لورنزو (خداوندا، به من صبر عطا کن؛ ژاپنی ها)، به نظر می رسد در این زمان ها و برای این زمان طراحی شده است، هرچند که سال گذشته بین آوریل و مه، بین سویا، کادیز و مراکش فیلمبرداری شد. این فیلمساز می گوید: ماه هایی با بهترین نور در کادیز.
دیاز لورنزو این فیلمنامه را با ایده «ساخت فیلمی با بازی دو زن از نسل های مختلف که باید با هم با چیزی روبرو می شدند» شروع کرد. او بلافاصله متوجه شد که دشمن مشترک، سرطان، «متاسفانه بسیار مکرر» است که با آن مواجه می شوند **در یکی از آن سفرهایی که زندگی را تغییر می دهد، سفری که در آن سفر مهمتر از مقصد نهایی است. **
ماریا لئون، شاگرد موج سوار.
«فیلم سفری است که با هر کیلومتری که میروند، قهرمانهایش را هم از نظر فیزیکی و هم از نظر احساسی تغییر میدهد». دیاز لورنزو توضیح می دهد. میخواستم دیدی خوشبینانه، حیاتگرایانه و طبیعی از سرطان ارائه دهم، بیماری وحشتناکی که میخواستم از دیدگاه دوستانهتری به آن نگاه کنم.»
سه قهرمان داستان ویکتوریا آپریل، ماریا لئون و سیلویا آلونسو، آنها سوار کاروانی در سویل به مقصد مراکش و صحرا می شوند. اما آنها در طول مسیر توقف می کنند: تاریفه، وجر، ال پالمار…
برای شروع، در سویل، دیاز لورنزو برخی از گوشه هایی که بیشتر در صفحه نمایش بزرگ دیده می شود را انتخاب می کند، مانند میدان اسپانیا جایی که Padmé Amidala واقعاً قدم می زد. بعداً وقتی سوار کاروان شدند، اولین توقف را در آنجا انجام می دهند کمپینگ های طرفه جایی که کارگردان خوب می شناسد. من در مادرید به دنیا آمدم، اما وقتی دو ماهه بودم والدینم به مالاگا نقل مکان کردند، من اهل مالاگا هستم و به این دلیل است که کادیز به من بسیار نزدیک است و من آن را بسیار دوست دارم. از لحظه ای که کارت خود را دریافت می کنید، اولین کاری که انجام می دهید این است که به سواحل کادیز بروید. از Fuengirola تا Tarifa با ماشین یک ساعت و 10 دقیقه راه است، خیلی وقت ها برای صرف غذا در Tarifa می روید و برمی گردید. من با کل آن منطقه رابطه خاصی دارم.»
سه بازیگر زن در مراکش.
علاوه بر این، پدرش هنگام به دنیا آمدن نوههایش، برادرزادههای کارگردان، یک کاروان خرید و هر آخر هفته میرفتند آن را در همان کمپینگهای «طریفه» پارک کنند. "ما او را پنج یا شش سال داشتیم، من با او به پاریس، ادینبورگ، رم رفتم... من با دوستان از آن استفاده کردم، این یک سفر بسیار ارزان است، شما با پول بسیار کمی از اروپا عبور کردید.
میراث سفر
هرچه دیاز لورنزو بیشتر در مورد سفر فیلم صحبت می کند، فیلم جاده ای ساخته شده توسط قهرمانان آن، بیشتر پدرش در گفتگو بیرون می آید. او به من تلقین کرد که سفر کنم، قایق و کاروان داشت. او همیشه به ما می گفت چقدر مهم است که سفر کنید: "من به شما پول ماشین نمی دهم، پول سفر می دهم." ماجراجویی متحول کننده او، کمی شبیه آنچه که توسط سه بازیگر زنش انجام شد، در سن 18 سالگی اتفاق افتاد، زمانی که او COU را تمام کرد، پدرش به او و دوست دختر آن زمانش بلیط Interrail داد. "شش هفته سفر از طریق فرانسه، ایتالیا و یونان به کورفو، تصور کنید، زندگی من را تغییر داد." آلوارو تلفنی فریاد می زند. پدرش در این فیلم زیاد است که قبل از فوتش توانسته فیلمنامه را بخواند.
شور و شوق این کارگردان دوره گرد آسیای جنوب شرقی است، اگرچه او در سراسر جهان حرکت می کند و در هر مقصدی می تواند برای یکی از فیلم هایش الهام بگیرد. لباس مرطوب برای مثال، او آن را در فهرست آرزوها از یکی کپی کرد که در نمایشگاهی در MoMA در نیویورک دیده بود.
سیلویا آلونسو، ماریا لئون، ویکتوریا ابریل و پاکو توس.
از کرایه تا آسیله
در بازگشت در فیلم، سه بازیگر زن اولین شب های زندگی خود را سپری می کنند در طریقه و وجر. در آن مراکز خیابان های سنگفرش و خیابان های شیب دار. سواحل موج سواری کادیز نیز برجستگی زیادی دارند. آنها از طریق ال پالمار قدم می زنند و از تپه های شنی بولونیا در صحرای مراکش عبور می کنند. اگرچه برخی از تصاویر منبع، **غروب و طلوع خورشید در صحرا، پایان سفر، در صحرای مرزوگا، در جنوب مراکش گرفته شده است. **
قبل از آن، خرید کنید و در آن غذا بخورید Asilah، شهری در 40 دقیقه از طنجه که در میان مقاصد مورد علاقه این کشور آفریقایی کم می بینیم. این کارگردان می گوید: حدود 15 سال پیش رفته بودم و خاطرات بسیار خوبی داشتم. "در دهه 70 بسیاری از هنرمندان به آنجا نقل مکان کردند، نقاشان بسیاری، موزهها، نمایشگاههای زیادی وجود دارد، به دلیل کوچک بودن عطر بسیار هنرمندانهای به مشام میرسد." و تمام رنگ آمیزی که فیلم نیاز داشت.
برای خوشحالی من یک کاروان می خواهم.