ده دلیل که چرا نومانسیا سزاوار ثبت میراث جهانی است

چرا نومانسیا شایسته به رسمیت شناخته شدن توسط یونسکو است؟

همانطور که تا به امروز، نومانسیا در فهرست آزمایشی یونسکو نیست، مکان های کمی در اسپانیا دلایل بیشتری برای ثبت میراث جهانی دارند که این و حتی اگر قدردان تلاش هایی باشیم که فورو سوریا 21 در سال های اخیر برای شناخته شدن آن انجام داده است. در سطح منطقه ای، ملی و بین المللی اهمیت این سایت چه در تاریخ اسپانیا و چه در تاریخ غرب.

از نظر «اینستاگرامسازان»، تپه وسیع لا موئلا ممکن است آن کیفیت فتوژنیک را نداشته باشد که اغلب ارزش واقعی مکانها را تحت الشعاع قرار میدهد. با این حال، شاهد و بقایای یکی از شگفت انگیزترین داستان های جنگی دوران باستان است. واقعیتی که یونسکو نباید از آن غافل شود، از آنجایی که این عنوان را به منظور حفظ و ادعای دارایی های دارای اهمیت فرهنگی منحصر به فرد ایجاد کرد. و گویی این کافی نیست، آنها می روند ده دلیل غیرقابل انکار دیگر برای ورود نومانسیا به لیست VIP بناهای تاریخی.

1. غرور سلتیبری

اسپانیا از این شر بومی رنج می برد که به سختی خود را تشخیص می دهد، از این رو در ذهن یک اسپانیایی متوسط بین نقاشی های آلتامیرا و تهاجم مردمان مدیترانه فاصله وجود دارد. با این حال، مردم و فرهنگ هایی مانند سلتیبریان وجود داشتند که با موفقیت در مستا ساکن شده بودند و شهرهای خود را متحول کردند. نومانسیا جمعیت ثابتی معادل 2000 نفر داشت ) و ایجاد یک سیستم قبیله ای که به مدت 9 قرن در شبه جزیره ساکن شدند. و اگرچه بقایای باستان شناسی آن به بهترین شکل حفظ نشده است، اما این واقعیت صرف است یکی از شهرهای بزرگ این عصر این در حال حاضر نقطه عطفی است که باید در نظر گرفته شود.

دو این کشور MASADA است

همانطور که قوم یهود آخرین قلعه را برای تسلیم شدن در برابر امپراتوری قدرتمند به عنوان نماد مقاومت، اصالت و شجاعت ارج می نهند، در اسپانیا باید همین کار را با مردم فراموش شده سلتیبریایی و مزیتزوی آن انجام دهیم. و شباهت ها شگفت انگیز است. هر دو در بالای یک تپه، به دست همان دشمن استعمارگر و با پایانی بسیار مشابه (که بعداً نشان خواهیم داد) کشته شدند. تنها تفاوت؟ که ماسادا واقعاً به یک نماد تبدیل شده است و نومانسیا به سختی متعلق به تخیل کسانی است که بیشترین اشتیاق به تاریخ دارند.

3. از کارتاژ تا دوئرو

ورود امپراتوری روم نشانگر پایان دوران سلتیبری بود، اما هر چند که مرگ او را بشارت می داد، برای مهاجمان بستری از گل رز نبود. تا 20 سال، بین طغیان ها و اختلافات مختلف، رویارویی بین آرواچی های نومانسیا و قبایل متحد آنها علیه رومیان به طول انجامید. شکست های دردناک و تحقیرآمیز که لژیون ها متحمل شدند، سنا را وادار کرد تا پوبلیوس کورنلیوس اسکیپیو امیلیانو را فراخواند. نوه ژنرالی که هانیبال و فاتح جدید شهر کارتاژ را شکست داد. واقعیتی که نشان می دهد نومانسیا از یک حکایت روی نقشه به یک سردرد واقعی تبدیل شده است.

سه پایه سلتیک در مزارع کاستیا

چهار مرده قبل از شکست

ژنرال بزرگ رومی تصمیم گرفت نومانسیا را خفه کند. مسدود کردن آن با تا 7 کمپ که توسط یک حصار چوبی به ارتفاع 3 متر به هم وصل شده بودند. حتی عبور Duero با چنگکهای تیزی کنترل میشد. از این رو، نومانتین های شجاع تصمیم گرفتند شهر را به آتش بکشند و بسیاری از آنها قبل از دیدن سقوط سنگر خود، خودکشی کنند. پایانی شایسته که به افسانه او دامن زد. در عمل، Publius Cornelius Scipio Aemilianus فقط اعتبار به دست آورد و پول از دست داد زیرا مجبور شد پس از غارت چیزی با ارزش به سربازان رومی از جیب خود بپردازد.

5. نجات از سقوط!

تا حدودی به دلیل این پایان بی سود و تا حدودی به دلیل مخالفت شدید سلتیبری ها، روم پیروزی میزبان خود را به چیزی حماسی تبدیل کرد. ستایش دشمن به گونه ای که گویی موجوداتی مافوق بشر هستند. این وجد با رژه بعدی اسکپیون در خیابان های رم که به پیروزی خود می بالید و با 50 بازمانده نومانتین به عنوان شاهدان همه چیز آنها را روزه بگیر وقایع نگاران اصلی رومی در آن زمان از القاب و اغراق استفاده می کردند که با آن عدالت را در حق حریف خود رعایت می کردند و سبعیت خود را به افسانه ارتقا می دادند.

