Oaxaca "uajaca" تلفظ می شود
1) درست صحبت کنید
ایبرو آمریکا، آمریکای جنوبی، هیسپانو آمریکا با آمریکای لاتین یا آمریکای لاتین یکسان نیست. در اینجا وارد یک باغ مهم زبانی و ژئوپلیتیکی می شویم . وقتی شک دارید، بهتر است در مورد مقصد خاص، خوزه ایگناسیو، بوگوتا، بوزیوس یا هتل اسکوندیدو صحبت کنید. اگر ما احساس می کنیم، می توانیم به دوستان اعلام کنیم که قصد انجام یک کار را داریم سفر پان آمریکا . پس همه آرام باشند.
**2) زبان. آه، زبان (من) **
یکی از شگفتی های بزرگ هر سفر به آن قسمت از جهان، اشتراک زبان کاستیلی یا اسپانیایی است. اتفاقاً این باغ کوچک دیگر. سپس متوجه خواهیم شد که سفرهای دیگر مانند راه رفتن با کفش پاشنه بلند است. سفر به آنجا و توانایی برقراری ارتباط مانند سفر با پای برهنه است. این آزادی، تفاوتهای ظریف، شوخیها و احساسات را فراهم میکند. و به نکته بعدی می رویم.
هتل مخفی
3) **زبان. ق، زبان (II) **
می تواند دوست و دشمن باشد. وقتی پا به آن سرزمین ها بگذاریم به تعداد کلماتی که نمی دانیم پی خواهیم برد . وقتی می شنویم مکزیکی ها در حالی که گوشی را برمی دارند می گویند بوینو، ابتدا خیلی می خندیم. همچنین وقتی پروییها وان حمام را وان مینامند، گویی از اکسترمادوراییهای قرن هفدهم هستند و وقتی میشنویم که آرژانتینیها رشتههای بیپایان خود را که تقریباً همیشه شامل کلمات asado یا Borges میشود، بیرون میزنند. و قطعاً وقتی شیلیاییها فعل_pololear_ را میگویند و ما را به تاکسی دعوت میکنند، خندهای تحقیرآمیز خواهیم داشت. البته چلا در هر کشوری قابل درک است. همه آنها احتمالاً مدام به ما و Z، C و S ما می خندند. . ما باید بدانیم که یک کلمه در کشورهای مختلف به معنای چیزهای بسیار متفاوت است. به عنوان مثال، "Qué arrecho" در نیکاراگوئه با "estar arrecho" در پرو متفاوت است. و بنابراین همه چیز. ما با سرخ شدن یاد خواهیم گرفت.
4) OAXACA.
Oaxaca "uajaca" تلفظ می شود. بیایید قبل از سوار شدن به هواپیما آن را یاد بگیریم.
5) اسپانیایی ها بی ادب هستند
طوری حرف می زنیم که انگار عصبانی هستیم. اکثر ساکنان آنجا نرم و رسمی هستند. بیایید سعی کنیم از آنها تقلید کنیم، به هر کسی که از مسیر ما عبور می کند، همانطور که آنها با ما برخورد می کنند، نزدیک شویم. لازم نیست روز اول «رحمتش» کلمبیایی را تصاحب کنیم. در ابتدا احساس خواهیم کرد که عمل می کنیم، اما خواهیم دید که همه چیز از این طریق بهتر است. ما همچنین می توانیم به آنها توضیح دهیم که ما خشن هستیم زیرا دنیا (و زندگی در اروپای آشفته) ما را چنین کرده است. اما ما خوبیم
ما غذای زیادی را از دست می دهیم.
6) حس و حساسیت
همیشه کسی وجود دارد که معمولاً آنجا نبوده است و به ما هشدار می دهد که چقدر "این" خطرناک است. گویی «آن» فضایی همگن است و کشورهای زیادی با تفاوت های فراوانشان نیستند . انگار قرار بود به یک باند بپیوندیم. قرار نیست در سپیده دم در برخی از محلههای گواتمالا سیتی قدم بزنیم، اما قرار است برای شام بیرون برویم، بنابراین در آنتیگوا آرام باشید و با لذت بردن از ستارهها به هتل زیبای خود بازگردیم. قرار نیست در دی اف شب با کارتیه و چهره غافل به قلب تپیتو برویم، اما برای نوشیدن میریم بیرون. تاکو مزکال و تن از Condesa ، در همان شهر، با دوستانمان تا جایی که می توانیم خوش تیپ. بعضی جاها مفاهیمی مثل "تاکسی های سایت" را یاد می گیریم و عقل سلیم را به پیاده روی می بریم. ما بسیار خوشحال خواهیم شد.
