این موزه جدید هیپ هاپ در نیویورک خواهد بود
ادعای زیادی از یکی از آنها وجود دارد آسیب دیده ترین مناطق نیویورک توسط نیویورکی ها و گردشگران. برای بسیاری، تیتر روزنامه های ایران دهه 70 شهر در آن دهه در دروازه ورشکستگی و نابرابری های اجتماعی و نژادی جدی آنها گسترش باندهای جنایتکار و معاملات مواد مخدر را تحریک کردند. خاموشی سال 1977 این نی بود که کمر شتر را شکست و تصاویر غارت و خشونت در جهان پیچید. برانکس به معنای واقعی کلمه سوخت.
در آن حباب منطقه برای بسیاری از بازدیدکنندگان ادامه دارد. تعداد کمی در مورد صحبت می کنند جواهرات پنهان هنر دکو پراکنده در طول خیابان کانکس بزرگ ، تقلید از شانزه لیزه پاریس یا همان تاریخچه غذای آن از نیمی از جهان و ادای احترام به هنر خیابانی توجه بیشتر به محله ایتالیایی خیابان آرتور، مجموعه ای بهتر از منهتن ، استادیوم یانکی و پله های اکنون معروفی که فیلم جوکر در آن فیلمبرداری شده است.
خیلی زود یک دلیل دیگر برای کشف این موضوع وجود خواهد داشت منطقه تضادهای بزرگ و تعصبات خسته. هیپ هاپ بالاخره کلیسای جامع خود را خواهد داشت و تنها چند بلوک از محل تولدش فاصله دارد.
اریک بی و راکیم در سال 1989
شب 11 آگوست 1973 بود. سیندی کمبل او یک مهمانی برای بازگشت به خانه در آپارتمانی در خیابان Sedgwick 1520 برگزار کرد و موسیقی را به برادرش، دی جی کول هرک، سفارش داد. شرق جوان جامائیکایی من با یک تمرین می کردم روش جدید برای کلیک کردن او به جای استفاده از دو صفحه گرامافون برای پریدن از یک آهنگ به آهنگ دیگر، همان تم را پخش کرد تا لحظاتی را که مردم در پیست رقص منفجر میشوند تکرار یا طولانیتر کند. بنابراین این راه جدید متولد شد خراشیدن که بذر هیپ هاپ را کاشت.
این کمک اساسی بود دی جی کول هرک اما فرهنگ گفتار و آواز ساختن قافیه همیشه در جامعه آفریقایی-آمریکایی لنگر انداخته است. دن چارناس، روزنامه نگار و نویسنده یکی از کامل ترین تحلیل های این ژانر، به ما می گوید: بازگشت بزرگ: تاریخچه کسب و کار هیپ هاپ . این فرم موسیقی ساکن شد برانکس زیرا بسیاری از جوانان بودند که پول نداشتند و در برخی زندگی می کردند شرایط رها شدن وحشیانه اجتماعی و اقتصادی . جوان آمریکایی های آفریقایی تبار و پورتوریکویی ها آنها از همه چیز چیز جدیدی ایجاد کردند. از تنبلی نبوغ به وجود آمد.
مانند محله ای که در آن متولد شد، هیپ هاپ او باید با بسیاری از باورهای غلط مبارزه می کرد. جنبش قرار دادن یک بلندگو به یک جامعه نادیده گرفته شده توسط جهان و سالها طول کشید تا صنعت موسیقی بالاخره به آن توجه کند. به گفته چارناس، این آن را به یک ژانر منحصر به فرد تبدیل می کند. موسیقی در ایالات متحده، از هر سبکی، ریشه در فرهنگ آفریقایی-آمریکایی دارد . تفاوت بزرگ هیپ هاپ در این است که مستقل از ژانرهای دیگر وجود داشته است، بنابراین از سازندگان آن محافظت می کند و مجبور می شوند تجارت خود را بسازند. برابری را حفظ کرد که در مناطق دیگر دنیای موسیقی کمتر دیده می شود.
