استرلا مورنته در جشنواره فلامنکو تروکادرو
اگرچه گرانادای زیبا، همانطور که خودش به شهری که در آن متولد شده است اشاره می کند، یک لحظه از ذهنش خارج نمی شود، ستاره مورنته ده ها سال است که در هر اینچ از سواحل اندلس سفر می کند.
همه چیز از سفرهایی که او در کودکی با پدرش داشت شروع شد انریکه مورنته از روستاها و مسافرخانه ها می گذرد که در آن طعم های جدید و گرمای همسایگان خود را تسخیر می کند. بعداً از گم شدن در خود لذت برد سواحل و خلیج ها او که هنوز وحشی بود، یاد گرفت که بدون دلیل در محیط طبیعی توقف کند و برای چند روز پس از کنسرت در یکی از آنها در خلوت کردن خود تردید نکرد. شهرهای کادیز با نمای برفی که زمان مسیر خود را طی می کند.
او که یک مسافر سرسخت است، اعلام میکند که موسیقی به خودی خود سفر بزرگ زندگی اوست، سفری که او را به مکانهای بسیار ویژهای برده است که برای همیشه در خاطراتش حک شده است. جدیدترین، جشنواره فلامنکو تروکادرو که این روزها در رستوران افسانه ای به همین نام در سوتوگراند به سرپرستی اشراف می گذرد. مری نور دل پرادو . مورنته در اولین نسخه خود مسئول افتتاحیه رویداد تابستانی بود که می توانید از آن لذت ببرید تا 27 آگوست از چهرههای بزرگ فلامنکو مانند فاروکیتو، اسرائیل فرناندز، ناواجیتا پلاتا یا رمدیوس آمایا، در میان دیگران.
پالومو اسپانیا، ماریا فیتز جیمز و ماریا د لا لوز دل پرادو
VICTORIA ZÁRATE (VZ): پس از وقفه ناشی از بیماری همه گیر و به جز یک تاریخ پراکنده، جشنواره فلامنکو Trocadero بازگشت شما از درب ورودی بوده است. اعصاب و اشتیاق برای بازگشت به صحنه کم نخواهد بود...
استرلا مورنته (EM): این چیزی واقعا جادویی بود، به خصوص پس از مدتی بدون آواز خواندن و مسئولیت انجام آن در یک جشنواره جدید . سوتوگرانده برای من مکانی ایده آل و بسیار خاص است. یادم میآید که پاهایم روی شنهای ساحل لمس میشد و وقتی آواز میخواندم، بوی نمک را حس میکردم... راه بهتری برای بازگشت به صحنه وجود نداشت. باور نکردنی است که دو نوازنده خارق العاده و آوانگارد چه چیزی را دوست دارند ** ال پرلا** و توبالو ، که در این مقطع جرات برنامه ریزی چنین جشنواره ای را داشته اند.
وی ز: تصور می کنم حکایت های زیادی وجود دارد، اما آیا لحظه های خاصی از آن شب دارید؟
EM: در استراحت ساز کنسرت، به جای ماندن در رختکن، به دیدن ستاره های ساحل رفتم. جادوی ناب
استرلا مورنته در حال عمل است
VZ: آسمانی پر از درختان نخل و ستارهها، با دریا و آفریقا در پسزمینه... بیتردید، فضایی بسیار منحصربهفرد برای ارائه در نهایت آلبوم Copla (2019)، آخرین آلبوم شما که ژانری مانند ما و کلاسیک ساخته است. فولکلور آهنگ در قرن بیست و یکم لنگر انداخته است.
EM: در طول همه گیری، بخشی از تور ارائه، به خصوص تور بین المللی کوتاه شد، اما من توانستم به مکان هایی برسم که چیزهای زیادی به من تحمیل می کنند (و آنها را پر می کنند) مانند تئاتر رئال در مادرید، کورسال در سن. سباستین یا Teatro de la Maestranza سویا. در آنجا توانستم با نگاه کردن به پیامم تأیید کنم کلاسیک ها و آنها را به حال حاضری که در آن زندگی می کنیم به آن رسیده بود نسل های جدید حتی به کودکان من نمی توانم همان شعرهای آن زمان را بخوانم، مثل شعرهای محبوب سکه تقلبی [دستهایش را روی هم گذاشت/ تا او را نکشد. / چشمانش را بست / برای اینکه گریه نکنم. / از ضعیف شدن می ترسید / و او را می بخشید / و در را باز می کرد / کاملاً باز می کرد ...] زیرا ما زن ها برای برعکس می جنگیم. من می خواستم دقیقاً از آن مراقبت کنم و تعادلی بین قبل و حال حفظ کنم.
VZ: پدر شما انریکه مورنته متفکر بزرگ این آلبوم بود.
EM: بله، او میخواست به گروههای موسیقی محبوب شهرها بازگردد صدای باستانی و پاک از رژه هایی که در وربناها شنیده می شد. معلم ایسیدرو مونوز که یکی از آخرین نابغه های فلامنکو باقی مانده بود، اجرای این کار و اجرای آن را با فوت پدرم بر عهده داشت.
