سوکی کیم نویسنده کتاب "بدون تو ما نیستیم"
"هدف من این بود کتابی بنویسید که کره شمالی را انسانی کند سوکی کیم، روزنامهنگار توضیح میدهد، من میخواستم فراتر از تصاویر کمدی رهبر کبیر، ** مردی دیوانه با مدل مو و کت و شلوار خندهدار که سرگرمیاش تهدید جنگ هستهای است فراتر بروم.
“ حقیقت بسیار جدی تر و نگران کننده تر است -ادامه می دهد نویسنده- می خواستم به مردم خارج از کشور کمک کنم تا کره شمالی را مردمی واقعی ببینیم، افرادی که می توانیم با آنها ارتباط برقرار کنیم ، به این امید که خوانندگان احساس کنند بیشتر درگیر اتفاقاتی هستند که برای آنها می افتد."
چالش آسان نبود : نحوه عبور از تصاویر پاپیه ماشه، دسترسی کم به خارجی ها و اطلاعات از پیش پخته شده در کشوری که اینقدر بی نظم است ? «وقتی متوجه شدم PUST (دانشگاه علم و صنعت پیونگ یانگ)، دانشگاهی که فقط خارجی ها در آن کار می کردند، متوجه شدم که این فرصتی غیرعادی بود که مخفیانه وارد اتاق پشتی شوم و بیش از چند روز بمانم، بنابراین درخواست دادم. موقعیت آنجا: به نظرم رسید که ارزش ریسک کردن را دارد و نتیجه این شد من توانستم در میان دانش آموزان واقعی کره شمالی باشم و روزی سه بار با آنها غذا بخورم ”.
دانش آموزان در طول تمرینات صبحگاهی خود، PUST (2011)
در سال 2002، او برای اولین بار با یک هیئت کره ای-آمریکایی که به جشن 60 سالگی کیم جونگ ایل دعوت شده بود، پا به کشور گذاشت. درست پس از بدترین قحطی در اواخر دهه نود بود ، که در آن چندین میلیون نفر حدود یک دهم جمعیت جان خود را از دست دادند: کشور در یک وضعیت ناامید کننده، بدون گرمایش، بدون برق قرار داشت. تاریک ترین جایی که تا به حال بوده ام "، یاد آوردن.
جورج دبلیو بوش چند ماه پیش کشور را در محور شرارت قرار داده بود. او به یاد می آورد: «به من هیچ اجازه ای ندادند، یک نگهبان هر قدم من را دنبال می کرد و تصمیم می گرفت کجا برویم. یک روز او توانست در کیمجونگیلیا (گل های قرمز به نام رهبر بزرگ کیم جونگ ایل) شرکت کند، "نمایشگاه حدود چهار ساعت در یک سالن نمایشگاهی یخ زده به طول انجامید که در آن ردیف های بی پایان کیمجونگیلیا و کیم جونگیلیا وجود داشت. جایی که باید همه جا به سخنانی درباره عظمت بیکران مقام معظم رهبری گوش می دادیم ”.
نمایشگاه کیمجونگیلیا (2002)
در سال 2011 او به کشور بازگشت و برای چند ماه توانست زندگی خود را با او تقسیم کند 270 دانش آموز نخبه کره شمالی به عنوان معلم انگلیسی آنها.
** سوکی کیم ** از طریق همدلی یاد گرفت که آنها را دوست داشته باشد. آنها بی گناه اما فاسد بودند. آنها صادقانه بودند اما به طور طبیعی دروغ می گفتند ". او در مقابل تخته سیاه خود کسانی را داشت که رهبران آینده کره شمالی، عمدتاً از پیونگ یانگ، تحت رژیم کیم جونگ اون خواهند بود.
نویسنده کتاب «بی تو ما نیستیم» می گوید: «آنها از دوران کودکی آنقدر محافظت شده بودند که به نظر بچه های یک شهر کوچک می آمدند. سیستم وحشتناک غیرانسانی که باعث شد آنها نتوانند حقیقت را بگویند یا دروغ بگویی یا به کسی اعتماد نکنی و آن پارادوکس ها را بپذیری. اما در نهایت، زندگی در همان دیوارها و به اشتراک گذاشتن چیزهای زیادی ( یعنی با هم غذا خوردن، بسکتبال بازی کردن، یا خندیدن به جوک های درونی ) باعث شد عاشق تک تک آنها شوم.»
