ساحل Ribeira d'Ilhas، در Ericeira
در سالن ورود فرودگاه لیسبون بسیاری از فرانسویها، انگلیسیها و آلمانیها را میبینم که پیراهنهای تیمهای فوتبال خود را پوشیدهاند. جام جهانی در آستانه شروع است و هواداران توقفی برای ادامه به سمت مقصد نهایی خود دارند: برزیل . چیزی که من هرگز نمی توانستم تصور کنم این است مردی که قرار است با او ملاقات کنم، اینجا، در پرتغال، دارد، شهرتی شبیه به فوتبالیست های مورد حمایت این پیروان در آن سوی اقیانوس اطلس. در باز می شود و مردی بیرون می آید و گاری با دو تخته موج سواری را هل می دهد، ما به هم سلام می کنیم و بلافاصله مردم به مک نامارا نزدیک می شوند تا با او عکس بگیرند.
گرت مردی حدودا چهل ساله با موهای کوتاه بسیار تیره است. جدای از میراث هاوایی او و شاید کلاه او، در نگاه اول چیزهای کمی شبیه تصویر معمولی موج سوار (موهای بلند سفید شده از ساعت ها سپری شده در آفتاب در آب نمک) هستند. درست مثل قیافه ات ، ورزشی که او انجام می دهد ارتباط چندانی با کلیشه های معمولی ترین موج سواری ندارد. . در حالی که دومی معمولاً حول سبک زندگی مبتنی بر آرامش، زندگی خوب و قدردانی از زیبایی طبیعت می چرخد، موج سواری بزرگ گرت مک نامارا است. یک ورزش بقا شدید گرت بدون هیاهو به من توضیح می دهد: «نیروی آب می تواند استخوان ها را بشکند یا حتی یک دست را قطع کند.
ما در فانوس دریایی نازاره نشسته ایم، جایی که او در سال 2013 موج سواری کرد موجی باورنکردنی با ارتفاع 30 متر . در حال حاضر دریا آرام است، اما او توضیح می دهد که در زمستان امواج به اینجا می رسد، جایی که سال گذشته با نیکول، همسرش ازدواج کرد. نازاره یک دهکده ماهیگیری آرام است . در اینجا بود که واسکو داگاما پس از بازگشت موفقیت آمیز ویرجین از هند و همچنین از کجا تشکر کرد استنلی کوبریک یک سری عکس استثنایی از ماهیگیران در سال 1948 ساخت . هر دو واقعیت بسیار جالب هستند، اما هیچ کدام به هیچ وجه به قرار دادن Nazare در نقشه گردشگری کمک نکردند. آنچه توانسته توجه بین المللی را به این مکان جلب کند موجی است که درست در کنار قلعه نازاره می شکند. دلیل این پدیده استثنایی در کف دریا است: دره ای زیر آب به طول 150 کیلومتر مانند فلش به سمت فانوس دریایی اشاره می کند. جریان هایی که در دره به هم می رسند به سمت ساحل حرکت می کنند تا اینکه ناگهان باریک می شود و کف دریا مانند یک پله بالا می رود و توده های آب را با فاصله کمی از ساحل بالا می برد.
گرت متولد شد ماساچوست و موج سواری را در 11 سالگی، زمانی که خانواده اش به هاوایی نقل مکان کردند، شروع کرد. اولین باری که او به فکر کسب درآمد از این ورزش بود - که بین چهار تا هشت ساعت در روز را به تمرین اختصاص می داد - در 17 سالگی بود. مک نامارا به من می گوید: "تمام حرفه من حول محور مادر طبیعت ساخته شده است." برای استفاده از امواج به مکان هایی با هشدار طوفان سفر کنید . در طول دوره حرفهای موجسواری، زمستانها را در هاوایی سپری میکرد و بقیه سال را برای رقابت در ژاپن، کالیفرنیا، برزیل، شیلی، پرو، استرالیا و اندونزی سفر میکرد. تا سال 2000 که قاره اروپا مکانی را در نقشه نقاط موج سواری پیدا کرد، وجود نداشت. بلهارا، در جنوب فرانسه، اولین موج اروپایی بود که توجه او را به خود جلب کرد.
صخره های ناهموار در امتداد روتا ویسنتینا.
پنج سال بعد، گرت ایمیلی حاوی عکسی از موج تکان دهنده ای که در شهر کوچکی بین لیسبون و پورتو در حال شکل گیری بود، دریافت کرد، همراه با دعوت نامه ای به نظری برای اینکه ببینیم آیا میتوان در «هیولا که قرنها در ماههای زمستان خانهها و رستورانها را زیر آب میبرد» گشت و گذار کرد. "شما احساس می کنید بسیار زنده هستید، به معنای واقعی کلمه مانند یک دانه شن هستید و هیچ کنترلی ندارید، نمی دانید چه اتفاقی قرار است بیفتد، یا تا چه مدت قرار است زیر آنجا بمانید و دور خود بچرخید. اما خیلی سرگرم کننده است، من از آن لحظه لذت می برم و می پذیرم. این یک تجربه بسیار شدید است. فقط تو و موج، من عاشقش هستم . تا زمانی که مجروح نشوم، آن را دوست دارم.»
