مولن روژ: کلاسیک کلاسیک
پوسترهای آرت دکو با گربه سیاه، لیوان با گربه، پیش بند با گربه... اما این حیوان بیچاره چه کرده که لیاقت این را داشته باشد؟ این سوالی است که مدت هاست توسط این توریست کمی بی خبر در اولین سفرش به پاریس تکرار شده است. پاسخ ساده است اما همیشه واضح نیست: گربه سیاه و پشمالو با هوایی مرموز تصویر اولین کاباره جهان است که در سال 1881 در پاریس افتتاح شد، Le Chat Noir (گربه سیاه). در یک شب سرد در نوامبر 1881 در شماره 84 بلوار روچوآرت، درست زیر مونمارتر، کافه جدیدی افتتاح شد که فرمولی منحصر به فرد را به مشتریانش ارائه می کرد: با قیمت یک نوشیدنی می توانید از اجرای موسیقی لذت ببرید. هدف این بود که مشتری را تا زمانی که ممکن است حفظ کنیم. مفهوم جدید یک موفقیت کامل است: قیمتهای مقرونبهصرفه به عموم مردم ناهمگون اجازه حضور میدهد، هنرمندان این راه را برای آوردن هنر به تودهها جشن میگیرند. قوانین سختگیرانه اجتماعی آرام شده اند: کاباره متولد می شود.
به زودی مکان های مشابهی در سرتاسر شهر به وجود می آید که باعث خوشحالی کارگران، بورژواها، روشنفکران و هنرمندان می شود. در سال 1889، مولن روژ معروف درهای خود را باز کرد، صحنه ای از شب های معروف توپ های منحله. پس از جنگ بزرگ دوم، پاریس که از زخمهایش بهبود یافته بود، بازگشت به صلح و رفاه را با ابداع مفهوم قدیمی کاباره با افتتاح لیدو یا اسب دیوانه در حال حاضر جشن میگیرد. جوهره قدیمی دیروز که در آن تعامل بین هنرمند و مردم کلی بود و زرق و برق و ظرافت پیدا می کند: پولک و پرها در مرکز توجه قرار می گیرند و زیبایی زنانه از طریق اعداد برهنه دقیق تصعید می شود.
امروز در پاریس از این همه چه چیزی باقی مانده است؟ چه حقیقتی در رقص های کنسرو مولن روژ فعلی وجود دارد؟ آیا حتی می توان یک کاباره به شیوه Le Chat Noir پیدا کرد؟
1) مولن روژ
شروع با اصل کاباره های پاریس اجتناب ناپذیر است. نمای بیرونی آن به شکل یک آسیاب بادی قرمز یکی از عکسهای پر عکس پاریس است. مکانی که در آن رقص محبوب can-can متولد شد و الهام بخش نقاشی های تولوز لوترک بزرگ بود، امروز تبدیل شده است. مکانی که منحصراً توسط گردشگران تردد می شود طبق اعلام صف طولانی درب منزل، قبل از شروع نمایش. از فضای ارزان سیگار و اثر هنری که در نیمه شب وودی آلن در پاریس دیدیم، اندک یا چیزی باقی نمانده است. با این اوصاف، این اتاق به سبک آرت دکو همچنان یک شگفتی است و رقصندگانی که قوطی معروف را اجرا می کنند ، نشان خانه، عالی. اگر کمی تمرین تخیل انجام دهیم، شاید بتوانیم فضای پایان قرن را بازسازی کنیم.
آدرس: 82 boulevard de Clichy, 75018 Paris Metro: Blanche Dinner show: منوهای مختلف از 125 تا 175 یورو برای هر نفر.
در مولن روژ با تولوز لوترک، گوگن یا دگا.
**2) اسب دیوانه **
مردان و زنان در بخش های مساوی، جمعیت فرانسوی و گردشگران در 50 درصد: نشانه خوبی است . اتاق کوچک است، کاملاً به رنگ قرمز تزئین شده است، با فضایی صمیمی و تقریباً آشنا، به دور از عظمت و طبیعت تماشایی لیدو یا مولن روژ. روی صحنه، ده رقصنده با اندام عالی خود اجرا میکنند، که گاهی تنها با انعکاس جلوههای نور پوشیده شده است، مجموعهای از رقصهای حسی و زیبا. کمتر در اینجا بیشتر است: بدون پرها یا پولک های خشن ، فقط شکل بدنه های متحرک و طراحی پیچیده، بدیع و شگفت انگیز.
