تئاتر سلطنتی، با ابهت
مادرید این اتاق چند صد ساله دارد که تاریخ شهر را در آن نوشته شده است آتش سوزی، برهنگی و تئاتر، بسیاری از تئاتر امروز ما مسیری را از طریق چهار مورد از قدیمی ترین در پایتخت ایجاد می کنیم.
تئاتر سلطنتی: اپرا
اگرچه 19 نوامبر 1850 اولین افتتاحیه آن بود، اما این اپرا خیلی زودتر و در آغاز قرن هجدهم با بوربون ها وارد مادرید شد. این ساختمان یک پادگان نظامی بوده و حتی به عنوان مقر فرماندهی ارتش نیز عمل کرده است کنگره نمایندگان.
میدان بدون در نظر گرفتن تئاتر طراحی شده است
پیش از این، بازنمایی ها در آنچه که نامیده می شد انجام می شد سایت های سلطنتی مانند باغ های ال رتیرو. اشراف و دربار تنها کسانی بودند که می توانستند اپرا را ببینند که توسط خود شاه پرداخت شده است. رسم دریافت هزینه ورودی در Caños del Peral آغاز شد، برخی از فوارههایی که در Plaza de Isabel II قرار داشتند، جایی که نمایش آثاری که در دربار دیده میشدند. این رسم تا امروز ادامه داشته است.
دو معمار در ساخت رئال نقش دارند. از یک طرف، ایسیدرو گونزالس ولاسکوز ، که پلازا د اورینته را بدون در نظر گرفتن ساخت تئاتر طراحی کرد. به همین دلیل است که ورودی او این شکل را دارد: او در یک نقشه، شبستان را با نمای پشتی ترسیم کرده است و می شود. لوپز آگوادو یکی که مسئولیت ساخت و ساز را بر عهده خواهد داشت، با نمای عقبی برای ورود عموم (که در میدان پلازا د اورینته برای خانه سلطنتی در نظر گرفته شده بود) و دو طرف برای تسهیل عبور و مرور باز می شوند. نتیجه یک نوع بود تابوت غول پیکر که از دید پرنده، کمی ترسناک است.
مورد علاقه، توسط دونیزتی با ماریتا آلبونی، اولین اجرا خواهد بود که سر و صدای زیادی در مادرید ایجاد می کند. 2800 مکان اعلام شد که شامل یک مغازه عینک فروشی و یک توالت به سبک انگلیسی نیز بود.
تئاتر به مرکز اجتماعی بزرگ شهر تبدیل شد ، جایی که غیبت می کردند و تجارت می کردند. اما آب های زیرزمینی آن را به ویرانه تبدیل می کرد و 1925 او آن را بست.
از آستانه درهای آن تا دیکتاتور دیگر عبور نکرد صریح دوباره آن را در 1966 به عنوان یک سالن کنسرت، عملکردی که تا زمان ادامه داشت 1988. که در 1991 کار بازسازی آغاز شده و در مهرماه 97 بازگشایی می شود زندگی کوتاه ، نوشته مانوئل دی فالا.
خانه اپرا در مادرید
از آنجایی که کاملاً یک پدیده رسانه ای بود هیچ کس روی اپرا در مادرید شرط بندی نکرده بود . علاوه بر این، گفته می شود که در حین کار، همان فانتوم اپرا بین صندلی ها سرگردان بود و کارهای ناشایست انجام می داد.
واقعیت این است که امروز یک معیار است. جعبه صحنه فعلی تئاتر شامل 277 موتوری که تنها در چند دقیقه سناریوها را تغییر می دهند ، قادر به نصب سه عمل به طور همزمان. پس از بازسازی، توانست مدرنیته یک تئاتر جدید را با جادوی یک تئاتر قدیمی ترکیب کند و سنت تئاتر از قرن 19 و 21 را گرد هم آورد.
LARA Theatre: BOMBONERA WITH GHOST
به عنوان گران ترین نوقای جهان، تاریخ افتتاح آن به تاریخ بازمی گردد 1880 ، در یکی از اسطوره ای ترین محله های همسایگی مالاسانا.
