"قلعه نورهام، طلوع خورشید" (1845)، جوزف مالورد ویلیام ترنر
بیایید با کمی هنر با سال 2020 خداحافظی کنیم. و چرا که نه، بیایید آن را در لندن انجام دهیم، جایی که جوزف مالورد ویلیام ترنر ، یکی از بهترین طراحان منظر تاریخ، قهرمان یکی از نمایشگاه های برنامه ریزی شده برای این پاییز توسط تیت بریتانیا
دنیای مدرن ترنر، که برگزار خواهد شد از 28 اکتبر تا 7 مارس ، نام نمونه ای است که ما را کاملاً در آن غرق می کند انقلاب صنعتی از طریق آثاری که شیفتگی ترنر را نسبت به تحولات جدید آن زمان به تصویر می کشد.
باران، بخار و سرعت، جوزف مالورد ویلیام ترنر (1844)
در بود 1790 - تنها یک سال پس از پذیرش او در آکادمی سلطنتی هنر - هنگامی که ترنر برای اولین بار تأثیرات زندگی مدرن را مشاهده کرد و برخلاف بسیاری از هنرمندان دیگر - که تغییرات را نادیده گرفتند - تصمیم گرفت سبک خود را متحول کنید برای گرفتن بهتر جوهر این دنیای جدید
چنان برتری او در همان سال بود یکی از آبرنگ هایش انتخاب شد تا بخشی از رویال آکادمی "نمایشگاه تابستانی" -جایی که در طول زندگی اش به طور منظم نمایشگاه می گذاشت-. از سوی دیگر، اولین نقاشی رنگ روغن او، ماهیگیران در دریا ، به نمایش گذاشته شد 1796.
مربی او توماس گیرتین نقاش بود او تکنیک آبرنگ را به او یاد داد -و نحوه بازی با نور از طریق سایه های مختلف آن- و با او برگه هایی رنگی کرد تا کتاب های سفر را به تصویر بکشد. **
ترنر علاقه زیادی به سفر داشت و همین امر باعث شد که او در چندین موقعیت از اروپا دیدن کند. اولی بود در سال 1802 ، زمانی که او یک فصل را در فرانسه -در حال تحصیل در لوور- و سوئیس. ونیز و رم مقاصد دیگری بودند که ترنر را فتح کردند، که با بزرگتر شدن، قطعاتی را خلق کرد که آشکار شد عجیب بودن او
«ماهیگیران در دریا» (1796)، جوزف مالورد ویلیام ترنر
آخرین نمایشگاه او در آکادمی سلطنتی در سال 1850 بود یک سال قبل از مرگ او در شهر لندن، جایی که از ماه اکتبر، دنیای مدرن ترنر بار دیگر همه کسانی را که پا به تیت بریتانیا می گذارند مجذوب خود خواهد کرد.
این نمایشگاه نه تنها به ما این امکان را می دهد که خود را با قلم موی دقیق معروف او به وجد بیاوریم نقاشی قایق های بخار و لکوموتیوهای راه آهن مربوط به دهه 1840 است، اما به لطف آن می توانیم تعهد بزرگ هنرمند را نیز درک کنیم اصلاحات سیاسی و اجتماعی و همچنین برای تعمق وقایع این طبیعت که زندگی او را مشخص کرده است: ببینید جنگ ناپلئونی ، قانون اصلاحات 1832 یا مبارزه علیه برده داری
"سوختن خانه های پارلمان" (1834-5)، جوزف مالورد ویلیام ترنر
"Temerario" برای اسقاط به آخرین اسکله خود یدک کشید (1839) یا باران، بخار و سرعت. راه آهن بزرگ غرب (1844) تنها بخشی از آثاری است که به این نمایشگاه تاریخی و ضروری که توسط تیت بریتانیا با همکاری موزه هنر کیمبل (تگزاس) و موزه هنرهای زیبا در بوستون.
و هنر بیشتر...
