همه چیزهایی که ویروس لعنتی از ما می گیرد در یک نوار pintxos خلاصه می شود
از نظر تئوری وارد فاز 2 شوید تنش زدایی باید یک پیروزی کوچک و بزرگ باشد. را لوکس اقامت با گروهی از دوستان در تراس بار معمولی به اشتراک گذاشتن نوشیدنیها و نوشیدنیها، گواه آن است که بدترینها به پایان رسیده است. اما واقعیت تلخ این است که بازگشایی بارها و رستوران ها ، پس از دو ماه و نیم وقفه اجباری، تصویری تاریک از خود بر جای می گذارد بسیار بدنام تر (و دردناک تر) تعداد مشاغلی است که بازگشایی نمی شوند . در بیانیه رسمی آمده است: «متاسفانه میتوان گفت که این اولین بار است که خیابان لورل، همانطور که میدانستیم، ناپدید میشود. انجمن هتلداران لا لورل در آخر هفته گذشته . "چندین از همکاران تصمیم گرفته اند که قطعا نابینایان را پایین بیاورند، و بقیه ما بسیار سخت تلاش می کنیم تا به یک راه حل عادلانه و ایمن برای همه دست یابیم. با هم و تنها با هم از این وضعیت خارج خواهیم شد."
خاص بودن یکی از خیابان های پینچو و جیره، که خلاصه ای از ذات مردم لوگرونو از قرن شانزدهم ، عامل تعیین کننده ای را وارد می کند که هیچ کس جرات نمی کند آن را با صدای بلند بیان کند: فاصله گذاری اجتماعی در بسیاری از موسسات غیرممکن است و اقدامات محدود کننده مانند ورطه ای غیرقابل عبور به نظر می رسد. . پرسشهای خیابان لورل همچنان آینهای هستند که میتوان خیابانهای مرکز تاریخی بسیاری از شهرهای قلمرو ما را در آن منعکس کرد. کوچههایی با میلههایی که کلمه نویز در آن اختراع شد ، راهروهای کمتر از یک متر که در آن شراب ها در کنار هم داخل و خارج می شوند ، طبقه های جذاب با تاریخچه زیاد، اتاق های غذاخوری کوچک با هوای فشرده و در آغوش گرفتن با بوی آنچوی و ساندویچ فلفل سبز.
به عبارت دیگر، اگر آینده خیابان لورل به یک اپیدمیولوژیست بستگی داشت، بهتر است که چمدان را شروع کنیم. . به عبارت دیگر، مبارزه برای ریشهکن کردن همهگیری ویروسی هنوز مبارزه با ماهیت جامعه لاتین است که از تماس انسانی اجتناب نمیکند. شاید به همین دلیل و بسیاری دیگر، برخی از بارها و رستوران ها ترجیح داده اند با سیاه چاله ای در حساب خود بسته شوند. قبل از بازگشایی با خطر ورشکستگی در میان مدت.
چیزی که در آن نیز درک می شود سنگرهای پینتکسو درجه یک . اقدامات محدودکننده در شهرهایی مانند بیلبائو یا سن سباستین آنها از ویژگی های خاص فرهنگ آشپزی خود تغذیه می کنند. تراس با محدودیت اشغال 30% ، خدمات محدود کننده در اتاق غذاخوری بدون امکان نزدیک شدن به بار و آخرین نی برای عاشق سنت ها: ویترین های بدون دسترسی رایگان برای رسیدن آزادانه به هر تعداد پینتکسی که شکم اجازه می دهد.
خیابان لورل، لوگرونیو
فراتر از چیزی که شروع شد رسم بچه ، که می تواند به عنوان یک میان وعده عالی برای آماده کردن معده قبل از نوشیدن یک نوشیدنی خوب خلاصه شود، pintxo توانسته است خود را با گذشت زمان وفق دهد. تقریبا یک قرن پیش باسک پوتئوس و لحظه شفافیت مقداری txikitero هنگام نقاشی یک زیتون، ماهی آنچوی و فلفل تند. نه جنگ داخلی، نه مدها و نه آمریکایی سازی تنقلات حتی گردشگری انبوه زندگی هفت پینتسو را تغییر نداده است . جوهره ای که تنها با چند ماه از وجود یک بیماری همه گیر ویروسی را زیر سوال می برد.