7) ما مقدار زیادی غذا را از دست می دهیم
ما بررسی خواهیم کرد که بدون توجه به شگفتی ها زندگی می کنیم. ما نمی خوریم تورتیلا ذرت، برنج سفید را به صورت کشنده می پزیم، فقط از ده دوازده میوه استفاده می کنیم ، پیاز قرمز را به سختی می خریم و فلفل دلمه ای را به چیزی اضافه نمی کنیم. ما متوجه خواهیم شد که در یک خانه متوسط اسپانیایی، غذاها همه به رنگ قهوه ای هستند، در آنجا رنگی هستند. همه اینها یک فاجعه است. قبلاً گنجانده ایم سویچه، لیموترش، آلفاجورس هاوانا، تکیلا و تاکو اما هنوز راه درازی در پیش داریم. بگذار ما را معده کنند. ما مدیون آنها هستیم.
8) فریدا فریدا کالو است
هیچ کس از نام خانوادگی استفاده نمی کند. مردم در مورد او صحبت می کنند که انگار او یک عمه عجیب و غریب دور است.
فریدا فریدا کالو است
9) عشق
در بوئنوس آیرس افرادی را خواهید یافت که پنجاه سال است در سایه ابلیسک زندگی می کنند و با قاطعیت به شما می گویند: "من اسپانیایی هستم". شما هرگز با این مزیت به جایی سفر نخواهید کرد، حتی اگر آن را درک نکنید. و نه جایی که به طور پیش فرض با چشمان خوب به شما نگاه می کنند. این را هم نمی فهمی شما فکر می کردید که گرما یک موضوع پسااستعماری است. فکرش را می کردی تا اینکه بعد از دعوت شدن به شام و ناهار در خانه های غریبه ها و آغوش های فراوان که روی آن حساب نمی کردی، به اسپانیا برگشتی.
10) عجله
ما اسپانیایی ها بیش از حد انقلابی شده ایم. مادریلنی ترین ها . اگر پیشخدمت ها در یک دقیقه صورتحساب را برای ما نیاورند عصبی می شویم، پروتکل های خفه کننده ما را بیمار می کند. درست است که "لحظه" او با ما متفاوت است: سست تر، اما همچنین بی تاب هستیم. خلاصه این تو نیستی، من هستم.
ماسک های کشتی، در نهایت یکی را می خرید
11) صنایع دستی
ما هر چیزی را که می توانیم دوست داشته باشیم نمی دانیم. چه دنیایی بی نهایت که راه های زیادی برای بافتن، سبد درست کردن و کار با سرامیک های رنگارنگ و چوبی به این بی نهایت وجود دارد. دوست داریم چی بخریم؟ ماسک های کشتی گیر و جمجمه های تزئین شده در بازار La Ciudadela و روسری های ویکونا در پرو. شما چیزی در مورد آن نمی دانستید. نه اینکه صنایع دستی هم گذشته و هم آینده باشد. اما مراقب باشید: هر چیزی که در خانههای ما در مالاسانیراس متنزدایی میشود، معنای خود را تغییر میدهد. بدتر کنترل احساسات، که بسیار خواهد بود.
12 ) SERRAT
ما می دانستیم که نانو عالی است، اما تا زمانی که پا به آرژانتین یا مکزیک گذاشتیم، خدایی نبود. سرات مال ما نیست، مال توست . آنها از جمله به ما احترام می گذارند، زیرا او اسپانیایی است. سابین هم همینطور. همه زنان اسپانیایی باید قبل از رفتن بدانند که برخی از آرژانتینی ها دوست دارند برای ما آهنگ های سابینا را بخوانند. قبل از سفر باید به این موضوع به شدت هشدار داده شود. دیگران نیز دوست دارند زمزمه کنند: "هیچ چیز زیباتر از آنچه من هرگز تجربه نکرده ام وجود ندارد". سپس نرم می شویم. همچنین در آنجا ما (دوباره) بت های پان آمریکا را کشف خواهیم کرد، مانند فیتو پائز، ویسنتیکو، کافه تاکوبا یا چارلی گارسیا . سفرها برای همین است: یادگیری آهنگ های جدید و بردن آنها به خانه با خود در چمدان.
سابینا و سرات، آنها مال ما نیستند
همچنین ممکن است علاقه مند باشید ...
- زیباترین محله های آمریکای لاتین
- 25 مکان برای بازدید قبل از 30
- شش سرنوشت فریدا-کالو
- پنج برنامه برای استفاده حداکثری از لیما
- هوای جدید برای خوردن در لیما
- 20 دلیل برای اینکه همه چیز را رها کنید و به بوئنوس آیرس بروید
- تمام مقالات آنابل وازکز