وقتی گرافیتی به دهکده آمد (از گامبیا)

رمد و گروهی از بومیان در کنار یکی از نقاشی های دیواری او.

گامبیا بیایید گامبیا را قرار دهیم: کوچکترین کشور در غرب آفریقا، کاملاً توسط سنگال احاطه شده است (به جز در دهانه رودخانه آن به اقیانوس اطلس)، با کمتر از دو میلیون نفر جمعیت ، از زمین نسبتا بارور ، که اساسا زندگی می کند صید ماهی . یک کشور، بدون شک، خوش قیافه ، که دارای یکی از پایین ترین شاخص توسعه انسانی در کره زمین (مقام 172 از 187 کشور) و سومین جمعیت آن زیر خط فقر زندگی می کنند. برای گامبیا چه کاری می توان انجام داد؟ به علاوه خیلی چیزهای دیگر: رنگ کنید. پاسخ گروهی از هنرمندان شهری این بود: «آنچه که میدانیم چگونه انجام دهیم: رنگ زدن. دیوارهای آن خانه هایشان را پر رنگ کن».

" لارنس ویلیامز و جیمز انگلیسی دو پسر انگلیسی هستند که بیست سال در آلاسکا زندگی کردند . آنها می خواستند زندگی خود را در جای دیگری بازسازی کنند و گامبیا را کشف کردند. آنها همه چیز را فروختند و عاشق ماکاسوتو شدند ، جنگلی مقدس با شاخه ای از رودخانه گامبیا. آنها در آنجا ساکن شدند، منطقه ای بسیار کم جمعیت. آنها سه سال در چادر زندگی کردند ، هنگام ساخت یک هتل بومگردی، اقامتگاه بومگردی ماکاسوتو هنرمند فرانسوی که در اسپانیا زندگی میکند، یکی از شرکتکنندگان در این پروژه، وقتی از او در مورد منشأ خود میپرسیم، به ما میگوید: «آنها میخواستند مردم را به این مکان جذب کنند، اما به نفع جوامع محلی بنابراین آنها به این ایده رسیدند که هنرمندان هنرهای خیابانی نامیده شوند، یک روند بسیار شیک در آن زمان در انگلستان." و اینگونه بود که یک ماجراجویی آغاز شد که در نهایت به عنوان پروژه تعمید یافت. دیوارهای عریض باز (دیوارهای باز)، همراه با روی آفریقا بنویس ، یک سازمان غیردولتی آفریقای جنوبی که از هنر اجتماعی برای احیای فضاهای عمومی

چه کسی گفته است که "هنر خیابانی" فقط شهری است؟

" رمد توضیح می دهد که ایده ساخت دیزنی لند هنر خیابانی در گامبیا نبود ، "اما اجازه دهید آزادی به هر چیزی که پیش می آید . کمی نگرانی در مورد چگونگی توسعه این پروژه وجود داشت، زیرا ممکن است چیزی غیرقابل کنترل رخ دهد، اما من فکر می کنم که آنها خیلی خوب عمل کردند."

" ما حدود هفت هنرمند بودیم ، هر یک با دید و تکنیک او . ما با مردمی که متواضعتر زندگی میکردند، خیلی راحت اسکان داده شدیم. نه دارو داشتیم نه پول و نه هدیه. ما یک مهمانی خوشامدگویی بسیار خوبی داشتیم و با یک جلسه مردمی روبرو شدیم. این یکی است منطقه ای با گردشگران بسیار کم ، به طوری که بچه های زیادی به دنبال ما بودند و آنها فقط از ما آب نبات و بطری آب خواستند، شاید برای فروش آنها، ما نمی دانیم، اما حقیقت این است که چندین هنرمند شوکه شده بودند بدین ترتیب. خیلی اذیتم نکرد، چون من می دانم که این چنین است. من فقر شدید ندیدم، مردم زیبا و خندان را دیدم که از حضور ما خوشحال بودند. Y هیچ وقت احساس نکردم که بی جا نیستم" ، این فرانسوی را به یاد می آورد که قبلاً چندین بار به مراکش سفر کرده بود اما هرگز به آفریقای سیاه سفر نکرده بود.

یک اسپری می تواند یک شهر را تغییر دهد.