اکنون ما به موضوعات جذاب عادت کرده ایم دریک، کندریک لامار و لیزو، ولی راه او به سکو آسان نبود. یکی از جدیدترین تلاشها برای فشردهسازی ریشههای هیپ هاپ، با لمس خاصی از دیزنی، سریال نتفلیکس بود. پایین ، از کارگردان باز لورمن. اگرچه حقایقی که توصیف میکند تخیلی هستند، اما در واقعیت تثبیت شده است و یکی از بزرگترین شایستگیهای آن پرتره اجتماعی برانکس و جامعه موسیقیدانانی است که این ژانر موسیقی را ارتقا دادهاند.
دشمن عمومی در نیویورک
را موزه جهانی هیپ هاپ داستان خود را با جدیت خواهد گفت و از طریق قهرمانان آن پشت این پروژه رپرهایی مانند کورتیس بلو، آفریقا بامباتا و استاد بزرگ مل مل، همه در برانکس متولد شده اند و شاهد مستقیم تأثیر هیپ هاپ در جامعه هستند. آنها همچنین سفیران فرهنگی در حد و اندازه جذب کرده اند LL Cool J، Ice T و Nas. ستاد بیش از 5000 متر مربع با فضاهای اختصاص داده شده به نمایشگاه های تعاملی و همه جانبه ، کنسرت های زنده، نمایش و کارگاه های آموزشی. اگر همیشه آرزوی دی جی بودن را داشته اید، اکنون این فرصت را خواهید داشت کابین آماده شده تا مهارت شما را با ظروف ثبت کند و همچنین می توانید صحنه را با بت های خود در تئاتر واقعیت مجازی به اشتراک بگذارید. اگرچه ستون فقرات آن، البته موسیقی است، موزه همچنین الهاماتی را که از آن برانگیخته است، منعکس خواهد کرد رقص، هنر و مد.
برای تاثیرگذاری، موزه یک پاپ آپ به نام باز کرده است موزه هیپ هاپ انقلاب که به شیوهای تعاملی و شخصیسازیشده، تکامل ضربان شکست (آن لحظهای از آهنگ که در آن موسیقی شکسته میشود تا ریتم را برهنه و بدون همراهی دنبال کند) مرور میکند. نمایشگاه یک دهه کامل را اشغال می کند و از دهه 70 تا 90 میلادی متغیر است. به طوری که بازدیدکنندگان می توانند تمام دوران ها را کاوش کنند، چرخشی خواهد بود.
همچنین، بعدی 21 سپتامبر ، مصادف با روز جهانی صلح ، اتفاق خواهد افتاد هیپ هاپ 4 صلح . این یک پخش زنده (همانطور که در زمان شیوع ویروس کرونا معمول است) از 12 ساعت اجرا و پیام های صلح از حرفه ای های موسیقی. این یک پیش غذا بیشتر برای کاهش انتظار.
چارنا نتیجه می گیرد که موزه باید از صنعتی حمایت کند که اکنون چندین میلیون دلار است، اما چشمان خود را به محیطی که در آن متولد شده است باز کند. این فقط رفتن به برانکس یا بازدید از موزه نیست. با انجام این کار، مردم باید به آن لحظه از تاریخ شهرهای بزرگ بازگردند که شهروندانشان یکبار مصرف بودند. لحظه وحشتناکی بود. و اگر چیزی به ما می آموزد، ارزش آن زندگی ها و کاری است که مردم می توانند با منابعی که در دسترس دارند انجام دهند.
در زمان مشاهده حداکثری نژادپرستی که در تمام سطوح زندگی در ایالات متحده (نه منحصرا) نفوذ کرده و توسط جنبش Black Lives Matter ، این ادای احترام بزرگ به هیپ هاپ و نوازندگان آن نمی تواند در زمان بهتری برگزار شود. زمان بازدید از برانکس با چشمانی متفاوت فرا رسیده است.
هیپ هاپ در دهه 80 و امروز حتی روی دیوارها