گزارش بزرگ تغییرات آب و هوایی هشدار می دهد: ما این کار را درست انجام نمی دهیم

سوئد، چهارمین کشور در فهرستی که در آن سه مقام اول خالی از سکنه هستند

کاملا متروکه : اینگونه است که سه مقام اول در رتبه بندی شاخص عملکرد تغییر آب و هوا (گزارشی که اندازه گیری می کند عملکرد تغییرات آب و هوا از هر کشور). این بدان معناست که هیچ کشوری در جهان خود را به اندازه کافی از بحران آب و هوا آگاه نمی کند. ما دوباره به عنوان نوع بشر در برابر جهان شکست می خوریم: هیچ یک از کشورهای مورد بررسی در مسیر دستیابی به اهداف توافقنامه پاریس نیستند”.

نتیجه گیری کلان گزارش امسال پیام روشنی بر جای می گذارد: تغییرات آب و هوایی در حال پیشرفت است و هیچ کشوری در جهان انتظارات را برآورده نمی کند.

هر سال و از سال 2005، شاخص عملکرد تغییر آب و هوا (CCPI) به طور مستقل رفتار، سیاست ها و اقداماتی را که 57 کشور به اضافه اتحادیه اروپا انجام می دهند، نظارت می کند و نقش آنها، ناکافی بودن یا نبودن آنها و چشم انداز کلی آب و هوا را منعکس می کند. هدف CICC بهبود است شفافیت سیاست های آب و هوایی بین المللی و امکان مقایسه پیشرفت و تلاش های حفاظتی در بین همه کشورها را فراهم می کند.» در توضیحات خود سازمان آمده است.

شاخص عملکرد تغییر آب و هوا (CCPI)

روش: CICC چه چیزی را اندازه گیری می کند و چگونه

CICC عملکرد اقدامات حفاظت از آب و هوا را در 57 کشور و اتحادیه اروپا ارزیابی و مقایسه می کند. همه آنها با هم، 90 درصد از انتشار گازهای گلخانه ای جهان را تشکیل می دهند ). آخرین کشوری که به فهرست مطالعاتی اضافه شد، بود فلفل ، در گزارش 2020 (منتشر شده در پایان سال 2019).

این بدن چهار دسته را مطالعه می کند

• انتشار گازهای گلخانه ای (40 درصد امتیاز)
• انرژی های تجدیدپذیر (20%)
• مصرف انرژی (20%)
• سیاست های زیست محیطی (20%)

داده ها از آژانس بین المللی انرژی (IEA)، PRIMAP، FAO و فهرست گازهای گلخانه ای کنوانسیون چارچوب سازمان ملل متحد در مورد تغییرات اقلیمی ، علاوه بر سیاست های رسمی هر کشور در این زمینه.

نتیجه گیری های بزرگ

تنها یادداشت خوش بینانه در این گزارش با قرائت کلی این گزارش ارائه شده است انتشار گازهای گلخانه ای ، که در بیش از نیمی از کشورهای مورد مطالعه (به طور دقیق در 32 مورد از آنها) با کاهش قابل توجهی روبرو هستند.

در دو سوم کشورها (38) بیش از 10 درصد انرژی اولیه از انرژی های تجدید پذیر تامین می شود ; و در 12 مورد از این کشورها، انرژی های تجدیدپذیر بیش از 20 درصد از کل را تشکیل می دهند.

اتحادیه اروپا

اگر روی اروپا تمرکز کنیم، از بین تمام کشورهای مورد تجزیه و تحلیل، اتحادیه اروپا به عنوان یک کل یکی از ذینفعان بزرگ در رتبه بندی است. (از رتبه 22 به 16 می رسد): هفت کشور اروپایی - و اتحادیه اروپا به عنوان یک کل - در بین بهترین ها در رتبه بندی قرار گرفته اند و از نظر سیاست های حفاظت از محیط زیست رتبه بالایی دریافت می کنند. اما پنج کشور در اتحادیه اروپا بسیار کمتر از حد انتظار هستند . برجسته شدن مجارستان، لهستان و جمهوری چک ، سه کشوری که با اهداف اقلیمی تعیین شده در توافقنامه پاریس بسیار فاصله دارند. در حقیقت، مجارستان و اسلوونی آنها همچنان با بدترین موقعیت در اتحادیه اروپا، یعنی بهبود موقعیت لهستان، باقی می مانند.

سوئد رتبه چهارم را در اختیار دارد (به یاد داشته باشید که سه جایگاه اول خالی می مانند). پرتغال نشان دهنده صعود بزرگ سال در این لیست است (با نیوزلند ) لاف زدن از سیاست های آهنین زیست محیطی. علیرغم همه چیز، سوئد یک مدل اقلیمی برای پیروی نیست.» در این مطالعه آمده است: «مانند سایر کشورها، هنوز در مسیر دستیابی به اهداف توافقنامه پاریس نیست ; از سوی دیگر، سوئد استانداردهای انتشار گازهای گلخانهای را در سیاستهای انرژی تجدیدپذیر و سبز اجرا میکند.