تریسی امین یا اندی وارهول برخی از نویسندگان مشهوری هستند که بخشی از آنها خواهند بود صحنه هنر بریتانیا که به تازگی شروع شده است پس از چند ماه در حالت آماده به کار و می توانیم تا پایان سال از آن لذت ببریم. اگر قصد سفر به بریتانیای کبیر در باقیمانده سال 2020 (یا بعد از آن) را دارید، به نمایشگاه هایی که نباید از دست بدهید.
لندن: وارهول و امین
علاوه بر جوزف مالورد ویلیام ترنر، تیت بریتانیا نیز پاییز امسال از Lynette Yiadom-Boakye استقبال خواهد کرد. آثار او شکل را به عنوان محور مرکزی دارند که اغلب با انفجارهای خود به خود نقاشی شده و با عناوین شاعرانه ای مانند وسوسه کننده را به تروجان ها گره بزنید (2016) -به عنوان "طوفان را به تروجان گره بزنید" ترجمه شده است-.
اندی وارهول (1928-1987)، مرلین دیپتیچ، 1962. تیت، لندن. خریداری شده 1980
هشتاد از معمای او تصاویر، که این هنرمند بریتانیایی با استفاده از تخیل خود خلق می کند، به نمایش گذاشته می شود از 18 نوامبر
به نوبه خود، دوستداران هنر پاپ آنها می توانند آثار رنگارنگ نقطه عطف بزرگ جنبش هنری مذکور را جذب کنند، اندی وارهول، تا 15 نوامبر در تیت مدرن.
از سوی دیگر، کسانی که از طریق سالن های V&A - پیشروترین موزه هنر، طراحی و اجرا در جهان - پاییز امسال با Kimono: Kyoto to Catwalk مواجه می شوند: نمایشگاهی که تا 25 اکتبر کیمونو را به عنوان یکی از مراجع بزرگ جهان نساجی هم در ژاپن و هم در سایر نقاط جهان معرفی می کند.
علاوه بر این، برنامه این موسسه نیز شامل خواهد شد از نوامبر (در حال حاضر تاریخ تایید شده ای وجود ندارد) آبرنگ های رنسانس، نمایشگاهی که برای اولین بار استفاده از آبرنگ در طول رنسانس به عنوان یک تکنیک اساسی برای نشان دهنده طبیعت است
آکادمی سلطنتی چطور؟ خوب، برای اولین بار در او 252 سال تاریخ ، به دلیل بحران بهداشتی، مجبور به تعویق معروف خود شده است "نمایشگاه تابستانی" ، که آثار هنرمندان سرشناس و نوظهور را **از 6 اکتبر تا 3 ژانویه 2021 در دسترس عموم قرار می دهد.**
تخت من (1998)، نصب توسط تریسی امین
این معبد هنری نیز از آگوست گذشته دیوارهای خود را با مجموع زینت داده است 60 قطعه از هنرمندان امپرسیونیست از اندازه مونه، رنوار و گوگن در چارچوب نمایشگاه گوگن و امپرسیونیست ها: شاهکارهایی از مجموعه Ordrupgaard.
بسیاری از آنها برای اولین بار در بریتانیا فرود آمده اند و خواهند ماند تا 18 اکتبر
همچنین در آکادمی سلطنتی تریسی امین / ادوارد مونک: تنهایی روح برگزار می شود، نمایشگاهی که با هدف نشان دادن شور و اشتیاق متولد شد. "کودک وحشتناک" هنر معاصر بریتانیا به آثار نقاش نروژی که به ناچار روی او تأثیر گذاشته است احساس می کند.
