سنت جنارو از Jorit Agoch
گرافیتی ها، شابلون ها و نقاشی های دیواری، دیوارهای تاریخی، درهای قدیمی و ساختمان های متروکه را که به خانه هایی برای پروژه های اجتماعی تبدیل شده اند تزئین می کنند. هر گوشه از ناپل به عنوان بوم نقاشی عمل می کند تا بیانی هنرمندان را آزاد کند که نقاشی های شهری خود را به نمایش می گذارند که تخیل رهگذران را فرا می خواند.
خلاقیت روز به روز شهر را متحول می کند و تاکید ویژه ای بر محله هایی مانند Quartieri Spagnoli یا San Giovanni a Teduccio که تا چند سال پیش هیچکس جرات ورود به آن را نداشت. به این ترتیب، هنرمندان مشهوری مانند Jorit Agoch مناطقی را احیا کرده اند و آنها را از درگیری های شهری و اجتماعی دور کرده اند تا تصویر خود را تغییر دهند و به شکوفایی آنها کمک کنند.
«مدونا» بنکسی با تفنگ
بانکسی یکی دیگر از هنرمندانی است که نشان خود را در میان محراب های ادغام شده در مبلمان خیابانی ناپل، در آنهایی که همسایگان مقدسین و بتها را به طور یکسان ستایش می کنند . مدونای محبوب او با تفنگ، سنت مذهبی را که در زندگی ناپلی وجود دارد، ثبت می کند، آن را با چیزهای ناپسند مخلوط می کند و گذشته را با امید پیوند می دهد.
بین سر و صدای دیوانه کننده فعالیت های محلی، آویزان شدن لباس ها، موتورسیکلت هایی که حداکثر چهار سرنشین آن را اشغال می کنند و همه آن ویژگی هایی که ناپل را به شهری منحصر به فرد تبدیل می کند، ما مشهورترین آثار را تحسین می کنیم. آنهایی که به طور فزاینده ای تعداد بیشتری از پیروان این هنر زودگذر را به شهر وزوویوس جذب می کنند.
نقاشی های دیواری بیش از حد واقع بینانه یوریت آگوچ
اگر یک چهره واقعاً نماینده هنر خیابانی ناپل وجود داشته باشد، آن هنرمند محلی Jorit Agoch است. یوریت ناپل را با هنر رسانه ای آغشته کرده است، طراحی، یا بهتر است بگوییم به تصویر کشیدن، از شخصیت های شناخته شده ای مانند دیگو مارادونا یا چه گوارا گرفته تا افراد ناشناس دیگری که به لطف آنها جان و صدا بخشیده است. یک نقاشی هایپررئالیستی و انتقام جویانه
آغاز آن در محلههای پیرامونی بود، با طراحیهایی که در طول سالها تغییر کردهاند، تا اینکه تمرکز بر نمایش واقعی چهره های مشترک برای بزرگنمایی پیام ها
«ایلاریا کوچی، خواهر استفانو کوچی»، اثری از یوریت آگوچ در محله وومرو
در جریان نمایشگاه آثارش در موزه ملی باستان شناسی ناپل ، در سال 2011، جایی که او واقعاً شناخته شد. از آن زمان، او از پرکردن جهان با هنر دست برنداشته است.
نقاشی های دیواری غول پیکر او مانند آتش سوزی گسترده شد و حتی برخی از ساختمان های مدرن را اشغال کرد حوزه مالی (Centro Direzionale di Napoli)، همانطور که در مورد فردیناندو که اخیراً تکمیل شده است.
علاوه بر این، یوریت نقاشی های اجتماعی خود را در بسیاری از کشورها به جا گذاشته است. به طوری که در ژوئیه 2018 او به همراه دو هنرمند دیگر در بیت لحم دستگیر شد. از آزادی عهد تمیمی، فعال فلسطینی - از طریق پرتره - حمایت کنید.
دست در دست هم وارد دنیای شما می شویم سن جنارو، قدیس ناپل که در Via Vicaria Vecchia به بی نهایت می نگرد. یکی از آثار است بیشترین عکس گرفته شده از شهر و در نمای یکی از ساختمان ها در منطقه مرکزی فورسلا، در کنار کلیسای سن جورجیو و بسیار نزدیک به کلیسای جامع ناپل، جایی که مجسمه قدیس در آن قرار دارد، واقع شده است.
فورا توجه را جلب کنید ابعاد دیوار، 15 متر ارتفاع. به همین ترتیب، تکنیک مورد استفاده برای نمایش سن جنارو، با الهام از چهره یک کارگر، رنگ و حقیقت آن را هیپنوتیزم می کند.
هنر Jorti Agoch در محله San Giovanni a Teduccio
دو کوزه شیشه ای در گوشه سمت راست اثر اشاره به خون معجزه قدیس ناپلی ها بسیار خرافاتی هستند و معتقدند که اگر خون مایع شود، همه چیز خوب می شود. در غیر این صورت، ممکن است به زودی فجایع طبیعی رخ دهد و آنها با شک به وزوویوس نگاه کنند.
در این و در بقیه پرتره های جوریت می توان به دو مورد توجه کرد نوارهای قرمز روی گونه ها کشیده شده است از تصاویر شما به عنوان نشانه ای از هویت استفاده می شود، آنها به آیین های آفریقایی اشاره می کنند که در آن کسانی که وارد بزرگسالی شده اند به این قبیله خوش آمد می گویند.
