یک "Rinconcico" از آلمریا.
اینستاگرام را باز می کنید - آن پنجره بزرگ رو به جهان که پشت یک صفحه محصور شده است - و تصویر مسیری که با پوشش گیاهی بیابان احاطه شده است در برابر شما ظاهر می شود. بالاتر از آن، کلمه "ریشه ها" شما را به فکر خود می اندازد. نویسنده عکاس خاویر لوزانو است که بدون اینکه قصدی داشته باشد، بسیاری از کاربران این شبکه اجتماعی را در دوران حبس سال 2020 به آن مناظری که ما نمی توانستیم به آنها دسترسی پیدا کنیم، نزدیک کرد. "برای همه شما که این لحظات را دور از ریشه خود زندگی می کنید" در کپشن نمایش داده می شود.
در آن ماه هایی که در آن محصور بودیم و در آن چشم ها و تخیل به جاهای دلخواه تر و دورتر می رسید، از میان صفحههای نمایش، که از پنجرهها، بالکنها و تراسها به بیرون نگاه میکردند، بسیاری از آنهایی بودند که پروندهها را بیرون میکشیدند تا از واقعیتی که ما را درگیر کرده بود فرار کنند. خاویر لوزانو یک قدم جلوتر رفت و در نهایت این مسیر فرار را به یک پروژه عکاسی تبدیل کرد که عمیقاً در سرزمین خود ریشه دارد. و چشم انداز و ویژگی های زبانی آن.
بر روی این تصویر، عکاس کلمه "ریشه ها" را مهر زده است.
خاستگاه
همه چیز از مارس شروع می شود. ما را حبس می کنند و من، پرنده ای آزاد که به کار در خیابان عادت کرده ام، لذت بردن از مناظر باورنکردنی ارائه شده توسط سرزمین محبوب ما، آلمریا، به آرشیو تصاویرم رجوع می کنم تا به نوعی این حسرت را کم کنم. نمیتونستیم بریم بیرون فقط رفتن به سوپرمارکت قبلاً یک چالش بود، بنابراین عکس های من تنها راهی بود که برای بازگشت به همه آن مکان ها داشتم که در لحظه ای خاص، نوعی احساس یا احساس را برانگیخت. مجبورم کردند از روی صندلی خانهام حرکت کنم.» خاویر می گوید.
و ادامه می دهد: "اگر تصویری وجود داشته باشد که در حبس به من یک بررسی واقعیت بدهد، آن تصویری است که من "راتیکوس" نامیده ام، از آنجایی که با او متوجه شدم که نه تنها آرزوی مکانها را دارم، بلکه دلم برای مردم تنگ میشود. در عکسی که من در هر روز با پسر یکی از دوستانم در ساحل بازی می کنم، اما در آن زمان چیزی غیرقابل تصور بود، نه لمس کردن و نه دیدن یکدیگر. ما منزوی بودیم و از یک بیماری همه گیر جهانی رنج می بردیم.»
عکاس خاویر لوزانو.
منظره هایی که به زیبایی صحبت می کنند
در فرهنگ لغت گفتار آلمریان، نویسنده و معلم آلفردو لیوا مجموعه ای از کلمات، صداها و گفته های رایج رایج را گرد هم می آورد. جایی که او به "آن شیوه نامگذاری و گفتن چیزهایی که از آن ماست، موسیقی بخشیدن به کلمه" اشاره می کند.
یکی از مفاهیم زیادی که جمع آوری می کند این است 'regomello'، که او آن را چنین توصیف می کند: «کینه، بی قراری، وجدان بد. احساس پشیمانی از انجام یا انجام ندادن کاری. یکی از آن اصطلاحات دارای ریشه های قوی برای مردم آلمریا، تقریباً بوی اسپارتو می دهد و گاهی اوقات توضیح آن برای کسانی که از «Despeñaperros par'rriba» زندگی می کنند دشوار است.
به نوبه خود، چیزی که به خاویر لوزانو «regomello» میدهد لذت بردن از یکشنبه در Playazo de Rodalquilar است. در حالی که خیلی از ما هستیم که روز شماری می کنیم تا بتوانیم در آب آن غوطه ور شویم. عکس های لوزانو لهجه بسیار زیبایی دارند، به خوبی مدیریت شده است
خاویر، در هر گوشه ای از اینجا و آنجا، داستانی رنگی پیدا می کند که با آن در آلمریا با ما صحبت کند. آنها «Rinconcicos» او هستند، مکانهایی که باید رفت و با صحنههای آرام روبرو شد. جایی که به نظر میرسد زمان فشار نمیآورد و در آن احساس راحتی میکنید، یا به قول آن بخشها «گوستیکو».
کابو د گاتا، اثر خاویر لوزانو.
