با همه شما، برخی از خاص ترین انگورهای جغرافیای ما
بیایید ببینیم، بله، جهانی شدن نیز بر دنیای شراب و انگورهایی که تا همین چندی پیش در تاکستان های کشور عجیب و غریب به نظر می رسید، توانسته اند سازگار شوند و کار کنند. در برخی از شراب ها، بسیار، بسیار خوب.
PI(Ñ) OT NOIR ANDALUZA، AND OLÉ
ارزش صحبت کردن با لهجه کانی را دارد یکی از ارزشمندترین انگورهای دنیا، که در اصل، اگر بتوانیم اینطور بیان کنیم، این است بورگوندی
مایلز، شخصیتی که نقش آن را بازی میکند پل جیاماتی در Entre Copas، گفت که این انگور را دوست دارد زیرا "نیاز به مراقبت و توجه مداوم دارد" و اینکه نمی توان آن را در هیچ کجا یافت، مگر "در گوشه های بسیار دوردست جهان"
شور و شوقی که این جوهر کوچک بیدار می کند، علاوه بر این که "فقط صبورترین و مراقب ترین شراب کاران" می توانند تمام پتانسیل آن را استخراج کنند، چند متخصص و نه معدودی از شراب سازان را به این سمت سوق داده است. سعی کنید با کاشت پینو در مکان های مختلف یک عاشقانه واقعی داشته باشید.
پینو نوآر، یکی از ارزشمندترین انگورهای جهان
ولی یکی از اونایی که بیشتر از همه دوست دارم برای جسارت و متفاوت بودن (و هر کس بگوید که این روح واقعی پینو نیست، او را بپیچانید) کسی است که پرورش می دهد (و ناز می کند) بی بی گارسیا در روندا، در کورتیخو لوس آگیلارس
بی بی در مورد پینوت خود می گوید که «مثل گل رز شازده کوچولو است: ظریف، ظریف، که باعث می شود عاشق شوید اما شما را رنج می دهد. اما او که بسیار پانک است، جرأت می کند تا در این املاک اندلس 900 متر بالاتر از سطح دریا قدم بگذارد، علیرغم این واقعیت که "ما برای مراقبت از باغی که تاکستان پینو نوآر ما است به دقت ژاپنی نیاز داریم".
چه اتفاقی می افتد وقتی او را نوازش می کنید و از او مراقبت می کنید؟ خوب، چه چیزی بیرون می آید؟ شراب وحشی و تند با انفجار میوه های جنگلی (تشک، تمشک، زغال اخته) با طراوت معدنی و یکی از آن بافت های غنی، زنده و روان… پینوتی غیرمعمول و سرکش که برای کافران و طالبان «بومیها» زاکا است.
بیبی گارسیا میگوید: پینو نوآر: «لطیف، ظریف، که باعث میشود عاشق شوید، اما شما را رنج میدهد».
RISLING TXAKOLINA
15 سال از آن زمان می گذرد گاریکویتس ریوس و تیمش جرأت کردند **یک شراب سفید در سرزمین txakoli درست کنند. ** یک لحظه، آیا txakoli شراب سفید نیست؟ اکنون پذیرفتهتر شده است، اما زمانی که تصمیم گرفتند از قوانین نانوشته چشم پوشی کنند و برای کام «خارجی» واژهای قابل فهمتر بسازند، بنیادگرایان (آنهایی که از اصول بنیادین که مانع از درک تکامل در صنعت انگور است) متهم شدند. "نه ساختن تگزاکولی، بلکه شراب سفید".
با داشتن این سخنگویان، چه کسی به RAE نیاز دارد؟ واقعیت این است که ریوس، مردی پر از ایدههایی که دیوانه به نظر میرسند اما عقلشان را دارند، فکر میکرد که آن مواد خام سنتی txakoli هنوز به کمی راک اند رول نیاز دارند تا یک شراب سبک، تازه و بی اهمیت را به چیزی جدی تبدیل کنید.
و همینطور هم کرد. ریزلینگ در گرنیکا، اینم از این. نتیجه ** Itsasmendi 7 است، ** شرابی که پس از سپرده ای که در آن ساخته می شود نامگذاری شده است در آن زمان برخلاف جریان بود و امروز تقریباً کلاسیک است، و اینکه چرا نگوییم بخشی از عظمت خود را به لطف سفید بزرگ راین دارد.
از آنجا که ریزلینگ، باسک، باسک، نیست. اما روی این سفید کار می کند و به طرز شگفت انگیزی با hondarrabi zuri و hondarrabi zuri zerratie محلی هماهنگ می شود. تازه، پر بدن، معدنی، پیچیده، خوب، با شکوه و اسیدی که بقا (و بهبود) را در طول سال ها در بطری تضمین می کند.