نامیده می شود تئاتر لارا زیرا توسط "قصاب آنتون مارتین" ساخته شده است، کاندیدو لارا، که در جنگ های کارلیست به تامین کننده نیروها تبدیل شد که به معنای ثروت بود. او بسیار ثروتمند شد. به او وظیفه ساختن یک تئاتر داده نشد. بلکه شجاعت این را داشت که به عنوان مروج این اثر در تاریخ ثبت شود.
تئاتر لارا در سال 1967
آنها تئاتر را لارا نامیدند Bombonera، چون ظرافت آن شبیه جعبه شکلات بود. تقلیدی بود از کاخ رویال در پاریس و در روزگار خود نمونه خوش ذوق و ظرافت شد. جادوگر عشق ، توسط مانوئل دی فالا، برای اولین بار در اینجا به نمایش درآمد.
وقتی دون کاندیدو درگذشت، دخترش می خواست از شر این سرزمین خلاص شود، زیرا مجبور بود با هزار و یک ناراحتی روبرو شود که بیش از هر چیز ناشی از بازسازی Gran Vía.
با این حال، اینطور نبود و ما این واقعیت را مدیونیم که لارا همچنان به مدیر خود، محله مالاسانا و فرناندز دی لوس ریوس که موفق شد وصیت دونا میلاگروس لارا، جانشین بنیانگذار را که تلاش کرد تئاتر را برای ساختن خانه خراب کند، باطل کند.
آنها می گویند که لولا ممبریوز در تئاتر زندگی می کند و به همین دلیل صداها به گوش می رسد و بازیگر زن هر از گاهی بین اجراها در یکی از جعبه ها ظاهر می شود، انگار در حال تماشای نمایش است. ممبریوز یکی از بازیگران فتیش تئاتر گارسیا لورکا بود با مارگاریتا ژیرگو در حال حاضر، و ما نمی دانیم که آیا برای خوشحال کردن ساکنان اثیری، تئاتر یک اتاق کوچک به نام او دارد.
در سال 1994، لارا پس از بسته شدن به دلیل کمبود بودجه، دوباره بازگشایی شد. بنابراین، او تئاتری را بازگشایی کرد که به دور از ظاهر قدیمی، ترجیح داد به آن برسد. یک برنامه با توجه به زمان ، اما بدون اینکه فراموش کنیم همه چیز توسط یک پدربزرگ بیش از صد سال حمایت می شود.
جعبه تئاتر لارا
و برای پایان، یک یادداشت کنجکاو: تئاتر در اعماق خود یک گذرگاه زیرزمینی را در خود جای داده است که احتمالاً با صومعه سن پلاسیدو استفاده از آن ظاهراً برای اشراف در نظر گرفته شده بود، در صورتی که آنها مجبور به فرار در یک لحظه حساس شوند. افسانه ها.
تئاتر اسپانیایی: قدیمی ترین و تصادفی ترین
را تئاتر اسپانیایی احتمالا یکی از تئاترها است قدیمی ترین در اروپا و قدیمی ترین در اسپانیا. شناخته شده است که اجراهای تئاتری در قرن شانزدهم در آن مکان، در جایی که احتمالاً یک اصطبل بود.
در مورد آن بود کورل شاهزاده، و به همین ترتیب باقی ماند تا اینکه قرن هجدهم فراخوانی خواهد شد تئاتر شاهزاده. و این است که کل منطقه Calle Príncipe و مناطق اطراف آن بخشی از مادرید بود که در آن گاو نگهداری می شد ، با اصطبل و فرورفتگی
پایتخت را می توان تقریباً 500 سال از تئاتر اسپانیایی به تصویر کشید. در عصر طلایی، بازنماییها در این دخمهها بدون وقفه تکرار میشد، در مادریدی که در عصر روشنگری شروع به بیداری میکرد.
