رویداد مورد علاقه دوستداران هنر شهری به ساراگوسا باز می گردد: جشنواره یورش هنری شهری شانزدهمین دوره خود را جشن می گیرد. از 28 اکتبر تا 7 نوامبر در این مورد در آرابال، محله ای با شخصیت و میراث که دیوارها و فضاهای عمومی آن پر از رنگ و پیام خواهد شد.
این نسخه نسبت به سال های قبل چه ویژگی هایی دارد؟ لوئیس گارسیا، سخنگوی این سازمان میگوید: «زمینه به خودی خود آنها را میدهد پروژه های فرهنگی انجمن حمله، همچنین توسط سرجیو بلتران، آلفردو مارتینز و ایزابل تریس ساخته شده است.
امسال ما به پرونده تاریخی باز می گردیم، در ساحل چپ ابرو. ال ارابال محله ای است که بسیاری از آن ها وجود دارد کوچه ها، گوشه ها... که ما را وادار می کند تا با در نظر گرفتن فضا، اثری متنی تر تولید کنیم. نقاشی های دیواری بزرگ مانند نسخه های دیگر که در مناطق صنعتی بیشتر انجام شده است، وجود نخواهد داشت یک قالب کوچکتر و دقیق تر، در مقیاس انسانی تر».
Letsornot (Julián Martínez)، یکی از مهمانان Asalto.
جشنواره حمله پس از چند دوره «با تراشه تمرکززدایی فرهنگ» به آرابال بازمی گردد. آنها را به محله های حاشیه ای تر برده بود. آنها توضیح می دهند: «ما می خواستیم به مرکز تاریخی برگردیم و در این منطقه فقط با سه نقاشی دیواری مداخله کرده بودیم.
"علاوه بر این، این ایده بخشی از یک برنامه استراتژیک میان مدت است: ما می خواهیم در امتداد ساحل چپ رودخانه امتداد دهیم. رسیدن به منطقه دیگری از شهر که تا حدودی فراموش شده است. حتی حمله دوباره به ساحل رودخانه مانند سالها پیش.» راهی عالی برای احیای (و کشف مجدد) ساراگوسا از دیدگاهی دیگر.
در این نسخه 2021، آسالتو هنرمندانی مانند برنی پویگ، Dani Hache، Ekosaur، Letsornot، Maite Rosende، Mina Hamada و Olga de Dios. "در خط خود که تصویرگران را از منطقه راحتی خود خارج می کنیم، از آسیس پرکالس، یک ساکن اندلس ساکن بارسلونا که با برندهای زیادی کار می کند دعوت کرده ایم، ما یک نقاشی دیواری از او خواهیم داشت، فکر می کنم این باشد. یکی از جذاب ترین ها، آنها نظر می دهند.
ما همچنین میتوانیم به مداخله نلیو، یکی از شناختهشدهترین هنرمندان بینالمللی، که قرار است مرکز بهداشت محله را نقاشی کند، اشاره کنیم. او از گرافیتی خالص و سخت می آید و به سمت انتزاع در زنگ های اخرایی تکامل یافته است، زمین… او حساسیت بی رحمانه ای دارد.»
همسایه به دنبال هنرمند
"کارگاه های مشارکتی نیز در حال بازگشت هستند و تولید می کنند ارتباط بین انجمن ها یا نهادهای محله با هنرمندان که برای بازدید می آیند آنها با ظرفیت بیشتری برگزار خواهند شد و برای روزهای بیشتر، ما کم کم آن را دوباره شناور خواهیم کرد.»
دقیقاً به دلیل همه گیری بود که به وجود آمد پروژه 15/15 هنرمند به دنبال همسایه است، ابتدا در همسایگی سن خوزه و در این نسخه ادامه دارد. «فرآیند معمول ما برای ارتباط محله با سازندگان به دلیل شرایط جهانی امکان پذیر نبود. شرایط هم پیش آمد که بود پانزدهمین سالگرد ما و به ذهنمان رسید که به آن وصل شویم پانزده هنرمند بینالمللی اسپانیایی زبان با پانزده نفر از همسایگان لویی توضیح می دهد.
تجربه بسیار ویژه ای انجام شد از طریق تماس تصویری و با اشتیاق فراوان مورد استقبال همه طرف ها قرار گرفت. ایده؟ همسایه ها از تجربیات خود در محله به هنرمندان گفتند و در نتیجه صحبت ها آثار هنری ساخته شد.
کاری از هنرمند برنی پویگ.
«این کار به تصویر کشیدن آنچه همسایه ها به آنها می گویند نبود، بلکه صرفاً یک الهام است، هنرمند می تواند از یک عنصر داستان، یک ایده استفاده کند. و، اگرچه آنها خلاقیت های انتزاعی را پیشنهاد می کنند، زیبایی آن در این است همسایه ها فوراً اثری را که بر اساس داستان آنها ساخته شده است شناسایی می کنند.
"در آن زمان انجام آن به صورت مجازی ضروری بود زیرا هیچ راه دیگری وجود نداشت. اکنون ما معتقدیم که این پروژه می تواند رشد کند. امسال با دقت بیشتری انجام می شود.»