سوکی کیم در حال ترجمه اشعار یک آهنگ برای دانش آموزانش در PUST (2011)
سوکی کیم در 324 صفحه جذاب، روزهای خود را در آن محیط جدا شده و رزمی توصیف می کند که در آن فردیت یک تجمل غیرقابل تصور است.
به نظر می رسد طرح هر محصول هالیوودی باشد، بدون پاسپورت، یا تلفن همراه و ** یادداشت برداری که در یک USB (که همیشه با خودم حمل می کردم)**. یک شهروند آمریکایی متولد کره جنوبی و نفوذ به یک دانشگاه مسیحی که با پول بینالمللی تامین میشود و دستورالعملهایی از قبیل: "هرگز به این معنا نیست که مشکلی در کشور وجود دارد"، "غذا خوردن با مردم محلی در طول سفرها ممنوع است" یا دریافت کرده است. " هیچ اطلاعاتی در مورد PUST به رسانه ها ندهید ”.
دانش آموزان PUST در حال بازی فوتبال در کره شمالی (2011)
می توان توریستی که به واقعیت کشور نزدیک می شود ? سوکی کیم پاسخ میدهد: «فکر نمیکنم این امکان وجود داشته باشد، زیرا گردشگر فقط آنچه را که توسط رژیم کره شمالی دستکاری شده است، میبیند. " اما من کاملاً مطمئن نیستم که کجا بروم روزنامهنگار خاطرنشان میکند: پولی که گردشگر از آن صرف نظر میکند (بازدید از کره شمالی گران است) مستقیماً به دست وحشیترین رژیمی میرود که مستقیماً از آن برای تحت سلطه درآوردن شهروندانش استفاده میکند و از نظر اخلاقی، گردشگری فقر/گتو/گولاگ مشکل ساز است ". و شروع میکند: «چرا از یک گولاگ که وانمود میکند یک کشور است بازدید کنید؟».
داستان زندگی او، خانواده یا روانشناسی کره شمالی و جنوبی نیز در صفحات کتاب جریان دارد. کره جنوبی یکی از ثروتمندترین کشورهای جهان است، شگفت آور است که چنین فراوانی بسیار نزدیک به کره شمالی، یکی از فقیرترین کشورهای جهان است "، او اظهار نظر می کند.
نویسنده اشاره می کند: سئول حدود دویست کیلومتر با پیونگ یانگ فاصله دارد، فقط چند ساعت با ماشین - با این حال، تفاوت بزرگ بین دو کشور بسیار نزدیک است. باعث می شود از انسانیت هم غمگین و هم ناراحت شوید ”.
اگر به سئول سفر کنیم چه پیشنهادی می کنید؟ "کره جنوبی مقصد چیزهای منحط، مکه آسیایی برای لباس و آرایش، بهترین سونا در جهان است، و به طور جدی، فرهنگ عالی قهوه ، به عنوان یک نوشیدنی اجتماعی که به نوعی مثل اسپانیا پر از شادی است سوکی کیم توضیح میدهد که در تمام استانهای اسپانیا به جز والنسیا (من مصمم هستم که یک روز از آن دیدن کنم) وقتی بیست ساله بود. او معتقد است که کره جنوبی زیبایی های باستانی دارد، "برعکس ژاپن است، دقت و جستجوی کمال وجود ندارد، خاکی تر، ناقص تر است...".
ما با او صحبت می کنیم در حالی که او در نیویورک است، چمدان ناتمام. فردا خواهد داد یک صحبت تد در ونکوور کانادا چرا سفر می کنی؟ "فکر می کنم کمی کلاستروفوبیا دارم، به نظر می رسد زندگی به من نزدیک می شود اگر مدت زیادی آرام بنشینم ... اما در حال حرکت مداوم بعد از مدتی به شما کلاستروفوبیا نیز میدهد - او اعتراف میکند - ترجیح میدهم زمانی که آرام هستم سفر کنم، داشتن ذهن ناآرام دلیل خوبی برای سفر نیست.
@merinoticias را دنبال کنید
*** شما همچنین ممکن است علاقه مند باشید ... **
- آنانتی: هتلی غیرممکن در کره شمالی
- سفر ممنوعه بدون کیم جونگ ایل
- راهنمای انعام دادن
- بارسلونا زیر بمب
- هنگامی که بیماری، گردشگری را به حرکت در می آورد
- گردشگری مرزی: دوربین دوچشمی، پاسپورت و ایست بازرسی
- تمام مقالات ماریا کرسپو
بنای یادبود بزرگ منسودا در پیونگ یانگ