کاترین دامنه، اولین کتاب فروش سفر
کتابها مانند سرزمینهای ناشناخته هستند و خوانندگان، کاوشگران آنها. او دو علاقه بزرگ خود را اینگونه مقایسه می کند دامنه کاترین ، موسس اولیس ، یک کتابفروشی پیشگام که به طور انحصاری در زمینه کتاب های سفر .
این ایده بین کلمبو و سوروبایا به ذهنش خطور کرد. در آن زمان، این زن در الجزایر فرانسه یک دهه بود که می چرخید: از پامپاهای پاتاگونیا تا بیابان های مغولستان، از کیپ تاون تا قاهره، از فرانسه تا نپال در یک مینی بوس دنباله دار هیپی... بدون هیچ بهانه ای فراتر از کنجکاوی.
او پول جهیزیه خود را در سفر به سراسر جهان خرج کرد. او به جای ازدواج، قسم عشق ابدی را به غریب و دورافتاده داد . او به تجربه می دانست که گرفتن اطلاعات و راهنماها از کشورهایی که اولین توریست در آنجا بود چقدر دشوار است. بنابراین **در سال 1971 یک کتابفروشی کوچک در پاریس** افتتاح کرد جزیره سنت لوئیس.
بیست و پنج متر مربع که تمام قاره ها و اقیانوس ها متراکم شده اند. اولین توقف اجباری برای نویسندگان و مسافران. اینجا فرود آمده اند بروس چاتوین، نیکلاس بوویر، تئودور مونود، میشل پیسل، تسرستیونز … یا هوگو پرات و الا میلارت (این دو نفر آخر هم پدرخوانده اولیس بودند).
کاترین، در میان کوه های کتابش
و نه، این فقط هر کتاب فروشی نیست: "این یک کتابفروشی تخصصی قدیمی است" به علامتی در اولیس هشدار می دهد. «این یک نوع سلف سرویس فروشگاه بزرگ و بوکینیستا نیست. این یک کتابخانه نیست . شما نمی توانید کتابی به تنهایی پیدا کنید. در عوض، می توانید تنظیم کنید روابط انسانی با کتابفروشی ، در صورت تمایل برای کسانی که این نکته را متوجه نمی شوند: در هر قفسه سه ردیف کتاب وجود دارد، به اندازه کافی متراکم که باعث سقوط شود، و یک قفسه کتاب برای قرار دادن آنها به ترتیب دقیق . به طور خلاصه: کتابخانه بدون قالب با یک موتور جستجو ". ما با آن موتور، با کاترین و از طریق تلفن صحبت کردیم.
خواندن خوب است، اما بهتر است بروید و ببینید. آیا با عبارت الا میلارت موافقید؟
بهتر نیست، متفاوت است. خواندن یک است فرار فوق العاده که من از 10 سالگی، زمانی که یک مدرسه شبانه روزی بودم (Couvent des Oiseaux) آن را تجربه کرده ام. دلم برای خانواده ام تنگ شده بود، تمام روز حوصله ام سر رفته بود و تنها آرزویم دیدار بود الکساندر دوما زیر نور چراغ قوه من ، زیر ملافه ها، و تمام ماجراهای سه تفنگدار را زندگی کنید، با استیونسون دیدار کنید جزیره گنج ، آن ژول ورن مرا به انتهای دنیا ببر و غیره
و اولین سفر بزرگ شما در خارج از صفحات کتاب چه بود؟
اولین سفری که انجام دادم زمانی بود که 11 ساله بودم، به یک مدرسه شبانه روزی راهبه های ایرلندی در انگلستان. سوار هواپیما شدم تنها و ناگهان خود را در دنیایی یافتم که زبان را نمی فهمیدم، کلمات به نظرم چینی می آمدند، غذا بسیار منزجر کننده به نظر می رسید، آداب و رسوم غیر قابل باور...
به طور خلاصه: یک جهان عمیقا تکان دهنده . مثل بریدن بند نافم بود... احساس استقلال فوق العاده ای به من هجوم آورد!
بعداً در 1959 وقتی 17 ساله بودم، از خدمات فیلد آمریکا بورسیه تحصیلی گرفتم تا یک سال را با خانواده ای در کالیفرنیا بگذرانم. آن اقامت آنقدر خارقالعاده بود که به خودم گفتم: «اگر این کشور، ایالات متحده، آنقدر شگفتانگیز و با کشور من متفاوت است… بقیه زمین چگونه خواهد بود، من باید آن را بدانم! ”.