" ما فقط اسپری حمل می کردیم و هر هنرمند یک سفیر داشت که آنها را به اطراف شهر می برد. ما به خانه ای رفتیم، بدون تلویزیون، فقط با یک فرش، یک مبل، یک پوستر از باب مارلی، دیگری از بارسا و چیزهای دیگر. . خانه محقری بود و به آنها گفتم: آیا می توانم اینجا نقاشی کنم؟ اما من نه دارو، نه پول و نه چیز دیگری، فقط نقاشیهایم میآورم . آیا این مشکلی دارد؟" آنها به من نگاه کردند و گفتند "دیوونه شدی؟؟؟خیلی خوشحالیم که یکی از دور اومده برامون نقاشی کنه. این فقط می تواند خوب باشد.» می دانستم که سفر خوبی خواهد بود و این آن را برای من تأیید کرد. با این لحظه جادویی اولین نقاشی را شروع کرد، به یاد می آورد (و او دوباره لبخند می زند و چشمانش برق می زند، انگار به جای اینکه در **یک اتاق زیر شیروانی در خیابان نوویسیادو** باشیم، بار دیگر با آن همه مردم روستا بودیم).

او توضیح میدهد: «هیچ چیزی آماده نکرده بودم، هرگز انجام نمیدهم، دوست دارم چیزی که تجربه میکنم بیرون بیاید تا انسجام وجود داشته باشد. موجودی با بال آماده کردم ، با ایده ی برخاستن، خیلی رنگارنگ ، همچنین برای گرفتن چیزی جهانی. قبلاً روز اول فوق العاده بود" . هر روز از شهر دیگری دیدن می کردند. " در هر کدام یک یا دو نقاشی دیواری کشیدیم. من حدود هفت کار کردم و هنرمندانی بودند که بیشتر کار کردند. برای هنرمندی مثل ما که در شهرهای بزرگ معمولاً با همسایگان یا نقاشی پلیس مشکل داریم ، و اینکه ما همیشه پشت نقطه دقیق ضربه قرار داریم و به نوبه خود امنیت شخصی خود را تضمین می کنیم، که آنها به ما می گویند بیا خونه عمه ام رو رنگ کن! یا "بیا خانه پدربزرگم را رنگ کن" بود باور نکردنی".

با گروهی از کودکان رفع شد.

از زمانی که این پروژه تقریباً پنج سال پیش آغاز شد، هنرمندانی مانند Roa (بلژیک)، Know Hope (اسرائیل)، TIKA (سوئیس)، بهترین تاریخ (بریتانیا)، خود Remed، **فردی سام (آفریقای جنوبی)، سله (آفریقای جنوبی) یا بوش نشینان (گامبیا) ** قیافه کوبنه، منطقه ای با تعداد بسیار کمی از ساکنان، با خانه های کم، در نزدیکی رودخانه را به طور کامل تبدیل به آن کرده اند. پیاده روی از هنر خیابانی.

و علاوه بر نقاشی های دیواری، که یکی از نمایشی ترین بخش های پروژه را تشکیل می دهند، سازماندهی شده اند کارگاه ها Y یک مدرسه بازسازی شد ، با مشارکت کل جامعه همانطور که در این ویدیو گفته می شود:

گامبیا - دیوارهای باز گسترده از Makhulu در Vimeo.

"شما برای نقاشی نیازی به پول ندارید. ما به بسیاری از کودکان کمک کردیم تا به دنبال سنگ هایی باشند که به عنوان گچ، عناصر طبیعت عمل می کنند. یک روز پسری به من نگاه کرد و از حالم پرسید. به او توضیح دادم که نفسش را دنبال کند تا بهتر سکته کند. او در ازای آن به من هدیه داد، سپس حتی نقاشی هم نکرد، اما به من گفت: خوشحالم که چیزی یاد گرفتم که اگر بخواهم از آن استفاده کنم رمد که با اسپری نقاشی و خلقت خود در سراسر جهان ادامه می دهد. اما با گامبیا در قلب.

** [عکسهای نقاشیهای دیواری جذابی که این هنرمندان در گامبیا کشیدهاند را اینجا ببینید]**

*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید: **

- موزامبیک: ساحلی در انتهای آفریقا

- آفریقایی که رسانه ها هرگز به شما نشان نمی دهند

- [51 تجربه که شما فقط می توانید در آفریقا زندگی کنید

• ](/طبیعت/گالری ها/51-تجربه-که-فقط-می توانید-در-آفریقا-زندگی کنید/811/image/41105) برنامه هایی برای لذت بردن از آفریقا (و آنها سافاری نیستند) - مسیر نخستی ها: گوریل ها در آفریقا و اورانگوتان ها در آسیا - راهنمای سفر به آفریقا
• 51 تجربه که شما فقط می توانید در آفریقا زندگی کنید

  - برلین، شما دیگر منحصر به فرد نیستید: توری در هنر شهری پاریس

اسپری ها و دسته ها: زندگی همین بود.