مراحلی که باید برای رسیدن به کتابفروشی Acqua Alta بدون باز کردن GPS دنبال کنید
بین مزارع و کانال های ونیزی s مکانی را پنهان می کند که در آن کتاب ها با گربه ها و گربه ها مخلوط می شوند آب تالاب . موجود در راهنمای گردشگری منتشر شده در دهه گذشته، کتابفروشی Acqua Alta _(Calle Lunga Santa María Formosa, 5176b) _ توقفی اجباری برای کسانی است که فکر می کنند همه چیز را در آن دیده اند. ونیز .
در کمتر جایی از جهان قفسه هایی در فاصله چند سانتی متری از آب های یک کانال پیدا خواهیم کرد که پر از حجم های مختلف است. در میان کسانی که گربه های چاق و مهربان می خوابند . شهرت و محبوبیت آن در اصالت داخلی آن نهفته است.
با این حال، همیشه از همه بازدیدکنندگان استقبال نمی شود. "acqua alta" که نام خود را به این کتابفروشی داده است، در ماه نوامبر گذشته در شرف تصاحب تجارت بود. : ونیز کم کم در حال غرق شدن است و به نظر می رسد حتی کتاب ها هم نمی توانند آن را نجات دهند.
سال جدید در ونیز پر بار رسید ناشناخته ها در مورد آینده شما و اقدامات لازم برای پاکسازی آن. شهر تالاب علاوه بر تلاش برای یافتن یک راه حل فن آوری برای مشکل جزر و مد، تصمیم گرفته است به تعداد سرگیجهآور بازدیدکنندگان آن پایان دهد.
محله یهودی نشین در ونیز، در محله Cannaregio
برای شروع، از اول ژوئیه، کسانی که قصد دارند یک روز را در شهر بگذرانند، باید مبلغی را بپردازند ورودی 3 یورو ( که به میزان خواهد بود 6 یورو در روزهای "بولینو روسو" یا هجوم بحرانی گردشگران و 8 یورو در روزهای «بولینو نرو» یا به ویژه سطح بحرانی)، با هدف حفظ میراثی که هجوم گردشگران به ناچار از بین می رود.
درست است که هنگام بازدید از ونیز، به سختی می توان در برابر آن مقاومت کرد وسوسه مقایسه آن با یک پارک موضوعی بزرگ ، جایی که توریست مالک و ارباب است . به نظر می رسد که بناهای تاریخی در کمپی، کانال ها و فوندامنتا برای لذت انحصاری بازدیدکنندگان قرار گرفته اند. حتی برای نفس کشیدن هم پول می گیری. ونیز اما خیلی بیشتر از این است . اگرچه به نظر آرمانشهر میآید، اما فراتر از بلیطها، فروشگاههای سوغاتی و تورهای رایگان مسیرهای جایگزینی وجود دارد که هنوز به شما اجازه می دهد نبض شهری را بگیرید که به خودی خود می درخشید الف، و همچنان در تلاش برای سرپا ماندن است.
Ponte delle Guglie
بدون پا گذاشتن روی ریالتو یا سن مارکوس
راه های زیادی برای رسیدن به آن وجود دارد کتابفروشی Acqua Alta بدون عبور از پل ریالتو یا عبور از میدان سنت مارک . در ونیز، rodeo ها میانبر هستند . در حالی که شریان های اصلی منتهی به کاخ دوج مملو از جمعیتی است که فقط می دانند چگونه مستقیم به جلو نگاه کنند، خیابان ها و sottoporteggi ثانویه خالی هستند ، آماده کشف شدن است. حتی لازم نیست سخت به دنبال آنها باشید.
از ایستگاه سانتا لوسیا، جایی که بیشتر گردشگران وارد آن می شوند، می توانید شروع به کشف کنید ونیز که در دید آشکار پنهان می شود . پیاده خواهیم شد به سمت شرق ، و وارد می شویم محله cannaregio . اولاً، تصور معمول خواهد بود. خیابان هایی که از سستییر به سمت شرق عبور می کنند مملو از مردمی است که به سمت ریالتو می روند. با این حال، یک بار از طریق Ponte delle Guglie ، می توانیم به سمت چپ منحرف شده و به سمت چپ برویم گتوی یهودیان، ما را از شر بسیاری از شرکت راحت می کند.
چترها و راهنماهای جیرجیر جای خود را خواهند داد یهودیان ارتدکس با کت سیاه که صبح را در کنار کنیسه ها می گذرانند. عبری های زیادی در ونیز باقی نمانده اند اما کسانی که از ترک اولین محله یهودی نشین اروپا امتناع می ورزند در کمپی، در مقابل ساختمان هایی که اجدادشان بر سر خانه جدیدشان در تالاب بنا کرده اند، دیده می شوند.