و شما یک دهه را بدون توقف صرف سفر کردید... کاوافیس قبلاً گفته بود، درست است؟ "وقتی سفر خود را به ایتاکا آغاز می کنید، بخواهید که جاده طولانی و پر از ماجرا باشد." برخی از تجربیات خود را به ما بگویید.
اغلب تجربیات خوشایند بوده اند (مانند علاقه ای که در لپتیس مگنا داشتم ) اما من در موقعیت های خطرناکی نیز قرار گرفته ام: الف زلزله در گینه نو، تهدید اسلحه در سوریه …
کاترین در سوریه
و آیا پدر و مادر شما با این که دختر 18 سالهشان در آن جا بیفتد، مشکلی نداشتند؟
پدرم از بیدار شدن دخترش خوشحال شد. خنده دار بود چون... خیلی حسود بود! در مورد مادرم، او به من گفت: «وقتی میروی، تصور میکنم که مردهای. اگر نه، من همیشه نگران بودم.»
بار دومی که به دور دنیا رفتید با بودجه ای معادل یک دلار در روز بودید. ترفند چیست؟
هیچ ترفندی وجود ندارد: موز بخورید، خود را در توالت بشویید هتل های 5 ستاره، در کمد توکار یا روی میز آشپزخانه بخوابید، مراقب کیف پول خود باشید و بدانید که اگر از بودجه تعیین شده فراتر بروید، مدت سفر کوتاه می شود. به هر حال، چهل پنجاه سال پیش یک دلار مبلغ قابل توجهی بود …
تنهایی سفر کردی؟
در اولین کارم سفر کردم با رولند دوستی که هنوز مثل یک رمورا به یک کوسه قلاب شده بود. او همه چیز را در مورد سفر به من یاد داد: پس انداز کردن، محتاط بودن ... اما وقتی او را رها کردم، دوست داشتم هر طور که می خواستم حرکت کنم روز به روز زندگی کنید بدون اینکه با کسی سازش کنید . بهترین چیز این است که به تنهایی سفر کنید، بدون شک.
دامنه کاترین در بوروبودور
آیا در دهه شصت برای یک زن اینطوری سفر کردن به تنهایی خطرناک بود؟
زن بودن همیشه درهای زیادی را به روی من باز کرده است... چیز خطرناک وارد شدن به موقعیت هایی است که نمی توانی از آن فرار کنی. وقتی هوا تاریک شد امن تر بود پناه به جای سرگردانی به تنهایی در بارها و کلوپ ها. فقط باید عقل سلیم داشته باشید، خطرات را ارزیابی کنید و اگر شرایط ایجاب می کند کمی بازیگر باشید: هرگز ترس را نشان نده به نظر می رسد که دقیقاً می دانید کجا می روید و چه می کنید، شغل یا شوهر بزرگی اختراع می کنید ...
آیا امروز هم نیاز به تفسیر این کمدی است؟
من فکر می کنم در برخی کشورها بله، این به جمعیت مرد بستگی دارد. در هر صورت، سفر بسیار تغییر کرده است. اکنون، با دیدن انبوهی که در همه جا پخش شده اند، بومیان بیشتر به ملاقات با زنان مجرد عادت دارند.
بیایید به الا میلارت برگردیم: «گردش در جهان فقط به کشتن زمان کمک می کند. به همان اندازه که می روی ناراضی برمی گردی. کار بیشتری باید انجام شود." به همین دلیل کتابفروش شدی؟
بعد از ده سال سرگردانی، از چمدان کوچکم خسته شدم ( من هرگز با کوله پشتی نمی روم، زیرا آنها شما را بلافاصله تگ می کنند ) . می خواستم در زندگی کاری انجام دهم، نه اینکه همیشه جای دیگری باشم... به این نتیجه رسیدم که تنها گزینه مستقل بودن و ادامه سفر با وجود اینکه در یک جا ثابت شده بودم این بود. یک کتابفروشی مسافرتی باز کنید ، چیزی که در هیچ جای دنیا وجود نداشت.
یک "کتابفروشی مسافرتی" در لندن به نام استنفورد وجود دارد که در سال 1853 تاسیس شد...
