به دنبال خانه ای در یک شهر کوچک (در صورت امکان با باغ میوه)
به دنبال خانه ای در یک شهر کوچک با باغ میوه می گردم تا بتوانم باشم . باغ، مدرسه و پوشش تلفنی و فیبر . آنها لازمه بسیاری برای جهش از افکار خود به تحقق میل به ترک شهر هستند. در اینجا برخی از کسانی هستند که قبلاً این کار را انجام داده اند.
ایولاندا اسکالا و پر وندرل آنها به عنوان محافظ در روز سه پادشاه در سال 1970 ملاقات کردند. 50 سال پیش . آنها آخر هفته ها به کوه می رفتند، سرگرمی که از آن به بعد هرگز آن را رها نکردند. هر دو در شهرهای منطقه شهری متولد شدند بارسلونا، کورنلا و سنت بوی د لوبرگات و اگرچه برای زندگی رفتند تورلز دی لوبرگات شهر دیگری در نزدیکی پایتخت کاتالونیا، او هر روز برای کار به بارسلونا می رفت . بین ترافیک ساعت شلوغی در جادههای دسترسی، برنامههای ملاقات، و رهن یک همسفر... ذهنشان به رویای مشترکی نگاه میکرد: بازنشستگی در کوهستان.
او دو سال پیش بازنشسته شد و او بازنشسته شده است مارس گذشته، درست قبل از حبس . آنها یک سال بود که به دنبال خانه ای در پیرنه بودند و تابستان امسال آن را در منطقه لا پیدا کردند Ribagorça بالا ، جایی که یونسکو هشت کلیسای رومی و یک آرامگاه را به عنوان میراث جهانی تعیین کرد و یک خانه سنگی و چوبی در انتظار آنها بود.
در 5 آگوست خانه ای را که 34 سال در آن زندگی کرده اند و در 26 اوت فروختند آنها خانه را در Pyrenees خریدند که قطعا در آن می مانند تا زندگی کنند. اکنون، تمام بیداری ها و صبحانه های او به طرز دلپذیری آرام است ، همراه با آواز پرندگان، قبل از پیاده روی صبحگاهی و در غروب آفتاب محیط طبیعی خود را کشف می کند. “چشم انداز فوق العاده است، ما هرگز از تفکر در آن خسته نمی شویم ، و در مغازه های شهر همه چیز پیدا می کنیم. به پایتخت منطقه - 20 دقیقه با ماشین - ما فقط یک بار در ماه پایین می آییم.» ایولندا توضیح می دهد. او یک معلم نقطه کوسن است. لحظه ها را با آنها ترکیب کنید، طراحی و نواختن پیانو . به نظر می رسد که زندگی نمی تواند شیرین تر از این جریان داشته باشد. به همین دلیل، دختر و دامادش آپارتمانی را که در کنار شهر در آن زندگی می کردند اجاره کرده اند و به لطف دورکاری، آنها به تجربه بیدار شدن هر روز در کوهستان پیوسته اند. آنها در یک طبقه از همان خانه در Vilaller نصب شده اند.
ایولاندا اسکالا و پر وندرل با خانواده خود در شهر ویلالر در منطقه آلتا ریباگورچا در قلب پیرنه ساکن شدند.
روبن بردجی او مرد جوانی است، پسر یک شهر همسایه، که آن خانه را برایشان پیدا کرد. از آژانس املاک کوچک خود، Inmovall، او این کار را برای بسیاری از خانواده های شهر انجام می دهد. او میگوید: «خانهها و انبارهای کاه که در سالهای اخیر فروخته نشدهاند، تابستان امسال فروخته میشوند. " افرادی که همیشه تعطیلات خود را در ساحل می گذرانند، امسال کوه را کشف کرده اند . در اینجا مسیرهایی برای همه سطوح و جاذبه های متعدد وجود دارد.» او اضافه می کند.
روبن یک قطعه، یک خانه یا انباری را نمی فروشد، فقط ساده است. من یک محیط می فروشم، یک روش زندگی متفاوت در منظره ای که پدر و مادر و پدربزرگ و مادربزرگم در مراقبت از آن کمک کردند و در بین همه ما باید به مراقبت از آن ادامه دهیم. آنهایی از ما که قبلاً اینجا زندگی می کنیم، و همه کسانی که می خواهند بیایند و این کار را انجام دهند . جاذبه برای قلمرو ما نمی تواند منجر به ازدحام شهری شود، همانطور که در ساحل اتفاق افتاد "، وی تصریح می کند. او در کودکی به مهمانان خانه گردشگری روستایی که بیست سال پیش پدر و مادرش اداره می کردند، کلید داد. اهل دره بودن همچنین به مشتریانی که حساسیت بیشتری نسبت به محیط دلپذیر دارند، اعتماد می کند. و بالعکس، روبن می داند که مشتریانش همسایگانش خواهند بود.