همه بزرگان آنها مراحل تئاتر دل پرنسیپ را طی کردند که هزار و یک فاجعه را متحمل شد. کاشتن وحشت در شهر مادرید وقتی در سال 1802 سوخت. این آتش سوزی چنان ویرانگر بود که هیچ چیز در داخل آن باقی نمانده بود نمای بیرونی قادر به مقاومت بود به شعله های آتش
همه بزرگان از اینجا گذشتند
مسئول بازسازی تئاتر هم همین بود خوان دی ویلانووا ، معمار موزه پرادو، اگرچه در دهه های بعد، آتش سوزی ها، سرقت ها و خرابی ها بیشتر شد. به طور خلاصه، تئاتر اسپانیایی انواع بدبختی ها را پشت سر گذاشت اما سال به سال پابرجا ماند.
در سال 1849، اتاق تغییر نام داد تئاتر اسپانیایی و سالن آن، از آن زمان، مقصد بسیار مورد درخواست نویسندگان و اندیشمندان بوده است. مهمتر از همه، نسلهای 1998 و 27، قهرمانان آوانگاردهای هنری که قرن تازه متولد شده 20 را در برگرفت، قرنی که انتظار میرفت قرن فرصتها باشد. را کافه هنرمندان اسپانیایی من چیزی برای حسادت نداشتم قهوه خیخون ، با این تفاوت که پشت دیوارهای آن بزرگان صحنه بودند
امروز، این یکی از تئاترهای فتیش در مدار مادرید است و مقدر است به تولیدات سطح بالا
با این حال، علیرغم سنتش، خارهای خاصی دارد، زیرا گفته میشود ال اسپانول سه نمایش بزرگ دارد که از دست داده است: Don Juan Tenorio، که در تئاتر د لا کروز نمایش داده شد (در سال 1859 ناپدید شد). La Malquerida، که نور را در María Guerrero و The Vested Interests، که در لارا نمایش داده شد، دید.
تئاتر اسپانیایی، یک بازمانده
تئاتر ملکه ویکتوریا: برهنه
این ساختمان مدرنیستی باشکوه که دارای شیشه های رنگی و سرامیک از Talavera de la Reina در نمای آن، در سال 2016 تکمیل شد قرن اول زندگی افتتاح آن در سال 1916 بسیار معروف بود و نام آن به خاطر همسر پادشاه وقت آلفونسو سیزدهم است. ویکتوریا یوجنی از باتنبرگ.
در ابتدا فضای خود را به آن اختصاص داد ژانرهای فرعی مانند نمایش یا اپرت، که باعث ایجاد غوغا می شود در سال 1920 با اولین برهنه زن. این قطعه کارناوال ال پرنسیپ بود که یک موفقیت چشمگیر بود.
پس از جنگ، دیدن فولکلور به عنوان بسیار رایج بود Juanita Reina، Concha Piquer یا Estrellita Castro در زمانی که اسپانیا هنوز از جنگ داخلی رنج می برد، در صحنه خود بدرخشد. و این است که خوانندگان کوپلا در این تئاتر که مانند کسی که جوراب خود را عوض می کند، نام خود را تغییر داد بسیار منظم بودند.
قبل از جنگ، با جمهوری اول، داشتن اتاقی به نام یک ملکه چندان مناسب نبود، بنابراین نام آن را به تئاتر ویکتوریا تغییر داد. بعداً نام گرفت تئاتر خواکین دیسنتا تا پایان جنگ داخلی، زمانی که نام فعلی خود را بازیافت.
Y برهنه دیگر برگرداندن به تئاتر پیروزی بر لبان همه با توجه به اینکه در دوران دیکتاتوری همه نوع نمایشگاه بدنی ممنوع بود، پس از آن، اولین نمایش برهنه زن که در اینجا برگزار شد، جای بحث زیادی داشت. آن را اجرا کرد ویکتوریا ورا در چرا می دوی، اولیس؟ ، در سال 1975. سپس یکی از موزهای انتقال با اجازه دادن به تونیکی که پوشیده بود روی زمین بیفتد، تاریخ ساز شد. این یک موفقیت در گیشه بود نپرس چرا
و قبل از اتمام، آخرین واقعیت جالب: صاحب فعلی تئاتر مجری است چارلز سوورین.
تئاتر ویکتوریا یک قرن تمام شده است