کارمن ماتو و مونتسرات کابالیه
او در خانواده ای ممتاز به دنیا آمد. نوه یک تاجر موفق، یکی از بنیانگذاران برند افسانه ای اتومبیل سوئیسی اسپانیایی تبار ، که به تازگی متولد شده است و یک خودروی فوق العاده لوکس با موتور الکتریکی بیش از هزار اسب بخار و قیمتی در حدود یک و نیم میلیون یورو دارد. و اتفاقاً نام او را هم دارد.
دختر یک سیاستمدار و تاجر موفق، ابتدا شهردار فرانسوی بارسلونا، رئیس La Caixa، سپس صندوق بازنشستگی، رئیس Agencia Efe و سفیر اسپانیا در پاریس. آه، و عاشق فرهنگ، هنر و شراب. و تمام آن میراث، همراه با علایق پدرش، به او، کارمن ماتو، به ارث رسید.
او به دور از اینکه در آرامش داشتن همه چیز مستقر شود، می خواست هنر و دکوراسیون بخواند زیرا از قبل شروع به علاقه مند شدن به دنیای فرهنگی کرده بود. او می خواست پیانیست شود. و یک نقاش، اما یکی و دیگری فراتر از خواسته های او در کودکی رفتند.
قلعه پرالادا، خیرونا
پدرش، میگل ماتو، چندین سال قبل از تولد کارمن خریده بود. قلعه ای در پرلادا، شهری در آمپوردان که مرکز فعالیت آن خواهد بود سالها بعد، پناهگاه او و مکانی که بیشترین لذت را به او بخشید.
بنابراین یک مجتمع با باغی دیدنی که توسط منظرهساز فرانسوی Duvillers طراحی شده است. و تقریباً 160 گونه گیاهی و یک پرنده قرن نوزدهم هنوز در کنار هم زندگی می کنند.
نیز میزبانی کرده بود صومعه ای کارملیتی که البته راهبان در آن خود را وقف شراب سازی کرده بودند. میگل ماتو می خواست فعالیت شراب روحانی را بازیابی کند، که کارمن بعداً با همسرش، آرتور سوکو، آن را ادامه داد.
Perelada به تدریج تبدیل به مجموعه ای شد که برای نگهداری فرهنگ، شراب، غذا و بازی ها طراحی شده بود ، زیرا این خانواده همچنین صاحب چندین کازینو در کاتالونیا و خارج از اسپانیا هستند و یکی از آن کازینوها نیز در Perelada است.
ماتو خود را یک زن پر زرق و برق نمی دانست و تصوری از زنان در گذشته داشت (در مصاحبه ای برای تلویزیون منطقه ای او اعتراف می کند که دوست دارد نام خانوادگی شوهرش را داشته باشد زیرا او مردی با قدرت است). او زنانی مانند آنگلا مرکل یا پیلار راهولا و ظرافت آدری هپبورن را تحسین می کرد.
او همچنین متقاعد شده بود که فرهنگ باید به اشتراک گذاشته شود، و بیشتر زمانی که در موقعیتی هستید که این کار را انجام دهید زیرا میراث شما و پیشینه شما این اجازه را می دهد و با این ایده جشنواره Castell de Peralada را در سال 1987 تأسیس کرد ، یک جلسه تابستانی در اطراف قلعه که در آن هر سال رژه می روند هنرمندان غنایی، رقصندگان یا نوازندگان مشهور موسیقی کلاسیک.
آنها از طریق تخته های Perelada عبور کرده اند از سرات تا سامی دیویس جونیور، وودی آلن یا مونتسرات کابالیه، لیزا مینلی، رودولف نوریف یا ماریا پیجس، که استثنایی ترین دوره جشنواره را افتتاح کرده است، دوره ای که به تازگی بسته شده و به دلیل همه گیری بدون تماشاگر برگزار شده است.
همچنین به طور استثنایی اجرای آنها از طریق سایت رسمی جلسه قابل مشاهده است. شاید امسال باشد که بیشتر خود را نشان می دهد تمایل به اشتراک گذاری فرهنگی که ماتو با جشنواره ترویج داد.
پرالادا، کل مجموعه، یک محفظه فرهنگی است که در آن هنوز هم می توانید فضای ایجاد شده توسط کارمن و خانواده اش را تنفس کنید. با کتابخانه ای که تقریباً 100000 جلد دارد و مجموعه ای تصویری با آثار رامون کاساس، فیلیپینو لیپی (شاگرد بوتیچلی) یا پرتره ای از ماریا آنا ویکتوریا د بوربون که پدرش در کودکی به کارمن داد.
در پشت کتابخانه، دفتری که به دلیل اینکه متعلق به میگل ماتو بود، خصوصی نگه داشته می شد، میزبان چشم اندازی کنجکاو است. چندین مدلی که کارمن در برخی از مهم ترین لحظات زندگی خود پوشید، مثل عروسی اش که کت و شلوار پرتگاز یا یکی از بالنسیاگا هایش را پوشیده بود.
همچنین در یک ویترین نمونه ای از انبوه گل هایی که کارمن لباس هایش را با آن ها آراسته است، کاملیا شنل یا گل رز پارچه ای.
کارمن اندکی قبل از تولد 82 سالگی خود درگذشت و مورد توجه قرار گرفت حامی هنر در اسپانیا. آن سال، در جشنواره مرثیه وردی یکی از کارهای مورد علاقه او به یاد شاهزاده خانم افسانه ای قلعه پرالادا.