نتیجه آخرین ویرایش -به صورت عکس، بوم...- همچنان قابل مشاهده است در محله سان خوزه (روی دیوار بیرونی انجمن Utrillo، در خیابان San Juan de la Peña، گوشه C/Mas de las Matas) به نمایش گذاشته شده است.
اثر دنی هاچه.
این سخنرانی که بیان هنری را با هویت و تجربیات یک محله پیوند می دهد کاملاً خلاصه کننده روح آنچه جشنواره حمله است، که از آغاز آن در سال 2005 شاهد آن بوده است. تغییر درک عمومی در مورد هنر شهری.
بدیهی است که عادی شده است. وقتی شروع می کنیم، آنها با ترس به ما نگاه می کردند و فکر می کردند که گرافیتی ساده و خالص می کنیم. لویی به یاد می آورد. پس از آن دیده شد که این نه تنها راهی برای مرتب کردن فضاها بلکه برای گفتن داستان محله ها نیز هست. حداقل ما آن را در ساراگوسا اینگونه می بینیم چیزی جمعی و قابل دفاع”.
«محله ها خودشان آن را نشان می دهند و آنها این قدرت را ایجاد می کنند که "این فضا مال من است و من به ایجاد آن کمک می کنم". از سوی دیگر، این هنر شهری به خودی خود حباب است و در نقطه ای می ترکد، ترجیح می دهیم در مورد آن صحبت کنیم. هنر عمومی و متنی، که توسط و برای یک لحظه خاص انجام می شود، نه تنها برای تمیز کردن نماها.
در واقع، جشنواره - که درست قبل از همه گیری همه گیر بود بهترین رتبه در آراگون - مردم از همه ملیت ها را جذب می کند. بازدیدکنندگانی از خارج از اسپانیا هستند که عمداً به دنبال ما میگردند و قرار ملاقات را در دستور کار خود قرار میدهند. و ما متوجه مشارکت بیشتر شدیم. شاید چیزی که این پروژه را منحصر به فرد می کند همین است شفافیت کامل بازدیدها به عنوان یک جاذبه بیشتر در نظر گرفته نمی شود، بلکه به عنوان بخش مهمی از جشنواره است.
و این است که جدای از دخالت های هنرمندان، برنامه ریزی شده اند فعالیت های موازی، برخوردها، تورهای با راهنما، کارگاههای آموزشی برای تمام سنین، نمایشگاهها...
"اینکه بازدیدکنندگان کل فرآیند را ببینند، با هنرمندان صحبت کنند... مهم است، این کار به این صورت انجام می شود تا همه از نیت و ماهیت دیوارهایی که رنگ می کنیم بدانند. این احساس نزدیکی، Assault را منحصر به فرد می کند. ما یک خانواده هستیم و هنرمندان به آن توجه می کنند و آن را منعکس می کنند. این یک پروژه شهری است که با عشق انجام شده است. هر کسی که بیاید متوجه می شود و به نوعی عاشق می شود، می خواهد بخشی از آن باشد.»
اثر مایت روزند.
برای دوستداران فرهنگ… و خانواده ها
برخلاف تصور پیشینی، مخاطبان Assault بیشتر خانواده هستند. "ما فکر می کنیم این است راهی بسیار جالب برای ورود کودکان به هنر اگرچه، به طور کلی، ما افرادی را هدف قرار می دهیم که نسبت به فرهنگ حساس هستند."
«هنر شهری معمولاً با نوجوانان و جوانان مرتبط است. به دلیل مسئله گرافیتی، اما در این مورد واقعاً اینطور نیست. مردم ما از 20 سال به بالا می روند، ما آگاه هستیم و از قبل روی آن تمرکز کرده ایم.
بازیابی یک نرمال خاص در کارگاه ها یکی از هیجان انگیزترین چیزها در این نسخه شانزدهم از Assault است. این نقطه قوت جشنواره است. ما با کمی دقت می رویم تا ببینیم چگونه کار می کند و مردم چگونه واکنش نشان می دهند. آنچه ما بیشتر از همه می خواهیم این است که به آن تعطیلات آخر هفته کلاسیک برگردیم. اگر خوب پیش برود، شرط قوی برای سال بعد خواهد بود.
Twee Muizen در مرکز داستان نمایشگاه می گذارد.
برای نسخه های بعدی قصد دارند فضاهای نمایشگاهی بیشتری را اشغال کند. این خطی است که ما میخواهیم روی آن کار کنیم، اگر همه چیز خوب پیش برود، در سال 2022 آن را بیشتر تبلیغ خواهیم کرد. لوئیس به Condé Nast Traveler میگوید: «ما میخواهیم چیزهای زیادی در داخل و خارج از سالنها اتفاق بیفتد.
امسال، مرکز تاریخ ساراگوسا میزبان نمونه جهان دو (از 24 سپتامبر تا 16 ژانویه 2022)، در تاریخ تکامل و توسعه هنری زوج چند رشته ای گالیسیایی توئی مویزن (دنیس و کریس)، پیرامون هویت.
اولگا د دیوس، جشنواره حمله ساراگوسا.