ویریدیانا، بونوئل اینطور می خواست
که در مادرید 40 سال پیش صحنه غذا با آنچه امروز می بینید بسیار متفاوت بود. (تقریبا) هیچ کس نمی دانست کاری چیست یا اینکه نوپال می تواند بخشی از یک غذا باشد آبراهام گارسیا و کنجکاوی سیری ناپذیر او را به ارمغان آورد غذاهای ترکیبی زیر بغلش به رستورانش ویریدیانا .
با تشکر از سفر او در سراسر جهان به عنوان مفسر مسابقه اسب دوانی (یکی دیگر از علایق او) کشف بود محصولات و مواد تشکیل دهنده که با همان طبیعی بودن تاختن نژادهای اصیل در ظروف خود گنجاند.
او مشتریان خود را به تماشاگران استثنایی ورود چیزی که بعداً نامیده می شود تبدیل کرد غذاهای ترکیبی که بدون شک ابراهیم یکی از آنهاست یک پیشرو عالی.
تحریک آمیز، کنایه آمیز، باهوش، یک سخنران عالی و یک نویسنده خوب، ابراهیم جسم، روح و نمک ویریدیانا است . او محل را پس از 13 سال کار در رستوران های دیگران، یک سال پس از اکران فیلم افتتاح کرد. فیلمی به همین نام از لوئیس بونوئل بزرگ.
فضا عشوهوار با هوای بیستروی خاصی است، به دو طبقه تقسیم شده و با عکسها و پوسترهای فیلمهای این فیلمساز تزئین شده است.
در منو تعداد انگشت شماری از غذاهای فصلی و بسیاری دیگر که خود ابراهیم بسته به آنچه در بازار هنگام خرید روز پیدا کرده است برای شما می خواند. ماه هاست که از شر منوهای چشایی خلاص شده است که بیشتر و بیشتر بر او سنگینی می کرد.
برای افزایش اشتهای خود می توانید با مقداری شروع کنید عدس کاری با میگو به عنوان یک پیش غذای خانه (شما همیشه باید یک بشقاب قاشق در Viridiana بخورید!) که در آن از راه های سفر ابراهیم و همچنین او قدردانی می شود. تسلط در خورش سنتی جایی که یک طعم شدید خودنمایی می کند.
کروکت کاد با قارچ بسیار شیرین است، در آستانه ریختن است و در داخل یک بشامل خامه ای پخته شده با لاتسا شیر گوسفند.
با الف ادامه می یابد اره ماهی که برای حفظ آبدار بودن تفت داده می شود ( "در این خانه ما از ماهیتابه زیاد استفاده می کنیم" -نظرات ابراهیم-) همراه با نخود با کمی پاپریکا و یک پیستو به عنوان راتاتوی فرانسوی.
لذتی تحریک آمیز در زیبایی شناسی و طعم.
برای پایان دادن، یک تکه چنبره بره شیرخوار حدود 350 گرم . مراقبت در هنگام تمیز کردن هر یک از قسمت های حیوان و پختن بهینه آنها، تلاش زیادی را به همراه دارد که نتیجه آن طعم عجیب و ژله زیاد روی لب ها است.
این منو بدون یک گفتگو با ابراهیم در طول وعده غذایی که در آن ما گوش، معده و ذهن خود را به هر آنچه این رستوران دار روبلدیلو می گوید تیز می کنیم.
در ویریدیانا اتفاقی می افتد که او به خوبی در وبلاگ خود بیان کرد: " انتخاب کردن یعنی رها کردن: ماهی آنقدر متنوع و اشتها آور است که انتخاب یک، دو، سه، در میان ده ها و نیمی که مرا صدا می زنند، باعث می شود احساس ناراحتی کنم. انتخاب یعنی تسلیم شدن" . و همینطور با همه چیز.
فضای داخلی اتاق رستوران Viridiana