کوچک کننده ها و مونتاژ
آلفردو لیوا قبلاً آن را توضیح می دهد: «مردم آلمریا از پسوند «ico» برای حروف کوچک خود استفاده میکنند که از مهاجران آراگون به ارث رسیده است. به ضرر «ایتو» (بونیکو، کاروسیکو، چاوالیکو)». به همین دلیل، خاویر، با اشتیاق خود برای اشتباه گرفتن گفتار رومیایی با کلام کاملاً تلوریک، از خلاقیت های خودگردانی مانند «follaícovivo»، یکی از آن تعابیری که بخشی از صحبتهای دنیوی مردم آلمریا است و با اجتماع شکل میگیرد، پس از ازدحام کلماتی که باید با هم بروند. خواننده فکر نکند که این کلمه به معنای چیزی است که نیست، آن است در اینجا ما از "چیزی یا کسی که خیلی عجله دارد یا خیلی سریع پیش می رود" صحبت می کنیم. بنابراین منظور از «ترتیب» برای برقراری ارتباط بیشتر در فضای کمتر است. این که از قبل شناخته شده است، زمان می گذرد "follaícovivo".
بازگشت به آنچه مهم است لیوا در کتاب خود به ویژگی های گفتار آلمریا اشاره می کند. با اشاره به این واقعیت که «همزیستی اجباری مورها همراه با مهاجران کاستیل، آراگون، مورسیا و والنسیا به واژگان و اصطلاحات آلمریا را غنی کنید، متفاوت از بقیه مناطق فتح شده قبلی.»
دلیل اینکه چرا بسیاری از کلماتی که نویسنده و عکاس هر دو در مجموعه های مربوطه خود جمع آوری می کنند آنها منحصراً اهل آلمریا نیستند، بلکه در سایر نقاط جغرافیای اندلس یا شام رایج هستند. . این مورد در مورد «لجا» مترادف با قفسه، طاقچه یا قفسه یا «هر یک از تختههای یک قفسه» است که یکی از آنهاست. اسم هایی که در قسمت خاصی از شرقی ترین اندلس و همچنین در سرزمین های شام به کار می روند. اما فلات داخل را تشخیص نخواهند داد. از سوی دیگر، عجیب است که در زبان کاتالان کلمه ای مشابه وجود دارد که دقیقاً به همان چیزی اشاره می کند: «lleixa».
همه دوست دارند وسایل خود را به سواحل آلمریا ببرند.
یک نمایشگاه APAÑÁ
پروژه لوزانو، دور از آنچه در ابتدا برنامه ریزی شده بود، او را در مسیرهای غیرمنتظره ای قرار می دهد. چیزی که هرگز تصور نمیکردم این است که چیزی که برای سرگرمی خالص شروع کردهام همان استقبالی را داشته باشد که داشته و دارد. وقتی داشتم عکسها را آپلود میکردم، بسیاری از مردم برایم نامه نوشتند و مرا تشویق کردند که عکسهایی را از مکانهایی که هنوز منتشر نکرده بودم به اشتراک بگذارم. آنها به من ایده هایی از کلمات، از جمله تشکر، برای نشان دادن تکه هایی از سرزمینش به من دادند یا، به سادگی، برای کمک به آنها احساس بازگشت دوباره. آن زمان بود که متوجه شدم این بازی دیگر فقط مال من نیست و به نوعی، از دیگران دعوت می کرد تا سفر خود را شروع کنند ، از طریق خاطرات، آرزوها و تخیل آنها. رفتم تجربه کنم احساس دیگر، شادی، دیدن هر چیزی که در دیگران بیدار می شود. عکاس می گوید.
تجربه ای که این فرصت را نیز برای شما به ارمغان می آورد "Rinconcicos" خود را - همانطور که او کار خود را نامیده است - به فضاهای فیزیکی منتقل کند. همانطور که در مورد میخانه Joseba Añorga - همیشه برای کسانی که میخواهند از چند پینتکسو خوب در قلمرو تاپاس لذت ببرند - توصیه میشود، که در حال حاضر میتوانید آن را ببینید. نمایشگاه موقت آثار او
«لجا» از جمله اسم هایی است که در قسمتی از شرق اندلس به کار می رود.
کم کم سعی می کنیم به حالت عادی برگردیم، بدون ترس معاشرت کنیم و مثل قبل دوباره به هم وصل شویم، به همین دلیل، عکس هایی که در سخت ترین لحظات بیماری همه گیر بیشترین لایک را داشته اند در رستوران های مختلف به نمایش گذاشته می شوند. فضاهای اوقات فراغت، مکان هایی که در آنها کمک می کند تا حالات خوب جریان داشته باشد. حالا که کم کم میتونیم بریم بیرون این مکانها حضور ما را میطلبد و اگر اندکی کمک کند به عنوان یک ادعا مطرح شود، من بیشتر از آن راضی هستم.» او در مورد این مرحله از دیجیتال به فیزیکی می گوید. علاوه بر این، این ماجراجویی جدید و پس از تقاضای بالا، شامل افتتاح یک فروشگاه آنلاین است، به طوری که هر کسی می تواند "Rinconcico" خود را در خانه داشته باشد.