مکانی که در آن از زندگی لذت می برید
آنها همیشه احساس می کردند که به مکانی که در آن متولد شده اند تعلق ندارند... و به دنبال شهر خود، "مکان جدید همیشه" خود بودند.
الکس کالوو و روث اسپینوزا آنها در بارسلونا به دنیا آمدند.** آنها 34 و 35 ساله و دارای دو فرزند 8 و 6 ساله** هستند. آنها توضیح میدهند که همیشه احساس میکردند در مکان نامناسبی متولد شدهاند. آنها هر آخر هفته از شهر فرار می کردند به خانه ای که در دل آن خریده اند Sant Serni (شهرداری Gavet de la Conca) ، در دامنه های لیدا. و درست قبل از حبس اول، در 13 مارس، با دیدن آنچه در راه است، کامپیوتر کار را، برای هر موردی، گرفت.
آماده برای توانایی کار از راه دور، سه ماه را با بچه های روستا گذراند . تجربه خوب آنها را به این نتیجه رساند که در ژوئیه تصمیم بگیرند که برای زندگی در آنجا بمانند. آنها پسر بزرگ خود را در مدرسه ثبت نام کردند و مادر در مرکز شهرستان کار پیدا کرد. لرزیدن که با ماشین 15 دقیقه فاصله دارد. او توانسته است برنامه را طوری تنظیم کنید که بیشتر با بچه ها باشد Y او فقط یک روز در هفته به شهر می رود تا ارتباطش را با همکارانش قطع نکند و در بازدیدهایی که با مشتریانش در آژانسی که برای آن کار می کند شرکت کند. وقتی از او می پرسند زندگی در روستا چگونه است، پاسخ می دهد: خیلی خوب، جایی که قرار بود از زندگی لذت ببرم، جایی است که الان زندگی می کنم، هیچ چیز بهتری وجود ندارد”.
یکی از لحظاتی که آنها از آن لذت می برند، زمانی است که در آخر هفته از بازدیدکنندگان پذیرایی می کنند و آنها را تا میدان برای خداحافظی همراهی می کنند. آنها با آن شادی خداحافظی می کنند که شهر را ترک نمی کنند تا به شهر برگردند. " اگر در آخر هفته هیچ کاری انجام ندهیم، در اینجا هرگز احساس اتلاف وقت را نداریم الکس می گوید، اتفاقی که در زمانی که در بارسلونا زندگی می کردیم برای ما رخ داد.
مدارس کوچک، یک امتیاز
به عنوان یک معلم، نوریا پوژولز معنی آن را می داند مدرسه ای با 24 دانش آموز . این همان جایی است که او اکنون دخترش را به منطقه مدرسه روستایی (ZER) فریکسنت، شهر کوچکی که در آن زندگی می کنند، در شهرداری می برد. راینر، در منطقه Solsonès . ما مدرسه را دو دقیقه پیاده تا خانه داریم. در اینجا ما همیشه با طبیعت در تماس هستیم، چیزی که به ما احساس آزادی می دهد این مادر می گوید.
نوریا پوژولز و دخترش در راینر
زوج او، جوآن سانیر ، پسر راینر است، پدر و مادرش کشاورز هستند و او شهر را ترک کرد تا در بارسلون تحصیل و کار کند . زمانی که این زوج با هم آشنا شدند، برای زندگی به شهر سابادل رفتند، اما زمانی که اولین دخترشان در آستانه رفتن به مدرسه بود، با دیدن شلوغی مدارس در شهر، "فکر می کردیم وقتش رسیده است "، توضیح می دهند. همچنین، پدر جوآن در شرف بازنشستگی بود، بنابراین او مراقبت از زمین را بر عهده گرفته است ، وظیفه ای که او با حرفه خود به عنوان برقکار ترکیب می کند. در شهری که در نهایت در آن تخصص پیدا کرده بود، در زمینه بیمارستان.
پس از دو سال و نیم زندگی در شهر، تراز او بیش از مثبت است. اینجا برای هر کاری باید ماشین را ببریم، اما فاصله تا شهرها با کلیه خدمات کوتاه است 12 دقیقه تا سولسونا یا حداکثر 30 تا مانرسا که بزرگترین شهر نزدیک است. نوریا می گوید Solsonès در موقعیت بسیار خوبی قرار دارد.
