ایرن آرکوس ورونیکا در سریال است.
اسکله، سری جدید از الکس پینا و استر مارتینز لوباتو (خانه کاغذی) قرار بود 27 کیلومتر نامیده شود. این دقیقاً فاصله ای است که شهر والنسیا را از شهر جدا می کند پارک طبیعی L'Albufera: 27 کیلومتر. کمی پیاده روی بین دو دنیای کاملا متفاوت.
"L'Albufera به دلیل تضاد بین فولاد، آسفالت، شیشه و مدرنیته شهری مانند والنسیا، که تنها 27 کیلومتر با مکانی مانند L'Albufera فاصله دارد، مکانی ایده آل برای روایت داستانی بود که قرار بود تعریف کنیم." مدیر تولید خوان لوپز اولیوار توضیح می دهد.
گرمای نور در L'Albufera.
داستان The Pier (پیش نمایش در Movistar+ در 18 ژانویه) با آن سناریو شروع نشد، اگرچه اهمیت و حضور آن در داستان آن را به یک قهرمان دیگر تبدیل می کند. سریال با مرگ اسکار شروع می شود (آلوارو مورته) در ماشین خود غرق شده در آب های البوفرا پیدا شد. اسکار با الخاندرا ازدواج کرده است (ورونیکا سانچز) یک معمار موفق از والنسیا، که نمیدانست شوهرش زندگی دوگانهای با ورونیکا **(ایرنه آرکوس)** در پارک طبیعی داشته است.
مارتینز لوباتو سریال را به عنوان یک "هیجان انگیز احساسی" تعریف می کند. پینا می افزاید که این یک "سفر مهره داران از طریق تمایلات جنسی" و احساسات است. دو فضا شهر والنسیا و پارک آنها نمایانگر دو افراط انسانی هستند. الکس پینا توضیح میدهد: «در عمق وجود ما حیوانات کوچکی هستیم که در جعبهها، در شهرها گیر کردهایم، و ورونیکا در مکانی زندگی میکند که کمتر اهلی شده است.
آب و آب بیشتر. اسکله عنوان.
"رفتن به آسمان های باز اللبوفرا یک برخورد فوق العاده بود" استر می افزاید. «از آنجایی که سریال احساسی است، پرتره احساسی است، فیلم هیجانی احساسی است و ما به چارچوبی نیاز داشتیم که در آن غرایز و زیبایی شما را بر باد دهد. شخصیت الخاندرا شهر را ترک می کند تا نفس بکشد، تعصبات را از بین ببرد، زندگی کند و حیوانی را که در درونش حمل می کند بیرون بیاورد و در نهایت او طبیعت، آب، نور است.
سریال پرش از معاصرترین والنسیا، شهر هنر و علوم، تا این والنسیا روستایی، که به نظر می رسد تقریباً در کاناس و باررو گیر افتاده است، اثر ویسنته بلاسکو ایبانز -و با چند توقف در ساحل ال سالر
در پارک طبیعی آنها به دنبال مکان های مختلفی بودند: خانه شخصیت ورونیکا، بار او، پادگان گارد مدنی و البته اسکله عنوان. اول آنها را در شهر قرار داد درخت نخل، حساب زیتون. اما، علاوه بر این، فصل اول و دوم فیلمبرداری همزمان پر از تصاویر جاده ها، مزارع برنج است. «ما با پهپاد به L’Albufera شلیک کردیم در شکوه و عظمتش، از روی هوا بسیار زیبا و بسیار جالب است.» مدیر تولید می گوید.
پادگان ها سازه های کلاسیک هستند.
برای بازیگران، حضور در آن فضا، تنفس آن هوای شور روی کارشان تأثیر میگذاشت. سایت کاملاً الهامبخش است، من کاملاً شهری هستم، من در یک شهر بزرگ شدم، اما من خیلی روی آسفالت هستم، و شما به جایی میرسید و به گونهای دیگر میایستید، انرژی وجود دارد... اینقدر آب، آلوارو مورته، که بیشتر به عنوان پروفسور La casa de papel شناخته می شود، توضیح می دهد. «آن تراسهای خشک با آب پوشیده شدهاند، مثل آینه میمانند، برنج شروع به جوانه زدن میکند، آن برنج رشد میکند، تبدیل به زمینهای سبزی میشوند که شروع به قهوهای شدن میکنند، میریزند، گل آلود میشوند... یک سری فرآیندها وجود دارد که فکر می کنم در L'Albufera رخ می دهد و به بلوغ رابطه بین این شخصیت ها کمک می کند. حضور در آنجا بسیار الهام بخش است.» گرچه می گویند به همان اندازه که سخت بود رضایت بخش بود: خیلی گرم بود، یا سرد، خیلی مرطوب...
مزارع برنج و بهترین غذاهای برنج را کجا بخوریم.
ادواردو چاپرو جکسون سریال را اینگونه تعریف می کند تلوریک» مورت ادامه می دهد. در واقع، من فکر میکنم چیزهای زیادی در زیر آن اتفاق میافتد، انرژیهای پنهان زیادی، لایههای زیادی یکی روی دیگری در داستان که کاملاً با فضای L'Albufera مرتبط است.»
آنقدر آب، آن آسمان های باز به تصویر هوای تقریباً رویایی می بخشد، هر کجا که دوربین را بگذارند آن را پیدا کنند عرض افقی در مقابل اشکال عمودی و باریک که در آن شخصیت ورونیکا سانچز زندگی می کند و ساختمان هایی که او شروع به طراحی می کند. الکس پینا تصدیق می کند: «فضا مغناطیسی است، من اطلاعات کمی در مورد آن داشتم. "ما نیاز داشتیم آن فضای آنقدر نابهنگام جلوی شهر. ما می خواستیم که باشد مثل خاطره تابستان های کودکی ما.»
ایرن آرکوس و ورونیکا سانچز، قهرمانان «اسکله».
و علاوه بر این، پس از موفقیت جهانی La casa de papel، پینا و مارتینز لوباتو بزرگترین پتانسیل L'Albufera را می بینند و اینکه چگونه می خواهند آن را برای مخاطبان جهانی دوباره کشف کنند. «در حال حاضر در روایت تصویری در یک لحظه بسیار آزاد هستیم، برای همه فرهنگها بسیار باز است، ما سریال مینویسیم تا در هر گوشهای دیده شوند. شما نیاز دارید که آنها یک هویت داشته باشند ... من فکر می کنم که L'Albufera این هویت را دارد. استر می گوید. «مثل فارینا و گالیسیا، آن چیزی است که بسیار به زمین چسبیده است، که اگرچه در موضوعش بسیار کلی است، در کادر، در عکس بسیار کنترل شده است به طوری که بیننده احساس می کند بسیار در موقعیت قرار گرفته است.
و 27 کیلومتر از L'Albufera: این.