مدونا دل اورتو
محله یهودی نشین دوره بزرگترین گسترش خود را تجربه کرد و نام ناپسند خود را در آن به دست آورد قرن شانزدهم : هزاران خانواده یهودی که از قوانین امپریالیستی که توسط کارلوس اول ترویج شده بود فرار کرد آنها در شهر زمینی آزاد پیدا کردند. بسیاری از ثروت از کاستیا و آراگون با کشتی های حامل سفاردی ها به سمت ونیز که ناگهان خود را در حال تحسین (و حسادت) دید ثروت و تجارت یهودیان تبعیدی . برای اشراف مغرور حاکم بر جمهوری، ایجاد گتو، به طور کلی، بهترین راه برای مهار و کنترل آنها به نظر می رسید.
برای ما خوش شانس، دروازه هایی که شبانه محله یهودی نشین را بسته اند فقط یک خاطره هستند ، و ما می توانیم از آن عبور کنیم رودخانه رحمت بدون اینکه هیچ هوشیار مشکوکی ما را متوقف کند. گام های ما به سمت کلیسای گوتیک هدایت خواهد شد مدونا دل اورتو که نمای شماتیک آن با ویژگی های سبکی مطابقت دارد که در ونیز نام خود را به خود اختصاص داده است.
میل به مجسمه سازی و جست و جوی ارتفاعی که آن را متمایز می کند گوتیک فرانسوی و آن کلیساهای خواهر بسیار دور مانند بورگوس و چارتر ، خود را در ونیز به شیوه ای محافظه کارانه تر نشان می دهد. گویی در حسرت قرون مرکزی قرون وسطی، زمانی که رومانسک پیروز شد و شهر به لطف تجارتش بین پادشاهی های اروپایی راه خود را باز کرد.
را سستیره کاناریجیو که محله یهودی نشین و کانال های اطراف مدونا دل اورتو را در بر می گیرد، در این زمان بود. "اتاق موتور" جمهوری. اگر ریالتو ویترین بود، مغازه ای که در آن بازرگانان پارچه ها، ادویه ها، ظروف و کریستال ها را به دنیا نشان می دادند. که در سراسر اروپا سفر می کردند، Canareggio انبار آنها بود.
Sestiere of Cannaregio
خیابان ها و کانال های بین رودخانه نوئل و «پل سوزنها» آنها دارای کارگاه ها، انبارها، صنایع تولیدی و صنایع دستی بودند. از آنجا می آید حرفه مردمی a سستی که دارای همسایگان برجسته ای مانند نقاش تینتورتو (1518-1594)، که در خانه ای بسیار نزدیک به کلیسای مدونا دل اورتو مسکن پیدا کرد.
در مسیر پورتالی که این هنرمند بارها از آن عبور کرده است، خواهیم یافت سه مجسمه مرموز متصل به نما یک بلوک قدیمی را کامپو دی موری نام خود را از "موورها" گرفته است، زیرا زنان در ونیز اینگونه شناخته می شوند. مجسمه های سنگی که ما را از بالا تماشا می کنند.
آنها عمامه و لباس های بلند به سبک عثمانی دارند و هیچ کس نمی داند چرا آنجا هستند. سنت آنها را "مور" می نامد، زیرا بسیار نزدیک، در پالازو ماستلی واقع در مقابل مدونا دل اورتو، انبار اصلی بود ( فونداکو در گویش ونیزی) از بازرگانان شرقی در ونیز.
مجسمه مردی که شتری را با افسار گرفته هنوز در نمای آن دیده می شود که نمادی از کاروان هایی است که از طریق جاده ابریشم ، شهر را با دورترین نقاط شرق پیوند می داد. سفر خطرناک بود، اما ریسک ارزشش را داشت.
بنیاد رحمت
کسانی که توانستند با محموله های دست نخورده خود را به ونیز برسانند، یک شبه تبدیل شدند، بازرگانان ثروتمند که حسادت همشهریان خود را برانگیخت. افسانه می گوید که در واقعیت، مجسمههای «مورها» که مراقب حومه شهر هستند و Fondamenta dei Mori در زندگی آنها دزدانی دستگیر شدند که سعی داشتند چیزهایی را که به آنها تعلق نداشت بدزدند.
برخی دیگر، با تکیه بر تاریخچه ساختمان، استدلال می کنند که آنها در واقع همان هستند برادران ماستلی ، بازرگانان به دلیل ریاکاری و عدم صداقت خود مجازات شدند. شاید هزار سال دیگر گفته شود که آنها گردشگرانی بودند که از آکوا آلتا غافلگیر شدند که آنها را یخ زده رها کرد.