برای درک این احساس، باید به خاطر داشته باشید که وقتی در موجی به این بزرگی افتادید و جرم باورنکردنی آب بالای سرتان شکست، به راحتی می توانید بدون اینکه بدانید کدام سمت بالا یا پایین است به مدت 60 ثانیه در حال چرخش باشید. یعنی آن دقیقه ابدی قبل از اینکه دوباره نفس بکشی... یعنی اگر موج کنارت درست بالای سرت نشکند. به همین دلیل است موج سواری بزرگ نیاز به آمادگی فیزیکی استثنایی دارد. به عنوان مثال، گرت هر روز ساعت چهار صبح از خواب بیدار می شود، روز خود را با یک جلسه یوگا شروع می کند و سپس یک ساعت را در باشگاه می گذراند. او مدتی را صرف پروژههایی میکند که در آن شرکت میکند و دوباره تمرینهای بیشتری را انجام میدهد: با کمک وزنهها، در غارهای نزدیک خانهاش، شیرجه میزند تا بین یک تا دو دقیقه از بستر دریا بگذرد. به لطف این تمرینات، مک نامارا می تواند نفس خود را تا چهار دقیقه و نیم نگه دارد. . گرت در مورد تحریم یک مسابقه موج سواری بزرگ که یک برند با روحیه به عنوان اصلی آن دارد به من توضیح می دهد: "من نمی خواهم تصویر اشتباهی به جوانان بدهم، هیچ چیزی که در زندگی ام به دست آورده ام به لطف الکل نبوده است." اسپانسر. .
ساحل کوچک کوکسوس برای موج سواران ضروری است.
در مرسدس بنز، او حامی پیدا کرد که نگرانی های اخلاقی کمتری برای او ایجاد کرد. آنها با حمایت از پروژه با ون برای او و تیمش شروع کردند، اما سال گذشته همکاری شدت گرفت: گرت و مهندسان خودروساز آلمانی - به همراه طراحان تختههای موج سواری Polen Surfboards - دانش خود را با هم ترکیب کردند. تخته ای عالی برای شرایط موج نازاره بسازید . اگرچه قد اینها او را مجذوب خود می کند، اما هدف گرت همیشه مانند هر موج سواری است: قرار گرفتن در داخل لوله. همانطور که می گویند، این یک احساس منحصر به فرد است، لحظه ای جادویی که به نظر می رسد زمان در آن متوقف می شود. گرت - که تصمیم گرفت خانه ای در نازاره بخرد - کاملاً واضح است که در زمستان های آینده در اینجا ساکن خواهد شد. او عاشق کشور، مردم آن، غذای آن و البته بخشی از ساحل ویسنتین است ، یک سوم سطح پرتغال را تشکیل می دهد، اما تنها 5 درصد از جمعیت این کشور در آنجا زندگی می کنند. رقمی که نشان دهنده انزوا، آرامش و نزدیکی به طبیعت است که می توانید پیدا کنید.
اولین توقف ما این است هرداد دا ماتینها , یک هتل کوچک روستایی جایی که - درست از زمان استقبال - احساس می کنید که در خانه یا حداقل در خانه دوستان خوب هستید. مونیکا و آلفردو، صاحبان این گردشگری روستایی مرتفع، فداکاری، اشتیاق و شادی زیادی از خود نشان می دهند که اقامت در اینجا را به یک تجربه منحصر به فرد تبدیل می کند. امواج خوب او توضیح می دهد: «در پرتغال هزاران مکان خوب برای موج سواری وجود دارد، مانند Peniche که برای مبتدیان عالی است. هنگامی که نحوه کار با تخته را بدانید، می توانید به سواحل بالا و پایین سفر کنید . و آن بدون ذکر مادیرا یا آزور. در کل کشور بیش از هزار موج عالی وجود دارد.
ساختمانهای محله پرتغالی Ericeira ظاهر قرن نوزدهمی خود را حفظ کردهاند.
گرت را در فرودگاه که او نیز برای جام جهانی به برزیل سفر می کند و برای آموزش موج سواری به چند میلیاردر جوان سیلیکون ولی (از جمله بنیانگذار شناخته شده ترین شبکه اجتماعی جهان) به برزیل سفر می کند، تصمیم گرفتم بروم. : موج سواری. مقصد بعدی من یکی دیگر از مناطق توصیه شده توسط موج سوار خواهد بود: ساحل وینسنتین را آلنتخو منطقه ای که می توانید بهترین موسیقی جاز را در آن بیابید، فضایی فوق العاده، غذاهای عالی، محیطی مسحورکننده و میزبانی بی نظیر، دستور العمل ساده ای برای آرامش و آرامش است. از آنجایی که در چند روز گذشته همه چیز حول محور امواج، سواحل، تخته ها و رکوردهای جهانی می چرخد، امروز ترجیح می دهم از زاویه دیگری به پرتغال نزدیک شوم.