اسب دیوانه که در سال 1951 افتتاح شد، این کاباره آوانگاردترین کاباره پاریس محسوب می شود . سعی نمی کند گذشته ای از دست رفته را بازیابی کند، بلکه به لطف همکاری طراحان صحنه، سازندگان و ستارگان مشهور بین المللی مانند آینده به سمت آینده تکامل می یابد. دیتا فون تیز، ملکه بورلسک ، که در سال 2009 به عنوان ستاره مهمان در این کاباره اجرا کرد. تعبیر او از قطعه ای به نام «حمام» تقریباً باعث مرگ عده ای شد که دچار حمله قلبی شدند. اما اگر چه احساسی در سطح است و برهنه ها اغلب کامل هستند، آنچه بیش از هر چیز دیگری غالب است، آفرینش هنری و زیبایی شناسی خارق العاده ریتم ها و آهنگ هاست. اوه و کفش های زیبا که توسط Laboutin طراحی شده است . بیش از آنچه توصیه می شود.
آدرس: 12، Avenida de George V. Show به اضافه نصف بطری شامپاین: 125 یورو برای هر نفر
نمایشی در اسب دیوانه
**3) LAPIN AGILE **
زرق و برق صفر. فضای کاباره اصیل. این برای ما هزینه داشته است، اما ما آن را پیدا کرده ایم. در خیابانی شیبدار در مونمتر بینظیر، ساختمان صورتی یکی از قدیمیترین کابارههای شهر را در خود جای داده است. در "خرگوش چابک" (ترجمه آن به اسپانیایی) شما یک جمعیت عمدتا فرانسوی به اضافه چند گردشگر نسبتا مبهوت پیدا خواهید کرد . بد نیست، اتاقی مملو از جمعیت و عده ای از اهل محله حاضرند ملودی هایی را که روی صحنه خوانده می شود همراهی کنند، پیانیست را تشویق کنند، به شوخی های کمدین بخندند یا آکاردئونیستی را که در آخرین اجرا خودنمایی نکرده است، سوت بزنند. اینجا شامپاین یا مشروبات الکلی گرانقیمت نیست جز شراب گیلاس از خانه، که لیوان های خالی را بارها و بارها آب می دهد. پر سر و صدا تا حد رسوایی، اجاق گاز (برای پوشیدن آستین کوتاه ضروری است)، اما حداقل می توان گفت سرگرم کننده و یک تجربه تمام عیار. در زمان خود پیکاسو، اوتریلو و تولوز لوترک به آن رفت و آمد می کردند، اما «لاپین چابک» بدون تلاش فراوان می دانست که سنت فضای کاباره اصیل و اصیل را زنده نگه دارد. سنت بوهمی مون ماتر . پاتریشیا شولتز، نویسنده، خانه موسوم به "موسیقی، طنز و شعر" را یکی از "1000 مکان برای بازدید قبل از مرگ" می داند.
آدرس: 22, rue des Saules Metro: Lamarck-Caulaincourt Show به علاوه نوشیدنی: 24 یورو برای هر نفر.
Lapin Agile: زرق و برق صفر
**4) LIDO **
لیدو معروف هم نمی تواند در لیست ما، در وسط خیابان شانزه لیزه، گم شود. در سال 1946، اندکی پس از پایان جنگ جهانی دوم و آزادی پاریس، در این کاباره افتتاح شد. همه چیز بیش از حد تحمیل کننده و بیش از حد است : اتاق، نمایش با 60 رقصنده (به اصطلاح "دختران بلوبل") که رقص های مفصلی را اجرا می کنند، 600 لباس، 23 محیط مختلف، تا شامی که سرآشپز فیلیپ لاکروآ به حاضران پیشنهاد می دهد. شخصاً آن را کاملاً چسبنده و "دژاوو" می دانم، اما نمی توان انکار کرد که لیدو هیچ کس را بی تفاوت نمی گذارد. قابل مصرف
آدرس 116 Bis Avenue des Champs Élysées شام با نمایش: از 160 تا 300 یورو نمایش به اضافه نصف بطری شامپاین: 105 یورو برای هر نفر
لیدو: تحمیل کننده و بیش از حد