او نمی تواند از تمرکز بر مزایای بزرگ کردن دو دختر خود دست بکشد. " جنگل و طبیعت در کنار شماست ، به ما احساس عدم استرس، بدون آلودگی می دهد. ریتم دیوانه وار شهر اینجا نیست و زمان طعم دیگری دارد "، اشاره می کند. او در یک مدرسه کوچک در یکی دیگر از شهرهای اطراف تدریس می کند و بیشتر به یک برنامه محدود می شود، اما پدر وظایف را در این زمینه به روش خودش ترتیب می دهد تا بتواند از دخترانش نیز مراقبت کند.
“میتوانیم به شکار قارچ برویم، غروبهای اینجا بیرحمانه است و تا به حال چنین احساسی از تغییر فصل نداشتیم، زیرا اکنون آن را در جنگل می بینیم.» جزئیات نوریا. "من می خواستم جمعه بیایم اینجا و اکنون اینجا زندگی می کنم. من دیگر این احساس را ندارم که بخواهم بیرون بروم یا در زمان های خاصی غرق شوم. در 200 متری مزرعه و باغ داریم . اینجا نه قطاری از ما فرار می کند و نه راه بندان وجود دارد. گاهی روزها را بدون اینکه کسی را ببینی می گذری. در شهر باید حداکثر 30 همسایه باشیم که در خانه ها زندگی کنیم و بین آنها یک باغ وجود داشته باشد.
خانواده نوریا پوژولز در رینر
Joan Solà، شهردار آن شهرداری، Riner، خوشحال است . این فوقالعاده است که پس از سالها روند نزولی، ما از وجود خارج شدهایم در ژانويه 260 ثبت نام كرديم و الان 290 شديم، فوق العاده خوشحالم "، اعتراف می کند. البته از کانکسوری هم به سهم خود عمل کرده اند. "ما سال ها را سپری کرده ایم به دنبال خدمات اتصال به اینترنت خوب، یک مدرسه با کیفیت و ما آموزش های زیادی را انجام داده ایم و آگاهی را در میان کسانی که از این کشور آمده اند افزایش داده ایم مزایای زندگی در اینجا و همسایههایی که خانههای خالی دارند و همسایگان جدید میتوانند در تمام طول سال در آن زندگی کنند.» او توضیح میدهد. سولا میافزاید: «کووید یک محرک بوده است، اما بسیاری این ایده را دارند که شهر را ترک کنند و در یک شهر زندگی کنند. از Pallars Actiu، یک نهاد دولتی-خصوصی** که توسعه اقتصادی شهرستان های لیدا در Pallars Jussà i Sobirà را ترویج می کند، آنها به تازگی نتایج یک نظرسنجی را منتشر کرده اند. 350 نفر از ساکنان بارسلون که 80 درصد آنها اعتراف کردهاند که امکان استقرار برای زندگی و کار در یک شهر را در نظر گرفتهاند..
در کاتالونیا، ابتکارات مختلفی برای تبلیغ و همراهی با کسانی که مایل به انجام این کار هستند، پدید آمده است. یکی از آنها است توییتر @Repoblem ابتکار یک مرد جوان که متقاعد شده است که نیاز به ارزش گذاری مجدد زندگی در مناطق روستایی و جلوگیری از کاهش جمعیت آنها دارد. دیگری پورتال ViureaRural است ، راهنمای منابع و خدمات برای کسانی که می خواهند این تغییر را در زندگی ایجاد کنند.
به گفته این جامعه شناس، سه عامل اجتماعی در تشویق این میل نقش دارند سالوادور کاردوس. مشکل مسکن (قیمت های بالا و عرضه اندک اجاره مقرون به صرفه در شهرهای بزرگ)، مزایای کار از راه دور، به لطف فیبر "، و جدید تعهد به پایداری محیط زیست یا انتقاد از تحرک بیش از حد و آلودگی در شهرها "، Cardús را مشخص می کند. او می گوید: «اما نه همه می توانند تغییر زندگی را از یک شهر به یک شهرک انجام دهند، حتی اگر بخواهند، و نه به ذهن همه می رسد، حتی اگر بتوانند. او می افزاید: «لازم است ببینیم چه انتظاراتی از بهبود عمومی امکان پذیرفتن خطر ایجاد چنین تغییر مرتبطی را فراهم می کند.
