Brick Lane، بازار سیب زمینی لندن بیشتر می شود
شما یکشنبه به Brick Lane می روید. شما از ایستگاه متروی خیابان لیورپول یا از ایستگاه لوله شوردیچ می آیید. از یک مرکز خرید جعبهای شکل، Boxpark Shoreditch رد میشوید، که فروشگاههای رایج (مانند نایک) را با گزینههای جایگزین دیگری ترکیب میکند، مانند یکی که فقط تیشرتهایی با چاپهای قدیمی میفروشد. جلوی دی جی می روی که ساعت 5 صبح تکنو باشگاهی بازی می کند، اما در ظهر و در مقابل تماشاچیانی که ناهار خود را در قسمت های مشترک جعبه می خورند.
شما از یک بازار مواد غذایی عبور می کنید که در آن سیبزمینیها چهار در چهار در یک کاسه قرار میگیرند، گویی برای اینستاگرام قرار گرفتن . از پارکینگی رد میشوید که در آن دکههایی دایر شدهاند که در آن اجناس خوشمزه که کسی در خانه نمیخواهد و پیراهنهای چینی و هندی دست دوم (یا نه) به قیمت پنج پوند میفروشند. با بریک لین روبرو می شوید. از گوشه آن می گذری و ناگهان در سانفرمین ها قرار می گیری. جمعیت بی پایانی در خیابان می دوند. انبوهی از افراد شیک پوش و شیک پوش با عینک های رنگی و پیراهن چهارخانه همیشه متفاوت است، اما همیشه یکسان است. تاثیر گذاشتن.
بریک لین، محله بنگالی (و اکنون نیز مدرن)
خیابان بریک لین، یکشنبه بازار، خیابان خرید پاپ آپی است که اسپانیاییهایی که به دنبال یک مکان جدید واقعی هستند ترجیح میدهند. ، شهری که جایگزین شهر کاندم می شود که در حال حاضر بیش از حد توریستی است. بریک لین هنوز هم محله بنگالی لندن است (تا همین اواخر آن را بنگلاتون می نامیدند)، فقط اکنون این جامعه با آن همه هیپسترهای بی شماری زندگی می کند که نه تنها یکشنبه ها برای خرید می آیند.
فروشگاه های طراح وجود دارد که برای ورود به آن باید یک پوند بپردازید. این تالار غذای دیگ بخار ، با 30 غرفه غذا در آن می توانید بین غذاهای آسیایی انتخاب کنید از کشورهایی که آشپزی آنها در اسپانیا یک رمز و راز است یا کیک های کوچکی که به نظر می رسد لوازم جانبی هستند. و همچنین مارک هایی مانند Abercrombie وجود دارند که نمی خواهند سایتی را که آگاه ترین مشتریان بالقوه خود یکشنبه های خود را در آن سپری می کنند، از دست بدهند. خیابان های مجاور به تدریج مملو از مراکز خرید کوچک می شوند.
غرفه ای در سالن غذاخوری بویلر هاوس
با عبور از خیابان هانبری، بازار به دو دسته Upmarket برای غذا و پوشاک و Backmarket با غرفه های متنوع پر از آشغال تقسیم شده است. در بیشتر موارد. در این خیابان است که دو ردیف ساختمان صنعتی ظاهر می شود، ** آبجوسازی قدیمی ترومن **، فضایی برای فروشگاه های مستقل، برای طراحانی که می خواهند ظهور کنند، برای بازرگانان جوان و خالکوبی شده که لباس های قدیمی می فروشند و برای مغازه ها آلبوم هایی که در آنها وجود دارد. اگر چیزی رایج بخواهید یک ابرویی بالا میکشند. همچنین تاریخی ترین بخش محله است و شامل خانه کارگردان، از سال 1740، خانه مهندس، از 1830، و کازا وات قرن نوزدهمی، با برج ناقوس آجری شش ضلعی است. در طرف دیگر، اتاق های چای مجموعه ای از مغازه های عتیقه فروشی با نوشیدنی های خاص و گرم و شیرینی های خوب است.
بین یک فروشگاه مدرن و یک غرفه استقرار، محله قدیمی که بوی کاری می دهد هنوز زنده است. از دریچه های هوای هر آشپزخانه و از برخی از رستوران های محبوبی که هنوز از روزهایی باقی مانده است که Banglatown به ارائه بهترین غذاهای شبه قاره هند افتخار می کرد. همچنین فروشگاههای لباسی وجود دارند که یادآور لباسهای بمبئی هستند و سوپرمارکتهایی پر از محصولات هندی.
در میان فروشگاه مدرن هنوز هم محله قدیمی باقی مانده است
بازار نیز از جایی به وجود نیامده است: بازار Brick Lane که در ابتدا به میوه و سبزیجات اختصاص داده شده بود، از قرن هفدهم وجود داشت، زمانی که محلی بود که جامعه یهودی که در ابتدا ساکن این محله بودند، منابع خود را دریافت می کردند. کلوپها، شاید شیکترین باشگاهها در شهری که از نوآوریهایی تغذیه میکنند که به سختی میتوان با آنها همراهی کرد، پرتره را کامل میکنند. بسیاری از موفق ترین ها در دو طرف آبجوسازی قدیمی ترومن واقع شده اند.
آنها کسانی هستند که به وضوح نشان می دهند درگیری که محله را متحول می کند: آنها مورد علاقه هیپسترهای لندنی و بیشترین انتقاد توسط مسلمانان معتقد هستند. که می بینند چگونه محله ای که در قرن گذشته متعلق به آنها بود، قبل از این تهاجم غیرقابل توقف شورت و تنباکو، از کنترل خارج می شود.
خط آجری