اسب سواری در ساحل
برای جبران، به دنبال کشف طبیعت در خشکی افتادم. ما با پیاده روی در امتداد ساحل شروع می کنیم شهر پورتو کوو، که بخشی از روتا ویسنتینا است . منظره آنقدر رنگارنگ است که انگار هنرمندی جعبه ای رنگ روغن روی آن انداخته است. ابرهای سفید آسمان را به قدری آبی عمیق رنگ می کنند که بعد از رنگ اقیانوس اطلس در رتبه دوم قرار دارد. همچنین در صخره های تمام سایه هایی که زمین شناسی ارائه می دهد، صخره هایی وجود دارد. از روی زمین، یادآور رنگ قرمز پرچم پرتغال، گیاهانی از همه سبزهای ممکن جوانه می زنند - تا رنگ های پرچم را تکمیل کنند. که در هر تپه ای که من بر آن غلبه می کنم چشم انداز متفاوتی را ارائه می دهد با محیطی خشک پر از خشخاش، رزماری و پنسی پراکنده در دریای شن و ماسه شروع میشود و از میان منظرهای از چمنزارهای حاصلخیز عبور میکند که یادآور اسکاتلند یا ایرلند است، تا رسیدن به تپههای ماسهای قرمز که دوردست را تداعی میکند. داخلی از استرالیا در برخی از مراحل پیادهروی، مناظری را که گویی از سیارهای دیگر آمدهاند، نمایش داده میشوند.
تاریخ پرتغال ، حتی آن آمریکایی شمالی که برایش به این کشور آمدم، به دریا مرتبط است بنابراین این پیاده روی نمی تواند کمتر باشد: هم مرز شدن با ساحل شیب دار بخش به بخش تا رسیدن به ارتفاع حدود 120 متری. از این نقطه آبهای اقیانوس اطلس آرام به نظر می رسد، اما رودولف یک مرد سوئیسی که بیش از 30 سال است در ساحل ویسنتین بوده و اکنون ما را در این قطعه خیره کننده از طبیعت راهنمایی می کند، به من می گوید که این فقط چند روز در سال اتفاق می افتد. هوا شروع به تاریک شدن می کند و من یکی دیگر از جاذبه های کوستا ویسنتینا را کشف می کنم: اینجا ستاره ها مانند چند مکان اروپایی می درخشند. به دلیل جمعیت کم در منطقه، آلودگی نوری بسیار کمی وجود دارد که می تواند در این نمایش که هر شب آسمان آلنتجو را جشن می گیرد، تداخل ایجاد کند.
فروشنده ماهی خشک
بقیه روزها را وقف کشف طبیعت دیدنی منطقه می کنم. من سوار بر اسب از میان تپه های شنی بین پورتو کووو و ویلا نوا د میلفونتس ، و اطراف فورته دو پسگوئرو . من چهار ساعت را در رودخانه میرا قایق سواری می کنم و از محیط آرام آن لذت می برم. و من چندین مسیر را در منطقه طی می کنم و از توقف های استراتژیک برای صرف غذا استفاده می کنم ماهی و غذای دریایی . در آخرین روز سفرم، در آستانه بازگشت به مادرید، بالاخره زمانی برای تمرین موج سواری پیدا کردم. فیلیپا، معلم من، به من توضیح می دهد که چگونه روی تخته سوار شوم و به من کمک می کند تا اولین موج هایم را سوار کنم (اگرچه ارتفاع آن حتی یک دهم امواجی نیست که گرت مک نامارا موج سواری می کند). پس از دو ساعت طاقت فرسا مبارزه با آب، در ساحل دراز کشیدم. در حالی که نبضم عادی می شود و تنفسم آرام می شود، به اقیانوس اطلس نگاه می کنم، اقیانوسی که همیشه بر فرهنگ، غذا، آداب و رسوم و مردم پرتغال تأثیر زیادی گذاشته است، و برخی از کلماتی را که گرت روزها پیش به من گفت، با حسادت به یاد می آورم: خوشحالم که اقیانوس کلیسا، زمین بازی و دفتر من است ”.
جنوب غربی آلنتجو و پارک طبیعی کوستا ویسنتینا.
* این مقاله در مجله Condé Nast Traveler مربوط به اکتبر 77 منتشر شده است. این شماره در نسخه دیجیتالی آن برای iPad در iTunes AppStore و در نسخه دیجیتال برای رایانه شخصی، مک، گوشی هوشمند و iPad در دکه مطبوعاتی مجازی توسط Zinio موجود است. (در دستگاه های تلفن هوشمند: Android، PC/Mac، Win8، WebOS، Rim، iPad). همچنین، میتوانید ما را در دکه مطبوعاتی Google Play پیدا کنید.
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- 20 دلیل برای ترک همه چیز و رفتن به پرتغال
- عبور ممنوع: آلنتخو پرتغالی
- سینترا: پرتغال عجیب و ضروری
- از آویرو به پنیچه: یک سفر جاده ای از طریق مرکز پرتغال
- صبح بخیر، سرا دا استرلا!
ساحل Ribeira d'Ilhas