"کوپلت"
**VZ: جشنواره تروکادرو تور تابستانی را آغاز کرد که شما را به آلیکانته، ماربلا، ایبیزا، کادیز می برد... ما در مورد شهرها و محیط های بسیار متفاوت صحبت می کنیم. **
EM: کنسرتهای من بسیار متفاوت هستند، بسته به اینکه کنسرت صمیمیتر یا عظیمتر باشد، اگر در یک تئاتر کوچک یا یک جشنواره روباز باشم... اما آنها یک موضوع مشترک دارند که همیشه با من همراه است. آثار من با یکدیگر درآمیخته اند و در آنها موسیقی ای که در خانه ام با آن بزرگ شده ام نمایان می شود. آواز فلامنکو که با پدرم گوش دادم
وی ز: آیا معمولاً قبل یا بعد از رفتن روی صحنه مراسمی انجام می دهید؟
EM: نه، من کم و کمتر شیدایی دارم. من فکر می کنم که آداب و رسوم تبدیل به قانون می شود و تنها کاری که همیشه انجام می دهم این است تشکر کن ، چیزی که هر روز تکرار می کنم. من در تمرینات تشریفاتی دارم، در آماده سازی نظمی را مشخص می کنم تا حس هنری و انسانی داشته باشد. من به دنبال جادویی هستم که در یک مکان خاص به آن مخاطب برسد و دوست دارم از فضایی که روی آن قدم می گذارم آگاه باشم. اما اگر بخواهم یکی را بگویم، می گویم که طبیعی بودن این بهترین مراسم از همه است، من نمی خواهم به قیمت یک حرز باشم.
** VZ: آیا دوست دارید خارج از فیلمنامه بروید؟ **
EM: بله، اما این جدیت و اهمیت است آراستگی که به من امکان می دهد با نوازندگانم هماهنگ شوم و به آن بداهه بپردازم. گروه فلامنکو که همراه من است، سطح فوق العاده ای دارد، من به آنها بسیار اعتماد دارم.
VZ: و وقتی صحبت از انجام یک سفر شخصی به میان می آید، آیا دوست دارید بداهه بنویسید یا قبل از رفتن همه چیز را به خوبی بسته اید؟
EM: من خودم را a رهگذر با چهره های زیاد من آن ستاره محتاط را از زمانی که با بچههای کوچک و حیوانات سفر میکردم دارم، ستارهای که با همه چیز میرود سازماندهی شده است برای کار یا کسی که به سادگی با یک کوله پشتی می رود. به هر حال، ابتکار من آن را به بی نظمی ربط نمی دهم، این چیزی است که نتیجه لحظه و علیت است که باعث می شود شما به یک شکل عمل کنید. ناگهان قصد دارید در یک هتل بخوابید یا در یک رستوران غذا بخورید و در راه، در یک شهر کوچک توقف می کنید و یک دکه غذا با یک پنیر خوشمزه کشف می کنید ... این یک چیز فوق العاده است! اگر آماده رها کردن و انعطاف پذیری هستید، می توانید در سفر بسیار آزادتر باشید.
VZ: ساحل، شهر، کوه… آیا نوع خاصی از مقصد دارید؟
EM: من همیشه به دنبال آن هستم اب و نه به معنای ساحل بهشتی یا رودخانه. من از شهر آب آمده ام، نارنجک و آن را راهنمای من در سفر کرده است، خواه بستر رودخانه باشد، زمزمه آب انبارها...
گرانادا، اسپانیا
VZ: اگر می توانستید در حال حاضر به کجا نقل مکان می کردید؟
EM: من موسیقی این به خودی خود یک سفر به جاهای زیادی است، اما اگر الان می توانستم یک کوله پشتی برمی داشتم و سوار می شدم قایق به مقصدی غافلگیرکننده... حقیقت این است که من برای کارم زیاد سفر می کنم و نیازی به سفر خاصی ندارم، اما دوست داشتم با افراد بسیار خاصی که دیگر آنجا نیستند، سفر کنم. هر اتفاقی که افتاده است باعث شده است که در مورد اهمیت آن تجدید نظر کنم به مردم نزدیکتر شود که ما می خواهیم، به همین دلیل حرکت کنیم.
VZ: به غیر از یک چمدان معمولی، معمولاً هنگام سفر چه چیزی با خود می برید؟
EM: برنامه من. صبح مادر از پسرهای نوجوان، نوه یک مادربزرگ 90 ساله و من برادرزادههای کوچکی داریم، همه اینها در کنار تعهدات حرفهای و همه آن کارهای روزمره که از آنها غافل نمیشوم و دوست دارم به انجامشان ادامه دهم، آن را تبدیل به یک شی ضروری میکند. من دفتر خاطرات گواه همه چیز و سفرهای من است.