آلفرد در حال چیدن سیب زمینی در Clariana de Cardener، در Solsonès
در شرایطی که سیلویا فرر-دالمائو و آلفرد کاپدویلا ، هماهنگی خود با سازگاری با پایداری محیطی انگیزه زیادی برای تغییر زندگی او ایجاد کرده است. از فروشگاه خود، یک موسسه بسیار ویژه برای فروش لوازم برقی، در مرکز تاریخی بارسلونا پروژه را راه اندازی کردند اسپای رنه ، از کدام سلامت خانه، بهره وری انرژی و منسوخ شدن برنامه ریزی شده را فاش کنید . کارگاه های او خانه سالم نحوه تغذیه سالمتر و ایجاد افراد سالم از نظر عاطفی، خانوادهها و مناطق به دلیل شیوع این بیماری همهگیر به حالت تعلیق درآمدند، اما هدف این است که دورهها و فعالیتهای خود را به محیط جدیدی که اکنون از آن لذت میبرند، در دل طبیعت ببرند.
بهار سال گذشته، پس از توزیع نامه در شهرهای مختلف در جستجوی خانه، عکسی از یک خانه مزرعه ای را دیدند که در مرکز شهر اجاره شده بود. Clariana de Cardener، در منطقه Solsonès . خیلی خوب به نظر می رسید و وقتی به آن رسیدند متوجه شدند که همه چیزهایی را که در تمام زندگی می خواستند در آن وجود دارد: فضایی برای یک کارگاه، زمینی برای رشد باغ سبزیجات خود و احاطه شده توسط زمین طبیعی . و قیمت مناسب آنها بود. «به عنوان یک معمار می ترسیدم اصلاحاتی که در آگهی ذکر شده است، روح اصلی خانه را رعایت نکرده باشد، اما مداخله بسیار خوب انجام شده است. همه چیز پاداش بود.» سیلویا می گوید. او توضیح می دهد: «در حال حاضر فهرستی از دوستانی دارم که به من گفته اند، اگر خانه دیگری در این اطراف می شناسید، به من بگویید.
سیلویا فرر-دالمائو و آلفرد کاپدویلا در روستایشان سولسونس
سیلویا و آلفرد در تعطیلات آخر هفته و تعطیلات از خانه خود لذت می بردند، اما با حبس گامی استوار برداشته اند. . او اکنون تصمیم گرفته است که با او بماند، فعلاً او از شهر بالا و پایین می رود. آنها مرغ و اردک به اضافه باغ میوه خریده اند ، و همه اینها آنها را به سمت الف سوق می دهد پروژه خودکفایی . آنها حتی برخی از مبلمان را خودشان ساخته اند. من دختر و نوه بارسلونایی ها هستم، نمی توانم بیشتر از این یک شهرنشین باشم. من با سر و صدا و چراغ های شهر بزرگ شده ام او اعتراف میکند که در ابتدا خیلی میترسیدم، اما میل به حضور در اینجا آنقدر زیاد بود که بر آن غلبه کردم. و برای زمانی که آنها تعطیلات آخر هفته را خارج از خانه دارند، این زوج دوستانی دارند که در ازای مراقبت از حیوانات در آن ساکن می شوند. آنها در حال ساخت زنجیره ای از زندگی پایدار هستند.
آماده سازی تغییر
مارتا ماندری و توماس آروالو آنها در حال بازسازی خانه پدربزرگ و مادربزرگش هستند روستای سنان . آنها امیدوارند تا قبل از پایان سال در آن ساکن شوند و بخشی از پنجاه نفر از ساکنان این شهرداری تاراگونا باشند. در این شهر خانه هایی وجود دارد که حدود 40 سال است که توسط افرادی که قبلاً در یک شهر زندگی می کردند احیا شده اند. شهردار فعلی نمونه است. Carme Ferrer که 12 سال پیش نیز وارد شد، شهر Terrassa را ترک کرد و به دنبال شهری بود که بتوانند در آن کار کنند. ، او و شریک زندگی اش، و از اوقات فراغت بیشتری نسبت به آن زمان لذت می برند. آنها هم تصور می کنند زندگی مارتا و توماس به طور خلاصه.
در حالی که او در حال آموزش مهارت های کامپیوتری است، او که معلم آموزش دوران کودکی است، می خواهد پروژه حرفه ای خود را به عنوان یک معلم روز به روز، دست در دست انجمن Llars de Criança توسعه دهد . این یک نوع آموزش در دوران کودکی با نسبت حداکثر 5 کودک است. این برنامه شماست. بقیه، از محیط طبیعی و اصیل شهر لذت ببرید. "من واقعاً می خواهم به آنجا زندگی کنم، کمی منزوی هستم، از قبل آن را دوست دارم. و همچنین دوست دارم باغی را پرورش دهم. من برای هر چیزی که از زمین می آید ارزش زیادی قائل هستم. برای زندگی کردن به چیزهای زیادی هم نیاز نداریم آره مارتا نتیجه می گیرد که کووید به همه ما کمی یاد داده است.
روستای سنان