با تصویب تالار شهر سن سباستین هتل هاستالیتی گیپوزکوآ ویژگی های زیر را برای پوشش دادن پینتسوهای حداکثر 3500 محل تایید کرد: حداقل ارتفاع 20 سانتی متر . اگر کسی بخواهد ظروف در دو ارتفاع داشته باشد، می توانند بالاتر باشند. آنها می توانند یخچالی یا غیر یخچالی باشند. هیچ تعهدی در این زمینه وجود ندارد. آنها باید در بالا، پهلوها و جلو بسته شوند. پشت آزاد. و آنها باید شفاف باشند." هر کس به آنچه مقرر شده است عمل نکند به دلایل بهداشتی با تحریم اقتصادی و حتی در صورت تکرار مجدداً مؤسسه تعطیل می شود.
پس از شوک اولیه، چندین سرآشپز باسکی متوجه شدند که چیزی به عنوان یا مهمتر از سلامتی در اینجا وجود دارد. Jon "Zabaleta" از بار Zabaleta در سن سباستین ، ترجیح داد با متنی سرزنش کننده در اوندوجان با عنوان "بیایید از میله های پینتکسو دفاع کنیم" قدمی به جلو بردارد. "من فکر می کنم بسیار جدی است که آنها می خواهند برای همیشه آنها را بپوشانند، و فکر می کنم اگر این کار را بکنند ما می خواهیم چیزی مقدس مانند میله های pintxo را از سن سباستین بارگیری کنیم . من با بسیاری از هتلداران صحبت کرده ام و اولین برداشت این است که همه آنها در شوک هستند و اکنون آنها به اندازه کافی برای پیشرفت دارند. اگر لازم است ویترین ها قرار داده شوند، پس آنها قرار داده می شوند، اما به عنوان چیزی مختصر . با این حال، به نظر من خیلی ها مشکل واقعی را در درازمدت نمی بینند، وقتی که عادی بودن واقعی بازگردد و این هنجار باقی بماند. (...) آنها می خواهند ماهیت و تمایز واقعی را از بین ببرند و این جدی است صنعت هتلداری با ویترین های هولناک ابتذال می شود و رده موسسات ما به دلیل سیاست هایی برای بقا پایین می آید. ما فقط به این نیاز داشتیم...» او می گوید.
به طوری که، آیا نوارهای pintxo پوشیده شده نشان دهنده هر چیزی است که ویروس از ما گرفته است؟ اگر ویترین ها جا بیفتند و برای همیشه بمانند، آیا ما ذره ای از میراث غذایی خود را از دست خواهیم داد یا این یک اغراق بی اساس است؟
در مصاحبه با 7 آدمخوار، خوان لوئیس آدوریز او دفاع می کند که ممنوعیت انتخاب شخصی پینتکسو با دست خوب است. یک ویروس به چیزی دست یافته است که حتی کلم بوروکا هم به آن دست نیافته است. این وحشیانه است. در داخل Donosti، نبرد در راه خدمت به pintxos باورنکردنی بوده است. نه سیاست. مردم به خاطر آن کشته شدند. خوب، ببینید، مقررات وسط بحران بیرون آمد و هیچکس چیزی نگفته است. یک ویروس تمام انرژی جنگی بخش مهمان نوازی را از بین برده است "، یکی از موگاریتز در حال پرش نیمکت اطمینان می دهد.
تاکید بر آن مهم است در کشور باسک، فرهنگ خوراک شناسی عامل اصلی جذب بازدیدکنندگان است . «در زمانهای دیگر، گردشگری به سختی وزنی در یک Euskadi صنعتی داشت. امروز 6 درصد تولید ناخالص داخلی را تشکیل می دهد میکل سگوویا، روزنامهنگار El Independiente در Euskadi و وقایع نگار بسته شدن بارها و رستورانها در وسط خیابان میگوید. درست است که بیماری همه گیر ممکن است ما را مجبور کند که روش نمایش پینتکسوها، برنامه ریزی میله ها و ایجاد رابطه بین محل و مشتریان را تطبیق دهیم. یکی از جوهره های فرهنگ pintxo این است که مشتری "خودکفا" است. . بنابراین، تا چند سال پیش، پیشخدمت ها بر اساس تعداد خلال دندان در بشقاب، شارژ می کردند. اکنون تنوع، پیچیدگی و خلاقیت Pintxos به قدری تکامل یافته است که همیشه خلال دندانی برای شمارش وجود ندارد. وقتی از مشتری پرسیده می شود که چه مقدار مصرف کرده است، اعتماد به مشتری همچنان سنگین است. در سال های اخیر، با افزایش گردشگری در کشور باسک، مصرف به درخواست پیشخدمت تمدید شده است ، اما اساساً محصول و فرهنگ نوشیدن شراب در اطراف یک pintxo بدون تغییر باقی می ماند.