در همسایگی San Giovanni a Teduccio، این مارادونا است که بر یکی از نماها نظارت دارد. این فوتبالیست پیام هایی را در چشمان خود پنهان می کند که با انعکاس خورشید در چشمان خود قابل مشاهده است. در نمای مجاور، جوریت نشانگر انسان بودن بود، نقاشی دیواری با چهره یک کودک در پیش زمینه که نمادی از بی گناه ترین جمعیت ناپل است.
دیدنی بودن آثار این هنرمند به همین جا ختم نمی شود. یکی دیگر از مشخصه های پرتره های او، همانطور که قبلاً دیدیم، پیام های پنهانی است که در آنها وجود دارد: کلمات به عنوان امضا، عباراتی که بین رنگ پوست شخصیت های او به عنوان یک اثبات پنهان است. همه آنها توسط عکاس Vicenzo de Simone در این پروژه جمع آوری شده است مردم ناپل . و این است که هنر جوریت غرق در نمادگرایی است و معنای و ارزش هنری کار او را افزایش می دهد.
نقاشی های خیابانی ناپل را متحول کرده است
خیابان هایی با هنر فراوان در ناپل
در مرکز تاریخی، بهویژه در Via Tribunali، هنر شهری هر گوشهای را فراگرفته است تا جانی تازه به آن ببخشد. . Cyop & Kaf، Arp یا Diego Miedo برخی از نویسندگانی هستند که دیوارهای خیابان قدیمی را نام برده اند.
در انتهای Via Tribunali، در Piazza dei Gerolomini، منتظر یکی از معتبرترین آثار است: Madonna with a Gun. این تنها اثر حفظ شده بنکسی در ایتالیا است که در آن یک تپانچه جایگزین تاج باکره می شود. پیوند دین با جنایتی که شهر متحمل شده است.
مدونا با اسلحه از زودگذر بودن به مرحله تبدیل شده است با شیشه از خود محافظت کنید به عنوان بخشی از میراث هنری ناپل. آنها همچنین پلاکی را اضافه کرده اند که نشان دهنده نویسندگی است و اینکه اثر توسط پیتزایا دال پرزیدنت در همان نزدیکی و توسط آگوستینو او پاز، فروشنده عتیقه فروشی که مغازه عتیقه فروشی مجاور را اداره می کند، محافظت می شود. چیزهایی که فقط در ناپل ممکن است اتفاق بیفتد.
در دو قدمی Piazza Cardinale Sisto Riario Sforza، San Gennaro و Caravaggio در میان مردم محلی استتار شدهاند. اولی روزنامه 24 Ore را در اختیار دارد، در حالی که کاراواجو روزنامه نیویورک تایمز را می خواند و پایش را روی توپ می گذارد . اثری پر از معنای ناپلی که تحت عنوان ماموریت ممکن، خلق کرد راکسی در جعبه . کنجکاوتر از همه این است که در کنار کلیسای Pio Monte della Misericordia قرار دارد، جایی که کاراواجو هفت اثر رحمت را نقاشی کرده است. یک بار دیگر، هنر مدرن با کلاسیک روبرو می شود.
بوسه ها هم معروف هستند آدریانا کاچیوپولی ، شابلون هایی از فیگورها در ژستی عاشقانه که هنرمند روی دیوارهای شهر چسبانده است و با حرکات ساده احساسات زیبایی را بازسازی می کند. آنها متعلق به مجموعه اثر با عنوان هستند راه برگشت را پیدا کردیم اما بیشتر آنها ناپدید شده اند.
ده دقیقه با ایستگاه مترو Museo، بیمارستان دولتی سابق برای بیماران روانی که اکنون توسط گروه دانشجویی Ex OPG Occupato اشغال شده است، گرافیتی معروف دیگری را به نمایش می گذارد. هنرمند BLU از ساختمان برای نشان دادن استفاده کرد ناامیدی که روزی مردم در اینجا زندگی می کردند و از پنجره برای تبدیل آن به دهان و دیوار به بازوی یکی از چهار شخصیت ترسیم شده استفاده می کردند.
پارک مرولا د پونتیچلی که با نام پارک دی لوس مورالس نیز شناخته می شود، یکی دیگر از مکان هایی است که میزبان نمایشگاه های بزرگ هنرمندانی مانند Zed1، CDO، Jorit، Rosk و Loste . و یکی از بومهای ضروری که دوستداران گرافیتی باید کاوش کنند، محله اسپانیایی است.
را کوارتیری اسپانیولی آنها منشأ خود را زمانی آغاز کردند که در دوران حکومت بوربن ها از سربازان اسپانیایی استقبال کردند. برای سالها، آنها منطقهای بودند که علیرغم اینکه در کنار خیابان شلوغ و زیبا Via Toledo بودند، کمتر کسی در آن خطر پا گذاشت.
در حال حاضر آنها توسط دانش آموزان اشغال شده اند و در خیابان های آن می توان بو کشید معتبرترین ناپل، عطر پیتزاهای تازه پخته شده با رایحه مواد شوینده لباسشویی مخلوط شده است.
جهش این ناحیه علاوه بر اصیل سازی، مدیون هنرمندانی چون Diego Fear، Roxy in the Box یا Cyop & Kaf. آنها دو جوانی هستند که در سال 2009 شروع به تزیین درها، مغازه ها، قفل ها و ساختمان ها با شخصیت های سورئال به رنگ های قرمز و آبی کردند، رنگ هایی که زندگی روزمره را منعکس می کند. از محله ای که در آن یافت می شوند.
تعداد نقاشی هایی که در خیابان های ناپل پراکنده اند به اندازه تخیل خالقان آنها بی نهایت است. بهترین راه برای غوطه ور شدن در این دنیای پر از الهام خواهد بود گم شدن در خیابان های کثیف شهر
مارادونا، اسطوره در کوارتیری اسپانولی