تفریح در نومانسیا

6. تروی در حومه سوریا

نومانسیای رومی با سلتیبریاییهای مربوط به امپراتور آگوستوس ساخته شد و دوباره جمعیت شد. اما دیگر همان نبود و کم کم شهر بزرگ و بقایای آن ناپدید شد. آنقدر که حتی در اواسط قرن نوزدهم تصور می شد که نومانسیا اصلی در زامورا واقع شده است. با این حال، ادواردو ساودرا در سال 1860 اولین نشانههای خرابههایی را یافت که بعداً به عنوان نومانسیای افسانهای تأیید و آشکار شد.

7. میکروب اروپا

این کشف بهترین باستان شناسان را در زمانی به خود جلب کرد که قاره کهن گرفتار تب دوران باستان بود. از این رو اولین حفاری بزرگ در نومانسیا و اردوگاه رومی توسط متخصص افسانه ای آلمانی ساخته شده است آدولف شولتن با پول از قیصر ویلهلم دوم در سال 1905. کاملاً نمایشی از همکاری بین کشورها که با به رسمیت شناختن فوری رم آغاز شد، با تحقیقات حمایت شده توسط امپراتوری آلمان ادامه یافت و در حال حاضر با پایان یافت. پیوستن دانشگاه ها از سراسر قاره مانند هامبورگ، پچ یا بریستول به این نامزدی استوار فزاینده.

8. نه فقط برای ایندیانا جونز

این روزها، بازدید از ویرانه ها نه تمرین تخیل است و نه برای متخصصان. چندین مدل ها و ماکت ها آنها نشان می دهند که زندگی برای سلتیبریان ناشناخته، محاصره رومیان و زندگی پس از فتح چگونه بوده است. از طریق الف 12 امتیاز اجرا یافته های اصلی باستان شناسی و مردم شناسی به شیوه ای قابل فهم و جهانی عمیق تر می شوند. همچنین، بزرگداشت 2150 سالگرد سقوط آن الهام بخش راه های جدیدی برای یادگیری در مورد سایت ها شده است. خواه با مسیرهای دوچرخه سواری در کمپ های مختلف، با چالش های geocaching یا فکر کردن به یکی از تفریحات محبوب مشهورترین قسمت های آن.

همچنین، این آخر هفته رژه نظامی رسمی برگزار خواهد شد به ریاست رئیس ستاد ارتش آقای فرانسیسکو خاویر وارلا سالاس، در ادای احترام به کشورهایی مانند پرتغال، آلمان و ایتالیا که بین المللی بودن رویداد و بزرگداشت را تقویت می کند.

خانه سلتیک در نومانسیا

9. از فرهنگ لغت تا پرندگان کوچک

نومانسیا علاوه بر ارتباط تاریخی و توریستی، دارای اهمیت است سومین پایه اساسی: جنبه فرهنگی. جلوه ها قابل توجه است و فقط در آیات ستایشی نبود که رومیان با آن تملق گفتند. شواهد اول زبانی است، با نام "numantino" به یک صفت تبدیل شده است که RAE به این شکل تعریف می کند: "که سرسختانه تا حد نهایی مقاومت می کند، اغلب در شرایط نامطمئن یعنی اسپارتی ها اما به اسپانیایی ها.

فراتر از فرهنگ لغت، حضور در هنر و سنت سرشار از کنجکاوی است. مثلا سروانتس یک تراژدی را به او تقدیم کرد. "محاصره نومانسیا"، در حالی که تب این ویرانه که با کاوشهای آغاز قرن بیستم آغاز شد، نام شهری در فیلیپین و چندین کشتی و واحد ارتش را الهام بخشید. این حماسه در سال 1945 از ارتش به فوتبال گذشت پایه و اساس Numancia de Soria، تیم اصلی شهر که نام و روح خود را (مسابقات زمستانی در لس پاجاریتوس فقط برای شجاعان است) از محله قدیمی سلتیبری گرفته است.

10. غیرقابل طبقه بندی است

اگرچه این یک چالش به نظر می رسد، اما وظیفه دشوار تعریف نومانسیا و اهمیت آن در تاریخ غرب در چارچوب پارامترهای یونسکو است. این بیشتر یک تعریف و تمجید است همانطور که مشخص شد، این فقط یک سایت نیست. این خاطره مقاومتی است که به افسانه رسیده است و این الهام بخش سیاستمداران، باستان شناسان و هنرمندان دوره های مختلف بوده است. مکانی که مغناطیس آن فراتر از تاریخ است و این بدان معناست که برای یونسکو باید چیزی فراتر از یک دارایی فرهنگی یا ناملموس باشد. شاید زمان آن رسیده است که یک برچسب جدید ایجاد کنید که در آن هر دو ادغام شوند یا بدانید که یک مکان همچنین می تواند به یک حافظه و ابزار آشتی تبدیل شود.