حقیقت این است که عالی بودن غذاهای مینیاتوری به شکل پینتسو با یا بدون ویترین از طریق تضمین شده است. . هیچ دیوار شیشه ای یا متاکریلاتی قادر نخواهد بود با آینده چیزی که به این عمق ریشه دارد مقابله کند بین زوریتو و لیوان سیب . حال، احساس رو به رشد "تو نگاه می کنی اما لمس نمی کنی" یا اینکه این تجربه برای حواس پنج گانه کمتر خوشحال کننده است... این بیشتر قابل بحث است. این روزنامه نگار ادامه می دهد: ناراحتی برخی هتلداران قابل درک است، اما نمی گویم تعمیم دارد. " در بیشتر موارد، هتلداران مسئولانه عمل می کنند . اکنون مهم این است که فعالیت اقتصادی از سر گرفته شود و محل شروع به فعالیت کند. در مورد باسک، مهمان نوازی بسیار مهم است . به همین دلیل است دولت باسک موفق شده است تا 50 درصد از فضای داخلی ساختمان را در مقایسه با 40 درصد در بقیه اسپانیا مجوز دهد. . خطر رشد مجدد در پاییز یک واقعیت است و من تصور میکنم تا زمانی که واکسنی وجود نداشته باشد، نمیتوانیم ببینیم که چگونه فرهنگ خورشها و خورشها در کشور باسک با حالت عادی بهبود مییابد.
او اینگونه برداشت می کند آمایا گارسیا د آلبیزو از فیلم سیاهپوست فوئگو . در رستورانش در شهر قدیمی سن سباستین، آنها تقریبا همه چیز را برای بازگشت به رینگ آماده کرده اند. “فرهنگ pintxo به اندازه کافی قوی است که بتواند بماند . چیز دیگر این است که باید تغییر کند و با تغییرات اجتماعی سازگار شود، همانطور که ما باید به عنوان مردم تکامل پیدا کنیم و با شرایط در حال تغییر محیط خود سازگار شویم . این قانون یک بقای شاد است.» او با بیان پوزیتیویسم می گوید. آنها فقط باید چند چیز کوچک را پوشش دهند، اما او معتقد است که " ویترین نوار pintxos اینجاست که بماند . در حال حاضر همه چیز یک مسیر نسبتاً نامشخص است، بنابراین با هر تغییر باید تصمیماتی گرفته شود. البته اگر آیین نامه اجازه غذا خوردن در بار را نمی دهد، به حالت «pintxos at the table» می رویم که در حال حاضر وجود دارد، اما بدون یک بار شلوغ با رفت و آمدهای دلپذیرش، این حالت وجود ندارد. کمی لطفش را از دست می داد، بله، تا خودمان را گول بزنیم.»
با همان لحنی که از آن پاسخ می دهند Danako Jatetxea از Irun . اقدامات امنیتی در موسسات مهمان نوازی پیچیده است. پیشخوان بار برای گردشگرانی که به کشور باسک می آیند ضروری است. وقتی آنها با عجله وارد می شوند، عادی بودن بازیابی می شود، حتی اگر با ویترین باشد. وقتی تنباکو را از میلهها بردند، به نظر پایان رسید و فکر میکنم امروز بیشتر ما خوشحالیم. در مورد pintxos نیز همین اتفاق خواهد افتاد. علاوه بر این، با افزایش جنبش آوانگارد pintxos، من معتقدم که pintxos از سلامت خوبی برخوردار خواهند بود، زیرا بسیاری از آنها در حال حاضر سفارش داده شده و ساخته می شوند. دیوید رودریگز و نایارا آباندو.
در این مکان از Irundarra آنها پینچو را به لطف چندین جایزه در مسابقات قهرمانی Pintxos منطقه به برتری رسانده اند. در نسخه 2019، آنها به لطف نان بریوش پر شده با دو خورش سنتی، یکی از کوکوتکسا با پیل پیل، و دیگری از بچه ماهی مرکب بیگیهوندی در جوهر آن، همراه با یک خاویار از لیمو، سس مایونز لیمو، مقام اول و محبوبیت محبوب را کسب کردند. ، سریراچا و یک هوای فلفل قرمز. بیشتر از یک pintxo، آن pintxo در میان pintxos است. یک اثر هنری با نام خود "بلتزا".
از این پس، هرکس می خواهد قبل از چشیدن آن با دهان، آن را با چشم ببلعد، باید از شیشه جداکننده تکانه و غذای مورد نظر این کار را انجام دهد. «ما قبلاً چند ویترین برای pintxos قرار دادهایم. این موضوعی است که سال ها مطرح بود و به دلیل این بیماری همه گیر باقی مانده است. این به هیچ وجه باعث ناپدید شدن pintxos از یک نوار نمی شود”.
بلتزا، برنده پینتکسو قهرمانی پینتکسوس 2019