بله درسته ولی در ابتدا بیش از نقشه ها فروش نداشت . کتابفروشی Ulysse، همانطور که من آن را تصور کردم 1971 ، ارائه می دهد اسناد متنوع ، با کتاب، مجله و نقشه، جدید، قدیمی و استفاده شده، در همه کشورها و موضوعات. این در هیچ جای دیگری وجود نداشت و بهترین گواه آن همین است تمام کتابفروشی های مسافرتی ایجاد شده در زیر قبلاً از طریق Ulysse بوده اند یا توسط یکی از شبیه سازهای او.
کاترین در کتابفروشی اولیس
برای مثال در اسپانیا کتابفروشی Altaïr وجود دارد.
بنیانگذار او، آلبرتو پادرول ، دوست من است! و او پس از کشف اولیس این ایده را داشت. وقتی کتابفروشی ام را ترک کرد، به همسرش گفت: و اگر همین کار را در بارسلونا انجام دهیم؟ "البته، ادامه بده!" آنها را تشویق کردم. الان کتابفروشی های مسافرتی آنقدر زیبا هستند که وقتی عکس هایشان را در مجلات می بینم کمی غبطه می خورم.
و چه آینده ای با رقابت آمازون در انتظار این مؤسسات است؟
آینده کتابفروشی ها حداقل در فرانسه در خطر است. ولی مجازی نمی تواند ما را به طور کامل راضی کند ، لازم است از خود خارج شود، تماس برقرار کند. رویارویی با واقعیت فیزیکی حیاتی است ، سفر رویارویی با واقعیت فیزیکی یک مکان و ریشه های آن در زمان است و کتابفروشی سفر سرآغاز این تقابل فیزیکی است، به خصوص وقتی کتابفروشی که به شما توصیه می کند تجربه ای به عنوان یک مسافر داشته باشد. کتاب تفکر و کنجکاوی را تحریک می کند. ضروری است اما ... آیا می دانید چگونه به مبارزه ادامه دهید؟ از سوی دیگر، من نیز تعجب می کنم: آیا این جدی است که فرهنگ حمایت خود را تغییر دهد؟ شخصاً به نظر من تأثیر صفحه نمایش بر روی کودکان به اندازه کافی در نظر گرفته نشده است ، سرعت کپی و چسباندن سرعت فراموشی …
و سرعت سفر! آیا رایان ایر این سفر متفکرانه و آهسته را کشته است؟
هنوز وجود دارد مسافران متفکر و کند ، اتفاقی که می افتد این است که آنها هرگز زیاد نبوده اند، نه اکنون و نه قبلا.
دامنه کاترین در یک معبد کره ای
به همین دلیل است که ادبیات سفر نیز فراوان نیست...
دقیقاً به همین دلیل است که من آن را ایجاد کردم جایزه پیر لوتی در سال 2006 ، برای تشخیص بهترین داستان های سفر به زبان فرانسوی.
فینالیست های این سال 2019 عبارتند از دانیل ویگن (با La maison des hommes)، مارک آلو (Ivre destepes)، ژان فرانسوا دینه (De Tahití à Singapo)، نیکلاس ژولیوت (ژاپن، آتشفشان های آتشفشانی) و ژان- ایو فردریکسن (Vol au-dessus de l'Himalaya). همه مردان…
هنوز تعداد زنان زیاد نیست، نه، اما آنها خواهند آمد.
یک کتاب سفر نوشته یک زن به ما پیشنهاد دهید.
زیباترین سفرنامه نوشته یک زن معاصر ماست L'Antivoyage ، از موریل سرف . وقتی آن را خواندم، فکر کردم: "ارزش این نیست که سرت را بشکنی، هرگز نمی توانی بهتر عمل کنی!". سپس، نگاهی به گذشته، داریم الکساندرا دیوید نیل، الا مایلارت، اودت دو پویگودو، آنیتا کونتی ... و همه نویسندگانی که در مجله نوشتند Le Tour du Monde.
انتخاب کتاب مورد علاقه از بین بیش از بیست هزار کتابی که در اولیس گنجینه دارید، باید دشوار باشد...
برای من گرانبهاترین کتابها آنهایی هستند که در اینترنت یافت نمی شوند. قیمت آن می تواند حداقل باشد ، اما این مانع از نمونه بودن آنها نمی شود ارزشمند و کمیاب . زیباترین کار در کتابخانه من است استفاده از جهان (راه های دنیا)، توسط نیکلاس بوویر . نیکلاس یکی از دوستان من بود و این کتاب اصل سفر است. اگرچه زمانی که منتشر شد چندان موفق نبود، زیرا مردم هنوز در سفر نبودند و آن را درک نمی کردند.