VZ: شما به تازگی شعرهای من و یک کانته (Beatus Ille & Cía) را منتشر کرده اید، اولین مجموعه شعر خود را که در آن به تأثیرات مختلفی مانند فدریکو گارسیا لورکا، ماریا زامبرانو یا حتی ترزا د ژسوس اعتراف کرده اید. وقتی صحبت از آهنگسازی می شود، آیا سفرها انگیزه ای هستند؟
EM: من خیلی جابجا می شوم احساسات و برای آنچه زندگی به من ارائه می دهد، و من سعی می کنم هر زمان که می توانم آن را روی کاغذ به تصویر بکشم، از جمله زمانی که سفر می کنم. من ندارم برنامه زمان خاصی برای نوشتن نیست، ممکن است یک بعدازظهر که خورشید غروب می کند یا در طول سفر با هواپیما طلوع کند. بستگی به زمان زندگیت داره پدرم می گفت که ادبیات و فرهنگ به طور کلی این تنها کسی است که در مورد ریشه های خودمان به ما می گوید. همه چیز آنجاست.
VZ: شما در شهر مالاگا زندگی می کنید اما آزادانه در سراسر سواحل اندلس حرکت می کنید. چه توقف هایی در این مسیر در کنار ساحل لازم است؟
EM: من کسی هستم که سواحل و خلیج های جدید را کشف می کنم. به منطقه از نرجا به عنوان مثال، من به شدت توصیه می کنم ساحل دریا پر از صخرهها و بسیار وحشیتر از بقیه منطقه، بهشتی طبیعی اگرچه به طور فزایندهای شلوغ میشود. از طرف دیگر، به سمت کادیز ، یک مکان بسیار خاص به نام وجود دارد نقطه کبوتر . یک دوست خوب یک خانه روستایی کوچک در آنجا داشت که من اغلب در همان نقطه، با یک استودیوی ضبط فوق العاده آن را اجاره می کردم. آنجا بود که اولین آلبومم را ضبط کردم. من هنوز آن بعدازظهرهای خاص را به یاد می آورم که می توانستی آفریقا را بدون غبار ببینی... و بیشتر در غرب، سانلوکار د بارامدا که بازدید از آن را در عصرها در مسابقات اسب دوانی توصیه می کنم.
ساحل دریا
VZ: و خوب غذا خوردن؟
EM: همانجا، داخل خانه سبیل روبروی حفاظتگاه دوننا. پدرم از بچگی ما را می برد، اینجا معبد غذاهای دریایی است که می توانید با یک لیوان میگوی خوشمزه بخورید. بابونه نگاه کردن به آن منظره طبیعی عالی
VZ: چه خاطراتی از آن تابستان ها با پدرتان در ساحل اندلس دارید؟
EM: در کودکی ما تابستان های زیادی را در این منطقه گذراندیم. پدرم به ما یاد داد که در روستاهای غیرمنتظره ای که در آنجا کشف می کنیم توقف کنیم مزرعه که در آن به شما شیر تازه، پنیر متفاوت یا مشتی روغن غنی میدادند. او عاشق فروش بود، جایی که شما واقعاً می دانید شهرها و داستان پشت سر حالا با بچه ها و دوستانشان، جوان و امروزی می روم که این کرالون های محله و آداب و رسومشان را به آنها معرفی می کنم.
خانه سبیل
VZ: و Sotogrande، این سرزمین برای شما چه معنایی دارد؟
برای من آنها خانه های من هستند دوستان ، آن سوتوگراند معتبری که قبل از اینکه عظیم شود با آنها کشف کردم. تابستان ها با عزیزم بود ماریولا اورلانا و برادرش فرناندو که خانه فوق العاده ای درست روی اسکله داشت، جایی که قایقش لنگر انداخته بود و صبحانه رو به دریا صرف کردیم.
VZ: یک نصیحت که همیشه هنگام کشف این منطقه می کنید؟
سادهترین و غیرمنتظرهترین مکانها میتوانند شگفتانگیزترین باشند، اما برای کشف آنها باید عجله را در خانه رها کنید و در جاده ها گم شوید محلی، به خیابان های یک عمر بروید. و نه تنها در امتداد ساحل، بلکه در مناطق داخلی نیز. جیمنا د لا فرانترا به عنوان مثال، یکی از آن شهرهای سفید پاک نشدنی کادیز است که میدان و خیابان های زیبایی برای گم شدن در آن وجود دارد. اولین باری که از آن بازدید کردم برای یک کنسرت یک شبه بود و در نهایت چهار روز ماندم.
VZ: آیا جای خاصی برای استراحت دارید؟
جای خاصی ندارم، دوست دارم خودم را رها کنم. شاید برخی راز اما من قصد ندارم آن را فاش کنم زیرا دیگر اینطور نیست، هههه... من یک حیوان آزاد هستم و در مکان هایی که طبیعت وجود دارد احساس راحتی می کنم، خواه یک هتل فوق العاده باشد یا یک کلبه متوسط در وسط میدان. من به تفرقه یا به هوس هنرمند بودن اعتقادی ندارم. را مسافر واقعی می دانید که قرار است انواع موقعیت ها را تجربه کنید و باید خود را با آنها وفق دهید، بوهای مختلف را در خود نفوذ کنید و در صورت لزوم پاهای خود را کثیف کنید.
پناهگاه نخبگان در ساحل کادیز