کارخانه شراب سازی Itsasmendi در قلب (Gernika) ذخیره گاه زیست کره Urdaibai واقع شده است.
تورونتس در ریوجا
اسم به نظر می رسد آرژانتین ، جایی که چندین تورونته رشد می کنند (از جمله "ریوجانا" که در لاریوجا، در کشور اوا پرون استفاده می شود) اما موردی که در اینجا در مورد آن صحبت خواهیم کرد، در واقع از انواعی که بیشتر در مرکز اسپانیا معمولی است (ریبرا دل دوئرو، لئون) که قبلا در ریوخا (اکنون بله، اسپانیا)، تقریباً در منطقه منقرض شده و با نامی مشابه، Turruntés، که با آن یک شرابکار بیباک، آبل مندوزا، چند سال پیش شروع به کار کرد و اینکه برای افزودن حلقه بیشتر، بطری های خود را با وجود این واقعیت که یک مترادف غیر معمول برای اشاره به این تنوع.
واقعیت این است که او، و فقط او، یک برچسب سفید با عنوان «torrontés» میسازد، علیرغم این واقعیت که شورای تنظیم مقررات تعیین منشاء واجد شرایط ریوخا توصیه میکند «تورنتهها» (ریوجان اسپانیایی) را با تورنتههای آرژانتین اشتباه نگیرید. گالیسی، یا پرتغالی، که در آنجا نیز وجود دارد).
و مندوزا کم کم و از ساقههایی که شرابفروشی مثل او به او داد، داشت انگورها را به آرامی و بدون عجله بازیابی می کرد و کشف می کرد که بله، که تورنتس او، اگر به آن گوش دهید، پیامی داشته است.
او آن را پتانسیلی برای پیری مینامد که «ما هنوز در حال کشف آن هستیم»، چرا که وینتاژهای زیادی وجود ندارد که با او کار کرده است و با این وجود، سفید آن قبلاً در بین دوستداران شراب شناخته شده است.
«تورنته، نه بخور و نه بده، برای شراب خوب است». مندوزا می گوید که پدربزرگش برای او تلاوت کرده است. ریوجان با دانههای چربیاش، PH پایین (که به اسیدیته بالا کمک میکند) با آن کنار میآید و یاد میگیرد که باید از آن مراقبت کنید و چرا که نه، کمی جسور باشید.
** مندوزا در حال اختراع شرابی از این نوع در ریوجا است، ** یک رنگ سفید منحصر به فرد که مسیرهای جدیدی را به آن نشان می دهد. و برای ما طعم های جدید. و این باحال است. خیلی
مورسیان گارناچا
بله، گارناچا مال ماست، تا حد زیادی مال ما، و یکی از جوهرهایی است که بیشتر روی پوست گاو نر پخش می شود، اما نزدیک شدن به جنوب شرقی اسپانیا، علیرغم اینکه تنوع خوبی با دریای مدیترانه دارد، چندان واضح نبود... * خوزه ماریا ویسنته نشان داد که بله، گارناشیزم به آن عرض های جغرافیایی رسید.**
این گونه بومی نمی تواند بد عمل کند، اگر بدانیم که چگونه با آن مانند او رفتار شود، با احترام به چرخه طولانی آن و الهام گرفتن از یک منطقه معروف شراب Grenache، جنوب فرانسه، با شراب های بزرگ Grenache مانند شراب های Châteuneuf du Pape.
این باعث شد تصمیم بگیرد و به دنبال نوعی مهلت باشد کاشت انگور که به او اجازه می دهد تا محصولی وسیع تری داشته باشد در زمانی که فقط با monastrell (انگور خودگردان Jumilla، جایی که ملک او در آن قرار دارد) محاسبه می شود.
نتیجه فوق العاده و، چرا که نه، نادر است، مولر، ساخته شده فقط با گارناچا (چشم، جوهر، که نباید با Tintorera اشتباه گرفته شود، بسیار بیشتر در این منطقه مستقر است و به طور سنتی برای دادن رنگ استفاده می شود...) و قادر به انتقال مانند سایر مناطق است (Gredos، Rioja، آراگون، پریورات) آن منظره، این بار، مدیترانه: پخته است، شاد، با درجه ای از ثروت متوسط، با طراوت و میوه های فراوان، خوش طعم... لذت ناب.
Murcian Garnacha یکی از جوهرهایی است که بیشتر روی پوست گاو نر پخش می شود