برای شناخت یک کشور، راهنمای سفر یا ادبیات و شعر بهتر؟
شناخت یک کشور به زمان زیادی نیاز دارد و همه چیز مفید است. بهترین قبل از رفتن خوانده می شود (راهنما، تا مکان های دیدنی را از دست ندهید)، خواندن در طول (شعر) و بعد از (همه چیز) بخوانید.
آنها می گویند که شما قادر به یافتن هر کتابی هستید که پیدا نمی شود ... آیا این حقیقت دارد؟
خوب، من امکاناتم را دارم... و مشتریان من از بازنگری، اصلاح و تصحیح شده خوششان نمی آید.
کاترین در سنگال
آخرین جواهری که به دست آوردید چیست؟
اکوادور ، دفتر خاطرات سفر هنری مایکل ، در نسخه اصلی خود.
این جنبه شما می تواند توضیح دهد که چرا شما عضو انجمن کاوشگران فرانسه هستید (شما همچنین جایزه ای از انجمن جغرافیای اسپانیا و نشان شایستگی ملی فرانسه دریافت کرده اید)... آیا خود را یک کاشف می دانید؟
کاملا. اما این بدان معنا نیست که او در جاهایی بوده است من اولین توریست بوده ام.
علاوه بر این، شما عضو باشگاه بین المللی مسافران بزرگ هستید که فقط کسانی می توانند به آن تعلق داشته باشند که حداقل پنجاه کشور را بازدید کرده اند. چند تا حمل می کنی؟
خوب، من دیگر نمی دانم، زیرا کشورها به محض ظاهر شدن و ناپدید شدن، اما حدود صد و هشتاد …
و با چه مقاصدی می خواهید تعداد را گسترش دهید؟
با موزامبیک ، با یک مسیر معماری از میان شهرهای باستانی و فوق مدرن چین، با گویلین، کامبوج و لائوس ، با جزیره خوان فرناندز ، با جزیره پاریس از پلاتیس ... اما این یک لیست کامل نیست!
پیر لوتی - که اتفاقاً دوست خوب پدر کاترین بود - اظهار داشت: «روح با عادت به سفر به خواب میرود. آدم به همه چیز عادت می کند... به منحصر به فردترین مکان های عجیب و غریب و شگفت انگیزترین چهره ها. جوابش را بده
بازتاب ملوانی است که نمی خواهد از کشتی خود پیاده شود که اغلب اتفاق می افتد!
آیا همچنان با همان روحیه ابتدایی سفر می کنید؟
امیدوارم! فقط الان دوری از شلوغی سخت تر شده است... من سالی یک سفر بزرگ انجام می دهم، معمولاً با قایق بادبانی، توسط دریای مدیترانه یا اقیانوس آرام . یکی از زیباترین سفرهای دریایی من به سمت جزایر کیریباتی
کاترین در سیشل
شما یک نقطه نرم برای جزایر دارید، اینطور نیست؟ خود اولیسه در یکی است (اگرچه آبی که او را احاطه کرده است، آب اقیانوس نیست، بلکه آب رودخانه سن است). شما حتی باشگاه جزایر کوچک جهان را تأسیس کرده اید (که توسط آنهایی که کمتر از 3000 نفر جمعیت دارند یا می توان در 24 ساعت پیاده روی آنها را طی کرد) ایجاد کرد. چرا اینقدر جذب جغرافیای جزیره شده اید؟
زیرا جزیره نشینان مجبور به ترک هستند یا حداقل این احساس را دارند که می توانند ترک کنند و از ظلم حصر فرار کنند. من تاهیتیاییها را میپرستم، که میتوانند روی کشتیای بپرند که بدون هیچ فکری پیش میرود. منم دوست دارم بشریت، گیاهان و جانوران که در یک جزیره به روشی کاملاً بدیع بسته به زمین، آب و هوا، تاریخ رشد می کند... بومی بودن آنها آنها را جذاب می کند.
سوال اینجا اجتناب ناپذیر است: آرام باشید، قرار نیست از شما بپرسیم که چه کتابی را به یک جزیره کویری می برید، بلکه برای کتابی که ما را به سفر، مطالعه، به جزیره ای وادار می کند.
