مسیر غذا شناسی از میان کوه های لئون

قلعه پولوازارس

استان لئون شگفت انگیز است ، یکی از آن سرزمین هایی است که با تغییر مناظر و شهرهای منحصر به فرد هرگز دست از شگفتی نمی زند. دشت ها و تالاب ها، دره های دیدنی، لئون، آستورگا، ساهاگون، قدرت عظیم قلمرو بیرزو، پونفرادا، ویلافرانکا. شهرهای بی نظیری مانند پنالبا د سانتیاگو، کاستریو د لوس پولوازارس، بیمارستان د اربیگو، زیرزمین های زیرزمینی والدبیمبره...

چیزهای زیادی برای دیدن وجود دارد، که گاهی اوقات کسانی از ما که از خارج هستیم ما کوه، شمال بزرگ و بسیاری از غرب را فراموش می کنیم ، بیش از نیمی از استان، از سنت معدن در برخی از مناطق آن از شهرهای کوچکی که در دامنهها قرار گرفتهاند، از رودخانههای کوهستانی، جنگلهای باستانی و مناظری که برای همیشه در حافظهتان نقش بستهاند.

یک سری کامل از شهرستان ها آنکارس، لاسیانا، بابیا، لونا، برنسگا، توریو، ریانو - با شخصیت خودش و با غذا شناسی که در آن شمال، فلات و کوه دست به دست هم می دهند ، که ارزش کاوش و تعقیب در مناظر آن را دارد.

مسیر ما از ساعت شروع می شود آستورگا و از طریق به سمت پونفرادا وارد می شود کوه های لئون ، به دنبال جاده سانتیاگو, با انبوه Teleno و ارتفاع 2200 متری آن در جنوب . ما از اینجا شروع می کنیم زیرا اگر دو نماد غذای لئونی وجود داشته باشد، می توانند این نمادها باشند ماراگاتو پخته شده و برسیانو بوتیلو . و این مرحله از یکی به دیگری منتقل می شود.

با این حال آستورگا، از شکلاتهایش، مانتهکاداها و شیرینیهای پفی شربتی آن ، به سمت شروع می کنیم قلعه پولوازارس ، فقط بیش از 5 دقیقه با ماشین برای رسیدن یکی از زیباترین روستاهای اسپانیا ، خرید کنید و برای بازدید توقف کنید چکمه های آلفونسو و خانواده اش در مزون Arriero ، زیرا آنها افراد جذابی هستند. و چون خورش آنها حتی اگر در زشت ترین شهر منطقه باشند، انحراف را توجیه می کند.

بالا کوه، سپس به صلیب آهنی ، سپس به سمت El Bierzo فرود آمد. منحنی ها، شهرهای تخته سنگی و توقفگاه ها، شاید هنوز در دامنه تپه، در هالی ، شاید در پای کوه، در حال حاضر در مولیناسکا، برای پیدا کردن مکانی که یک بوتیلو خوب سرو می کند. زمانی که برای سفر زیارتی از آنجا عبور کردم، مسون ال آسبو را بهعنوان یکی از ایستگاههای عالی به یاد میآورم..

فیس بوک / مزون دل آریرو

ماراگاتو پخته شده از Mesón del Arriero

ماراگاتو پخته شده از Mesón del Arriero

این بار به آن بسنده نمی کنیم پونفرادا - چندی پیش در مورد رستوران عالی که مونا است صحبت می کردیم - و از طریق آن به آنکارس رفتیم دره کوا. کاسا گویو، در دروازههای Vega de Espinareda ، توقف خوبی برای امتحان تاپاس سنتی این منطقه است: چوراسکو پخته شده، خرطومی یا در صورت درخواست، کاد با فلفل خوب، به همین دلیل است که ما در همان جایی هستیم.

در غرب، Ancares، با گوشت کوهی و شاه بلوط خود. بالوتا، آخرین شهر قبل از ورود به گالیسیا و آستوریاس ، احاطه شده توسط کوه ها و جنگل های بی پایان، همیشه مرا به فکر فیلم می اندازد آخرین دره.

آخرین دره

اما امروز به سمت شرق می رویم، به سمت لاسیانا و فیکسوئلوهایش ، خمیر سرخ شده مارپیچ، به نوعی بین چورو و فریکسولو (از خانواده پنکیک های گالیسیایی) از مناطق دیگر استان، که آنها با شهرستان های همسایه آستوری به اشتراک گذاشته اند، مطمئناً آنها را آورده یا حمل کرده اند، هرگز نمی دانید، کابوی ها و امروزه یکی از شاخصه های این منطقه است.

ادامه می دهیم. عزیزم . آرامش مطلق است به راحتی می توان فراموش کرد که واقعاً از León یا Oviedo دور نیستید. قهوه در بابیکا Piedrafita de Babia که معمولا فیکسوئل های تازه ساخته شده دارند. و سپس، برای خوردن، یک گوشت از منطقه، بدون تزئینات زیاد، در Casa Anita، در Cabrillanes یا در Fuensanta de Huergas.

در هر صورت جستجو کنید کیک بابیانا برای دسر . نوعی از پودینگ نان نشسته با کره سرخ شده . کالری، بله، که در اینجا مورد نیاز است. و این دستور غذا را در هیچ جای دیگری به راحتی پیدا نخواهید کرد.