از Campo dei Mori مسیر را به سمت شرق ادامه خواهیم داد cannaregio ، عبور از پونته چیودو و مربعهایی که نقطههای سستی را میبینیم تا زمانی که خود را در مقابل آن قرار دهیم کلیسای سانتا ماریا دی میراکولی.
Fondamenta dei Mori
معبد در دوردست شبیه الف است حبه قند غول پیکر . چراغ های رنسانس ونیزی که در سنگ مرمر ماده ایده آل برای تحقق آرمان های معماری خلوص، هارمونی و کلاسیک.
در راه رسیدن به کتابفروشی، مثال قابل توجهی داریم: بسیار نزدیک به سانتا ماریا دی میراکولی، که چند رنگی آن را در کانال منعکس می کند. مدرسه بزرگ سن مارکو . امروز یک است بیمارستان ، اما آن را به عنوان یک ساختمان عمومی بزرگ برای آموزش شهروندان جوان.
زمین های کمیاب موجود در ونیز، ابتکارات و نیازهای برنامه ریزی شهری را به سطوحی رساند که هرگز در اروپا دیده نمی شد: به همین دلیل، Campo dei Santi Giovanni e Paulo که اسکوولا گرانده و کلیسای همنام را در خود جای داده است، همچنان در دانشکده های معماری به عنوان مترادف برنامه ریزی شهری مورد مطالعه قرار می گیرد. یادبود دینی را با عمل گرایی ترکیب می کند که هر ساختمان مدنی به آن نیاز دارد.
کلیسای سانتا ماریا دی میراکولی
کتابفروشی ACQUA ALTA نزدیک است
گروه های تور هر چه به سمت جنوب قدم می زنیم بیشتر می شوند و نزدیکی ریالتو از کوچه های شلوغ دمیده می شود. قابل درک است که در این نقطه از برنامه سفر معده شروع به احساس کردن خود می کند. با این حال، ارائه یک پیشنهاد به شما چندان آسان نخواهد بود غذای ونیزی فاسد نشود توسط قیمت و سوء استفاده که مشاغل هتلداری شهر معمولا علیه گردشگران مرتکب می شوند.
ونیزی ها اولین کسانی هستند که این را می دانند و به همین دلیل هم می دانند مکان های مخفی خودشان آره در آنجا می توانید یک نوشیدنی بنوشید یک لیوان شراب ونتو بدون پرداخت هزینه خدمات، یا پرداخت هزینه پیش غذای ارزان با محصولات تازه و محلی.
من را ببخشید، دوستان ونیزی، برای اطلاع رسانی کورته دل اورسو _(Calle del Orso, 3504) _، و اکیدا آن را توصیه می کنیم ماکارونی با ماهی و ماهی کاد با پولنتا . اگر نمی خواستم دیگران راه من را دنبال کنند، مسافر سپاسگزاری نخواهم بود. و من به شما اطمینان می دهم که یک توقف در دادگاه دلاورسو چه در روز و چه در شب، شما را بسیار بیشتر از هر گوندولا سواری به زندگی ونیزی نزدیک می کند.
اسپریتز در Corte dell'Orso
من شرحی از آن را در جوهردان می گذارم قصرهای بزرگ کانال e، و همچنین با دست هر یک از پل هایی که به هم متصل می شوند را به شما نشان می دهد کامپی از سلسله سان پولو . کلیسای دِی فراری، کامپو سن پولو، کلیسای سن برنابه، سلسله دورسودورو... راه های زیادی برای رفتن به کتابفروشی Acqua Alta وجود دارد و ونیز همیشه آماده نمایش آنها به ما خواهد بود.
یک بار جلوی کتاب ها ، قبل از کانالی که در انتهای کسب و کار باز می شود توقف کنید و آن را تصور کنید آب ورودی، غیرقابل توقف، خیس شدن صفحات و جلدها ، خراب کردن آثاری که هرگز خوانده نشدند.
مقصد، در این سفر، بهانه ای برای بازدید از ونیز است که فقط ونیزی ها به آن سفر می کنند
بازدید از کتابفروشی نه تنها یک لذت فرهنگی صرف است، بلکه به ما می آموزد که در ناآگاهی خود، می توانیم به هر چیزی که روزی ساخته ایم دست پیدا کنیم. خیابان ها و فوندامنتایی که در آن سفر کرده ایم آنها را می توان برای همیشه زیر آب غوطه ور کرد اگر اقدامات ما به سمت الف شروع نشود تعادل بین انسانیت و طبیعت.
ونیز قرن ها در میانه این مقیاس خطرناک لنگر انداخته است، بدون اینکه خود را از خشکی جدا کند، در دریا بودن بازی می کند. این به ما بستگی دارد که شهر را سرپا نگه داریم و آماده کشف مجدد باشیم.
ورودی کتابفروشی Acqua Alta