در جشنواره نقاشی دیواری لندن، خیابان ها پر از رنگ است
لندن در برابر دادن 2020 از روی درخواست مقاومت می کند و راهی برای جشن گرفتن a رویداد جدید برای آزمایش محدودیت های بهداشتی . را جشنواره نقاشی دیواری لندن پر می شود با هنر شهری چند دیوار (و حتی کل ساختمان های) شهر. ساخته های آنها در وسط خیابان به صورت زنده بدون شکستن فاصله اجتماعی و همچنین از راه دور قابل مشاهده است. از طریق رسانه های اجتماعی.
آثار اینها هنرمندان 15 ملیت او توضیح میدهد که بتدریج موارد متفاوتی در لندن ظهور میکنند تا «احساس غرور را به خیابانهای شهر بدهند و خوشبینی و وحدت را از طریق رنگ ارائه دهند». لی بافکین، بنیانگذار هنر خیابانی جهانی ، سازمان پشتیبان این جشنواره. آنهایی که در حال حاضر به پایان رسیده اند بدون شک توانسته اند به ساختمان هایی که به دلیل شرایط مختلف، حیات بیرونی ببخشند، در کلان شهر غول پیکر انگلیسی کسالت می کنند . کاتالوگ را می توان از روی مبل از طریق حساب اینستاگرام رویداد که نقشه ای برای پیگیری آثار جدید تهیه کرده است . تعدادی از آنها در این دو مسیر گنجانده شده است.
نقشه هنر خیابانی لندن 2020
پارک المپیک استراتفورد
چندین پیشنهاد در اطراف وجود دارد پارک المپیک ملکه الیزابت . این پارک المپیک در استرافورد میزبان استادیوم چشمگیر تیم فوتبال است وستهام یونایتد و ارسلورمیتال اربیت ، برج تماشایی به ارتفاع 114 متر که هنرمند آنیش کاپور و معمار، در میان بسیاری از استعدادهای دیگر، سیسیل بالدومون برای بازی های لندن 2012 ساخته اند. بهترین راه برای گشت و گذار در نقاشی های دیواری با دوچرخه است ، اگرچه مسیر برای کسانی که از گذراندن چند ساعت پیاده روی اهمیتی ندارند کاملاً مناسب است. مکان هایی برای نشستن برای استراحت از دست نخواهند رفت.
اولین ایستگاه ایستگاه روی زمین است هاکنی ویک . پیدا کردن فضای آزاد برای گرافیتی جدید در اطراف آن دشوار است. تقریباً تا زمانی که یک خالکوبی جدید روی بدن از دیوید بکهام . ولی دیل گریمشاو او که به خاطر خلاقیت های بزرگ خود شناخته می شود، با چالش یافتن فضای مناسب برای مقیاس خود روبرو شده است. خط پست سفید 92 . همچنین موضوع انتخاب شده توسط بریتانیایی در این منطقه نابجا نیست: تصویر غول پیکر یک فرد بومی از غرب پاپوآ خود را بر چشم انداز جایی که یکی از کم بریتانیایی ترین بخش های لندن است، تحمیل می کند.
محیط زیست از هاکنی ویک از نحوه ارتباط ضعیف برای حفظ شخصیت خود سود می برد، به برلین جایگزین تر از پایتخت پر زرق و برق بریتانیا نزدیک تر است . لباس های دست دوم در ویترین فروشگاه ها و حیاط خلوت ساختمان هایی با گذشته صنعتی انباشته می شوند. به تراس های فضای باز تبدیل می شوند اما میدانیم که آیا مطب دکتر (یا ایستگاه پلیس) کیلومترها در اطراف وجود دارد یا خیر. سال ها می گذرد و این بخش از هاکنی خود را حفظ می کند هاله هیپستر . کار گریمشاو یکی از دیوارهای کوچه ای را اشغال می کند که به وایت پست منتهی می شود. یکی از آن فضاهای چند منظوره که بار، کافه تریا و فروشگاه لباس را در خود جای داده است ... استفاده می شود، چگونه می تواند غیر از این باشد.
در مرز جنوب شرقی پارک، در یک منطقه بسیار تجاری تر، ادل رنو بلژیکی ظرافت را به یک منطقه مسکونی نزدیک یک ایستگاه قطار بزرگ می آورد قطار / مرکز خرید استراتفورد . پرهای نیل و فیروزهای که کل دیوار را میپوشانند، 40 واتر لین را کمتر مکان بینظیری میکنند. در زمانی که او برای خلق آثار خود مستقر شد، این هنرمند به زندگی همسایهها شادی بخشید که عادت نداشتند در خیابانهایشان که با ریل قطار مشخص شده بود، اتفاق بیفتد.
اثر مشابهی توسط اسپانیایی ها به دست آمد MurOne ، آن یک ساختمان را پر از رنگ و اشکال کرده است که اکنون لندنیها با دوربینهای خود در مقابل خیابانی توقف میکنند که احتمالاً حتی از وجود آن اطلاعی نداشتند: 37 Cruickshank Road. ایکر وال (نام تولد، نه هنری) تصویرگر و طراح است که در سال 2002 دست خود را در نقاشی دیواری امتحان کرد: از آن زمان، او به سراسر جهان سفر کرده و روی میامی، برلین، لیسبون و سن آنتونیو (تگزاس)، در میان جاهای دیگر . نه خیلی دور، گروه ناشناس آلمانی 1UP ساختمانی را در خیابان 98 Gibbons امضا می کند.
SHOREDITCH و خط آجر
تقریباً اجتناب ناپذیر بود که شوردیچ بخش قابل توجهی از آثار را انباشته نکند جشنواره نقاشی دیواری لندن چند متری ایستگاه های مترو شرکتی خیابان لیورپول و آلداگته ، این منطقه چه خوب و چه بد همسایه خلاقی است که تقریباً همه در ساختمان خود دارند. کامیل والالا ستاره بزرگ جشنواره، دوباره اختراع کرده است ریچ میکس، یک مرکز فرهنگی در خیابان ردچرچ که به استعدادهای نوظهور و جایگزین اختصاص دارد . عملا در گوشه و کنار MadC به خیابان شانس باز می گردد ، جایی که قبلاً نقاشی کرده است تا خیابان را با دیگری تمام کند انفجار رنگ، در شماره 1 خیابان و این بار با کمک رز وودز.
نه چندان دور از هر دو است باکس پارک شوردیچ ، اولین مرکز خرید پاپ آپ و بازار خوراکی جهان که مفهوم آن اجازه می دهد در اختراع مجدد دائمی . در اینجا هیچ نقاشی دیواری وجود ندارد، اما بازدید از مکان هرگز ضرری ندارد.
لبخند لوک یک دوگانگی با همان بیان انگلیسی ایجاد کرده است Happy Go Lucky در 149 Brick Lane، یک معبد هیپستر دیگر که به خوبی می توان نامش را گذاشت بنگلادش کوچک ، به تعداد مغازه ها و رستوران های این کشور در منطقه.
و پولیش ووسکرسکی ، جایی بین طنز و علمی تخیلی، اختاپوسی را در حال خوردن بستنی بستنی در کنار یک اتاق فرار با موضوعی شوم قرار داده است. 59 خیابان ونتورث.
پیشنهاد از Marija Tiurina، در 78 خیابان Wentworth ، می تواند یک تصویر مجله باشد. در آن، او کارهای جدید و قدیمی خود را در این سال 2020 عجیب مرور میکند. گلهای Nerone فرانسوی جلوی مغازهای را اشغال کردهاند. ردیف 25 هالیول ، یک خیابان مرزی بین محیط اداری و خلاقیت منطقه انفجار.