در صورت بسته شدن Chino de Plaza de España در مادرید چه چیزی برای ما باقی می ماند؟ چی؟
بتامکس فکر نکنم برگردد ، نه او دیسک لیزری و شاید شما یکی را پیدا کنید فروشگاه موسیقی ده سال بعد، اما چیزی که نمیتوانیم ناپدید کنیم، هستند رستورانهای چینی مانند رستورانی که در پارکینگ Plaza de España وجود دارد .
من شبهای زیادی را آرام خوابیده ام، به این فکر می کنم که تو مکان محتاطانه بیدار نمی شد بینی برای جنتریفایرها که پنجه های خود را در بسیاری از مؤسسات افسانه ای در مرکز مادرید فرو کرده اند تا اینکه ** خواندن اخبار در Somos Malasaña ** در مورد بازسازی و عملکرد آینده پارکینگ و امکاناتی که رستوران را علیه سایر اپراتورها یا کارآفرینان به مناقصه می گذارد.
تصویر Costumbrista در Chino Plaza de España
من دارم یک فرشته کوچک وجدان اخلاقی در حال مناظره روی شانه راستم با یک شیطان کوچک که سمت چپم را نگه داشته است در مورد اینکه چقدر منصفانه است ایده این مسابقات تخصیص فضاها ، اما شیطان می گوید که مؤسساتی مانند این که به طرز شگفت انگیزی با چهار دلار به چندین نسل از شهروندان تغذیه کرده اند. باید از حفاظتی مشابه قنات سگویا یا اهرام مصر برخوردار باشد.
من این را در بازدیدهای مکرر خود از این امر تصدیق می کنم اتاق غذاخوری زیرزمینی من هرگز پای مرغ، زبان گاو یا خون منعقد شده ای را که در ویترین بار نشان می دادند انتخاب نکردم. در آن سالها علاقه من به کله پاچه برانگیخته نشده بود ، اما بله قورت دادم بسیاری از گرم مونوسدیم گلوتامات آغشته به آن ورمیشل، برنج تفت داده شده و البته پیراشکی معروف گوشت خوک.
آنجا بود که برای اولین بار امتحان کردم مخلوط سس سویا با سرکه که در آن آنها را غسل داد "تکه های کوچک قلب" و از آن زمان هرگز به ذهنم خطور نکرده بود که هنگام بازی با سویا بدون اسید بمانم.
را چینی های Plaza España, ( ژو یولونگ برای خبره ها) جایی است که من می رفتم اگر آنتونی بوردین در مادرید زندگی می کرد ، جذابیت بذری داشت که نیمی از مردم به آن علاقه دارند و شما می توانید به تنهایی در بار به شام بروید و آنقدر راحت باشید که انگار با یک گروه شش نفره هستید.
آنها آبجو آبجو بسیار سرد سرو می کنند و می توانید ظرف پانزده یا شصت دقیقه غذا بخورید.
من قبلاً با آن ملاقات می کردم استقبال از حیات وحش طرفداران فیلم مولف کسانی که میرفتند یا میآمدند یک نمایش هنری هنری را ببینند آلفاویل یا رنوار، میزهای شش هشتاد جوان مشتاقان سنگین دهه هشتادی که در مورد آن صحبت می کردند ناروتو یا آکیرا بین نیش و نیش ، و البته، کارگران چینی در زمان استراحت خود (من گمان می کنم که در تقویم کاری مهاجر چینی هیچ روز تعطیلی وجود ندارد).
من تعجب کردم که او آن روز که دو نفر از آشپزهای مؤسسه آنجا نبودند آنها با هم درگیر شدند که با چاقو به زندگی یک نفر خاتمه داد. هفته ها بود که سه بار برای شام رفتم.
من نگران غذاهای آسیایی پایتخت نیستم از آنجایی که نوعی انقلاب در ناحیه یوزرا وجود دارد که رشد آن متوقف نمی شود، و در نزدیک میدان اسپانیا باز کردن مکان های جدیدی را که می تواند این چهارراه را به منظره ای واقعی مانند منظره تبدیل کند، متوقف نکنید بلدرونر.
بدون رفتن بیشتر، پادشاه رشته فرنگی مانند یک فرمانروای واقعی تحمل کن، در گوشه و کنار، رامِن است وینی پو ، جایی که گوشت را بیرون از یخچال در معرض دید همه افراد در وان از همه تا صد خیس می کنند - ترساندن گزنده خورها و تثبیت عشاق بذر - به سمت پلازا د لونا می رویم ** کونگ فو ** و باس دریایی فراموش نشدنی آن در سس چیلی سیچوان و چند مورد دیگر که شبیه "کمد جارویی" هستند که نوید دنیایی از طعمهای مملو از اومامی را میدهد که هیچ کتاب دستور غذای اروپایی قادر به دستیابی به آن نیست.
با این حال، El Chino de Plaza España شایسته تقدیر برتر است و اگر متوجه شوم که در نهایت کسب و کار دیگری که کمی بیشتر از خدمات بی روح ارائه می کند جای آن را می گیرد، مجبور می شوم کلماتی را تایپ کنم که فکر نمی کردم از من بیرون بیاید. "من هرگز تو را نمی بخشم، کارمنا."
کوفته هاتون مبارک باشه
و بر اهرام رشته فرنگی مبارک باد