«ال آلتو»، کتاب عکاس پیتر گرانسر
در سال 2005، فردی مامانی سیلوستر شروع به پر کردن ال آلتو با ساختمانهایی پر از رنگهای روشن کرد، آینههایی که یادآور لباسهای سنتی زنان در بولیوی یا صلیبهای آند بودند. ادای احترام به اصل آیمارایی او (یک جامعه آمریکایی که در مناطق بولیوی، شیلی و پرو در نزدیکی دریاچه تیتیکاکا ساکن است).
بیش از شصت اثر او می تواند فرهنگ پاپ دهه 1960 را به عنوان مرجع داشته باشد، اما مامانی به صراحت می گوید: «معماری من معماری عجیب و غریب نیست، بلکه معماری آند است که هویت را منتقل می کند و جوهره یک فرهنگ را بازیابی می کند. در کشوری که جوامع بومی هنوز از قدرت سیاسی و اقتصادی دور هستند، کار مامانی پیام غرور و امید دارد.
مخلوقات او به عنوان شناخته شده است کلوچه ها : انقباض کلبه و چلو، اصطلاحی تحقیرآمیز برای اشاره به جمعیت بومی مورد استفاده در بولیوی). او انگیزه خود را اینگونه برای Univisión توضیح داد: «من ایده ایجاد یک انقلاب معماری را داشتم، زیرا در دانشگاه ها به طور کلی به ما تلقین شده است که هنجارها، طرح ها، قوانین معماری را زیر پا نگذاریم. در درونم همیشه می گفتم: چرا معمار معروف است؟ من باید آثاری با هویت بسازم، گذشته را نجات داده و به آینده نگاه کنم و از همان سال شروع به ساخت و ساز در شهر ال آلتو با روند جدید معماری کردیم. . من بیش از 60 ساختمان در ال آلتو ساختهام، اما با اضافه کردن ساختمانهایی از سایر نقاط کشور و خارج از کشور، در حال حاضر با بیش از صد کار در حال پیشرفت هستیم.
می توانید کتاب پیتر گرانسر را از اینجا خریداری کنید.
فردی مامانی، نمونه ای از غرور آیمارا