La dernière île نوشته برنارد گورسکی چاپ تمام شده است، اما ما همیشه دفو و رابینسون کروزوئه را خواهیم داشت! اوه، و او مرا به جزیره ای بیابانی می برد (به علاوه کاغذ و مداد برای نوشتن) کتابی که نخوانده بودم با صفحاتی که باید باز شوند، هنوز باکره در قفسه من، و این هیچ ربطی به سرنوشت نداشت، برای زندگی کردن سفری غیر از سفر فیزیکی.
کات در یک موتور سیکلت در اواسط دهه 70
الا میلارت سخنرانی کرد و ادامه داد: «اگر میتوانیم پاسخ و حکمت را در کتابها پیدا کنیم، چرا اینقدر سفر کنیم؟» و ادامه داد: «من اصلا اهل کتاب نیستم. کلمات برای من کافی نیستند من باید با افرادی ملاقات کنم که این خرد در آنها نهفته است.»
من همیشه این را می گویم سفر دانشگاه من بوده است ; در آنها تفاوت، بردباری، تحسین، فروتنی را آموختم... من برای اشتیاق به کشف همه چیز سفر می کنم و با یک نیاز ناخودآگاه برای بودن در جای دیگری، دور. اما برای من سفر نه فرار است و نه تعطیلات، ادامه زندگی است اما به شیوه ای سبک تر.
کاترین دامنه با صمیمانه خداحافظی می کند سفر دریایی در ایمیل ها؛ چیزی مثل "سفر".
ترجیحات سفر دامنه کاترین
یک اقیانوس: اقیانوس آرام
یک جزیره: موزامبیک که من هنوز به آن سفر نکرده ام
یک صحرا: سینا
یک کوه: صخره های ایا
رودخانه: ایراوادی
یک شهر: مونفلانکوین
شهرستان: ونیز
یک هتل: رایا، در پاناره
یک موزه: بیلبائو گوگنهایم
یک کافه رستوران : یکی در کاخ-موزه توپکاپی
یک وعده غذایی: عدس از Mafate، در جزیره Reunion.
یک موسیقی : کیپ ورد.
وسیله حمل و نقل: شتر.
یک سوغات: نمودارهای دریایی اقیانوس آرام با چوب و صدف که در کتابفروشی دارم
طلوع یا غروب خورشید را ببینید: هر دو، در کشتی Volpaia زیباترین طلوع خورشیدی که تا به حال دیدهام در ساحل Les Deux Jumeaux در هندای و غروب خورشید، درخشش سبز در کرواسی بود.
برای بازدید از کتابفروشی ULYSSE برنامه ریزی کنید
هر چهارشنبه اول ماه (به جز ژانویه) ساعت 18:30، CargoClub در مقابل اولیس ملاقات می کند، یک جلسه خودجوش برای تبادل اطلاعات و تجربیات در سفرهای دریایی با کشتی های تجاری من با کشتی باری رفتم که ارزانتر از هواپیما بود. آنها سفرهای پرهزینه، طولانی و ناامیدانه هستند.
کاترین دامنه این گروه را در سال 1993 ایجاد کرد ، که واقعاً از همه نوع جهانگردان، خواننده و رویاپرداز استقبال می شود. "3 آوریل آینده، ما یک برنامه ویژه داریم CargoClub-موتورسیکلت : امانوئل قصد دارد تور اروپا را به تنهایی و با موتورسیکلت از کتابفروشی آغاز کند. پدرخوانده اش خواهد بود کیم هونگ او که بسانسون را به تنهایی و با موتورسیکلت به مقصد ولادی وستوک ترک کرد (او جایزه پیر لوتی 2018 را با داستان ماگادان برد) و مادرخوانده او آن فرانس داوتویل خواهد بود که در 75 سالگی به تازگی در انتشارات پایوت منتشر کرده است. پیرزنی که موتورسیکلت میراند (پیرزنی که موتورسیکلت میراند)».
قرارها لغو نمی شوند (در صورت بارندگی بارانی و چتر توصیه می شود). و نیازی به ثبت نام برای حضور در هر جایی نیست، فقط یک عدد همراه داشته باشید سوپاپ.
کاترین در حال بازدید از معبدی در اندونزی
نشانی: 26 Rue Saint-Louis en l'Île، پاریس نقشه را ببینید
برنامه: از سه شنبه تا جمعه، از ساعت 14:00 تا 20:00. همچنین خارج از این ساعات با تعیین وقت قبلی در مواقع ضروری.