سفر به یک نقاشی: «منظره تولدو»، ال گرکو
چه زمانی ال گرکو وقتی به تولدو رسید، نیمی از عمر خود را گذرانده بود و نیم دیگر را قبلاً در آنجا سپری می کرد. او سی و شش ساله بود و به وضوح مصمم بود که در تاریخ هنر غرب نامی برای خود دست و پا کند. رفته بودند آغاز کرت ، به سبک بیزانسی گره خورده است که باید برای همیشه و همیشه دست نخورده باقی بماند و بنابراین هر گونه نوآوری غیرممکن بود. پشت ونیز ، تحت سلطه غول هایی مانند تیتین، تینتورتو یا ورونز ; Y رم ، جایی که سایه های رافائل و میکل آنژ آنها به پنهان کردن هر چیزی که مستقیماً به عنوان امتداد آنها ظاهر نمی شد، ادامه دادند.
ال گرکو در آن زمان قبلاً ال گرکو بود و زمانی که خود را واجد شرایط تبدیل شدن می دانست باید از سبک خود مطمئن بوده باشد نقاش دربار به فیلیپ دوم . به عنوان یک آزمایش، او برای تزئین آن ارائه کرد صومعه ال اسکوریال هنوز در حال ساخت الف «شهادت سنت موریس» بسیار پر رنگ، بسیار عجیب و غریب و گیج کننده -و صادقانه بگویم خیلی عالی - که پادشاه سخت اسپانیا یک مو دوست نداشت. "قدیس ها را باید طوری نقاشی کرد که میل به دعا را از آنها سلب نکنند." ، پدر خوزه د سیگوئنزا در کتاب خود "تاریخ نظم سن جرونیمو" در سال 1602 در مورد این مورد هشدار می دهد که همچنین بیان می کند که تئوتوکوپولوس این کار کمتر کسی را خوشحال می کند، اگرچه می گویند بسیار هنری است.»
فیلیپه دوم برای پوشاندن نجیب ترین مناطق صومعه با نقاشی های دیواری، ایتالیایی ها را انتخاب کرد. کامبیاسو، تیبالدی و زوکارو -به همان اندازه صحیح که بی ربط-، به طوری که ال گرکو حوله را پرتاب کرد و تصمیم گرفت روی تولدو تمرکز کند ، پایتخت مذهبی کشور، جایی که در نهایت آن سبک ولخرجی را تحمیل می کرد که مورد پسند همه نبود.
"ستایش مجوس" (1565)، صحنه بیزانس ال گرکو
شاید به همین دلیل است که این وجود دارد "نمای تولدو" که می توان از آن تعبیر کرد ادای احترام به شهری که کرتی بهترین آثار خود را در آن نقاشی کرده است ، جایی که مشتری کم نداشت، کارگاهی پررونق افتتاح کرد، به شریک زندگی خود پیوست، جرونیما از غارها و تنها پسر شناخته شده آنها به دنیا آمد، خورخه مانوئل تئوتوکوپولی. ادای احترام به تولدو بدون تولدو از آنجایی که شهر نقاشی شده مانند شهری که با سنگ و آجر ساخته شده بود، نبود.
ال گرکو می دانست که هنر حقیقت خودش را دارد و اینکه اگر کارش را به خوبی انجام می داد، آن حقیقت واقعی تر از خود واقعیت بود. به همین دلیل است که او از منظره مرتفع شمال شروع کرد، اما بعداً ساختمانها را مرتب کرد و به یک مکان قابل مشاهده یعنی کلیسای جامع پیش برد و همچنین کل را از نوری بیرون آورد که وجود ندارد، نوری که اکسپرسیونیستها دوست داشتند. طرحریزی کند و این در جسورانهترین نقاشیهای او در آن زمان وجود داشت، مانند "ستایش شبانان" (c.1612-1614) یا والا "گشایش پنجمین مهر آخرالزمان" (حدود 1608-1614).
برخلاف آن موارد، در اینجا هیچ پیکره انسانی وجود ندارد. فقط شهر و کوه و رودخانه . و این یک نادر در یک نادر است، زیرا در زمان و مکانی که اثر در آن نقاشی شده است، منظره یک ژانر مستقل خارج از بازنمایی علمی نبود. نقش آن محدود به خدمت به عنوان محیطی برای شخصیت ها و کنش ها بود تا اعتباری برای صحنه های نمایش داده شود.
دومنیکوس تئوتوکوپولوس، ال گرکو
اما، باز هم، به نظر می رسید که نمایندگی و حقیقت شناسی برای آن مهم باشد تئوتوکوپولوس فقط کافی است در آن زمان یک پاس داشته باشیم که آراستگی با دقت زیاد مورد آزار و اذیت قرار می گرفت و به شخص مقدس پرداخت نمی شد، زیرا شهادت به جای کباب کردن روی کباب، طبق قوانین و منطق خوب، با پوست کشیدن نقاشی شده بود.
و با این حال، برخلاف آنچه ممکن است برای بسیاری به نظر برسد، آسمانی که در این نقاشی به نظر می رسد یکی از وفادارترین و شفاف ترین نمایش های آسمانی است که هنر تمام دوران به نمایش گذاشته است. به نظر می رسد که آسمان ال گرکو محصول انحصاری عرفان است فقط برای کسانی که به تنوع معتبری که فلات اسپانیا در این منطقه ارائه می دهد فکر نکرده اند، که می تواند هر سه شنبه بعدازظهر را به ما بدهد. مجموعه ای از رنگ ها، شکل ها و حجم ها که یک شفق قطبی از فیربنکس، آلاسکا، به سختی می تواند مطابقت داشته باشد . بنابراین، تولدو با یک آسمان اکسپرسیونیستی واقع گرایانه و یک طرح باورپذیر اما کاملاً جعلی، هرگز معتبرتر از زمانی که ال گرکو آن را اختراع کرد، نبوده است.
"نمای تولدو". دومنیکوس تئوتوکوپولوس، ال گرکو (حدود 1604-1614)