کیک بابیکا برای دسر در بابیکا

ماه و مخزن . مناظر اینجا نفس گیر است. و دما، در زمستان نیز. مکان مناسبی برای گذراندن شب است . شاید در آبگرم کالداس د لونا -از آنجایی که هستیم، اندکی آرامش هرگز ضرری ندارد- یا شاید در آن روزهای ماه ، یکی از جذاب ترین هتل های روستایی استان.

یک گزینه بسیار اساسی تر، اما در نوع خود منحصر به فرد است Hostal La Collada de Aralla . این تنها خانه در شعاع 10 کیلومتری است که در بالای بندر قرار دارد. در بیش از 1500 متر ارتفاع، پس از پیچ ها و پیچ های بیشتر جاده . اتاق ها بسیار ساده هستند - قیمت ها بر این اساس است - اما آنها چیزی دارند که پیدا کردن آن آسان نیست.

چون اینجا آلودگی نوری وجود ندارد و آسمان، اگر شب صاف باشد، فراموش کردن آن زمان می برد . و سکوت مطلق است. ممکن است ساعت ها طول بکشد تا ماشین دیگری از بندر عبور کند. بین آن و مناظر در هنگام غروب آفتاب، با افت خورشید در پشت مخزن، ارزش توقف دارد، حتی اگر بخواهیم اجازه دهیم که شب بیفتد، در تابستان، در حالی که ساعت ها در تراس می گذرد.

مخزن ماه

یک روز بیشتر. و کار او، بودن در جایی که ما هستیم، انجام برخی از کارهاست مسیرهای پیاده روی که در این منطقه فراوان است ، یا در بالا، در پورت، یا در طرف دیگر، در حال حاضر وارد شده به سرزمین های گوردون.

وارد می شویم قلب ذخیره گاه آلتو برنزگا و مناظر دیدنی است. پیاده روی از طریق مسیر فائدو (جنگل راش) لا بویاریزا فراموش کردن زمان می برد و علاوه بر این، بهانه ای عالی برای تحریک اشتهای شما است که دقیقاً در کنار آن است گراس، و رزی با رستورانش Entrepeñas در گراس است.

Entrepeñas نام اسطوره ای غذا شناسی استان است. به خاطر جایگاهی که دارند با او آشنا شدم در لئون، در میدان سن مارتین . من به ندرت در شهر می روم بدون اینکه یکی را به آنجا ببرم. لیوان پریتو پیکودو و یک تاپا چوریزو تند . اما خانه مادر این است، خانه گرااس. و رزی یکی از آن نام هایی است که بسیاری از سرآشپزها هنگام صحبت در مورد غذاهای سنتی لئون از آن یاد می کنند. بنابراین در اینجا شما باید متوقف شوید.

سوسیس از Entrepeñas، در Geras

قبل از رفتن به اتاق ناهار خوری، برای ورود به جو، ارزش یک توقف فنی در بار را دارد. یک تاپا سسینا، یا شاید مقداری کروکت چوریزو خانگی و یک شراب و ما آماده ایم که مستقیماً در آن شیرجه بزنیم.

در حال حاضر سر میز، شما باید توسط غذاهای منطقه برده شوید. زبان گاو - پخته شده، پخته شده، لمینت شده و ترشی شده در روغن - یا شاید کرم سسینا . سپس، اگر پرس سرد، گزینه ها فعال می شوند: تندرو بز در حال حاضر تقریباً نادر است که ارزش دانستن دارد خورش بره خیلی آرامش بخشه. سیب زمینی با گراز وحشی، تراتر خوک در سس، خورش مرغ آزاد . یا انتروکوسیدوی خانگی: زبان، پودینگ سیاه، چوریزو، دنده، گوش و بینی، میدانید چرا ارزش داشت صبحها با کمی پیادهروی اشتهایتان را باز کنید؟

De Geras، برای دره باریک رودخانه Casares ، آ روبلا و برای شهرهای معدنی -Julio Llamazares از اینجا- به بونار, برای یک قهوه و مقداری نیکانور . و دوباره به سمت کوه، در سواحل مخزن پورما ، با دیدگاه هایی که فراموش کردنشان سخت است. و از آنجا به موزه جانوران وحشی Valdehuesa یا شاید به شهر متروکه Camposolillo و کلیسای کوچک آن Santo Tomas Apostol.

مخزن پورما

بالاتر، آره پوئبلا د لیلو، ایزوبا، دریاچه، مسیر شیب دار به لاگو آسنته و دروازه های آستوریاس در سن ایسیدرو ، با براناهایش که در زمان یخ زده اند. و Picos Torres، La Ventanona، Valverde، با پارک طبیعی Redes پشت سر . ما اینجا ماندیم، در مزرعه کنار ارمیتاژ ویرجن د لاس نیوز تصمیم بگیرید که آیا به جنوب بازگردید، به سمت شهر لئون، آیا به ریانو و از آنجا به Picos de Europa بروید یا برای گم شدن در آستوریاس پایین بروید. داس های رودخانه آلر . اگرچه آن روز دیگر خواهد بود.

گاوچران های کوه های لئون