در نهایت، ما نمیتوانیم پایتخت انگلستان را ترک کنیم، بدون اینکه اجازه دهیم خودمان را در میان درختان تسخیر کنیم، نمایشگاهی که بازدیدکنندگان را تشویق میکند تا در آن غرق شوند. یک جنگل هنری ، از یک انتخاب تشکیل شده است قطعات رسانه ای ، تا 31 اکتبر. جایی که؟ در گالری هیوارد، واقع در مجموعه فضاهای هنری مرکز ساوت بانک
فراتر از لندن: مور، سورئالیسم و هنر دکو
The Box، بزرگترین مرکز هنری و میراث چند رشته ای جدید بریتانیا، واقع در پلیموث ، درهای خود را (به صورت رایگان) در باز می کند 29 سپتامبر.
ضروری؟ نمایشگاه فوق العاده او Mayflower 400: Legend & Legacy که با همکاری کمیته مشورتی Wampanoag ایجاد شده است، به یاد 400 سال از آن زمان اولین سفر می فلاور از پلیموث به آمریکا.
یکی از آثار آبل رودریگز
کسانی که قصد اقامت در شمال شرق انگلستان را دارند باید در مرکز هنرهای معاصر BALTIC توقف کنند.
اولین نمایشگاه انفرادی از آبل رودریگز، نونویا مسن در اصل از منطقه رودخانه Cahuinarí، در آمازون کلمبیایی ، دلیل کافی برای نوشتن این بازدید در لیست تجربیات قبل از زندگی است 8 نوامبر در نیوکاسل.
در همین شهر، از 17 اکتبر ما همچنین آرت دکو کنار دریا را خواهیم یافت.این نمایشگاه در گالری هنر لینگ ما را دعوت می کند تا در مورد این رابطه فکر کنیم. بین جنبش هنر دکو و فرهنگ ساحلی بریتانیا در طول دهه 1920 و 1930.
برای ادامه جذب هنر، به سمت غرب می رویم. در لیورپول، جایی که گالری هنر واکر قرار دارد، یک گذشتهنگر جذاب از عکس کاری از لیندا مک کارتنی که تا زمان باقی خواهد ماند 1 نوامبر.
این مجموعه شگفت انگیز از بیش از 200 تصویر ، نمایانگر لحظات نمادین از صحنه موسیقی دهه 1960 - مانند Beatlemania نمادین - هیچ دوستدار موسیقی را بی تفاوت نخواهد گذاشت.
از سوی دیگر، در یورکشایر، بیل برانت / هنری مور نیز بر دوستداران عکاسی پیروز خواهد شد. در نمایشگاه هپورث ویکفیلد تا 1 نوامبر ، بیل برانت / هنری مور نشان می دهد که چگونه مسیرهای این دو نقطه عطف بزرگ مجسمه سازی و عکاسی مدرن.
بیل برانت، برهنه، ساحل شرقی ساسکس. چاپ نقره ژلاتین (1960)
برای اقامت فرهنگی در ادینبورگ، این دو پیشنهاد از گالری ملی هنر مدرن اسکاتلند: فراتر از رئالیسم را بررسی کنید، نمایشگاهی که ما را غرق می کند. سوررئالیسم و دادائیسم (تا 25 اکتبر)؛ و اولین (و خیره کننده) نمایشگاه بزرگ هنرمند تجسمی کیتی پترسون در اسکاتلند که تا ژانویه باقی خواهد ماند.
رنسانس هنری در ولز از دست گالری Oriel Davies (نیوتاون) میآید، جایی که تا پایان نوامبر میتوانیم Melvyn Evans: Imprinting the Landscape را ببینیم، مجموعهای از آثار یکی از بهترین حکاکیها در بریتانیای کبیر. و گالری هنری Mostyn (Llandudno)، که در آن Riot of Objects توسط Kiki Kogelnik و Cain and Abel Can't and Able توسط آتنا پاپادوپولوس گسترش یافته است تا 1 نوامبر.
هر موزه و گالری هنری دارای اقدامات مختلفی خواهد بود که با شرایط عادی جدید سازگار می شود، از جمله: بازه های زمانی سخت بنابراین بهتر است **با رزرو قبلی مراجعه کنید. **
«تمامیت» (2016)، کیتی پترسون