جان بورک یکی از نویسندگان گزارش، بر اتحادیه اروپا به عنوان یک رهبر در امید آینده، به عنوان عامل تغییر جهانی که انتظار می رود تمرکز می کند: همهگیری نشان داده است که اتحادیه اروپا در یک دوراهی قرار دارد . این می تواند به الگویی تبدیل شود که از نظر سیاست های حفاظت از محیط زیست و بازیابی پس از بحران کرونا، با تعیین یک هدف بلندپروازانه برای سال 2030، مطابق با حد تعیین شده (برای جلوگیری از گرمایش جهانی بیش از 1، 5 درجه سانتیگراد) قرارداد سبز اروپا، دنبال شود. . یا برعکس اگر تصمیم بگیرید به جای بازیابی سبز واقعی، مسیر سبزشویی را دنبال کنید، می توانید این روند را معکوس کنید.".

کشورهای G20

در رفتار کشورهای گروه 20 اتفاق نظر وجود ندارد. اتحادیه اروپا در مجموع، هند (مقام دهم در رتبه بندی) و بریتانیا (5) رتبه های بهتری دارند. . اما بقیه کشورها با حداقل مورد انتظار فاصله دارند: ایالات متحده (61)، عربستان سعودی (60)، کانادا (58)، استرالیا (54)، کره جنوبی (53)، روسیه (52)، همه تحت چتر فرقه "بسیار پایین". هیچ یک از این کشورها را نمی توان منطبق با مفاد توافقنامه پاریس دانست. انتشار گازهای گلخانه ای اندکی افزایش یافته است، اما در اکثر کشورهای مورد تجزیه و تحلیل کاهش یافته است.

اختصاص منابع و سرمایه گذاری در جایگزین های سبز، کاهش انتشار بلندمدت و رونق اقتصاد باید راهگشا باشد. اما باید دید کشورهای جهان کدام یک از این دو مسیر را انتخاب می کنند.

اسپانیا موقعیت خود را بدتر می کند

چندین کشور وضعیت خود را در مقایسه با سال 2019 بدتر کرده اند که در مورد آن چنین است اسپانیا که از جایگاه 34 به 41 سقوط کرده است ; همین امر در مورد اسلوونی (از 44 تا 51)، با بلژیک (از 35 به 40)، یونان (از 28 به 34) اتفاق می افتد. آنها کشورهایی هستند که از سالی به سال دیگر کاهش بیشتری را در رتبه بندی نشان داده اند.

بدترین موقعیت ها در رتبه بندی

درباره ی، عطف به ایالات متحده آمریکا ، سال 2020 دومین سال متوالی سقوط به جهنم سیاست های زیست محیطی خواهد بود و آن را در بدترین کشور در لیست، آخرین در جهان قرار می دهد. بیهوده نیست، در استودیو پشت سر او ایستاده است عربستان سعودی ، برای اولین بار. ایران از انتهای این رده بندی سوم خواهد بود

تا به امروز، این بدترین خوانش ایالات متحده در این گزارش خواهد بود: در سه مورد از چهار پارامتر (انتشار گازهای گلخانه ای، مصرف انرژی، سیاست های زیست محیطی)، این کشور در بدترین ارزیابی قرار دارد ("بسیار کم، بسیار کم" ") و از نظر انرژی تجدید پذیر یک موقعیت (به "کم"، "کم") بالا می رود. " برنامه های رئیس جمهور منتخب بایدن آنها یک فرصت عالی برای بهبود قابل توجه وضعیت ارائه می دهند. اما تنها در صورتی که او به طور موثر بر روی آنچه در طول مبارزات انتخاباتی اش وعده داده بود کار کند.»

نتیجه گیری های بزرگ

این مطالعه خوش بینانه نیست، اما با تکیه بر برخی از سیاست ها و توافقاتی که وجود دارد، فضایی برای امید باقی می گذارد کشورها قول داده اند که عمل کنند . اکثر کشورها اجرا کرده اند اقداماتی برای هدف قرار دادن اقتصادهایی با ردپای اکولوژیکی کم، با این حال، نمیتوانیم در مورد اقدامات کوتاهمدت در بخشهایی که بیشترین انتشار گازهای گلخانهای را در جهان تولید میکنند، همین را بگوییم: بدون شرایطی که انتشار کمتری را مجبور می کند، اثر مثبت نخواهد بود”.

معلم نیکلاس هونه از موسسه آب و هوای جدید استنباط میکند: «اکنون، در حساسترین لحظه، است که بهبود اقتصاد جهان نه تنها باید اقتصاد را احیا کنید ، بلکه برای آن آماده شوید اقتصاد کربن صفر '. اکثر سیاست ها و اقداماتی که برای این گزارش بررسی شده است، تا به امروز، نمی تواند مطمئن باشد که آیا انتشار گازهای گلخانه ای را افزایش یا کاهش می دهد. اما هنوز جا برای در سیاست های بازیابی و بسیاری از اقدامات خوب مورد بحث تجدید نظر کنید”.

پالایشگاه در وودز کراس، ایالات متحده